คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Prologue
วันนี้เป็นวันที่ฉันชอบการไปโรงเรียนอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะอะไรน่ะหรอ.... ก็เพราะวันนี้ฉันมีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเขาสักทีน่ะสิ >////< สิบกว่าปีที่เกิดมาในร่างของ ‘มะนาว’ คนนี้ ในที่สุดฉันก็มีแฟน ที่ฉันดีใจมากก็เพราะฉันแอบชอบรุ่นพี่คนนี้มาสามปีแล้ว ใครจะไปคิดละ ว่า ‘พี่เรน’ เขาจะชอบฉันและขอฉันเป็นแฟนอย่างงี้ >o<
ฉันเดินกลับบ้านอย่างมีความสุข และกำลังจะไปบอกข่าวนี้ให้กับ ‘น้าพริตตี้’ ซึ่งเป็นน้าที่อาศัยอยู่ข้างบ้านฉันเอง เขาเป็นคนที่ดูแลฉันมาตั้งแต่เด็ก เพราะทั้งพ่อ แม่ของฉันโดนรถชนและจากฉันไปตั้งแต่ฉันจำความได้ ถึงแม้ว่าฉันจะจำพวกท่านแทบไม่ได้ แต่ฉันก็ยังเสียใจทุกครั้งที่นึกถึงพวกท่าน T^T
น้าพริตตี้เลยเป็นผู้มีพระคุณที่สุดของฉัน ตอนนี้คนที่รู้เรื่องที่ฉันคบกับพี่เรนก็มีอยู่ไม่กี่คนหรอก คนแรกคือ ‘แพตตี้’ ลูกสาวของน้าพริตตี้ เธอเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกับฉันและเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆ เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก มีผมหยักศกสีน้ำตาลเข้ม ผิวที่ขาวเนียน และใบหน้าที่น่ารักเหมือนตุ๊กตา ทำไมฉันถึงไม่เกิดมาสวยแบบนั้นบ้างนะ -3- คนที่สองคือยัย ‘แตงโม’ เพื่อนสนิทสุดเลิฟของฉันเอง เพื่อนในแก๊งอีกไม่กี่คน (เจน มิส มนต์ ปาร์) แล้วก็พี่ทิมมี่ รักแรกที่ตอนนี้กลายร่างเป็นพี่ชาย รุ่นพี่ที่ทั้งฉันและพี่เรนสนิทด้วย
และตอนนี้ฉันก็เดินมาถึงหน้าบ้านของน้าพริตตี้แล้ว ‘ปัง! ปัง! ปัง!!!’ ฉันเคาะประตูอย่างแรง และไม่นานหลังจากนั้น น้าพริตตี้ก็มาเปิดประตูให้ “สวัสดีค่ะน้าพริตตี้ วันนี้นาวมีข่าวมาบอกค่ะ” น้าพริตตี้จะดีใจกับฉันมั๊ยนะ ที่ได้แฟนหล่อมากกกอย่างงี้ >////< พูดเองก็เขินเองนะเนี่ย
แล้วฉันก็โดนน้าพริตตี้ปิดประตูใส่หน้าอย่างจัง
เงิบเลย…
ทำไมน้าถึงตอบกลับมาอย่างงี้ละ ปรกติท่านใจดีจะตายไป Y_Y ฉันก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากรีบเดินออกมาจากที่นั่น...
น้าพริตตี้เป็นอะไรของเขานะ....
ความคิดเห็น