คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : มารยาบทที่1....จุดเริ่มต้นของการพนันรัก (100%)
เรื่องใหม่สดซิง อีกแล้วววววว คราวนี้มาพล็อตอีกแนว
นางเอกเริ่มจีบก่อนซะนี่...เรื่องเก่าไม่ลบเจ้าค่า แค่เอาเรื่องนี้ไว้แต่งตอนที่
เรื่องนู้นสมองตัน หุหุ คิดถึงคนจังเลย ไคเม้นมาเม้นกลับ อ่านมาอ่านกลับ
แต่อาจจายังไม่จบนะจ๊ะ แต่จาตามไปหาแน่น๊อน ไคอ่าน+เม้น+โหวตของเรา
อยากบอกว่าร๊ากมากส์ > O < อิอิ....ไปล่ะน้า...บะบาย...Pink Punk Polyester
---------------------------------------------------------------------------------+
" ~ W ~ ฮ้าววว " ฉันหาวทีนึงก่อนจะฟุบลงไปบนโต๊ะเป็นรอบที่ร้อย....คาบว่างนี่มันช่างน่าเบื่อจริงๆ
"เบื่อจังเลยว่ะ " ยัยกุ๊งกิ๊งเพื่อนสนิทจอมแสบของฉันที่นั่งข้างๆหันมาบ่น...แกคิดว่าฉันไม่เบื่อรึไง หาวจนแมลงวันจะเข้าได้ทั้งฝูงอยู่และ -*-
"เอออ่ะดิ " ฉันเงยหน้าขึ้นมาพูดแล้วนอนต่อ ยัยกิ๊งส่ายหัวกับอาการขี้เซาของฉัน
"เอ่อ..ไนซ์(nice)ครับ ผมชอบคุณ " เสียงผู้ชายคนหนึ่งพูดกับฉัน..บอกรักอีกแล้วหรอวะ ฉันล่ะเบื่อ!!
"คือ..ขอบคุณมากนะคะ แต่ฉันไม่ได้รักคุณ" ฉันเงยหน้าขึ้นมาบอกผู้ชายคนนั้นด้วยอาการเซงเต็มที แล้วนอนต่ออย่างไม่ใยดี
"ได้โปรด..อย่างน้อยก็เก็บสร้อยเส้นนี้ไว้ ผมซื้อมาให้คุณ " ผู้ชายคนนั้นวางสร้อยเงินไว้ข้างหน้าฉัน ฉันพยักหน้าแล้วเขี่ยมันลงกระเป๋า นายคนนั้นเดินจากไปอย่างเศร้าๆ ฉันช่วยอะไรนายไม่ได้หรอก..ก็ฉันไม่รักนายจริงๆนี่หว่า
"แก!! ใจร้ายจังเลยอ่ะ ทำงี้อีกแล้ว..แล้วเมื่อไหร่แกจะมีแฟนกะเค้าซะทีวะ เอาแต่ปฏิเสธคนนู้นทีคนนี้ที น่าเบื่อจริงๆ " ไอ้กิ๊งมันบ่นแล้วเขย่าตัวฉันแรงๆ...แกเห็นฉันเป็นกาแฟกระป๋องหรือขวดยารึไง?? -*-
"อย่าบ่นได้มั้ย จะให้ฉันไปคบกับคนที่ไม่ได้รักเนี่ยนะ แกทำเองเหอะ " ฉันเงยหน้าขึ้นบ่น..แล้วไม่ต้องสงสัยเลย..แล้วฉันก็นอนต่อ
"ทำแน่! ถ้ามีคนมาจีบฉันอย่างแกอ่ะนะ - 0 - " ไอ้กิ๊งมันบ่น..แหม แกก็เคยมีคนจีบตั้ง1คนเมื่อปีก่อนไม่ใช่เรอะไง!!
