คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ช่วยเก็บหัวใจฉันไว้ด้วยนะ (83%)..
มาอัพแล้นเจ้าค่า อิอิ ขอบคุนที่มาเม้น มาอ่าน และโหวต เรื่องของเรา
จาบอกว่า รักมากส์ > O <
....Pink Punk Polyester
-----------------------------------------------------------------+
ปึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงรัวเคาะประตูลอดผ่านประตูไม้ไปถึงหูของเจ้าของห้อง
"ไรวะ -*- " เธอเอาหมอนมาอุดหูแล้วพลิกตัวไปมา
ปึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่คนเคาะก็ยังเคาะไม่เลิก
">_< " เจ้าของห้องคว้าหมอนข้างมาอุดหูอีกชั้นนึง
"ตื่นเด่ะ!!!! " คนที่เคาะประตูตะโกนเข้ามา หวังจะให้เจ้าของห้องลุกขึ้น...แต่มันไม่ง่ายอย่างที่คิดเลย..
" > W < " เจ้าของห้องดิ้นไปดิ้นมาเหมือนหนอนโดนลนไฟ....แต่ก็ยังไม่ยอมลุก
"ไอ้ฟร้อน!!!" ปึงๆๆๆๆๆๆๆ คนที่เคาะเริ่มหงุดหงิดกะความเหนื่อยเปล่าที่ละเลงเคาะเท่าไหร่ยัยเจ้าของ
ห้องก็ยังไม่ยอมลุกซะที ทั้งๆที่นาฬิกาปลุกมันก็รัวดังจนเครื่องจะระเบิดแถมยังเสียงเคาะกับเสียงตะโกนอีกล่ะ
"เฮียยยยฟรี เค้าจานอน เงียบๆได้ม่ะ " ยัยเจ้าของห้องตะโกนออกไป หวังจะให้คนที่เคาะมันเงียบๆซะที เธอจะได้นอนต่อ
ปึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดูเหมือนคำพูดเธอมันจาไม่ได้ผลเอาซะเลย เขากลับละเลงเคาะอย่างไม่กลัวประตูที่เพิ่งซื้อมาใหม่จะพังอีก คราวที่แล้วมันก็พังเพราะเขาใช้
บาทาถีบเพื่อปลุกเธอนั่นแหล่ะ
"อ๊า > O < ตื่นแล้ว!!! " เธอทนนอนไม่ได้อีกต่อไป เพราะเขาเคาะแบบที่เธอกำลังสงสัยว่า คงจะเริ่มใช้เท้าซะแล้วล่ะ แล้วมันคงจะกลายเป็นการถีบในไม่ช้า -*-
"ดี อาบน้ำแล้วรีบลงไปกินข้าวล่ะ " ฟรีเดินลงไปทำกับข้าว...ซึ่งมันก็คือ ไข่ดาวอีกแล้ว
"เฮีย นี่มันวันเสาร์นี่หว่า ปลุกไมอ่ะ -*- " ฟร้อนบ่นขณะเดินเอื่อยๆลงบันไดมา...วันเสาร์ จาปลุกทำไมวะเนี่ย!!....
"เออ เฮียลืม " ฟรีตอบอย่างง่ายๆ...อุตส่าห์ปลุกฟร้อนแทบตาย ประตูเกือบพังด้วย แค่เพราะจำวันผิดเนี่ยนะ -*-....
"วันนี้มีไรกิน " ฟร้อนดึงเก้าอี้ออกมานั่งข้างเฟที่ยิ้มฟันหลอ
"ฮ่องๆๆๆๆๆๆ" ไม่ใช่เสียงฟรีตอบนะ แต่เป็นเสียงหมาของฟร้อน...ลืมบอกไปว่า บ้านนี้เขาเลี้ยงหมาด้วย
"ไอ้ฟ้า ไอ้น้ำ เงียบๆหน่อย " เธอหันไปดุหมาพันธ์ชิสุตัวนึงกับพันธ์ไซบีเรียนฮัสกี้ตัวนึง ที่เธอเรียกสั้นๆว่า ฟ้ากับน้ำ อันที่จริงมีชื่อเต็มๆว่า สะท้านฟ้า กับสะเทิ้นน้ำน่ะ
"เอ๋ง..." หมา2ตัวเงียบกริบ ไปนั่งหงออยู่หน้าทีวี
"ไข่ดาว!! อ่ะ กินไป " ฟรีวางจานข้าวหน้าน้องสาวที่หน้าหงิก...ไรวะ ไข่ดาวอีกและ รอบที่4ตั้งแต่พ่อกะแม่ไปทำงานและนะ - " -....
