ดินแดนสวรรค์ทั้ง24ชั้น

เราชื่อ พี น่ะขอแนะนำตัวก่อนละกันน้า เราอ่ะมีความสูง180 หุ่นล่ำบึก หน้าคมคิ้วดก หน้าหล่อคมหล่อเลยแหละ หล่อสุดในหมู่บ้าน หมู่บ้านที่เราอยู่เลยแหละ 555 ''จะเล่าเรื่องละน่ะ เรื่องมีอยู่ว่า ได้เจอไปบวชพระในวัดแถวหมู่บ้าน เป็นวัดเก่าโบราณมีอายุหลาย100ปี เมื่อบวชเข้ามาก็สนใจในการนั่งสมาธิ เพราะเห็นเจ้าอาวาสชอบนั่งสมาธิ เราแลมองพระเจ้าอาวาท เราเกิดความเลื่อมใส ศรัทธา จึงรอเวลาเมื่อเจ้าอาวาสองค์นี้ว่างๆ ไม่นั่งสมาธิเราคิดจะไปคุยเจ้าอาวาทเรื่องการนั่งสมาธินั้นแหละ จึงเดินช้าๆไปหาเจ้าอาวาส

หลวงพ่อ......ผีมีจริงไหมอ้ะครับ.. ก็มองหน้าหลวงพ่อ

หลวงพ่อมองเราแล้วยิ้ม.... แล้วพูดด้วยน้ำเสียงนิ่มนวนว่า มีสิ แค่อยู่คนภพภูมิแค่นั้น ท่าน.... อากาศ สันยานดาวเทียว สันยานเน็ต ท่านมองเห็นไหมละ

ไม่เห็นครับ

นั่นแหละ สมัยก่อนใครจะเชื่อว่า จะมีโทรสัพคุยกันข้ามประเทศแบบเห็นหน้าด้วย จริงไหม

555 แค่วิทยาศาสตร์พิสูจน์ไม่ได้ตอนนี้..

ไม่ใช่ผีไม่มีนะท่าน แค่ตาเนื้อ..ไม่ละเอียดพอ ที่จะมองเห็นมัน

หลวงพ่อเคยเห็นไหม

เงียบพักนึกมองหน้าเรา ท่านอยากรู้ท่านต้องปฏิบัติกรรมฐาน นั่งสมาธิดู ตาเนื้อของเราไม่ละเอียดพอที่จะมองเห็น... ต้องใช้ตาจิตมองเพราะมันละเอียดกว่า จึงจะเห็นได้

ในใจเราคิดตาจิตคือ???......ผมเคยนั่งแล้วนั่งไม่ได้ คิดมากครับ

ก็อย่าคิดสิ...แล้วก็ยิ้มม มองด้วยสายตาเอนดูแล้วเจ้าอาวาสก็บอกเดะ อาจารไปเอาของก่อน

ตอนนี้ในใจ ..เกิดความสนใจในคำพูดของหลวงพ่อในการ..นั่งสมาธิ ฟ้าก็เริ่มสลัวสลัวบรรยาเริ่มจะมืด ก็เลยเดินกลับไปกุฎิ ทางกลับก็ป่าหลังต้นไม้ใหญ่ล้อมรอบวัด เข้าก็กุฎิจากนั้นเปิด...youtube.. เสิชหาการนั่งสมาธิ ดูศึกษาแล้วคิดว่าพุ้งนี้ จะไปนั่งสมาธิกับเจ้าอาวาส..หลวงพี่รู้ช่วงตี4 เค้าจะไปเดินจงกลม ในป่าช้าหลังวัดแล้วจะนั่งสมาธิใต้ต้นโพธิ์ นอนเร็วเลยเพื่อตื่นเช้าจะไปปฎิบัติธรรมกับพระอาจารย์

