คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Reborn 01__,, บัตรเชิญม้าพยศ
ก๊อกๆ แอ๊ด~
“โอ๊ะ! ขอโทษครับ...ไม่ทราบว่าบอสมีสายอยู่”
คนเป็นลูกน้องค่อมหัวน้อยๆ ประกอบคำพูด
“อ้า~ ไม่เป็นไรหรอก...ว่าไงเหรอโรมาริโอ้?”
บอสแห่งคาบัคโรเน่รุ่นสิบหมุนเก้าอี้ 45 องศาหันมามองลูกน้องคนสนิทด้วยรอยยิ้ม โรมาริโอ้ค่อมหัวอย่างขออนุญาตก่อนจะสาวเท้าเข้ามาหา
“อะไรน่ะ??” ดีโน่ขมวดคิ้วขณะมองซองจดหมายสีชมพูที่ทำจากกระดาษหอมตรงหน้า มือซ้ายที่ว่างพลิกซองไปมาอย่างสนใจ
“ปาร์ตี้ฟูลมูนนามิโมริ? อะไรน่ะ? งานเลี้ยงเหรอ?” พูดถึงตรงนี้ ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนก็เป็นประกายขึ้นมาทันที “มาจากไหนน่ะ??”
“มีคนมาสอดไว้ที่หน้าบ้านครับ ผมว่าบอสคงจะสนใจเลยเอามาให้...คิดว่าไงครับบอส?” โรมาริโอ้หมายถึงว่าจะไปหรือไม่ไป
“อืม...จัดคืนวันที่ 26 เมษา...งั้นก็คืนนี้สิ??” ดีโน่ไม่ตอบแต่ถามกลับ
“ครับ” โรมาริโอ้พยักหน้า ดีโน่กลอกตายิ้มๆ
“งั้นก็ไม่มีปัญหา...เซย์เยสไปเลย~”
คนเป็นบอสว่าด้วยน้ำเสียงลิงโลด โรมาริโอ้ยิ้มให้กับท่าทางนั้น
“ตกลงครับ...เดี๋ยวผมจะไปบอกให้คนจัดรถตู้ให้”
“อ้า~ ขอบใจมากนะโรมาริโอ้” ดีโน่ว่ายิ้มๆ ลูกน้องคนสนิทพยักหน้ารับ “งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” ว่าพลางทำท่าจะเก็บบัตรเชิญไป
“อ้อ...ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวชั้นจะขอดูรายละเอียดหน่อยน่ะ” ดีโน่ห้ามไว้ โรมาริโอ้พยักหน้ารับ “อ่า...งั้นผมไปก่อนนะครับ”
“ดูรีบร้อนจังนะ แน่ะแน่~ จะไปหาชุดมาแต่งอ่ะเด้~” บอสคาบัคโรเน่แซวลูกน้องเสียงสูง โรมาริโอ้ยืนบิดไปบิดมา
“แหม...บอสก็~”
“555+ ไปเหอะๆ~” ดีโน่ว่ากลั้วหัวเราะ โรมาริโอ้ค่อมหัวเขินๆ
แอ๊ด~ ปัง
ก่อนที่จะหายไปหลังบานประตู
ดีโน่มองตามหลังโรมาริโอ้ไป ก่อนที่รอยยิ้มเริงร่าจะเปลี่ยนมาเป็นใบหน้าอันนิ่งเฉย
“โทษนะ...เมื่อกี๊ลูกน้องเอาของมาให้น่ะ เอาเป็นว่าตามนั้นละกัน”
“...”
“ไม่ต้องห่วง แผนการเราจะต้องสำเร็จ...ผลประโยชน์จะตกเป็นของทั้งสองฝ่าย ทั้งชั้น...และก็นาย...”
“...”
“ได้อย่างนั้นก็ดี ชั้นวางใจนายนะ...”
“...”
“คุณสายหมอก...”
“งานเรียบร้อยแล้วครับ...คุณเคียว”
คุซาคาเบะเดินมาบอกคนเป็นนายอย่างนอบน้อม หัวหน้าคณะกรรมการคุมกฎแห่งนามิโมริหันมามองนิ่งๆ
“เหรอ...งั้นก็ดี”
คำตอบเรียบๆ ดังตามมา ก่อนที่เจ้าตัวจะหันหลังกลับไป คุซาคาเบะค่อมหัวให้ครั้งหนึ่งแล้วถอยห่างออกมา
ลับหลังลูกน้องไปแล้ว ฮิบาริ เคียวยะ ก็ถอนหายใจเสียงดัง
“เฮ่อ...ปาร์ตี้บ้าอะไรกัน...น่าเบื่อ~”
“นี่ๆ ผมหล่อยังอ่ะบอส??”