"เฮียหัดทำไรอย่างอื่นให้กินบ้างดิ กว่าพ่อแม่จะกลับ อีกเกือบเดือน เค้าไม่ต้องกินไข่ดาวทุกวันเลยรึไงอ่า - 0 - " ฟร้อนบ่นไป แต่ปากก็กินไป..อะไรเนี่ย -_-....
"เออ อย่าบ่น เดี๋ยววันหลังจาทำไข่เจียวให้กิน " ฟรีถอดผ้ากันเปื้อนออก แล้วนั่งลงข้างฟร้อน...ไข่เจียวหรอ?? มันไม่พ้นจากเมนูไข่เลยนะ = 0 =......
"เฟไปเล่นเกมส์ก่อนนะเจ๊ฟร้อน เฮียฟรี" เฟรีบกินข้าวแล้ววิ่งขึ้นไปเล่นเกมส์ตามประสาเด็ก...แล้วผู้ใหญ่แต่สมองเด็กปัญญาอ่อนอย่างฟร้อนล่ะ จะทำไรดีน้อ วันเสาร์ว่างๆแบบเนี้ย....
ติ๊งหน่องๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงรัวกดกริ่งมาจากหน้าบ้าน แบบไม่เกรงใจเจ้าของบ้านซักกะติ๊ด ฟร้อนได้ยินแล้วอยากจะเตะมันกระเด็นไปถึงดาวพุงโตเลย
"นี่หัดเกรงใจชาวบ้านชาวช่องบ้างเส่ะ..อ้าว!!นายพีค -*- " ฟร้อนเดินออกมาหน้าบ้าน มาถึงก็ใส่ๆๆๆเจ้าคนที่กดกริ่ง แต่พอเงยหน้าปุ๊ป ดันเป็นนายพีคซะงั้น
"เธอเป็นชาวบ้านชาวช่องหรอ เพิ่งรู้นะเนี่ย ^ O ^ " พีคกวนอารมณ์ขุ่นๆของฟร้อน ที่กำลังจะงอนอีกแล้ว ฟร้อนหันหลังกลับเตรียมตัวจะปิดประตูใส่ อย่างการงอนเต็มรูปแบบ
"โอ๊ะโอ๋ อย่าเพิ่งงอนสิ น้าน้า" พีคจับข้อมือฟร้อนไว้ทัน ฟร้อนหันมาหน้าหงิกใส่
"ปล่อยเส่ะ!!"
"ม่ายยยยยยย" พีคทำหน้าไม่ใส่ใจ
"ปล่อย" ฟร้อนสะบัดสุดแรง แต่พีคก็จับไว้สุดแรงเหมือนกัน
"งั้นเธอห้ามหนีนะ" พีคเสนอข้อตกลง
"ได้ " ฟร้อนตอบ เธอยิ้มมุมปาก แน่นอนในใจเธอตอบว่า..ไม่!!
"โอเคๆ" ทันทีที่พีคปล่อยมือเธอ เธอก็วิ่งเข้าบ้านแล้วปิดประตูล็อกทันที...เกือบไม่ทันแหน่ะ เธอยิ้ม ภูมิใจกับการทำสำเร็จในการหนีของเธอ....มันน่าภูมิใจขนาดนั้นเลยหรอ -*-
"ใคร??" ฟรีถามเสียงเฉียบ....ให้พี่ชายเธอรู้ว่าผู้ชายมาหาเธอที่บ้านเนี่ยนะ ไปกระโดดน้ำผูกคอด้วยซองลูกอมตายดีกว่าอีก ???....
"พวกเด็กบ้าอ่ะ ด่าตะเพิ่ดมันไปแล้ว..." ยังไม่ทันฟร้อนโกหกจบ...
