คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ง้อ....& เฟิร์สคิสที่กลางห้าง (100% )
คุยกันหน่อย....
ครบร้อยแล้วค่า อิอิ ข้าน้อยเร่งสุดๆเลยนะเนี่ย คิกๆ
ขอบคุนทุกคอมเม้น+โหวต+คนอ่าน จ้า
ยังคงกติกาเดิม ไคเม้นมาเม้นกลับ (เฉพาะคนที่อ่านจิง ไม่จบก้อไม่เปนไร ขอให้อ่าน ซักนิ๊ดก้อยังดี)
เวลาเราเม้นกลับเนี่ย เราเม้นให้ทั้งมายไอดี ทั้งนิยายเลยนะคะ อิอิ
สุดท้ายนี้ขอบคุนมากเลยนะคะ ^ ^ ร๊ากคนอ่าน+เม้น+โหวต
มิสสสสสสสสทุกคนค่า และก้อ ฝากเม้นมายไอดีด้วยน้า คิคิ
-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-ตอนที่2 (100%)-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-
" ที่แท้แกก็คบกับพีคนานแล้ว แล้วทำเป็นตบตาว่าเกลียดนักหนางั้นหรอ?? "
ปีโป้ทวนคำ หลังจากที่ฟร้อนเล่าเรื่องที่เธอกุขึ้นมาปิดบังข้อตกลง
" อืม ไม่อยากให้แฟนคลับมารุมไง " ฟร้อนแต่งเรื่องต่อ
" หรอ แล้วแกคบกันได้ไงอ่ะ ? " เจแปนถามมั่ง...ขอจุ้นด้วยอีกคน...
" ก็..ก็..ไปเจอเขาที่สวนสาธารณะ แล้วก็เริ่มคุยๆ จน..จน..อ้อ!..จนสนิทกันแล้วก็คบ
กันไง ...ถามมากจริง -*- " ฟร้อนเริ่มมั่วๆ...ทำไมมันคบกันง่ายอย่างงี้วะ ฮ่าๆ...แต่
พวกแกไม่รู้ความจริงหรอก ความจริงที่แสนเศร้า T^T....
"หรอ =_= อืม " ทุกคนพยักหน้า กึ่งเข้าใจกึ่งงง
พีคเดินเข้ามาในห้อง
"กรี๊ดดดดดดดดดดดด " เสียงฝูงชะนีกรี๊ดกร๊าดทันที โดยไม่ต้องให้กล้วยเลย
" - " - " พีคทำหน้าบูดนิดหน่อย ก่อนจะยิ้มเล็กๆ เขาหันไปมองทางฟร้อนด้วยสายตา
ง้อๆ แต่ฟร้อนไม่สนใจ เมินหน้าหนี แล้วหยิบหนังสือเรียน...เอ่อ หมายถึง หนังสือ
เรียนสอดไส้หนังสือการ์ตูนอ่ะนะ ขึ้นมาอ่าน พีคยิ้มมุมปาก...ยัยนี่ขี้งอนเหมือนเด็กๆ
เลยแฮะ..... เขาเดินไปนั่งที่โต๊ะของเขาที่อยู่ข้างยัยขี้งอน แล้วเริ่มฉีกกระดาษจาก
สมุดมาเขียน
'ฉันขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจจะว่า อย่างอนดิ ' พีคขยำมันเป็นก้อน แล้วโยนไปทางโต๊ะ
ฟร้อน ฟร้อนรู้สึกว่ามีอะไรมาโดนแขน แต่แกล้งทำไม่สนใจ..ทั้งที่จริงก็อยากรู้อยู่
เหมือนกันว่าในกระดาษเขาเขียนว่าอะไร...ฟร้อนทำอ่านหนังสือ...การ์ตูนสอดไส้ ไป
เรื่อย ไม่สนใจและไม่ใส่ใจ เหมือนเขาเป็นแค่โต๊ะ และกระดาษที่เขาโยนมา ก็เป็น
แค่ฝุ่น
.....เราไม่เคยง้อใครนะ ทำไมต้องมาง้อยัยนี่ด้วยวะเนี่ย -_-** ช่างมันเหอะ เราผิดนี่หว่า...พีคมองไปทางฟร้อนแล้วถอดใจ...ง้อยากจังเว้ย!!...