"เออแก๊!!ดูนั่นดิ รุ่นพี่ทันเดอร์อ่ะ หล่อว่ะ!! "ไอ้กิ๊งมันเรียกฉันไปดูนายทันเดอร์รุ่นพี่ ม.5 ที่ใครๆก็คลั่งไคล้แต่จิตไม่ดี...ทำไมจิตไม่ดีน่ะหรอ ก็นายนั่นน่ะ ไม่คิดจะคบใครเลยน่ะสิ ทั้งๆที่ใครๆก็มาจีบตั้งเยอะ...(ไปว่าเค้า...แล้วตัวเองล่ะ -*- )
"เออๆ งั้นๆแหล่ะวะ แมร่งโรคจิต! " ฉันบ่น..นายทันเดอร์กำลังเดินผ่านห้องฉันพร้อมๆกับรุ่นพี่คนอื่น ไปทางห้องเรียนของตัวเอง
"แกอ่ะไปด่าพี่เค้าอีกและ..เออนี่!!แก! ฉันรู้แล้ว เรามาหาอะไรแก้เซ็งกันโดยมาพนันกันดีกว่า " ไอ้กิ๊งพูดเสียงตื่นเต้น..พนันอะไรวะ?? อย่าบอกนะ ว่าแกจะเข้าบ่อนอ่ะ O_o
"บ้าหรอแก..บ่อนอ่ะ มันไม่ดีหรอกนะแก มีแต่แดร๊กตังค์เท่านั้นเอง!! " ฉันโวยวายเตือนเพื่อนรักด้วยความหวังดี ไอ้กิ๊งมันทำหน้างงๆ..งงอะไรของมันวะเนี่ย!!
"แกไปไกลถึงดาวไหนแล้ววะเนี่ย..ฉันหมายถึงว่า พนันให้แกจีบรุ่นพี่ทันเดอร์ให้สำเร็จ เอาป่ะ? น่าหนุกนะเว้ย " ไอ้กิ๊งมันด่าฉัน แล้วอธิบาย..อี๋!จีบนายทันเดอร์โรคจิตนั่นอ่ะนะ ฉันขอเอาดินสอจิ้มตัวเองตายดีกว่า - 0 -
"ม่ายยยยยยยยยยยยยยย " ฉันโวยวายแล้วนอนต่อ...สมกับที่ใครๆว่าๆฉันนอนกินโลกกินจักรวาล..
"ถ้าเกิดแกทำได้ฉันจ่ายแก5พัน กับเลี้ยงพิซซ่าทั้งอาทิตย์..แกจะเอาป๊าวววววว อิอิ " ไอ้กิ๊งเอาเงินกะของกินมาล่อ...คิดหรอว่าฉันจะเห็นแก่เงินกับของกินอ่ะ......อ๊ะแน่นอน ^ O ^
"ก็ได้ " ฉันตอบ..หน้าตาอย่างฉันมีหรอจะจีบไม่สำเร็จอ่ะ ต่อให้คนๆนั้นเป็นกระเทยกระเทียมก็เหอะ แค่ฉันขยิบตาให้ทีเดียว ก็มาขอฉันแต่งงานแล้ว โห๊ะๆๆๆๆ
ฉันเริ่มคิดวางแผนขณะที่หลับคาโต๊ะ...ผู้ชายแบบนายทันเดอร์อ่ะหรอ ต้องชอบเด็กเรียน เรียบร้อยๆแน่เลย..ฉันยิ้มกับแผนการ แล้วเริ่มปฏิบัติการทันที!!
"ไอ้กิ๊ง ตามฉันมา!! " ฉันลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ห้องสมุด หยิบหนังสือเรียนที่ตามปกติฉันไม่เคยจะแตะ มาซัก10กว่าเล่มแล้วเอามาถือไว้ ก่อนจะมุ่งไปทางเส้นที่พี่ม.5เดินเรียน ฉันยืดหลังตรงทำหน้าตาเป็นเด็กเรียนเต็มที่..มันจะเหมือนมั้ยวะเนี่ย...กระโปรงนักเรียนฉันก็โค ต ร สั้น แถมเสื้อก็ตัวเล็กฟิตเปรี๊ยะซะขนาดเนี้ย -*-
"เอาวะ!!" ฉันพูดกับตัวเอง แล้วก้าวฉับๆด้วยความมั่นใจ...นั่นไงกลุ่มนายทัน กำลังนั่งคุยกันอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อน ฉันกระชับมือที่ถือหนังสือไว้ให้มั่น..ใกล้เข้าไปแล้วววว>_<
โครม!! ฉันแกล้งล้มตรงโต๊ะฝั่งที่นายทันนั่งพอดี....มาพยุงฉันเซ่ ไอ้โรคจิตเอ๊ย!!