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พีครัวเคาะประตูราวกับเสียงตำส้มตำร้านแซ่บหน้าปากซอย....อ๊า > *** < ยังไม่เลิกตื๊ออีกหรอฟร่ะ.... พี่ชายที่โดนหลอกหันมามองหน้ายัยคนโกหกด้วยสายตาที่จะเชือดฟร้อนได้เอาง่ายๆ
"ไอ้เด็กบ้าอีกแล้ววววว ( - - !) " ฟร้อนโกหกต่อ ทั้งๆที่รู้อยู่ว่ามันคงไม่รอด...พยายามเน้นว่าเด็กบ้า โดยในใจหมายถึงนายพีคที่ยังตำ(เคาะ)ประตูไม่หยุดน่ะเอง
"แกก็ไปเปิดให้ไอ้เด็กบ้า!!!เข้ามาสิ หึหึ " ฟรียิ้มแบบซาตาน เขาแกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าฟร้อนหลอก ทั้งๆที่จริงเขารู้อยู่แล้วล่ะ....ไอ้เด็กบ้าที่ไหนจะใจกล้าบ้าบิ่นตื๊อคนบ้านนี้แบบนี้ล่ะ ในละแวกนี้ไม่มีเด็กบ้าหน้าไหนกล้ามาแหยมคนบ้านนี้หรอก เพราะจะโดนด่าเปิงทุกราย....
"ไม่ดีม้าง เดี๋ยวมันก็ไปเองแหล่ะ " ฟร้อนเริ่มเหงื่อตก..พี่ชายเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่เธอกลัวมากเกือบที่สุดรองมาจากบุพการีแสนประเสิรฐเลิศล้ำกว่าใคร!!ของเธอ
"เฮียสั่งให้แกเปิด!!! " นี่คืออาการนึงที่รุนแรงมากของฟรี คืออาการหวงน้องสาวเข้าไส้!!
"จะ..จะ..จ้า!! " ฟร้อนค่อยๆเปิด ขณะที่ประตูยังถูกเคาะไม่หยุด
"กว่าจะเปิด..~ W ~ " พีคบ่น
"ไอ้พีค?? " ฟรีเรียกพีคอย่างสนิทสนม
"อ้าว พี่ฟรี??" พีคไหว้ฟรีด้วยความเคารพ....เขาไปรู้จักกันเมื่อไหร่??
"-_-^^ ห๊ะ?? รู้จักกันได้ไงอ่ะ " ฟร้อนมองหน้าท้งสองคนสลับกันไปมาอย่างงงงวย
"ก็ไอ้พีคมันเป็นรุ่นน้องที่สมาคมกีต้าร์ไง " ฟรีอธิบายสั้นๆ...พีคกับฟรีต่างมีความชอบในกีต้าร์ จึงได้ไปอยู่สมาคมกีต้าร์แห่งประเทศไทยและได้พบเจอกัน พูดคุยกันจนสนิทสนม และเข้าขากันได้ดีเยี่ยม ถึงขั้นได้แสดงคอนเสิร์ตเล็กของสมาคมด้วยกัน
" ทำไมโลกมันกลมอย่างงี้นะ " ฟร้อนบ่นพึมพำ แต่ดันเสียงดังจนกลายเป็นพูด
พีคฟังแล้วก็หัวเราะ เขากวนฟร้อนอีก...
"แล้วมีทฤษฏีไหนบอกว่าโลกแบนอ่ะ...หรือว่านี่เธอยังเชื่อว่าโลกแบนอยู่อีกอ่ะ?? ฮ่าๆๆๆๆ " เขากอดคอกับฟรีหัวเราะฟร้อนที่ไม่พอใจที่ถูกกวนอยู่คนเดียว
"เค้าไปเล่นกับไอ้ฟ้าไอ้น้ำก่อนนะเฮีย " ฟร้อนบอกแบบไม่ค่อยพอใจเท่าไรนัก เธอลูบหัว วิ่งเล่น กับไอ้ฟ้าไอ้น้ำ จน....