"ฟร้อน มาเม้าท์ด้วยกันดิ " หวากวักมือเรียกฟร้อน เพราะนึกว่าเธองอน ก็เธอน่ะทำ
หน้าตาเหมือนงอนคนทั้งโลกเลยนี่หน่า
" อืมๆ " ฟร้อนเดินไปนั่งเม้าท์เรื่องเกี่ยวกับพวกชะนี และก็ยัยรุ่นพี่อิ้งศัตรูอันดับ1ของ
พวกเธอ โดยเฉพาะ....ฟร้อน
พีคยังมองตาม...ยัยบ้านี่ ไม่สนใจฉัน แล้วไปเมาท์กับเพื่อนงั้นหรอ!!!มากไปแล้ว
นะ!!!....พีคหงุดหงิดเล็กน้อย
คาบบ่ายทั้ง4คาบ ฟร้อนไม่สนใจพีค รวมถึงอาจารย์(ที่ไม่เคยสนใจ )ซักกะนิ๊ดเดียว
เลย เธอยังคงจับจ้องไปตามหน้าหนังสือ...สอดไส้การ์ตูน ที่เธอวนอ่านซ้ำแล้วซ้ำ
เล่าไม่รู้กี่รอบในวันนี้..เธอก็แค่อยากจะแกล้งนายพีค โดยการทำอย่างอื่นโดยไม่
สนใจเขาก็เท่านั้นเอง เธอยังคงไม่สนใจก้อนกระดาษที่พีคโยนมาให้เลย เธอใช้ศอก
เขี่ยมันลงพื้น...พีคหยิบมันขึ้นมาวางบนโต๊ะของเธออีกรอบ แล้วเธอก็ใช้ศอกปัดมัน
ลงไปสถิตที่พื้นอีก แล้วเขาก็หยิบมันมาวางบนโต๊ะของเธออีก แล้วเธอก็ใช้ศอกปัด
มันลงไปที่พื้นอีก เป็นอย่างนี้เกือบทั้ง4คาบ จนคนทั้งห้องเริ่มมอง...ไอ้2คนนี้มันทำ
อะไรกันวะ -*- ....
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ในที่สุดคาบสุดท้ายก็จบลง...แต่การปัดและเก็บก้อนกระดาษยังไม่จบ ฟร้อนยังคง
สนุกอยู่ แต่ความอดทนของพีค....ขาดผึง!!!
"นี่เธอ!!ปัดอยู่ได้ เธอเป็นเทศบาลปัดกวาดถนนรึไง?? ถ้าใช่..ก็ออกไปทำงานของ
เธอซะเลย!! " พีคหยุดเก็บแล้วลากเธอมาข้างบันได ที่ไม่มีใครอยู่ แล้วตะคอกใส่
คิดว่าอย่างฟร้อนจะยอมง่ายๆหรอ...คำตอบเดียวที่รู้ๆกันอยู่ คือ...ไม่ มี ทาง !!!
"แล้วนายอ่ะ เริ่มตั้งแต่ที่นายโยนเลยนะ นายเป็นจะเล่นเบสบอลรึไง โยนๆๆๆๆอยู่ได้
ฉันไม่ตีหรอกนะ ไม่ทำโฮมรันด้วย..เพราะบ้านฉันไม่วิ่ง!!...แล้วอีกอย่างนายจะเก็บ
ทำไม??เป็นคนเก็บขยะใช่ป่ะ?? ถ้าใช่..ก็ไปทำซะ ฉันปัดกวาดถนน ส่วนนายเก็บขยะ
เอ้า!!รีบๆซะล่ะ เพราะถึงเวลาเข้างานแล้ว!!! " ฟร้อนตอกกลับอย่างไม่ไว้หน้า เหวี่ยง
กระเป๋าขึ้นหลัง แล้วเดินออกมาจากซอกข้างบันได ไปเดินกับกลุ่มเพื่อนเธอ
"แกไม่ไปเดินกะแฟนแกหรอวะ?? " เด๊บแกล้งกระแซะ...ไม่ใช่กระแซะอย่างเดียวนะ..
