ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    just us

    ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่3

    • อัปเดตล่าสุด 16 ส.ค. 58


    “เดี๋ยวกูลงไปเคลียร์เอง”พูดจบสาวหน้ามก็เปิดประจูรถและเดินลงไปโดยไม่สนใจอีกสามชีวิตที่นั่งอยู่บนรถ

    “ชิบละ เอ่อ พวกคุณรออยู่บนรถก่อนนะคะ เดี๋ยวเราขอไปจัดการธุระแป้ปนึง”หงหยกหันมาบอกสองสาวที่นั่งอยู่ตรงเบาะหลังแล้วรีบเปิดประตูตามเพื่อนรักลงไป

    “น้ำ แกว่ามีกลิ่นแปลกๆป่ะวะ”เนสหันมาถามเพื่อนหน้าหมวยที่นั่งอยู่ข้างๆ

    “ชั้นก็ได้กลิ่นเหมือนกัน....ไอ้ดำนั่นมันต้องตดทิ้งไว้แน่ๆ”สาวหน้าหมวยพูด

    “ไม่ใช่เว้ยไอ้หมี ชั้นหมายถึงเรื่องเนี่ยมันต้องมีไรแปลกๆแน่ๆ”เนสตีแขนเด็กหมีหน้ามึนด้วยความหมั่นไส้

    “งั้นเหรอวะ ชั่งเหอะ เรื่องของเค้าก็ปล่อยให้เค้าเคลียร์ไปดิ เราอย่าไปยุ่งเลย”น้ำพูดจบก็หยิบสมาร์ทโฟนเครื่องหรูขึ้นมาเล่นอย่างสบายใจ

    “ไอ้เด็ฏไม่สนใจโลก”สาวตัวเล็กทำหน้าบูดบึ้งกับความไม่สนโลกของเพื่อนสนิทสายตาก็มองไปยังสองสาวกับกลุ่มคนข้างนอก

    .

    .

    “มึงมาจอดรถขวางพวกกูแบบนี้เพื่อไรวะ”สาวหน้าคมถามคนที่อยู่ตรงหน้า

    “ก็ไม่มีไรมาก แค่ได้ข่าวว่ายิมแกได้ของใหม่มาจากเกาหลีเลยอยากมาขอดูตัวหน่อย”หนุ่มหน้าหล่อพูดพลางยื่นหน้าไปใกล้ๆสาวหน้าคม

    “เอาหน้าของมึงออกไปไกลๆเลยนะไอ้เต๋า”เอมจ้องเขม็งไปยังชายหนุ่มตรงหน้าอย่างไม่เกรงกลัว

    “โถๆ อย่าดุมากสิครับคุณหัวหน้าทีม เวลาทำหน้าโกรธเนี่ย ไม่สวยเลยนะ”หนุ่มหล่อพูดพลางเอามือเชยคางสาวหน้าคมขึ้นมาแต่ก็ต้องโดนจับไว้โดยคนที่ยืนอยู่ข้างๆสาวหน้าคม

    “เอามือของมึงออกไปจากเพื่อนกูด้วย”หงหยกบีบมือหนุ่มตรงหน้าอย่างแรง

    “มึงอ่ะปล่อยมือพี่เต๋าซะ อย่าลืมสิพวกกูมีเยอะกว่าพวกมึงนะ”ชายหนุ่มที่ยืนเงียบอยู่นานเอ่ยขึ้นพร้อมกับส่งรอยยิ้มไม่เป็นมิตรเท่าไหร่ไปให้หงหยก

    “เอ้าคชา อยู่ตรงนี้ด้วยเหรอ ทำไมตอนแรกกูมองไม่เห็นมึงเลยวะ”หงหยกหันไปทักทายอดีตเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนาน

    “อ๋อๆ กูรู้ละ คงเป็นเพราะมึงไม่เคยอยู่ในสายตากูเลยนี่เอง555”หงหยกหัวเราะด้วยความสะใจ

    “ไม่ใช่แค่มึงนะหง กูก็มองไม่เห็นมันอ่ะ”เอมพูดเสริมเพื่อนรัก ทำเอาคชาหน้าเสียไปเลยทีเดียว

    “ไอ้เอมไอ้หง มึง!!!”เต๋าปล่อยหมัดไปใส่สาวหน้าคมอย่างเต็มแรงแต่...

    ผั้วะ!!!

    สาวหน้าคมเร็วกว่ารีบสวนหมัดเข้าเบ้าหน้าหล่อๆอย่างเต็มแรงจนเต๋าถึงกับเซลงไปนอนกับพื้นเลยทีเดียว

    “อย่าทำแบบนี้ดิเต๋า มันไม่สมกับฉายาเจ้าชายแห่งสนามเลยนะ อุ้ย ไม่สิ ต้องบอกว่า ฉายาอดีต เจ้าชายแห่งสนามตะหาก ไปเหอะหง”พูดจบสองสาวก็เดินกลับไปขึ้นรถคันหรูทันที

    “เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ”สาวตัวเล็กถามเมื่อหงหยกและเอมขึ้นมานั่งบนรถ

    “เดี๋ยวหงค่อยเล่าให้ฟังนะ”หงหยกบอกสาวตัวเล็กที่นั่งอยู่เบาะหลัง

    ปี๊ดๆ!!!