โครม!!!! เธอสะดุดสายเชือกที่ฟรีตัดเตรียมไว้แขวนป้ายหน้าบ้านล้มหน้าคว่ำ ฟรีส่ายหัวกับความซ่มซ่ามเซอะซะจนเป็นกิจวัตรของยัยน้องสาวที่ตอนนี้ยังลุกจากพื้นไม่ขึ้นเลย ฟรีนั่งเฉยๆ เขาชินแล้วล่ะกับนิสัยแบบนี้ ไม่ต้องเป็นห่วงมากหรอก เดี๋ยวแพล่บๆก็ล้มอีกอ่ะแหล่ะ...แต่ผู้ชายอีกคนในบ้าน (ไม่รวมเด็กชายนะ ) ที่ไม่เคยเห็นฟร้อนล้ม ก็รีบวิ่งเข้าไปพยุงให้ลุกขึ้น แต่ยังไม่วายขำแทรกนิดหน่อย จากที่ฟร้อนจะขอบใจและหายงอน ดันงอนเพิ่มเป็นทวีคูณ....เขาทำอะไรก็ไม่ได้ดีจริงๆ....
"ไม่ต้องช่วย ฉันลุกเองได้!!" ฟร้อนงอนปึงปังๆขึ้นบันได พีคมองตาม กลัวว่ายัยซุ่มซ่ามนี่จะสะดุดบันไดเอาซะอีก
"ไม่ต้องไปห่วงมันหรอก" ฟรีที่ยังหัวเราะไม่เลิก บอกพีคที่ยังเกาะบันไดมองตามฟร้อนอยู่
"ใครบอกผมห่วง ผมไม่ได้ห๊วง!! " พีคส่ายหน้าเป็นพัลวัน หน้างี้แดงซะ - /////// -
"เหอะๆ ดูก็รู้..." ฟรีพูดดักคอ แล้วลุกขึ้นไปทำธุระของตัวเอง ปล่อยให้อีกคนนั่งหน้าแดงซ่าน งงตัวเองอยู่
"รู้??พี่ฟรีเขารู้อะไรวะ?? แล้วเราห่วงยัยฟร้อนหรอ?? ไม่มีทาง..!!..- 0 - " พีคย้ำกับตัวเอง
"ใช่ ไม่มีทาง!!!" เขาย้ำอีกครั้ง ก่อนจะยิ้มอย่างพอใจแล้วเดินขึ้นไปหาฟร้อนที่ชั้นบน
"แม๊นนนนนนนนนน บู้มมมมมมม แม๊นนนนนนนนนนนน " เสียงเจ้าตัวเล็กของบ้านดังออกมาจากห้องนอน พีคยิ้มเล็กๆ และก้าวเข้าไปในห้องที่เป็นที่มาของเสียง
"หวัดดีครับ " พีคเซย์ฮัลโหลกับเฟที่นั่งเล่นเกมส์อยู่ที่พื้นอย่างเมามัน
"อ๊ากกกกกกกกกก พี่เป็นใคร??? เจ๊!!โจรบุกบ้านนนนนนน!!! " เฟแหกปากเรียกพี่สาวอย่างไม่รู้อะไร ฟร้อนที่กำลังนั่งทุบหมอนอยู่บนเตียงได้ยินเข้าก็รีบแจ้นไปห้องน้องชายทันที พีคตกใจ รีบเอามืออุดปากเฟทันที..ฟร้อนเข้ามาเห็นพอดี ตรงเข้าไปดึงมือพีคออกจากปากน้องชายแล้วตีโพยตีพาย
"นายทำไรน้องฉันอ่ะ รังแกน้องฉันหรอ? โมโหฉันแล้วไปลงที่น้องทำไม!! อ๊ากกกกก นายต๊าย!! > O < "
ฟร้อนลงมือตีๆๆๆๆพีคโดยไม่ฟังคำอธิบายของพีคที่โดนตีอยู่เลย เฟก็เชียร์พี่สาวตัวเองเต็มที่
"เอาเลยๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ เจ๊เก่งที่สู๊ดดดดด " เฟวิ่งรอบห้อง ดีใจกับพี่สาวที่จัดการคนที่คิดว่าเป็นโจรได้อยู่หมัด
"โอยยยย TOT " พีคโอดโอยขณะที่ฟร้อนยิ้มอย่างมีชัยเข้าไปกอดเฟที่วิ่งวุ่น
"เอะอะอะไรกัน?" ฟรีที่ได้ยินเสียงดังก็ออกจากห้องตัวเองมาดู ในสภาพที่สวมเสื้อครึ่งผ้าเช็ดตัวครึ่ง