กระทุ้ง และทำให้ฟร้อนกระเด็นด้วยล่ะ -_-^^
"พูดถึงไอ้บ้านั่นอีกแล้วหรอวะเนี่ยยยยย -*- " ฟร้อนคิดในใจ คิ้วขมวดเป็นโบว์ด้วย
ความหงุดหงิด
"ฉันมีแฟนแล้วไม่ลืมเพื่อนว่ะ...อีกอย่าง..พีคเขาต้องรีบไปอ่ะ " ฟร้อนแก้ตัว อันที่จริง
เธอไม่อยากเดินกะนายพีคต่างหากล่ะ
พีคยังคงยืนพิงกำแพงตรงซอกข้างบันไดอยู่เกือบครึ่งชั่วโมง ไม่ใช่ว่าเขาง่วง หรือ
ยืนเก๊กแบบที่ฟร้อนชอบว่าเขา
หรอกนะ แต่เขากำลังคิดหาวิธีง้อยัยตัวแสบอยู่น่ะสิ....ตั้งใจจะง้อ กลับหาเรื่อง
ทะเลาะจนได้ เราหนอเรา....เขาบ่นกับตัวเอง ในที่สุดเขาก็คิดหาทางง้อได้..อย่างยัย
เนี่ย สงสัยต้องใช้ของกิน!!!...เขาคิดอย่างมีชัย ยิ้มกรุ่มกริ่มอย่างอารมณ์ดี เขาเดิน
ออกจากซอกข้างบันได เดินเข้าห้องเก็บของเข้ากระเป๋า...เอ๋ มีใครมาเขียนโต๊ะ
เราวะ -*- ???....พีคมองไปที่โต๊ะของเขาที่มีลอยลิขวิดเขียนอยู่ตัวเล็กๆว่า
' ไอ้บ้า '...คงไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก ก็ยัยฟร้อนตัวแสบของเขานั่นแหล่ะ....
"แบบนี้จะง้อดีมั้ยวะเนี่ย -_-*** " เขางึมงำกะตัวเอง ยักคิ้วทีนึงก่อนจะยักไหล่ตาม
อีกที
" ง้อก็ง้อวะ!!! " เขาบอกกับตัวเอง พลางก้าวฉับๆออกนอกร.ร.ด้วยความมั่นใจ
ซ้าย ขวา ๆ เขามองหาฟร้อนและกลุ่มเพื่อนของเธอ..อยู่ไหนเนี่ยยยย....เขาเริ่ม
กระวนกระวาย
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด " เสียงชะนีฝูงใหญ่ร้องเรียกผัวของมัน...ก็เขานั่นแหล่ะ จะ
ใครซะอีกล่ะ ชะนีทั้งหลายเริ่มปีนต้นไม้ ( เดินนั่นแหล่ะน่า =_= ) มาทางพีค...แย่แน่
เลยตู...เขาเริ่มหาทางหนี เขารีบวิ่งออกนอกประตูด้วยฝีเท้า
(ไม่ใช่ฝีที่เท้านะ -*- ) เร็วปานลมตด..เอ้ย! ลมกรด วิ่งไปแอบที่หลังร้านร้านขาย
ลูกชิ้นทอด
"นั่นยัยฟร้อนกับเพื่อนนี่หว่า" เขามองผ่านใต้รถเข็น แล้วรีบวิ่งตามไป
หมับ!!! เขากระโดดกอดฟร้อนแน่น ราวกับปลิงที่หน้าหล่อ ( ????)