"น้องไนซ์!!!มาๆๆๆพี่ช่วยนะครับ ^ ^ " นายรุ่นพี่ชื่อต้นที่มาบอกรักฉันเมื่อ2วันก่อนแล้วโดนฉันปฏิเสธไปมาพยุงฉัน...
โอ๊ยยยย เสียแผนหมดเลยยย T^T ถ้าฉันไม่ได้เงิน5พันกับกินพิซซ่าทั้งอาทิตย์นะ ฉันจะโทษนายพี่ต้นด้วย!!
"ซุ่มซ่าม " นายทันพึมพำ ถึงเบาแต่ฉันก็ได้ยินนะโว้ยยย....ไม่ได้ๆโวยวายไม่ได้ ตอนนี้เราเป็นเด็กเรียบร้อย เด็กเรียน...ท่องไว้!!เด็กเรียน.. ฉันเก็บหนังสือเป็นตั้งๆที่กองอยู่กับพื้น ปัดกระโปรง แล้วลุกขึ้นยืนในแบบฉบับเด็กเรียนที่เรียบร้อย
"พี่ต้นคะ..คือเนี่ย ไนซ์จะติวหนังสือเตรียมสอบไว้อยู่พอดีเลยอ่ะค่ะ พี่ช่วยไนซ์ติวหน่อยสิคะ...แล้วตอนเย็นไนซ์ก็ต้องไปเรียนพิเศษอีกตั้ง3ที่แหน่ะค่ะ ^ ^ " ฉันโม้ๆ ทำออดอ้อนให้นายพี่ต้นติวหนังสือให้...ทำตัวเป็นเด็กเรียน..ทั้งๆที่ฉันเข้าใกล้หนังสือแล้วร้อนจะแย่ - 0 -
"ได้สิ.." นายพี่ต้นเดินนำฉันมานั่งโต๊ะหินอ่อนข้างๆ แล้วก็สอนๆๆๆๆ แต่มันก็ไม่ได้เข้าหูฉันเล๊ย แถมดูเหมือนว่าแผนนี้จะใช้ไม่สำเร็จกับนายทันซะด้วย..เพราะนายนั่นไม่ได้สนใจฉันซักกะติ๊ด....ฉันเลยมัวแต่นั่งคิดวางแผนมารยาหญิงแบบใหม่อยู่...อย่างนายทันจะชอบผู้หญิงแบบไหนน้า???
"ไนซ์ไปก่อนนะคะ ขอบคุณมากเลยค่ะ " ฉันพูดแล้วรีบโกยหนังสือแล้วเดินออกมาหายัยกิ๊งที่ยืนแอบดูอยู่ข้างเสา
"เป็นไงยะ คุณไนซ์..คุณพี่ทันเค้าสนใจแกม๊ากมาก...คนอื่นอาจจะหลงเสน่ห์แกเยอะแยะนะ แต่สำหรับพี่ทันอ่ะ...ยากว่ะ..หล่อขนาดนั้น ยังไม่มีแฟนอ่ะ..คิดดูๆ " ไอ้กิ๊งมันกระแนะกระแหนกับแผนแรกที่ไม่สำเร็จของฉัน...