ฟร้อน พีคและน้องชายตัวแสบปล่อยก๊ากออกมากับสภาพของฟรี เมื่อเจ้าตัวเห็นก็รีบจรลีกลับห้องไป
"ฮ่ะๆๆๆๆๆ" ทั้งสามยังหัวเราะค้าง
"เฟเอ๊ย นี่ไม่ใช่โจร นี่มันปี ศาจ!! - 0 - ....^ O ^ "ฟร้อนลูบหัวน้องอย่างอารมณ์ดี อารมณ์ที่งอนอยู่ถูกลืมเป็นปลิดทิ้ง พีคหน้างอ...ปีศาจเร๊อะ???....เฟตรงเข้าไปเตะ
พีคที่นั่งทรุดเพราะความเหนื่อยจากการหนีฝามือของฟร้อนเมื่อตะกี้ทันทีที่ได้ยินคำว่าปีศาจ...ฟร้อนหัวเราะชอบใจ
"พอแล้วๆๆๆๆ เจ๊ล้อเล่นๆ ฮ่ะๆๆๆ " ฟร้อนดึงตัวน้องชายที่มีทีท่าว่าจะไม่เลิกเตะง่ายๆออกมากอด พีคกุมท้องไปยิ้มไป ทั้งเจ็บทั้งขำ...ขำกับภาพน่ารักๆของพี่น้องคู่นี้
"เจ็บเปล่า? " ฟร้อนปล่อยน้องแล้วหันไปถามพีคที่ไม่มีใครสนใจ
"เจ็บดิ โอยยยย " พีคทำสำออย ฟร้อนยิ้ม...หมั่นไส้นัก หึหึ...เธอเดินนำพีคไปทายาข้างล่าง ปล่อยเฟนั่งเล่นเกมส์ต่อไป
"ตรงนี้ด้วยๆ" พีคชี้ที่แขนแล้วอ้อน...นี่เป็นจุดที่5แล้วนะ..สำออยแบบเนี้ยต้องสอนซะให้เข็ด..
"โอ๊ยยยยยยย T ~ T " พีครีบชักมือออกทันทีก็ฟร้อนเล่นกดซะแรงขนาดนั้น แถมโบ๊ะเบตาดีนซะหนาเตอะ =_=
"หายเจ็บยัง? " ฟร้อนถามพลางทำหน้าสะใจ พีคพยักหน้าหงึกหงัก...เขาคิดอยู่แล้ว ว่าไม่ควรอ้อนผู้หญิงคนนี้เลยจริงๆ... ฟร้อนเก็บอุปกรณ์ทายาแล้วกำลังจะเดินขึ้นข้างบน
"เดี๋ยว.." พีคเรียกไว้ซะก่อน
" จาทายาอีกหรอไง หุหุ" ฟร้อนแหย่เขา เขาขยาด....ไม่เอาแน่นอน - 0 -...เขาส่ายหัว
"ฮ่ะๆ ล้อเล่นหน่า มีไร? "
"ไปเที่ยวกัน " เขาชวน...นี่แหล่ะ เหตุผลหลักที่เขามาที่นี่ในตอนแรก
"อ่า....ดีเหมือนกัน ว่างอยู่พอดี แต่เอาเฟไปด้วยนะเพราะวันนี้เฮียจะไปเที่ยว ฉันต้องดูแลน้อง"
พีคยิ้ม...ถึงมันจาไม่ค่อยเหมือนที่คิดไว้ก็เหอะ แค่เด็กตัวเล็กๆคนนึง ไม่เป็นไรหรอก น่ารักดี.......เขาคิด
"งั้น เธอไปใส่ชุดที่ฉันซื้อให้นะ ฉันจะรออยู่ข้างล่าง" พีคยิ้มกว้าง แล้วเดินไปนั่งรอที่โซฟาสีพีช....ฟร้อนลืมถุงที่พีคให้ซะสนิทเลย...เธอเดินขึ้นห้องไป เห็นเฟกำลังนั่งเล่นเกมส์อยู่อย่างเมามันก็อมยิ้ม แล้วเดินเข้าห้องตัวเองไปหยิบถุงที่พีคให้มาเปิดดู...ข้างในมีเสื้อแขนกุดสีชมพูอ่อนๆ กับกางเกงขาสั้นสีขาว แล้วก็รองเท้าสีชมพูที่สูงเลยข้อมาประมาณคืบนึงยี่ห้อเดียวกันทั้งหมดอยู่ เธอลองมาทาบดูแล้วอมยิ้ม
"ฉันหยิบแค่อย่างเดียวแต่นายซื้อมาหมดเลยนะ นายขี้เก๊ก " ฟร้อนงึมงำ แต่ปากก็ยังฉีกยิ้มอยู่
.............