ผลั่ก!!! ไม่ต้องคิดเลย นั่นหมัดของยัยฟร้อนนั่นแหล่ะ เธอต่อยพีคโดยที่ไม่มองด้วย
ซ้ำว่าคนที่มากอดเธอคือใคร
" ที่ร๊ากกกกกก T^T " พีคครวญคราง แต่ยังไม่วายปล่อยคำทะเล้นออกมา ทั้งที่ตัว
เองก็ลงไปนอนกองเป็นซากปลิงอยู่กับพื้นแล้ว
"ไอ้ฟร้อน!!!!O_O " พวกเพื่อนเธอที่เมื่อตะกี้ยังกอดคอกันเดิน ตอนนี้แตกวง
กระโดดไปคนละทิศละทาง แล้วก็ตะโกนเรียกเธอตาโต (อีกแล้ว )
" ว้ายยยยย ที่รักกกกกกกกกก " ฟร้อนแกล้งแหลสะเด็ด ทั้งๆที่เมื่อกี้เธอก็รู้อยู่ว่าเธอ
ต่อยใครไป ถึงไม่มองก็เหอะ
เธอสัมผัสได้จากแรงแค้น (เวอร์ๆ )..อันที่จริงสัมผัสได้เพราะเธอรู้ว่า มีไม่กี่คนที่จะ
กล้ามาแหยมเธอแบบนี้ไงล่ะ เธอแกล้งทำเป็นพยุงพีคขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง แต่
จริงๆแล้ว เธอแอบหยะแหยงที่ต้องจับตัวพีคจะตาย...ยี๊...
"มีอะไรหรอคะ ไหนบอกว่าจะกลับเองไง " ฟร้อนแกล้งแดะดัดเสียง แล้วผลัก
พีคเบาๆ...เบาม๊ากกกกกกมากกกกก แค่กระเด็นไป2เมตรเอง = O =
"ก็คิดถึงอ่า ไปกินไอติมกันน้า เดี๋ยวพีคเลี้ยงเอง ^ ^ " พีคเอาไอติมมาล่อ ฟร้อนยิ่ง
ชอบกินไอติมอยู่ซะด้วยสิ...อ๊า ฉันไม่อยากไปกับไอ้พีคเลยอ่ะ แต่อยากกิน
ไอติมว้อยยยยย > O <..เอาก็เอา!!.....
" ค่ะ เอาเพื่อนไปด้วยน้า " ฟร้อนหยิกพีค เป็นเชิงให้ตอบตกลง...และต้องตอบตกลง
เท่านั้น!!!
"มะ..โอ๊ย!!ได้อยู่แล้ว!!! " ตอนแรกพีคตั้งใจจะปฏิเสธ แต่โดนหยิกรอบสอง เขาเลย
เรียนรู้ว่า อย่าต่อต้านผู้หญิงคนนี้...ไม่งั้นจาเจ็บตัว T^T
เขาเดินนำฟร้อนกับแก๊งค์เพื่อนของเธอมาทางลานจอดรถร.ร. เขามีรถBMW สีดำ
ส่วนตัวจอดไว้ เขายิ้มให้สาวๆ ก่อนจะก้าวขึ้นรถ และรอให้ฟร้อนกับเพื่อนขึ้นตาม
....มันช่างเบียดอะไรอย่างงี้!!....ข้างหลังเป็นเพื่อนของเธอทั้ง4คน ส่วนข้างหน้า ก็
ต้องเป็นที่ของฟร้อนซึ่งเป็นแฟน....หมายถึง..แฟนกำมะลอ...ของเขาอยู่แล้ว
เขาขับรถมาจอดที่Siam Discovery แล้วเดินจับมือกับฟร้อน ( ฟร้อนพยายามสะบัด
ออกแต่มันไม่ออก -*- ) ไปที่ร้าน เสวนเซ่น แล้วนั่งลงที่โต๊ะที่ว่างอยู่เพียงโต๊ะเดียว
ก็คนเยอะ เต็มร้านเลยอ่ะดิ
" โห คนเยอะเนอะ -_- " พีคเสยผมและบ่นดังๆ เพราะคนอื่นเสียงดังมากเลย
"มีค ว า ยเข้ามาตัวนึงอ่ะ แกไง!!ฮ่าๆๆๆ" ฟร้อนกระซิบข้างหูพีค แล้วหัวร่องอหงาย
อยู่คนเดียว
"ค ว า ยที่...อุ๊บ!!!" ฟร้อนกำลังจะล้อพีคต่อ...แต่ว่าพีคอุดปากเธอไว้ด้วยปากเขาซะ
ก่อน.....ไอ้พีค!!แกจูบฉันเร๊อะ อ๊ากกกกกกกกก > O < มายเฟิร์สคิสสสสส!!!....
"O_O " ปีโป้ เจแปน หวา และเด๊บ รวมถึงคนในร้าน ตาโต....มันเล่นจูบกันกลางร้าน
เลยเรอะ ไม่อายบ้างหรอไง - 0 - อิจฉาว่ะ....