"ดีกว่าแกละกัน ไม่มีคนมาหลงเสน่ห์เลย อ้อ!ไม่ใช่สิ มี1คนเมื่อปีที่แล้ว อิอิ" ฉันแกล้งแซวมันกลับ...มันเลยเดินปึงปังๆงอนไปนู้น -_-**
อ๊ะ! คาบต่อไปก็พักเที่ยงแล้วนี่หว่า...ดีจัง หิวไส้จะขาดอยู่แล้วววว...ฉันรีบเดินตาม
ยัยกิ๊งไป...ไม่ใช่อะไรหรอกนะ..วันนี้เวรมันเลี้ยงข้าว หุหุ...เห็นแก่กินจริงๆใช่ม่ะล่ะ...ฮ่าๆ ฉันไม่ปฏิเสธหรอก...ปฏิเสธไปก็ใช่ว่าจะได้กินข้าวเพิ่มซะเมื่อไหร่ล่ะ จริงป่ะ??....แต่ถึงฉันเห็นแก่กินและกินเยอะยังไง หุ่นฉันมันดั๊นไม่อ้วนขึ้น แถมเซ็กซี่เอาๆ ^ _ ^
"ไอ้กิ๊งงงงงง ฉันล้อเล่นหน่า เลิกงอนแล้วก็มาเลี้ยงข้าวฉันได้แล้ว!! " ฉันตะโกนไล่หลังยัยกิ๊งที่เดินงอนเลยโต๊ะกินข้าวประจำของเราไปซะแล้ว
"นี่แหน่ะ!! " ยัยกิ๊งเอานิ้วจิ้มผลักหน้าผากฉัน
"แกนี่เห็นแก่กินจริงๆ....เออๆ ไปกินข้าวๆ " ในที่สุดยัยกิ๊งมันก็ใจอ่อนจนได้...แล้วเราก็มาต่อคิวกันที่ร้านขายข้าวแกง ฉันสั่งข้าวราดแกงส้มกับไข่เจียว ส่วนยัยกิ๊งมันสั่งข้าวราดแพนงเนื้อกับไส้กรอกทอด และเราก็พากันจรลีมานั่งที่โต๊ะประจำที่มีฉัน ยัยกิ๊งเพื่อนสนิทตัวแสบ ยัยแนทตี้กระเทยนิสัยดี ยัยหมิวแบบฉบับของสาวเรียบร้อยแท้จริง ยัยมีนาสาวเปรี้ยวแสบ นายชินผู้ชายที่นิสัยดีมีน้ำใจสุภาพบุรุษแต่กวนๆ และสุดท้ายนายพลเพื่อนสนิทของชินที่มีนิสัยกวนส้นสุดๆ...ทุกคนเป็นเพื่อนที่อยู่ในกลุ่มของฉันทั้งนั้นเลย...ยัยกิ๊งกับนายชินอ่ะ ฉันสนิทมาตั้งแต่เด็กแล้ว
"ไนซ์ คาบว่างเธอไปทำอะไรมาอ่ะ " ชินที่เพิ่งเงยหน้าจากข้าว หันมาถามฉัน
"ไป...ไป..ไปอ่านหนังสือห้องสมุดอ่ะ " ฉันโกหก..เรื่องไรจะให้คนอื่นรู้ล่ะว่าฉันไปทำแผนจีบนายทันตามที่พนันไว้กะยัยกิ๊งอ่ะ
"ห้องสมุด!! O_o...วันนี้เธอกินยาไม่เขย่าขวด กินนมไม่เขย่ากล่องรึเปล่า??? แล้วเธอเข้าใกล้หนังสือ เธอไม่ลงแดงตายหรอ?? " ชินอึ้งแล้วถามอะไรเว่อร์ๆ..มากไปมั้งไอ้ชิน -*-..ฉันแค่กินนมบูด กะยาหมดอายุเท่านั้นเอง ไม่ได้กินยาไม่เขย่าขวด กินนมไม่เขย่ากล่องอะไรหรอก...แล้วเข้าใกล้หนังสืออ่ะ ฉันไม่ลงแดงหรอก..แค่ชักนิดหน่อยเองแหล่ะ ฮ่าๆๆๆ
"ฉันไปแอบหลับต่างหาก " ฉันมั่วต่อ...มันจะได้สมจริงสมจัง เพราะถ้าฉันไปห้องสมุดเพื่ออ่านหนังสือล่ะก็ มันต้องเป็นอะไรที่ไม่น่าเชื่อสุดๆ
"ก็ว่าแล้วววววว " ชินหัวเราะ...ยัยกิ๊งแอบส่ายหัวกับข้ออ้างมั่วๆของฉัน คนอื่นบนโต๊ะก็พลางหัวเราะไปด้วย
"อย่าหัวเราะระหว่างรับประทานทานอาหารสิค่ะ เดี๋ยวติดคอนะ " ไม่ต้องคิดมาก...พูดจาเรียบร้อยๆแบบเนี้ย จะเป็นใครไม่ได้นอกจากยัยหมิว..อะไรมันจะเรียบร้อยเวอร์ขนาดนี้!!