"เธอจะสวยขนาดไหนน้า " พีคนั่งอมยิ้มอยู่ที่โซฟา แล้วลุกขึ้นเดินไปเดินมา
"นี่นาย...ขอบใจนะ " ฟร้อนใส่ชุดที่พีคซื้อให้แล้วเดินลงมาพร้อมเฟยิ้มให้พีคที่ยังเดินไปเดินมาอยู่
...สวยมากเลย....พีคแอบคิด
"อะ...อะ..อืม...อื้ม ไปกันเหอะ..แล้วนี่บอกพี่ฟรีรึยัง?" พีคเดินจูงมือเฟข้างนึง แล้วเดินออกมาขึ้นรถ พร้อมฟร้อนที่เดินตามหลัง
"บอกแล้ว" ฟร้อนนั่งหน้า ส่วนเฟก็นั่ง...ไม่สิ ปีนไปปีนมาข้างหลังรถ
"ดี เราไปเดท....เอ๊ย เที่ยวที่ไหนดี??" พีคหันไปถามฟร้อนที่นั่งยิ้มอยู่คนเดียว....ฟร้อนยิ้มอะไรน้า?...
"ห๊ะ?อะไรนะ? อะ..อ๋อๆ สวนสาธารณะกลางเมืองดีม่ะ?? " ฟร้อนสุ่มๆ...พีคพอใจ...สวนสาธารณะหรอ ใช้ได้เลย...
"อื้ม!! "เขาขับรถไปจอดที่สวนสาธารณะใจกลางเมือง สวนที่สวยที่สุดในเมืองนี้เลยล่ะ เป็นสวนที่มีดอกไม้นานาชนิดสีสันสดใส และที่สำคัญมันเป็นที่พลอดรักหรือที่นัดเดทของคู่รัก แต่ที่ฟร้อนเลือกเนี่ย เธอไม่ตั้งใจจะเลือกที่นี่หรอกนะ แต่เพราะเธอมองเห็นป้ายโฆษณาเชิญชวนข้างทางตอนพีคถามพอดีต่างหาก -*-
พอจอดรถเสร็จ พีคก็เดินลงไปเปิดประตูให้ฟร้อนที่มัวง่วนอยู่กับเจ้าน้องชายที่หลับเป็นตายอยู่ข้างหลัง
"อ๊ะ! ขอบใจนะ ^ ^ " แล้วฟร้อนก็อุ้มเฟลงมา พร้อมโค้งขอบคุณพีค แล้วหัวเราะเบาๆ
"นี่ นายชอบเล่นกีต้าร์หรอ?" ฟร้อนเอ่ยถาม
"อืม ก็ถึงได้อยู่สมาคมกีต้าร์กับพี่ฟรีนี่ไงล่ะ " เขายิ้ม....จ๊อกกก ~ O ~
ท้องของฟร้อนร้องออกมาเสียงดัง...น่าอายจัง - ////// -...
"หิวหรอ? เพิ่งกินข้าวไปนี่หน่า " พีคแอบขำเล็กๆ...ก็ไงล่ะ เพิ่งกินข้าว แต่ข้าวของฟรีน่ะ มันน่าเบื่อขนาดหมึกแดงยกนิ้วให้...จมดินเลยล่ะ
"ถ้านายได้กินกับข้าวฝีมือเฮียฟรี นายจะรู้.." ฟร้อนเบ้ปาก แล้วสอดส่ายสายตาหาร้านอาหารแถวๆนั้น...พีคหัวเราะเล็กๆ...มันคงจะไม่อร่อยจริงๆ....