"ไอ้...เอ่อ...พีคคะ - /////// - ฟร้อนอายนะ!!! " ฟร้อนกัดฟันกร่อดๆ หน้าแดงซ่าน..ไม่
ใช่แค่เพราะอายหรอก แต่เพราะองศาความโกรธพรุ่งปรี๊ดเลยล่ะ
"แหม ที่รัก...อายอาไร๊ เราก็ทำกันอย่างงี้ทุกวันอยู่แล้วหนิ " พีคโม้...ทุกวันหรอ!!!ทุก
วัน!!!!..โห ไอ้ฟร้อน!!! > _ <...เพื่อนๆเธอพึมพำ
"ที่รัก!!!" ป้าป!!! เธอฟาดฝ่ามืออรหันต์ไปเต็มๆหลังพีค...มันหนักขนาดไหนน่าจะรู้กัน
อยู่นะ - 0 -...
"โอยยยย สั่งๆไอติมเถอะที่รัก Y^Y " พีคโอดโอย...วันนี้ต้องถลุงตังค์มัน ฮึมมมม
กร๊าก > ) < .....ฟร้อนแอบคิดชั่ว (เหมือนทุกที - -)
"เอาเอิร์ธเควก 6 ค่ะ ^ ^ " ฟร้อนสั่งพนักงานร้านเสว่นเซ่น
" O_o แกกินไหวหรอ " หวาถาม
"หมดน่า ก็ให้พวกแกด้วยไง "
" -_-^^^ ฟร้อน.." พีคคราง ก็ตังค์เขานี่หว่า.... แล้วทุกคนก็สั่งไอติมของตัวเอง
และก็นั่งรอ....รอ...รอ....
ฟร้อนนึกถึงเรื่องที่พีคให้จุ๊บปาจุ๊บ (จูบ) - ////// - กับเธอแล้วยังหงุดหงิดอยู่เลยล่ะ
...นึกแล้วอยากจาฆ่ามานนนนนนนนน.....
"ไอศครีมที่สั่งได้แล้วค่ะ ^ ^ " พนักงานเสิร์ฟเอาไอติมมาเสิร์ฟ มากันตั้ง2คนแหน่ะ
ก็แหม...สั่งไอติมเยอะขนาดนั้นนิหน่า
"นี่ค่ะ " พนักงานเสิร์ฟวางไอติม แล้วเหลือบไปเห็นพีคที่นั่งก้มหน้าก้มตาอยู่
"ตายแล้ว!!! พีค ใช่มั้ยคะ ดาราหนิคะ?? " พนักงานเสิร์ฟคนนั้นตื่นเต้น โวยวายเสียง
ดัง พีคหน้าหงิก...โธ่เว้ย อุตส่าห์จาไม่ให้เห็นแล้วเชียว -*-....
" ครับ ^ ^ ชู่!! " พีคฝืนยิ้มฝืดๆแล้วทำมือเชิงบอกว่าให้เบาๆเสียงหน่อย พนักงาน
เสิร์ฟสาวคนนั้นก็บิดม้วนต้วน ทำยังกับว่า พีคไปขอเธอแต่งงานยังไงยังงั้นแหล่ะ
"ค่ะๆ ขอลายเซ็นหน่อยสิคะ " พนักงานเสิร์ฟคนนั้นควานหากระดาษในกระเป๋า
กระโปรง
"นั่งลงก่อนก็ได้ครับ แต่สัญญาว่าจาไม่บอกเรื่องที่เจอผมกับใครนะ...นะครับ "
พีคเชิญให้เธอมานั่งข้างด้วย เธอยิ้มก่อนที่จะนั่งข้างๆพีค ใกล้แบบประมาณว่าจน
แทบจะไปนั่งอยู่บนตักเขาอยู่แล้ว เขากระเถิบนิดหน่อยแล้วหยิบแว่นดำขึ้นมาใส่เพื่อ
ไม่ให้ใครรู้หรือจำหน้าเขาได้ เพราะไม่งั้น...คงต้องให้คนมานั่งข้างๆอีกซักร้อยคน!!