"นี่ยัยหมิ่วหมิ๊วจ๊ะ นี่เรามาทานข้าวนะจ๊ะ ไม่ใช่มาฝึกมารยาทบนโต๊ะอาหาร..ให้มันน้อยๆหน่อย....ฉันบอกแกแล้วไง๊ ว่าอย่าบ่นอะไรเวลาอยู่กะพวกฉัน...ไว้บ่นกับคุณหญิงแม่แกนู๊นนนน " ยัยแนทตี้กระแนะกระแหน ยัยเนี่ยมันปากร้ายจริงๆ เดี๋ยวยัยหมิวก็ร้องไห้เอาอีก -*-...หมิวเงียบกริบไม่กล้าพูดอะไร แล้วนั่งทานข้าวน้ำตาซึม คุณเธออะไรจะหน่อมแน้มขนาดน้าน..มันช่างไม่เข้ากั๊นไม่เข้ากันกับกลุ่มนี้จริงๆ...แต่มันก็เป็นไปแล้ว...อเมซิ่งไทยแลนด์แกรนด์เซลล์มั้ยล่ะ?????
"นี่แก...อย่าลืมนะเว้ยที่พนันกันไว้อ่ะ " ฉันกับยัยกิ๊งกำลังจะแยกย้ายกันกลับบ้านหลังจากนั่งทนทุกข์เรียน4คาบสุดท้ายหลังพักเที่ยงเสร็จ
"เออๆ ไม่ลืมหรอกน่า แหม!!เออๆ ไปล่ะนะ คนขับรถมาแล้ว บ๊ายบาย" ฉันโบกมือลายัยกิ๊งที่ทำหน้าบูดเบี้ยว ประมาณว่าจะโทษว่าฉันชิ่งกลับก่อน
แล้วคุณลุงคนขับรถก็ขับรถBMWที่ไว้รับ-ส่ง ฉันโดยเฉพาะมาจอดที่บ้าน ไม่สิ!..คฤหาสถ์ของฉัน ฉันเดินตัวเปล่าไปนั่งริมสระน้ำ เอามือกวนน้ำในสระเล่น พลางคิดแผนที่จะเอาชนะใจนายทันให้ได้...อย่างนายนั่นจะชอบผู้หญิงอย่างไหนนะ????...เรื่องยังงี้ต้องไปปรึกษาเจ้คิวท์(cute)กับเจ้เพร็ต
..เพร็ตตี้(pretty) ว่าแล้วฉันก็เดินเข้าบ้านตรงไปยังห้องโถงกลางใหญ่ทันที และตรงเป้าหมาย..เจ้คิวท์กำลังนั่งไขว่ห้างอ่านแม็กกาซีนวัยรุ่นในชุดเกาะอกสีแดงที่มีเสื้อคุลมสีดำบางๆคลุมอยู่ กับกางเกงขาสั้นเอวต่ำสีดำบนโซฟาตัวใหญ่ที่อยู่หน้าทีวี..และเจ้เพร็ตที่ใส่แขนกุดที่เว้าแขนเข้าไปมากจนจะกลายเป็นสายเดี่ยวอยู่แล้ว กับกระโปรงยีนส์ตัวสั้นแบบที่ว่าไม่ต้องใส่อะไรเลยก็ยังดีกว่ากำลังวิ่งวุ่นไปรอบบ้านโดยมีแม่บ้านเดินตามเป็นขบวน....ด้วยเสื้อผ้าการแต่งตัวของพี่ฉันแล้ว คงไม่สงสัยกันแล้วใช่มั้ยว่าความเปรี้ยวและเซ็กซี่ของฉันน่ะได้มาจากใคร...อ้อ!แต่อย่างน้อยฉันก็ไม่เปรี้ยวขนาดพวกพี่ๆล่ะนะ...มันมากเกินไป๊ -_-***
"ยัยไนซ์! มาอยู่นี่เอง..เจ้หาแกแทบแย่" เจ้เพร็ตมาถึงก็พูดๆๆๆแล้วก็ลากฉันไปที่ห้องของตัวเอง ห้องเจ้เพร็ตตอนนี้รกรุงรังเต็มไปด้วยเสื้อผ้าที่มีร่องรอยการรื้อค้นเมื่อไม่นานมานี้ และก็เครื่องสำอางราคาแพงที่เรียงรายเละเทะอยู่บนเตียง ซึ่งอันที่จริงก็ไม่ค่อยต่างจากปกติ(ที่ไม่ปกติ)ซักเท่าไหร่หรอก
"มีไร?" ฉันถามเจ้เพร็ตด้วยหน้าตาไม่สบอารมณ์หลังจากที่เจ้เพร็ตหยุดลาก แล้วหยิบชุดนู้นชุดนี้ขึ้นมาให้ฉันดูโดยที่ไม่ได้อธิบายซักคำว่าลากฉันมาทำมะเขืออะไร??