โรมาริโอ้ถามขณะหมุนตัวให้เจ้านายดู ดีโน่หัวเราะร่า “555+ หล่อมากเลยโรมาริโอ้~ รับรอง สาวเห็น...สาวรัก สาวหลง~”
“จริงอ่ะบอส??” โรมาริโอ้ตาโตอย่างไม่เชื่อหู
“หลงตกหลุมนะ 555+” บอสคาบัคโรเน่โยนมุก
“หลุมรักใช่มั้ยบอส? 555+” ส่วนคนเป็นลูกน้องก็รับมุกดี๊ดี~
“555555+”
แล้วทั้งสองคนก็ประสานเสียงหัวเราะ
ปิ๊นๆ !! โรมาริโอ้ชะงัก
“โอ๊ะ! รถมาแล้วครับบอส ขึ้นรถเถอะ” ว่าพลางเดินไปเปิดประตูให้อย่างเคยชิน ดีโน่ก้าวเท้าขึ้นรถไปอย่างอารมณ์ดี
ปัง !! โรมาริโอ้ปิดประตูที่นั่งข้างคนขับเสียงดังหลังจากที่ย้ายตัวเองมานั่งเรียบร้อยแล้ว เขาหันไปมองบอสยิ้มๆ
“เหมือนเดิมนะครับบอส...ถ้าเจอนักข่าวก็...”
“ขอตัวไปห้องน้ำ...เออน่า~ รู้แล้วๆ~” ดีโน่ต่ออย่างขอไปที โรมาริโอ้สั่นหัวเอือมๆ
“เฮ่อ...ก็ใครใช้ให้บอสทำเบื้องหน้าเป็นซุปเปอร์สตาร์ล่ะครับ??”
คนเป็นลูกน้องถามเนือยๆ
“ก็โรมาริโอ้น่ะแหละ! อยากมาพูดให้น่าสนใจทำไมล่ะ! คนมันไม่เคยนี่หว่า ใครจะรู้ล่ะว่ามันจะเหนื่อยขนาดนี้??” ดีโน่ทำปากยื่น
“อ่าวบอส...พูดงี้ผมก็เลวสิครับ” โรมาริโอ้ทักท้วง
ดีโน่หันมามองด้วยตาชิ้งๆ “ชั้นซื้อชุดนั้นให้นายนะโรมาริโอ้ -*-”
คนฟังนิ่งไปทันที ก่อนจะยิ้มแหยๆ
“แหะๆ =__= โอเคครับบอส...ผมผิดก็ได้~”
สิ้นคำ...รถตู้ก็ขับต่อไปโดยไม่มีใครพูดอะไรออกมาอีกเลย
ดีโน่...ชายหนุ่มผู้ควบตำแหน่งบอสคาบัคโรเน่รุ่นที่สิบ ฉายา ‘ม้าพยศดีโน่’ ทว่าเบื้องหน้าของเขาคือ ‘ซุปเปอร์สตาร์’ ขวัญใจสาวๆ
เอ๊ะ? ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ได้น่ะเหรอ?
เรื่องเริ่มจากวันนั้น...
สนามบินบินไปบินมา (บินไปไหนหว่า ?? 555+)
‘บอสครับ...เราจะทำภารกิจนี้สำเร็จจริงๆ เหรอครับ?’
โรมาริโอ้ถามขณะที่กำลังลงบันไดเลื่อนของสนามบิน
‘อ้า~ แน่นอนสิ...พวกเราถ่อมาญี่ปุ่นเพื่ออะไรกันล่ะ?’ ดีโน่กอดอกมองตรงไปข้างหน้าแล้วพูดอย่างมั่นใจ
‘แต่พวกเราคงจะเปิดโปงว่าเป็นมาเฟียให้คนญี่ปุ่นรู้ไม่ได้หรอกนะครับบอส’ โรมาริโอ้ทักท้วง
กึก !! ‘เออว่ะ...เฮ๊ย! ชั้นลืมนึกถึงเรื่องนี้ไปเลย’ ดีโน่ชะงักทันที ความมั่นใจเมื่อกี๊หายไปโดยพลัน ‘แล้วเราจะทำไงอ่ะโรมาริโอ้??’