"กินไอติมกันม่ะ? " พีคเหลือบไปเห็นร้านขายไอติมอยู่ฝั่งตรงข้ามถนน เลยนึกอยากกินไอติมขึ้นมา
"อืม" ฟร้อนที่ตอนนี้กินอะไรก็ได้แม้กระทั่งพีค ตกลงอย่างไม่ต้องคิด
"ว้ายยย " ฟร้อนกรี๊ด เพราะเธอข้ามถนนไม่ได้ดูรถเล๊ย จนเกือบโดนรถเฉี่ยว พีคพ่นลมหายใจ..หึ..ไม่ไหวเล๊ย...
"มานี่! ฉันพาข้ามดีกว่า ไม่งั้นเธอต้องโดนรถเอาไปกินแน่ๆเลย " พีคจับมือฟร้อนไว้ข้างนึง
"บ้า!! " ฟร้อนตีเขาเบาๆที่ไหล่โทษฐานไปว่าเธอ เขาแอบอมยิ้ม แล้วทั้งคู่ก็เดินมาถึงร้านไอติมไม่กว้างมากร้านหนึ่ง บรรยากาศถูกจัดแบบคู่รัก เหมาะกับเดือนกุมภาอย่างตอนนี้เป็นอย่างมาก ผนังสีชมพูอ่อน เก้าอี้สีชมพู โคมไฟรูปหัวใจสีแดงห้อยลงมาจากเพดานร้าน แจกันใสทรงกระบอกใส่ดอกกุหลาบตั้งไว้ทุกโต๊ะ...และทุกโต๊ะก็จะเป็นคู่ชายหญิงนั่งด้วยกัน...ฟร้อนและพีคมองบรรยากาศในร้านแล้วหน้าแดง แต่ก็ยังก้าวเดินเข้าไปเพราะความหิวที่ผลักดันราวกับมีช้างตกมันมาถีบ
"Love - for - u - ice cream สวัสดีค่ะ " พนักงานต้อนรับยิ้มหวาน ผายมือเข้าในร้าน แล้วเดินนำไปที่โต๊ะที่ว่าง พีครีบสวมแว่นตาดำก่อนที่จะมีคนจำเขาได้
"เอาสตอเบอร์รี่เลิฟเวอร์ถ้วยใหญ่ถ้วยนึง และก็น้ำสตอเบอร์รี่มิกซ์2ครับ แค่นี้ล่ะครับ " พีคหยิบเมนูขึ้นมาสั่งๆ พนักงานก็จดๆ พยักหน้ารับทราบแล้วเดินออกไป...ฟร้อนงง เธอยังไม่ได้สั่งเลยนะ เฮ้ย!!