"แกว่าชุดไหนดูดีอ่ะ ช่วยเจ้เลือกหน่อยสิ" เจ้เพร็ตว่าแล้วก็หยิบชุดนู้นรื้อชุดนี้มาให้ฉันช่วยเลือก...ซึ่งฉันก็ขี้เกียจเหลือทน
"ทำไมไม่ให้เจ้คิวท์เลือกล่ะ ทะเลาะกันอีกล่ะสิท่า -*- " ฉันพูดอย่างรู้ทัน ก่อนจะโดนผลักหัวอย่างแรง..เจ็บน้าเฟร้ย!!...แต่ถ้าฉันโวยวายออกไป คงจะโดนมากกว่าผลักหัวแหงๆ เงียบไว้ล่ะดี
"พูดมาก..เลือกๆให้เจ้เร็วๆ" เจ้เพร็ตเร่งก่อนจะโยนเสื้อผ้าจำนวนมหาศาลใส่ฉัน ฉันมีสภาพอย่างกับปีศาจกองผ้ายังไงยังงั้น - 0 - แล้วฉันก็รีบดูเสื้อผ้าตัวที่ดูสวยที่สุด ซึ่งมันเป็นชุดเดรสสั้นเกาะอกสีชมพูอ่อนที่ฉันก็ไม่แน่ใจว่ามันเป็นเดรสหรือเกาะอกขนาดยาวกันแน่ให้เจ้เพร็ตพร้อมผ้าคลุมไหลสีเข้ากันอีกผืน
"ต๊าย รสนิยมดีนะเนี่ยน้องรัก เออๆขอบใจมาก เจ้จะไปงานเลี้ยงและนะ จุ๊บๆ " เจ้เพร็ตผายมือส่งจุ๊บที่ฉันไม่ได้อยากได้มาให้ทีนึงก่อนจะคว้ากระเป๋าราคาแพงสีชมพูวิ่งลงบันไดไป...ยัยเจ้บ้า!!..อ๊ะ!ฉันลืมเรื่องแผนที่จะชนะใจนายทันไปซะสนิท..เจ้เพร็ตก็ไปซะและ ก็เหลือเจ้คิวท์สินะ..ฉันรีบวิ่งลงบันไดไปด้วยสปีดเร็วสูง ก่อนจะพบว่าเจ้คิวท์หายไปซะแล้ว...ไปไหนวะเนี่ย???
