ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    just us

    ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่4

    • อัปเดตล่าสุด 22 ส.ค. 58


    สาวหมวยก้มลงไปมองร่างสีน้ำผึ้งที่เธอนอนทับอยู่ หลังจากคำพูดกวนจุดยืนของสาวหน้าคมจบลงสาวหมวยกำลังจะด่า แต่พอได้มองตาคมคู่นั้นมันทำให้เธอต้องลืมคำด่าทั้งหมดในหัว สายตาของคนทั้งสองจ้องกันอยู่นาน นานจนรู้สึกว่าทั้งห้องมีแค่เธอสองคน...

    “ทำไรกันอ่ะ!!!”เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นทำให้สองสาวต้องหลุดออกจากภวังค์ที่สร้างขึ้นมา

    “อะ...เอ่อ พะ พอดียัยหมีเกาหลีนี่จะเอากล่องบนหลังตู้น่ะ แต่ว่าเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยเลย.../กูยังไม่ได้ว่าไรเลยนะ แค่ถามว่าทำไรกันเฉยๆ”สาวหน้าคมอธิบายไม่ทันจบเพื่อนตัวแสบของเธอก็แทรกขึ้นมาพร้อมส่งสายตากรุ้มกริ่มมาให้ทั้งสองคนที่ต่างก็ยืนหน้าขึ้นสีกันด้วยความเขิน

    “แหมน้ำ หน้าแดงเชียวนะแก”คนตัวเล็กทักเพื่อนของเธอเมื่อเห็นว่าใบหน้าขาวใสเริ่มเปลี่ยนสี

    “เอ่อ...อากาศมันร้อนอ่ะ หน้าชั้นเลยแดง”สาวหมวยรีบเงยหน้าขึ้นมาอธิบาย

    “สงสัยต้องไปล้างหน้าหน่อยละ เดี๋ยวมานะ”พูดจบสาวหมวยก็รีบเดินไปเข้าห้องน้ำทันที

    “เห้ยแก รอด้วย”สาวตัวเล็กรีบจ้ำเท้าตามเพื่อนรักไปที่ห้องน้ำ

    บ้าเอ้ย ทำไมใจสั่นขนาดนั้นวะ

    “เอม”

    หรือว่าเราจะชอบยัยหมีเกาหลีนั่น

    “เอม!

    เห้ย ไม่ม้าง อาจแค่ตกใจเฉยๆก็ได้

    “อิเอม”

    ใช่ ต้องใช่แน่ๆ แค่ตกใจเฉยๆ

    ไอ้เอม!!!”

    แต่ยัยเด็กหมีนั่นก็น่ารักดีแฮะ

    ไอ้เขียว!!!”หงหยกเรียกสาวหน้าคมที่ยังยืนนิ่งเหมือนจะไม่ได้สนใจเธอเลย

    “ห้ะๆ”ใบหน้าสวยสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินเสียงเรียกฉายาของเธอ

    “มีไรวะหง”เอมถามเมื่อเห็นเพื่อนรักยืนทำหน้าบึ้ง

    “มึงอ่ะคิดไรอยู่ กูเรียกหลายหนละ นิ่งซะจนกูนึกว่ามึงหลับในละนะ”ร่างสูงเดินไปนั่งลงบนเตียงของสาวหน้าคม

    “ก็ไม่มีไรนี่หว่า แค่คิดไรไปเรื่อยเปื่อยอ่ะ”เอมพูดพลางเดินเก็บของไปเรื่อยๆ

    “เห้ย ถามจริง เมื่อกี้มึงหวั่นไหวบ้างป่ะวะ”หงหยกเดินไปขวางร่างผิวสีน้ำผึ้งที่เอาแต่เก็บของแก้เขิน

    “บะ...บ้าเหลอ กูจะไปรู้สึกงั้นได้ไง พึ่งเจอกันนะเว้ย หลีกดิ้เกะกะ”มือเรียวผลักหัวของเพื่อนสาวให้พ้นทางของเธอ

    “งั้นแสดงว่าตอนนี้ไม่ แต่อนาคตอ่ะ อาจรู้สึกใช่ป่ะวะ”ร่างสูงยังไม่เลิกเซ้าซี้

    “มึงนี่ ถามอยู่นั่นอ่ะ มึงเอาไปถือเลยแล้วเก็บให้หมดด้วยเดี๋ยวกูมา”สาวหน้าคมยื่นกล่องขนาดใหญ่ให้คนขี้สงสัยแล้วเดินออกไปจากห้อง

    “ห้ะ อ้าว มึงออกไปนอกห้องนี่หว่า ทำไมไม่เอาไปไว้เองวะ เห้ย ไปไหน กลับมาก่อน”ร่างสูงเรียกเพื่อนรักที่เขินจนรีบเดินออกไปจากห้อง

    .

    .

    .