"นี่นาย ฉันยังไม่ได้สั่งเลยนะ???" ฟร้อนโวยวาย ขมวดคิ้วเป็นโบว์...คิดง่ายๆ เธอคงโมโหหิว -_-
"ฉันสั่งให้แล้วที่รัก ^ ^ " พีคทะเล้น...สั่งอะไรมาก็ได้ ตอนนี้ฟร้อนกินได้หมด ไม่เว้นแม้แต่แจกันดอกกุหลาบข้างหน้า
แล้วซักพักพนักงานคนเดิมก็เอาไอติมถ้วยใหญ่ๆ กับน้ำแก้วสูงๆ2แก้วมาวาง ก้มหน้าแล้วเดินกลับไป
"อ่ะ! " พีคตักไอติมคำใหญ่ยื่นให้ฟร้อน ฟร้อนอ้าปากงับอย่างว่าง่าย เพราะเธอหิวจะแย่อยู่แล้วววว...พีคไม่หวังอยากจะให้ฟร้อนป้อน เพราะเขาเข็ดแล้ว คราวก่อนปากเกือบเจ่อ..เกือบไปถ่ายแบบไม่ได้แหน่ะ
"คู่ของคุณได้รับเลือกเป็นคู่ที่น่ารักที่สุดของร้านค่ะ ยินดีด้วยค่ะ " พนักงานประมาณ5คนพูดพร้อมกัน พร้อมกับถ่ายรูปฟร้อนกับพีคคู่กัน ฟร้อนหน้าหงิก...อะไรของมันวะ??...แล้วพนักงานคนนึงก็วางกล่องกำมะหยี่สีชมพู2กล่องไว้ข้างหน้าของพีคกับฟร้อน...พีคขยับแว่นตาดำเล็กน้อย ก่อนจะมองลอดแว่น แล้วเปิดมันออกมา ข้างในกล่องนั้นเป็นเข็มกลัดรูปหัวใจ2อันซ้อนกันแล้วมีลูกศรปักทะแยงๆสีเงิน...พีคหยิบมันขึ้นมาติดไว้ที่เสื้อฝั่งซ้ายของหญิงสาวตรงหน้า...พนักงาน5คนเมื่อกี้เดินกลับไปทำงานของตนเอง....ฟร้อนหน้าแดงๆ ไม่ต่างอะไรจากชายหนุ่มคนที่ติดเข็มกลัดให้เธอเมื่อครู่ แลพดูเหมือนว่าหน้าของเขาจะมีสีจัดกว่าหน้าของเธอซะอีก
"ช่วยเก็บหัวใจฉันไว้ด้วยนะ " พีคยิ้ม...แล้วยื่นเข็มกลัดให้เธอติดให้บ้าง ฟร้อนหยิบมันขึ้นมาด้วยมือที่สั่น แล้วบรรจงติดมันลงที่เสื้อข้างซ้ายของพีคโดยไม่เอ่ยอะไร
"โอ๊ย!! " มือที่สั่นของฟร้อนดันเอาเข็มไปจิ้มเนื้อพีคแทน....ฟร้อนผงกหัวเป็นการขอโทษแล้วรีบติดใหม่...เข็มกลัดที่ติดอยู่ที่เสื้อของพีคเลยเอียงๆไปบ้าง แต่พีคก็ไม่สนใจจะติดมันใหม่ด้วยตัวของเขาเอง...เขาปล่อยไว้อย่างนั้น แล้วกินไอติมต่อไป...ฟร้อนดูดน้ำจนขอดแก้ว จนเธอนึกขึ้นได้ว่า....
"เฟ!!!ฉันลืมเฟไว้ที่เก้าอี้หินอ่อนฟากนู้น!! "ฟร้อนโวยวายพร้อมทำมือไม้ประกอบ ก่อนจะรีบวิ่งข้ามฟากไป
"อ้ายยยย " ฟร้อนไม่ระวังอีก...แต่โชคดีที่พีคดึงเธอไว้ทัน จนตอนนี้มาอยู่ในท่ากอดริมถนน...ฟร้อนดิ้นตัวออก ก่อนจะค่อยๆเดินตามพีคที่เดินนำไป
"ไปกินหนมกับพี่นะ " เฟพูดกับเด็กสาวตัวเล็กวัยเดียวกันที่ยืนเล่นทรายอยู่ข้างหน้า...เด็กคนนั้นบิดม้วนต้วนก่อนจะเดินจับมือกับเฟไป
ฟร้อนกับพีคเห็นแล้วอดขำไม่ได้กับภาพตรงหน้า...ไอ้เราก็อุตส่าห์ห่วง ไอ้น้องชายนี่มันไวไฟจริงๆ....ฟร้อนไปตีหน้าหงิกขวางทางเฟกับสาวน้อยคนนั้น...เฟรีบวิ่งมาเกาะขาฟร้อนทันที โดยลืมเรื่องสาวน้อยคนนั้นไปซะสนิท
" หึ " สาวน้อยคนนั้นเดินงอนเฟตูดบิด...น่ารักจริงจริ๊งงงง
"น้องสาวววววววววว TOT " เฟคร่ำครวญ...ฟร้อนตบหัวเฟเบาๆ
"เจ๊!!!" เฟงอน
------------------------------------------------------------------------+
ขออัพเท่านี้นะ หุหุ
โต๊ดก๊าบ
ความคิดเห็น