    “ออกไปได้ละพวกมึงอ่ะ เกะกะชิบ”สาวหน้าคมยื่นหน้าออกไปบอกคู่กรณีที่ยังนั่งมึนอยู่กับพื้นให้รีบเคลียร์ทางก่อนจะเบิร์นยางใส่หน้าหนุ่มหล่อที่นั่งอยู่กับพื้น

    “แม่งเอ้ยไอ้เอม ฝากไว้ก่อนเหอะมึง”หนุ่มหล่อสบถออกมาอย่างหัวเสีย

    “กลับกันเหอะพี่เต๋า”คชาเดินมาพยุงรุ่นพี่หน้าหล่อแล้วเดินกลับไปยังบิ้กไบท์คันหรูที่จอดอยู่กับสมุนอีก4-5คน

    “พวกแม่งนี่ก็ไม่ช่วยกูเล้ย”เต๋ามองหน้าพวกที่ตัวเองพามาด้วยด้วยความโมโห

    .

    .

    .

    .

    .

    ณ หอพักนักกีฬา

    “เอ่อเนส มาๆเดี๋ยวหงช่วย”หงหยกเข้าไปช่วยถือกระเป๋าที่ดูจะใหญ่เกินตัวเจ้าของ

    “ขอบคุณนะหง”สาวตัวเล็กส่งยิ้มหวานให้

    ทั้งสองคนเดินขึ้นหอไปโดยไม่สนใจสองสาวที่เหลือเลยแม้แต่น้อย

    “ยกเองไหวใช่มั้ยยัยหมี”เอมถามสาวหมวยที่นั่งปาดเหงื่อบนกระเป๋าใบโตที่พึ่งยกออกมาจากรถเสร็จ

    “ถามแบบนี้แสดงว่าไม่เห็นเหงื่อบนหน้าชั้นเลยใช่มั้ยไอ้ดำ”น้ำลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆสาวหน้าคม

    “เห็นแล้วเว้ย ไม่เห็นต้องยื่นมาใกล้ขนาดนี้ก็ได้”เอมเอียงตัวออกห่างเล็กน้อยเพราะรู้สึกเหมือนยิ่งใบหน้าใสคลื่นตัวเข้าใกล้ เธอก็ยิ่งรู้สึกประหม่าอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

    “งั้นดี ช่วยชั้นยกกระเป๋าหน่อยดิ”สาวหมวยพูดพลางทำหน้าอ้อนเหมือนเด็ก

    “เออๆ ทำตัวแบบนี้ดิค่อยหน้าช่วยขึ้นมาหน่อย”พูดจบเอมก็ยกกระเป๋าขึ้นมาถือไว้แล้วเดินนำสาวหมวยเข้าไปในหอ

    เป็นไบโพล่าป่ะวะเมื่อเช้ายังกวนตีนอยู่เลย ตอนนี้มาทำดีละ แต่เวลายัยหมีนี่ไม่กวนประสาทก็น่ารักดีแฮะ-,-’สาวหน้าคมคิดในใจพลางยิ้มให้กับเหตุการณเมื่อกี้

    “เดินยิ้มคนเดียวอยู่ได้ บ้ารึป่าว”สาวหมวยพูดจบก็เดินนำเอมไป

    “กูขอถอนคำพูดเมื่อกี้”เอมส่ายหัวไปมากับความกวนประสาทของเด็กหมี

    .

    .

    .

    ณ ห้องของเอมหง

    “ถึงแล้ว”พูดจบหงหยกก็วางกระเป๋าใบใหญ่ลงแล้วไขประตูก่อนจะเปิดห้องให้สองสาวจากแดนกิมจิได้ชม

    “โห ห้องใหญ่มากอ่ะ”สองสาวที่พึ่งมาใหม่ตาลุกวาวเมื่อเห็นห้องพัก เป็นห้องที่ตกแต่งไว้อย่างเรียบง่ายโดยมีทั้งห้องครัว ห้องนั่งเล่น ห้องนอนรวมอยู่ในนี้ทั้งหมด เรียกง่ายๆคือคอนโดฯดีๆนี่เอง

    “แล้ว เราสองคนนอนที่ไหนอ่ะ”น้ำเอ่ยถามหงหยก

    “ก็ เดี๋ยวเราจะเคลียร์ห้องให้ไง แล้วพวกเธอก็นอนห้องนั้นแหละ”หงหยกตอบพลางยิ้มให้

    “เคลียร์ห้องมึงใช่มั้ยหง ดีๆมึงมานอนกับกูเลย”เอมตีไหล่เพื่อนเบาๆ

    “ใครบอกว่ากูจะเคลียร์ห้องกู เคลียร์ห้องมึงอ่ะแหละ ห้องกูของเยอะ”หงหยกบอก

    “เห้ย ห้องกูก็ของเยอะ เคลียร์ห้องมึงอ่ะดีแล้ว”เอมปฏิเสธทันที

    “ง่ะ อีกละ มึงนี่ตลอด งั้นเอางี้ ให้น้ำกับเนสสุ่มดีกว่าว่าจะเลือกห้องไหน แต่เราจะไม่บอกละกันว่างห้องไหนของเอม ห้องไหนของหง โอเคม้ะ”หงหยกเสนอวิธีเพื่อตัดปัญหา

