คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1
4เดือนต่อมา
หลังจากการแข่งขันครั้งนั้นทัพนักกีฬาไทยก็หอบเหรียญและถ้วยกลับมาเยอะแยะมากมาย แต่ก็ใช่ว่าจะหยุดซ้อมกัน ยิ่งชนะเยอะยิ่งต้องซ้อมหนัก เพื่อไม่ให้ฝีมือตก นี่คือสิ่งที่พี่พูมพร่ำบอกกับนักกีฬาทุกคนเสมอ อย่างเช่นตอนนี้ คู่ที่กำลังใส่เกราะแล้วลงเตะเป็นคู่อยู่นั้นคือปอนด์และคิว ส่วนคนอื่นๆก็นั่งรอเป็นคนต่อไปที่จะลงสนาม
“ชุนบี!!!” คำสั่งที่บอกว่าให้ทั้งสองคนหยุดการต่อสู้ดังขึ้นจากปากของพี่พูมที่ยืนเป็นกรรมการอยู่ตลอด
“เมื่อกี้จังหวะมึงเกือบดีละคิว ติดอยู่นิดเดียว ช่วงยกขามึงช้าไปหน่อยอ่ะ ส่วนไอ้ปอนด์มึงควรจะถอยบ้างไม่ใช่บุกอย่างเดียว ไม่งั้นมึงเสียแต้มได้ง่ายๆแน่ พวกมึงไปพักได้ละ”พี่พูมพูดจบทั้งสองหนุ่มก็เดินไปพักตามคำสั่ง
“อ่ะคู่ต่อไป ไอ้เอม ไอ้จั่น ลงสนาม”พี่พูมประกาศชื่อคู่ต่อไปที่จะลงมาสานต่อความมันส์ของทุกคนในยิม
“ห้ะ เดี๋ยวๆพี่พูม ทำไมต้องเป็นจั่นกับพี่เอมอ่ะ”จักจั่น น้องเล็กที่สุดในยิมคัดค้านขึ้น
“ก็พี่อยากให้แกได้ลองลงคู่กับเอมบ้าง แกจะได้พัฒนาขึ้นไง”พี่พูมบอก
“แต่จั่นยังไม่อยากตายนะพี่”จักจั่นพยายามปรับโทนเสียงให้น่าสงสารที่สุดเท่าที่จะทำได้
“แหม่ จั่น อย่ากลัวๆแค่ลงคู่กับพี่เอง”เอมพูดพลางเอามือมาจับไหล่เด็กน้อยเบาๆ
“นั่นแหละสิ่งที่น่ากลัว”จั่นพูดเบาๆในลำคอ
“ว่าไงนะ”เอมถามพลางเริ่มบีบไหล่จั่นเบาๆ
“เอ่อ จั่นบอกว่า...เกราะมันไม่พอดีตัวอ่ะ ของเปลี่ยนกับพี่เวย์ได้มั้ย”สาวน้อยแถไปได้อีก
“เออๆ จะทำอะไรก็แล้วแต่มึงละกัน”พี่พูมบอก
“กรี๊งงงงงงง กรี๊งงงงงงง” เสียงสมาร์ทโฟนเครื่องหรูดังขึ้นทำให้โค้ชหนุ่มหน้าตี๋ต้องรีบหยิบมันออกมาจากกระเป๋ากางเกงวอมตัวสวย
“เอ่อ เดี๋ยวพี่ขอเวลาแป้ปนึงนะเว้ย รีบตกลงกันให้เสร็จด้วยล่ะ”พูมพูดจบก็เดินออกไปนอกห้อง
“ว่าไงครับพี่ต้น”โค้ชหน้าตี๋รับสายโค้ชรุ่นพี่ที่ตอนนี้เลื่อนขั้นไปเป็นรองนายกสมาคมเทควันโดแล้ว
(พูม พรุ่งนี้บ่ายโมงแกช่วยเข้ามาที่สมาคมหน่อยได้มั้ย)ปลายสายบอก
“มีเรื่องอะไรรึเปล่าครับพี่”พูมถามกลับด้วยความสงสัย
(แกรู้แค่ว่ามันเป็นเรื่องดีละกัน พี่โทรมาแค่นี้แหละ อย่าลืมมาด้วยล่ะ)พูดจบก็รีบตัดสายไปโดยที่พูมไม่ทันได้ถามอะไรต่อ
หลังจากที่วางสายจากรุ่นพี่อย่าง งง พูมก็เดินกลับเข้ามาในห้องซ้อม
“มีไรรึเปล่าพี่พูม ทำหน้าเหมือนหมาสงสัยงั้นอ่ะ”แม็กถามทันทีที่เห็นโค้ชหนุ่มเดินกลับเข้ามา
“อ่ะอีแม็ก พูดแบบนี้อยากวิดพื้นเหรอ”พี่พูมถามกลับ
“เปล่าครับพี่ แหม่ผมแค่แซวเล่นนิดๆหน่อยๆเอง”ชายหนุ่มรีบพุ่งเข้าไปนวดแขนนวดขาโค้ชหน้าตี๋ด้วยความเร็วแสง
“มึงนี่นะ เออ ว่าแต่ไอ้จั่น มึงเลือกได้รึยังว่าจะลงคู่กับใคร หรือว่าจะลงกับกูก็ได้นะแล้วให้เอมไปเป็นกรรมการแทน”พูมหันไปคุยกับน้องสุดท้องของทีม
“เอ่อ จั่นลงคู่กับพี่เอมก็ได้ พี่พูมได้ไม่ต้องเหนื่อยไง”สาวน้อยยิ้มให้โค้ชจนตาปิด ถึงแม้ในใจจะอยากวิ่งไปกระโดดหน้าต่างลงไปชั้นล่างก็ตาม แต่มาถึงขั้นนี้ละ จั่นต้องสู้!!!