"ป้าคะ เห็นเจ้คิวท์รึเปล่า?" ฉันวิ่งหน้าตั้งไปถามป้าแม่บ้านที่กำลังเตรียมอาหารเย็นไว้ให้
"อ๋อ คุณหนูคิวท์บอกว่าจะไปผับน่ะค่ะ...ไปแต่หัววันเชียว" ป้าแม่บ้านพูดพลางส่ายหน้าน้อยๆให้กับความเหลวไหลของเจ้คิวท์...เฮ้อออ แต่ละคนในบ้านฉัน ช่างเปรี้ยวปรู๊ดปร๊าดราวกับมะนาว20โล..ไม่รวมเฮียคูล(cool)พี่ชายคนโตสุดหล่ออีกคนที่ก็เสเพลและเหลวไหลพอๆกัน
ครอบครัวฉันแทบทั้งหมดไม่ได้มีความแตกต่างกันเลย ดูได้จากต้นพันธ์ของเราสิ...แม่ฉันงี้เปรี้ยวสะเด็ด แต่งตัวไม่ต่างอะไรกับเจ้ทั้งสองคนของฉันเล๊ย แต่ก็ยังดีที่พ่อฉันถึงจะเหลวไหลนิดหน่อย แต่ก็ไม่เจ้าชู้เหมือนเฮียคูล(ไม่งั้นแม่เอาตาย..) และโชคดีที่ค่อนข้างใส่ใจกับการงานทำให้ธุรกิจเรารุ่งเรืองขนาดนี้ ต้นพันธ์ที่ถ่ายถอดพันธ์แบบนี้มาให้ ตอนนี้ก็ไปดูแลธุรกิจอยู่ที่ฝรั่งเศสนู่นแล้วล่ะ
"ไนซซซซซซ์ " เสียงเฮียคูลตะโกนเรียกหาฉันมาแต่ไกล..อะไรกันอีกวะเนี่ย -*- อุตส่าห์จะได้นั่งคิดแผนเงียบๆอยู่แล้วเชียว
"อะไร??" ฉันหันไปถามเฮียที่ใส่เสื้อเชิร์ตเผยอกที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องด้วยหน้าตาหงิกงอ
"เปล่า....เฮียแค่อยากชวนแกไปผับด้วยกัน..ไปป่ะ??" เฮียถามด้วยหน้าตาลิงโลด....มาชวนฉันเหลวไหลด้วยอีกคนน่ะเหรอ ไม่มีทาง -_-...ถึงฉันจะเปรี้ยวตามพันธุกรรมอ่ะนะ แต่ฉันก็ไม่เหลวไหลตามหรอก...หึ
"ไปไกลๆเลยเฮีย แล้วก็เที่ยวผับให้น้อยๆลงหน่อย...ผับนะเว้ยไม่ใช่ห้องนอน เข้าออกบ่อยกว่าห้องนอนซะอีก " ฉันเริ่มสวดเฮียที่เริ่มหน้าหงิก
"ไม่ต้องมาสอนๆ แกน้องฉันนะเว้ย ไม่ใช่แม่...ถึงแกเป็นแม่ แม่ก็ให้ไปล่ะวะ ไม่เหมือนแก!! ขี้บ่นเป็นยายแก่ " เฮียว่า พลางตบท้ายด้วยการทำหน้าทะเล้นใส่ฉัน แล้วรีบแจ้นไปก่อนที่ฉันจะเริ่มปาข้าวของใกล้ตัวไปสถิตอยู่ที่หน้าเฮียแทน...แหม แม่จะไม่ให้ไปได้ไงล่ะ..ตัวเองยังไปเองเล๊ย เหอะๆ - " -
"ไอ้บ้าเอ๊ย คนบ้านนี้เป็นบ้าไรกันหมดวะ!! " ฉันบ่นงึมงำ...อันที่จริงไม่ใช่ว่าฉันไม่เที่ยวผับหรอกนะ...แต่ว่าฉันไม่เที่ยวทุกวันราวกับมันเป็นโซฟาห้องรับแขกหรือจานข้าวบนห้องครัวแบบพวกพี่ๆจอมเหลวไหลของฉันหรอก
แล้วสมองก็วกกลับมาถึงเรื่องที่พนันไว้กับยัยกิ๊ง...ฉันจะแพ้ก็ไม่ได้ซะด้วย เสียชื่อคนสวยอย่างฉันหมด...ฉันว่า อย่างนายทันต้องใช้มารยาความเซ็กซี่...ฉันต้องแกล้งทำของตก แล้วก้มไปเก็บใกล้ๆเผยให้นายนั่นเห็นถึงทรวดทรงที่เซ็กซี่งดงามของฉัน!!...ใช้ได้เลย แผนนี้แหล่ะ...ถึงมันจะดูเชยไปซักกะนิดหน่อย แต่มันก็โอเคเลยล่ะ ^ ^
แล้วฉันก็อมยิ้มกับแผนการดีเยี่ยมของฉัน...พรุ่งนี้ฉันต้องไปหยิบเสื้อนักเรียนบางๆฟิตๆกับกระโปรงตัวสั้นๆ ของเจ้คิวท์มาใส่ซะแล้ววววว
ความคิดเห็น