    “ก็ได้”เอมพยักหน้า

    “งั้นเดี๋ยวเนสกับน้ำเลือกเลยดีกว่าว่าจะเอาห้องไหน”หงหยกหันไปมองสองสาวที่ยืนทำหน้ามึน

    “ปรึกษากันแป้ปนึงนะ”น้ำพูดก่อนจะหันไปปรึกษากับเพื่อนตัวเล็ก

    ซักพักสองสาวก็หันมาพร้อมกันแล้วชี้ไปทางห้องที่อยู่ด้านขวามือ

    “เอาห้องนั้น!!!”สองสาวพูดพร้อมกัน

    “555 ไอ้เอม เหนื่อยหน่อยนะเพื่อน”หงหยกหัวเราะออกมาด้วยความสะใจ

    “เดี๋ยวเหอะมึงๆ มาช่วยกูขนของเลย”เอมพูดจบก็เดินนำเข้าไปในห้อง

    “งั้นตามสบายนะ เดี๋ยวเราช่วยไอ้เอมย้ายของแป้ป”หงหยกพูดจบก็เดินตามสาวผิวเข้มไป

    “เห้ยน้ำ ไปช่วยสองคนนั้นขนของดีกว่าว่ะ”เนสดึงมือเพื่อนสาวไปยังห้องที่พวกเธอพึ่งเลือกไปเมื่อกี้

    “เอ่อ มีไรให้พวกเราช่วยมั้ย”สาวตัวเล็กถามสองสาวที่กำลังช่วยกันเก็บของอยู่

    “ก็ได้นะ ของในห้องนี้อ่ะเอาไปไว้อีกห้องนึงเลย”เอมตอบพร้อมกับยื่นลังกระดาษให้สาวหมวย โดยสาวหน้าหมวยก็รับมาอย่างงง แต่ก็เดินไปไว้อีกห้องอย่างว่าง่าย

    “เนสๆ มาช่วยเรายกลังนี่หน่อยดิ”หงหยกเรียกสาวตัวเล็กให้มาช่วยยกลังขนาดใหญ่ที่วางอยู่บนพื้น

    “ได้ๆ”พูดจบสาวตัวเล็กก็เดินมาหาหงหยกทันที

    หมับ!!

    สาวตัวเล็กกำลังจะยกกล่องแต่มือของเธอดันไปวางทับลงบนมือนุ่มของใครอีกคนที่จับอยู่ก่อนแล้ว ทั้งสองคนเงยหน้าขึ้นมามองกันพอดี ตอนนี้หน้าของสองสาวใกล้กันมากจนเกือบจะชนกัน

    “เอ่อ เราช่วยกันยกของดีกว่าเนอะ”หงหยกที่ดึงสติกลับมาได้ก่อนพูดขึ้น

    “อื้อ”พูดจบทั้งสองคนก็ช่วยกันออกแรงยกลังโดยที่หน้าต่างก็ขึ้นสีทั้งคู่

    “นี่เธอๆ ลังบนหลังตู้อ่ะ เอาด้วยป่าว”น้ำถามสาวผิวเข้มเมื่อตัวเองเดินกลับมาถึงห้อง

    “อื้อ เอาดิ”เอมตอบสั้นๆก่อนจะหันไปเก็บของต่อ

    สาวหมวยเขย่งเท้าขึ้นเพื่อจะหยิบลังที่อยู่บนหลังตู้แต่ด้วยความสูงที่คล้ายหลักกิโลเมตร(นี่ก็เวอร์ป๊ายยย)ทำให้สาวหมวยต้องไปเอาเก้าอี้มาต่อแต่ด้วยแอ็คซิเดนต์บางอย่างทำให้สาวหมวยตัวเอียงจนตกลงมาจากเก้าอี้

    เห้ยยย!!! ตุ้บ!!!

    สาวหมวยหลับตาปี๋ก่อนที่จะเปิดตาขึ้นเมื่อรู้สึกว่าตัวของเธอไม่ได้อยู่บนพื้นแต่อยู่บนอะไรนุ่มๆต่างหาก

    “อยากกอดพี่ก็บอก อย่ามาหลอกทำรถอ้อยคว่ำแถวนี้ดิน้องหมี”คำพูดแสนยียวนดังมาจากคนใต้ร่างของเธอ...
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    ..
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .

    Hi มาสั้นๆ มางง 555 ด้นสดกันเลยทีเดียว เจอกันศุกร์หน้านะครัชทุกท่านนน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×