    ขาเรียวก้าวมาเรื่อยๆจนมาถึงหน้าประตูห้องน้ำก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องเมื่อกี้เล็ดลอดออกมา เอมเดินไปใกล้ๆแล้วยืนฟังอย่างตั้งใจ

    “น้ำ ถามจริง เมื่อกี้คืออุบัติเหตุหรือรถอ้อยคว่ำ”สาวตัวเล็กยืนกอดอกฟังคำตอบจากปากเพื่อนรัก

    “ตอนแรกก็ว่าจะรถอ้อยคว่ำนะเว้ยแต่พอไปๆมาๆมันก็เป็นอุบัติเหตุจริงๆขึ้นมาว่ะ”น้ำตอบ

    “เห้ย นี่เอาจริงดิ”เนสถามต่อ

    “ตอนแรกก็ไม่นะ แต่ตอนนี้อ่ะ ต้องรุกแล้วว่ะ”น้ำตอบพลางยิ้มให้เพื่อนรัก

    สองสาวคุยกันในห้องน้ำโดยไม่รู้ว่ามีอีกร่างยืนฟังอยู่ด้านนอก

    หึ คิดจะรุกสาธิดาเหรอ เร็วไปสิบปีค่ะใบหน้าสวยเผยรอยยิ้มแบดเมื่อรู้ถึงความคนที่อยู่ในห้องน้ำก่อนที่จะเดินกลับไปหาเพื่อนรักที่โดนเธอทิ้งให้เก็บของอยู่ในห้อง

    “ไอ้หง ทำไมมึงเหลือแต่เสื้อกล้ามวะ”เอมถามทันทีเมื่อมาเจอกันสะภาพของเพื่อนรักที่ตอนนี้เหลือแค่เสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงตัวสวย

    “ก็กูร้อนนี่หว่า”หงหยกวางของของเพื่อนรักลงบนโต้ะของตนแล้วยกมือขึ้นมาปาดเหงื่อ

    “แล้วทำไมมึงไม่เปิดแอร์”เอมถามต่อ

    “แอร์ห้องกูเสียไง”หงหยกตอบ

    “เออ เดี๋ยวกูมานะไปตากแอร์ห้องมึงแป้ป ไม่ไหวละร้อนว่ะ”พูดจบร่างสูงก็เดินไปอีกห้องเพื่อรับแอร์?

    “เห้ย หะ...หง ทำไมใส่แค่เสื้อกล้ามอ่ะ”เนสที่ยืนอยู่ในห้องเอ่ยถามขึ้น

    “พอดีว่าแอร์ห้องหงเสียอ่ะเลยขอมาตากแอร์ห้องนี้แป้ปนึง”หงหยกตอบหน้าตาเฉยก่อนจะเดินไปหย่อนตัวลงบนเตียงนุ่มโดยไม่สนใจเลยว่าคนที่อยู่ในห้องด้วยจะหน้าแดงขนาดไหน

    “เอ้อ ว่าแต่น้ำหายไปไหนอ่ะ”หงหยกเด้งตัวขึ้นมาจากที่นอนก่อนจะเอ่ยถามถึงสาวหมวย

    “นะ...น้ำไปคุยโทรศัพท์น่ะ พะ...พอดีโค้ชที่เกาหลีโทรมาอ่ะ”สาวตัวเล็กพูดโดยเอาแต่ก้มหน้าไม่สนใจคนถามเลย

    “เนส เป็นไรอ่ะ”หงหยกถามด้วยความสงสัย

    “มะ...ไม่เป็นไร”สาวตัวเล็กตอบโดยที่ยังก้มหน้าอยู่เช่นเดิม

    “ไม่เชื่ออ่ะ”ร่างสูงพูดพลางเดินไปหาคนตัวเล็ก มือเรียวเชยคางคนตัวเล็กขึ้นมาก่อนจะเอาอีกมือมาแตะที่หน้าผากคนตัวเล็กเบาๆ

    “ตัวก็ไม่ได้ร้อนนิ่”มือขาวยังคงจับใบหน้าเรียวไปเรื่อยๆ

    “ก็ไม่ได้เป็นไรไง พอได้แล้ว เราเขิน”สาวตัวเล็กจับมือของคนสูงกว่าไว้

    “ห้ะเขินเหรอ”หงหยกยื่นหน้าไปใกล้คนตัวเล็ก

    “เออสิคะ ออกไปได้แล้ว”มือเล็กผลักคนสูงกว่าออกไป

    “โอเคๆ งั้นหงไปละ”พูดจบคนขี้แกล้งก็เดินออกไปจากห้องด้วยความอารมณ์ดี

    .

    .

    .

    .