"หน้าจะต้มสุกี้ได้อยู่แล้ว!!...หน้าหม้อ !!!แม้แต่นักงานเสิร์ฟยังเอาเลย!!น่าจะไป
ตาย!!ตายซะ!!จะได้ไปหม้อต่อในนรกไง!! " ฟร้อนบ่นงึมงำปนแช่งด้วยนิดหน่อย...นี่
ถ้าไม่ใช่ว่าฟร้อนเกลียดพีคล่ะก็ คงจะเหมือนว่าเธอหึงเขาล่ะเนอะ...
" อ่ะ นี่ค่ะ เซ็นให้หน่อยนะคะ " เธอหยิบกระดาษใบเสร็จมาให้เขาเซ็น...อะไรวะ -*-
เอาใบเสร็จไปแล้วทีนี้จาใช้ไรจ่ายล่ะเนี้ย.....ทุกคนบนโต๊ะคิดแบบเดียวกัน แล้วมอ
ด้วยตาขวางๆไปที่พนักงานเสิร์ฟสมองกลับคนนั้น
"ไปทำงานก่อนนะคะ ^ ^ " เธอเดินไปทำงานต่อแล้วทำหน้าดีใจปานถูกหวยรางวัล
แจ๊กพอต....แจ๊กพอตแน่ๆ ฟร้อนโมโหเป็นแบตตารี่เป็นสปอตไลท์แล้ว (ไม่เอาฟืน
ไฟไง มันเชย -_-** )
"ครับ...ไปๆซะที " พีคตอบ แล้วประโยคหลังพูดกับตัวเองเบาๆ...ฟร้อนกินเอิร์ธเควก
หมดภายในเวลารวดเร็ว เพราะแรงโมโห...( หมดนี่ไม่ใช่ 6 ถ้วยนะ แค่ถ้วยเดียวๆ )
" อิ่มแล้ว!! " ฟร้อนกระแทกช้อนลงในกะละมังเอิร์ธเควก -*-
" อีก5ถ้วยอ่ะ แกไม่กินหรอไง??" ปีโป้ถาม...ก็เอิร์ธเควกอีกตั้ง5ถ้วยยังตั้งหราอยู่บน
โต๊ะเลยอ่ะ =_=
"ม่ายล่ะ อิ่มแล้ว ^ O ^ " ฟร้อนลูบท้องตัวเอง แล้วหันไปยิ้มอย่างสะใจให้พีคที่กำลัง
หน้างอเพราะเสียตังค์ฟรี...เอิร์ธเควกตั้ง5ถ้วย กี่บาทวะนั่น!!! TOT....
พีคลุกออกจากโต๊ะจะไปจ่ายตังค์ แต่ลืมไปว่า ใบเสร็จเขาอยู่กับพนักงานเสิร์ฟคน
นั้น...ทำไงดีวะ -*-....เขาคิด
เหมือนพนักงานคนนั้นรับรู้ เธอเดินมาหาเขา แล้วบอก..
"ไม่ต้องจ่ายนะ จ่ายให้แล้วล่ะค่ะ " พีคยิ้ม...ดีจังวุ้ย ไม่ต้องจ่าย ฮ่าๆ...
"ขอบคุณมากเลยนะครับ ^ ^ " พีคเริงร่า กระโดดออกมารอหน้าร้าน...ไรวะ เสียแผน
หลอกให้เสียตังค์ฟรีหมดเลย - " -....ฟร้อนหงุดหงิด จับมือปีโป้ เจแปน พ่วงเด๊บกับ
หวา หนีพีค พีคเดินตาม...
"งอลอีกแล้วหรอเนี่ย - *** - " พีคบ่น แต่ขาก็ยังก้าวตามไป
"พวกเราต้องกลับบ้านแล้วว่ะแก " เด๊บกับหวาที่โดนลาก รวมถึงปีโป้กับเจแปนหยุดเดิน...พวกเธอคิดว่า ไม่อยากอยู่เป็นก.ข.ค.ระหว่างฟร้อนกับพีคแล้ว
ฟร้อนหน้าหงิกงอแบบที่ว่าใครเห็นก็
คงอยากเอาเตารีดมารีดหน้าเธอซะ = O = ก็เธอยังไม่อยากกลับบ้านนี่หน่า...โหย
น่าเบื่อจาตายไป กลับไปก็ต้องรอให้เฟกับเฮียฟรีกลับบ้านอีกอ่ะ!!!....