คนเป็นลูกน้องถึงกับเหงื่อตก ก่อนจะหรี่ตาเอือมๆ ‘ถามฟายๆ =__= เราก็ต้องสร้างฉากหน้าสิครับบอส~’
‘ฉากหน้า?? -*- อะไรน่ะ?? หมายถึงหน้ากากเหรอ??’ บอสคาบัคโรเน่ขมวดคิ้ว โรมาริโอ้ซับเหงื่อบนใบหน้า
‘ก็ไม่เชิงครับ...ผมกำลังหมายถึงหน้าที่การงานที่ใช้รับหน้า ‘เจ้าพวกนั้น’ เพื่อไม่ให้รู้ว่าพวกเราเป็นอะไรน่ะครับ’ โรมาริโอ้อธิบาย ดีโน่คิดตาม
‘อ๋อ...เข้าใจล่ะ -*- อืม...แล้วนายว่าชั้นควรจะเป็นอะไรดีล่ะ?’ บอสคาบัคโรเน่ไม่สันทัดกับเรื่องแบบนี้
‘อืม...หน่วยก้านอย่างบอสนี่...’ โรมาริโอ้ทำหน้าคิด ‘นักมวยดีมั้ยครับ?’
‘-___-*’ ดีโน่เส้นขมับปูดทันที
‘แหมๆ...ล้อเล่นครับ’ โรมาริโอ้แซวยิ้มๆ ก่อนจะว่าลอยๆ ‘ดาราดีมั้ยครับบอส? เป็นซุปเปอร์สตาร์ไปเลยอะไรเงี้ย?’
‘หา? อะไรคือซุปเปอร์สตาร์? -*- จะให้ชั้นไปเป็นดาวเหรอ?’ ดีโน่ดูจะตกใจมาก
‘เอ่อ...ก็ราวๆ นั้นแหละครับ’ โรมาริโอ้เริ่มเหงื่อตกอีกรอบเมื่อเห็นว่าบอสของเขาคงจะเข้าใจอะไรผิดอีกแหงๆ
‘แล้วจะทำไงอ่ะ? ชั้นลอยไม่ได้นี่ -*- แล้วจะไปเป็นดาวยังไง?’
นั่นไง =__= บอสของเขางงอยู่จริงๆ ด้วย
‘บอสครับมันไม่ใช่อย่างง้านน~’ โรมาริโอ้ลากเสียงเนือยๆ ‘ซุปเปอร์สตาร์มันก็คล้ายๆ ดาราน่ะแหละครับ แต่ดังคับโลกเลยราวๆ นั้น’ คนเป็นลูกน้องอธิบายอ่อนๆ ดีโน่พยักหน้าหงึกๆ
‘คับโลกเลยเหรอ? อ่าว...งั้นแล้วชั้นจะไปอยู่ที่ไหนอ่ะ?’
‘=___=*’ กลายมาเป็นโรมาริโอ้เส้นขมับปูดเองเลยซะงั้น
‘555+ ล้อเล่นน่า~ ชั้นเองก็ไม่รู้จะยังไงดีเหมือนกัน -*- เอาเป็นว่าตามนั้นอ่ะแหละ’ ดีโน่สรุปง่ายๆ ก่อนจะเดินนำหน้าไป
‘เฮ่อ...ตูล่ะเอือมกับบอสเขา~’
โรมาริโอ้ถอนหายใจก่อนจะเดินตามไปด้วยเช่นกัน
“บอสครับ...ถึงแล้วครับ”
โรมาริโอ้พูดขึ้นหลังจากที่รถจอดสนิท ดีโนพยักหน้าหงึกๆ
“อา~ เตรียมตัวเรียบร้อยแล้ว” คนเป็นบอสว่าเนิบๆ โรมาริโอ้หันไปเลิกผ้าม่านของรถขึ้นเบาๆ
“เออ...ผมว่าบอสคงต้องไปห้องน้ำก่อนเข้าปาร์ตี้แล้วล่ะ”
โรมาริโอ้ว่าเซ็งๆ ตามด้วยดีโน่ที่เลิกคิ้วงงๆ
“หมายความว่าไงน่ะโรมาริ...”
ครืดดด~ ปัง
“...โอ้~”
แชะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ !!!!
แสงแฟลชจากกล้องที่โจมตีมาอย่างบ้าคลั่งนั้นทำให้ดีโน่เข้าใจเรื่องทุกอย่างทันที
ความคิดเห็น