    หลังจากจัดของเสร็จสี่ร่างบางก็ขึ้นรถคันหรูแล้วขับกลับไปที่ยิมทันทีเพื่อแนะนำให้สมาชิกใหม่ได้รู้จักกับยิมมากขึ้น

    “เอม เดี๋ยวมึงพาสองสาวทัวร์ยิมก่อนนะ เดี๋ยวกูตามไป”สาวร่างสูงบอกกับเพื่อนสนิท

    “พี่พูมคะ หงมีเรื่องจะคุยด้วยค่ะ”หงหยกพุ่งเข้าไปหาโค้ชหนุ่มหน้าตี๋เพื่อจะเล่าเหตุการณ์ที่พวกเธอไปเจอมาให้พี่พูมฟัง

    “งั้นเราไปกันเหอะ”สาวหน้าคมพูดจบก็เดินนำไปเรื่อยๆ

    “หงไปไหรเหรอ”สาวตัวเล็กถาม

    “หงมันไปคุยธุระกับพี่พูมน่ะ เดี๋ยวก็มา”เอมตอบพลางเดินแนะนำห้องต่อไปเรื่อยๆจนครบแล้วเดินกลับมาที่ห้องฝึกหลักเหมือนเดิม

    พอสองสาวจากแดนกิมจิเข้ามาในห้องซ้อม เหล่าหนุ่มๆที่กำลังเตะเป้ากันอยู่ก็กรูเข้ามาหาเหมือนไม่เคยพบไม่เคยเจอผู้หญิง

    “อะไรจะรุมกันเว่อร์ขนาดนั้น ทำเหมือนไม่เคยเห็นผู้หญิงงั้นแหละพวกมึงอ่ะ”สาวร่างสูงพูดขึ้น

    “ผู้หญิงอ่ะเคยเห็น แต่พวกเราเห็นผู้หญิงยิมนี้จนเบื่อแล้วไงพี่ เลยตื่นเต้นเป็นพิเศษ”ปอนด์หันมาตอบพี่สาวสุดโหด

    “อะแฮ่ม!!!!!”เสียงอันคุ้นหูดังขึ้นทำให้เหล่าหนุ่มๆต้องหยุดการกระทำแล้วหันมามองต้นเสียงอย่างกลัวๆ

    “กลับ ไป ซ้อม”สาวหน้าคมพูดเน้นคำอย่างชัดเจนด้วยน้ำเสียงอันเยือกเย็นที่ทำให้ทุกคนผวา

    “ครับผม!!!”พูดจบทุกคนก็แยกย้ายกันซ้อมตามเดิม

    “เธอสองคนตามมานี่ เดี๋ยวจะแนะนำคนที่หน้ารู้จักให้รู้จัก”พูดจบเอมและหงหยกก็เดินนำไปหาเหล่าสาวๆที่ซ้อมอยู่อีกด้าน

    “เห้ยๆ หยุดซ้อมแล้วมานี่มา ผู้หญิงทั้งหมดเลย”หงหยกตะโกนเรียกนักกีฬาสาวท็อมกันอยู่ให้มาหาพวกเธอ

    “มีไรเหรอ”หมวยลี่ถาม

    “จะพาสองคนนี้มาให้รู้จักอ่ะ ทำความรู้จักกันไว้นะ”เอมตอบ

    หลังจากที่ทำความรู้จักกับทุกคนเรียบร้อยแล้วก็แยกย้ายกันฝึกตามปกติจนกลางดึกของวันนั้นเป็นเวลาที่ทุกคนจะกลับหอเพื่อไปนอนพักแต่พี่พูมขอเวลาทุกคนไว้เพื่อจะทดสอบสองสาวที่พึ่งมาถึง

    “เอาล่ะ น้ำ เนส พี่ขอทดสอบพวกเธอหน่อยนะ เดี๋ยวพวกเธอจะต้องเข้าคู่กับสองตัวตั้งตัวตีของที่นี่ เธอสองคนโอเคใช่มั้ย”พี่พูมบอกกับสองสาวที่นั่งรวมอยู่กับนักกีฬาคนอื่นๆ

    “ได้ค่ะพี่ ว่าแต่นักกีฬาที่พี่จะให้พวกหนูลงคู่ด้วยนี่ ใครเหรอคะ”น้ำถาม

    “พวกเราเอง”เสียงของสาวหน้าคมดังมาจากด้านหลังของกลุ่มนักกีฬาที่นั่งรวมกันอยู่ สองสาวหันไปมองพร้อมกัน

    “เอาล่ะ เดี๋ยวคู่แรกที่พี่จะดูนะ หงกับเนส”พี่พูมบอก

    หลังจากสวมเกราะเรียบร้อยแล้วสองสาวก็ไปยืนตรงที่โล่งโดยมีจักจั่นยืนเป็นกรรมการให้

    “ชึด!!”คำสั่งบอกให้สองฝ่ายยืนตรงดังขึ้น

    “เคียงเง่”สองฝ่ายก้มหัวทำความเคารพกัน

    “ชุนบี!!!”จักจั่นวางมือลงระหว่างกลาง

    “ชีจั๊ก!!!”หลังจากหมดคำพูดของจั่นการแข่งขันก็เริ่มขึ้น...
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    Hi ทุกโคน ไรท์มาปล่อยตู้มกลางดึก รับรองตอนหน้ารถอ้อยคว่ำแน่นอน555

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×