"บ๊ายบาย " ฟร้อนโบกมือบ๊ายบายแบบไม่เต็มใจนักให้กับเพื่อนๆที่แยกย้ายกันไป
เหลือเธอกับพีคอยู่เพียง2คน...นั่นยิ่งทำให้เธอหงุดหงิดคูณ2และยกกำลัง2เลยล่ะ
เธอเดินออกมาไม่สนใจว่าผู้ชายที่ยืนหอบอยู่ข้างหลังกำลังอยากง้อเธอจะแย่
"รอด้วยสิ ยัยบ้า!!" เขาวิ่งตาม กะจะง้อเธอ แต่กลับหลุดเรียกเธอว่ายัยบ้าซะนี่ แย่
จริงๆ...แป๊ะ!!เขาตบปากตัวเอง....ทำไมเขาถึงต้องง้อเธอด้วยล่ะ??ไหนเขาบอกว่าไม่
ได้สนใจเธอไง??แค่หลอกให้เธอหลงรักไม่ใช่หรอ??.....ใช่ๆๆๆ เราแค่ไม่อยากให้เสีย
แผนเท่านั้นเอง!!!!....เขาย้ำกับตัวเองแล้ววิ่งต่อ เธอยิ่งวิ่งหนี...ก็เขาไปเรียกเธอว่ายัย
บ้านี่หน่า...
"ฟร้อน ฉันขอโทษ!! " พีคขยับแว่นดำแล้วตะโกนเสียงดัง ไม่อายคนอื่นที่เดินขวัก
ไขว่ไปมาเลย...เขามีอะไรให้อายล่ะ -_- ??? มันไม่เหลือให้อายแล้วล่ะมั้ง...
ฟร้อนชะงักกับคำพูด(ตะโกน)ของพีค หันไปมองหน้าเขา แล้วค่อยๆก้าวเข้าไปหา
เขาด้วยรอยยิ้ม...พีคดีใจ...มันได้ผล เธอหายงอนแล้ว...พีคยิ้มให้รางวัลตัวเอง
ฟร้อนยกมือขึ้นแล้ว....
"ดีมากหมาน้อย ^ ^ " เธอลูบหัวพีคอย่างกวนๆ พีคเกือบจะโกรธ แต่เขานึกได้ว่า เขา
กำลังง้อฟร้อนอยู่ เลยระงับอารมณ์แล้วเปลี่ยนอารมณ์ให้เย็นแบบน้ำแข็งไสแทน
"เราไปเดินดูของกันป่ะ??" พีคหันไปถามฟร้อนและส่งยิ้มน้อยๆให้เธอแบบเก้ๆกังๆ
" ฮ่าๆๆๆๆ" ฟร้อนตลกกับรอยยิ้มของเขา...จะทำให้นายพีคเสียหน้าไม่ได้ มันอุตส่าห์
ทำดีทั้งที...
"อืม เอาจิ " ฟร้อนยิ้มกลับ คราวนี้จริงใจของแท้ ไม่ใช่ยิ้มแบบแฟนกำมะลอมะละกอ
เป็นกำๆอะไรเนี่ย....
เธอเดินนำพีคอยู่ก้าวนึง เธอชะแว้บร้านนู้นที ร้านนี้ที โลดไปแล่นมาทำยังกับตัวเอง
เป็นหนุมานบนเมฆสีทอง -*- แล้วในที่สุดเธอก็หยุดอยู่ที่ร้านเสื้อผ้าร้านนึง เธอจับ
เสื้อแขนกุดสีชมพูอ่อนๆตัวนึง พลิกแล้วพลิกอีกไปมาอยู่นานมาก จนพีคอยากจะ
ถามขึ้นมา
"อยากได้หรอ??" พีคเดินเข้าไปใกล้แล้วหยิบเสื้อแขนกุดตัวนั้นมาทาบหลังเธออีก
ครั้ง หลังจากที่เธอพยายามจะทำอยู่นาน
"อืม " ฟร้อนตอบเขินๆ เขาจับแผ่นหลังกับเอวเธออยู่นะ!!!...ฟร้อนก็อยากจะฟาดเขา
ไปซักทีเหมือนที่เคย แต่ว่าตอนนี้เขาไม่ค่อยกวนเธอแถมพูดดีกับเธอ เธอเลยไม่
อยากจะทำอย่างนั้น...