ตี4 บรรยากาศวังเวงมีหมาหอน ในใจก็กลัวผี

ต้องเดินไปป่าช้าหลังวัด ทางเดินดินแดงในดงป่า ความรู้สึกเสียว หนาวๆเย็น แต่เห็นอาจารย์เดินจงกลมอยู่ไม่ไกลก็หายกลัว จึงเดินไปหาอาจารย์ เรียกอาจารย์

อาจารย์ผมอยากนั่งสมาธิ

อาจารย์มองหน้าแล้วพูด.. จงมีสติอยู่ตลอดเวลาเดินก็รู้ว่าเดิน ยกขารู้ยกขา เหยียบรู้ เหยียบ

หลวงพี่เดินตามหลังอาจารย์ทำตามอาจารย์บอก เดินไปเรื่อยภาวนา เดิน ยก เหยียบ สักพักใหญ่ประมานเวลาตี5 ... ก็จะไปนั่งสมาธิ ไกล้ๆพระอาจาร ฝึกจับลมหายเข้าออกอาจารย์สอนเรื่อง

ปลงร่างไม่เที่ยงต้อง อดทนสังขารความเจ็บปวดทรมานของร่างกายเวลานั่งสมาธินานๆ..เจ็บทรมานร่างกายตอนนั่งแรกๆเหมือนหักขา..บอกใจตัวเองทนๆ ทนๆ พอถึงเจ็บขั้นสุดแล้วเหมือนความเจ็บทรานหายเหมือนมันหลุดไปก็สบายยยย สามารถนั่งได้นาน

ปลงต่อกิเลสที่จะเข้า ทางความคิด จิตใจ เสียงเข้าหู ภาพเข้าทางตา กลิ่นเข้าจมูก รสชาติเข้าปากลิ้น ความหิว ความเจ็บปวดทางกาย มีสติอยู่เวลา ........" สติ คือไร คนเป็นขาดสติ คนบ้าไม่มีสติเดินไปเรื่อย สติคือการรู้ตัวอยู่ปัจจุบันตอนนี้ทำไร "

ฟังธรรม ภาวนาทำต่อเนื่องเป็นเวลา 1 เดือน ...จิตนิ่ง ไม่ฟุ้งซ่าน จดจ่อลมหาย จนนิ่ง

..เราสามารถเห็นภาพนิมิตร ... เปลี่ยนเราออกจากร่างไปอีกภพ

ภาพแรกที่เราออกไป แล้วเจอ คือ เราอยู่ในป่าใหญ่ที่ต้นใหญ่เท่าตึก 20 ชั้น มีคนตัวใหญ่เท่าตึก 10 ชั้น นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ ..มี 1 คน นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ ใน ณ ที่เรามองขึ้นไปมองหน้า คนคนนั้น

ในใจก็คิดอะไรทำไมใหญ่โตเหลือเกิน แต่หลวงพี่ไม่กลัว สักพักคนตัวใหญ่ก็ชู้นิ้วขึ้นบนฟ้า

หลวงพี่ก็โดนดูด เข้าอุโมงค์ปล่องเมฆ ลอยขึ้น ลอยขึ้น ก้อนเมฆในอุโมง สีขาว สีแดงอ่อนนออกสีมพู ลอยขึ้นสุดทาง ข้างบนกว้าง มองพื้นก่อนเมฆ สุดลูกหูลูกตา เหมือนมองทะเลเมฆ

มีประตูบานใหญ่(ประตูแรก) เหมือนภูเขา แล้วมี คนยักตัวสีเขียว หน้าเหลี่ยมๆ เหมือนคนโบราณ เฝ้าประตู บรรยากาศสว่างไปหมด

เปิดให้ก็เจอ สระบัวใหญ่มาก สุดลูกกหูลูกตา

บัวสีสมพู สีขาว ที่ปลูกใน สารเมฆ สวดงดงาม เมฆ หลายสีสวย ประกาย สว่าง ช่างสวยเหลือ

แปลก!!!แต่ไม่มีใคร มีแต่สระบัว ก็นั่งดูก่อนที่จะออกจากประตูแล้วเดินทางต่อ