"ไม่มีเงินซื้อหรอ??"เขาถามอย่างรู้ทัน
" อื้อ " ฟร้อนตอบเสียงเบา เขายิ้มและหยิบเสื้อแขนกุดตัวนั้นไปวางที่เค้าเตอร์ แล้ว
พูดอะไรกับพนักงานขายนิดหน่อย ก่อนจะเดินออกมา
"อืมหรอ ไปกันเหอะ " ฟร้อนผิดหวังนิดหน่อย เธอคิดว่าเขาจะซื้อให้ซะอีก - ^ -
ฟร้อนกับพีคเดินไปมาจนเย็น จนสุดท้ายก็วนมาที่ร้านขายเสื้อร้านเดิม
พีคเข้าไปในร้านนั้นแล้วเดินออกมา ฟร้อนสงสัยนิดหน่อย แต่ก็ไม่สนใจอะไรมาก...
พีคอาสามาส่งฟร้อนที่บ้าน ฟร้อนก็ตกลงโอเคเซย์เยสไป...เพราะตอนนี้มันก็ดึกแล้ว
ขืนกลับบ้านเองเดี๋ยวห ม า หน้าปากซอยจะข่มขืนเอา -_-^^^
" ไปก่อนนะ บ๊ายบาย " ฟร้อนโบกมือ ทำท่าจะวิ่งเข้าบ้านไป
"เดี๋ยววววววว " พีคแผดเสียงเรียกฟร้อนไว้ซะก่อน เธอหยุดค้างด้วยท่าเหินหาว
แล้วหันกลับมาทางเจ้าของเสียง
"มีไรหรอ " ฟร้อนถามเสียงเรียบ
"อ่ะ ฉันให้ " พีคแบมือฟร้อนออก แล้วยัดหูหิ้วของถุงกระดาษใส่มือของฟร้อน
พลางแอบหน้าแดง - //////// -
"ขะ...ขอบใจมากนะ " เธอรับมันไว้ แล้วทำท่าจะหันหลังกลับ
"ฝันดีนะ ที่ร๊ากกกกกกก อิอิ " พีคตบะแตก....ในที่สุดก็กลับมาทะเล้นจนได้ นายขี้เก๊ก
เอ๊ย....ฟร้อนส่ายหัวกับความทะเล้นที่ระงับไม่อยู่ของนายพีค
"จ้ะ ที่ร๊ากกกกกกกก อิอิ " เธอเล่นกลับ และอดหัวเราะตัวเองไม่ได้.......เมื่อเช้ายัง
ทะเลาะกันอยู่เลยนะ -*-....
"ไอ้ฟร้อน!! ใครมาส่ง " เสียงของฟรีพี่ชายตัวดีแล่นเข้าโสตประสาทของฟร้อน
ฉับพลัน
"ซวยแล้วตรู T^T "
"ว่าไงใครมาส่ง!!! " เสียงสุดโหดของพี่ชายหน้าหล่อของเธอดังขึ้นอีกครั้ง เหมือน
มีมีดอีโต้มาเฉาะกลางหัวเธอ ยังไงยังงั้นเลย
"เพื่อนอ่ะ" ฟร้อนตอบปัด แล้วรีบแจ้นขึ้นบันไดไปโดยไม่รอให้พี่ชายที่มองหน้าก็เห็น
บทสวดยาวเหยียดแบบนี้สวดเอาหรอก
ฟร้อนรีบอาบน้ำแล้วกระโดดขึ้นเตียงพร้อมหยิบผ้าห่มที่ยังมีคราบน้ำลายเมื่อคืนก่อน
ติดอยู่มาคุมโปงนอน
"ไอ้ขี้เก๊ก!!!" เธอละเมอ ก่อนจะหลับไป โดยมีถุงที่พีคให้วางอยู่บนโต๊ะหัวเตียงแบบ
ที่ยังไม่ได้เปิดเลย....Z...z...Z...z....z..
ความคิดเห็น