“งั้นใส่เฮดการ์ดแล้วลงคู่ได้ละ”พี่พูมบอก
เด็กน้อยก็ทำตามโดยไม่ขัดขืน ตอนนี้จั่นทำได้เพียงส่งสายตาอ้อนวอนไปให้เอมเท่านั้น
“จั่น มีไรจะฝากมั้ย555”หมวยลี่ตะโกนถามน้องสาวคนสุดท้องของยิมอย่างเป็นห่วงปนขำ(ไรท์:เอ้ะ ยังไงวะ)
“พวกพี่คะ!!! หลังจากจั่นลงคู่เสร็จช่วยเตรียมรถพยาบาลให้จั่นด้วยนะ”จั่นหันมาตอบก่อนจะเดินไปยืนอยู่ตรงข้ามกับเอม
“โถ่เข้น้อย พี่ไม่ทำอะไรรุนแรงหรอก สบายใจได้”เอมยื่นมือมาตบไหล่น้องสาวเบาๆ
“จั่น อย่าไปเชื่อ หนที่แล้วมันก็พูดแบบนี้แหละ พี่นี่ลงไปกองกับพื้นเลย”ปูนบอก
จากที่เข้จะสบายใจกลายเป็นเข้หนักใจอีกแล้ว
“พี่เอม อย่ารุนแรงกับน้องนะ น้องยังเรียนไม่จบ”จั่นบอกสาวหน้าคมตรงหน้า
“ได้ๆ55”สาวหน้าคมหัวเราะออกมาอย่างเอ็นดู
.
.
.
.
.
.
.
วันต่อมา
ณ สมาคมเทควันโด
หนุ่มหน้าตี๋ที่เดินเข้ามาในสมาคมด้วยท่าทางที่รีบร้อนรีบเปิดประตูเข้าไปในห้องประชุมทันทีที่มาถึง
“อ้าว นั่นไงครับ โค้ชพูมมาแล้ว”ต้นชี้ให้ทุกคนในห้องประชุมมองไปที่ผู้มาใหม่
“ขอโทษทุกๆคนด้วยนะครับที่ผมมาสาย”พูมโค้งให้กับผู้ใหญ่ทุกคนที่นั่งอยู่ในห้องประชุม
“ไม่เป็นไรๆ นั่งก่อนสิคุณพูม”หัวหน้าสมาคมเทควันโดพูดขึ้น
“ครับท่าน”พูมพูดจบก็เดินไปนั่งข้างต้น
“เอาล่ะ ถ้ามากันครบแล้วก็เริ่มประชุมกันเลยนะ”นายกสมาคมพูดเพื่อเริ่มการประชุม
.
.
.
.
.
.
.
ณ ประเทศเกาหลี
“น้ำ โค้ชนัททิวเรียกพบ”เสียงเรียกของเพื่อนร่วมยิมทำให้สาวหมวยต้องหยุดการกระทำทุกอย่างก่อนจะหันไปพูดกับเพื่อนตัวเล็กที่ซ้อมเตะอยู่กับหุ่นตัวข้างๆ
“เนส ไปเป็นเพื่อนชั้นหน่อยดิ”น้ำพูดกับเพื่อนตัวเล็กของเธอ
“เออๆ ได้ๆ”พูดจบสาวไทยในแดนกิมจิทั้งสองคนก็เดินไปที่ห้องทำงานของโค้ชหน้าหล่อ
“โค้ชน้ำมามีอะไรรึเปล่าคะ”สาวหมวยถามเมื่อเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าโค้ช
“ใจเย็นๆ นั่งลงก่อนสิ ผมมีเรื่องสำคัญที่จะบอกคุณอ่ะ”นัททิวเชิญให้สองสาวนั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้าเค้า
“คุณคิดถึงบ้านมั้ย”นัททิวเริ่มเปิดประเด็น
“คิดถึงสิคะ มาเก็บตัวอยู่ที่นี่ตั้งสามสี่เดือนละอ่ะ”น้ำตอบ
“ผมหมายถึงบ้านที่เมืองไทยน่ะ”นัททิวบอก
“ก็คิดถึงนะคะ มีอะไรเหรอ”น้ำถามกลับ
“คือว่า ทางสมาคมของเรากับที่ประเทศไทยได้ตกลงกันแล้วว่าจะส่งคุณกลับไปฝึกที่ประเทศไทยซักสองปี เพื่อเป็นการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีของไทยและเกาหลีน่ะ”นัททิวพูดพลางยิ้มให้สองสาวตรงหน้า
“ห้ะ อะไรนะคะ!!!”สองสาวเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
“ละ...แล้วเนสล่ะคะ”น้ำพูดต่อ เธอไม่ยอมหรอกนะถ้าต้องทิ้งเพื่อนตัวเล็กไว้ที่นี่คนเดียว
“เนสก็อยู่ที่นี่ไงครับ”นัททิวตอบ
“ไม่ น้ำอยากให้เนสไปด้วย นะคะโค้ช เนสมันจะได้ไปดูวิธีการฝึกพุมเซ่ของไทยด้วยไง”น้ำให้เหตุผลไป
“ก็ดีเหมือนกันนะครับ ว่าแต่ เนสอยากไปรึเปล่า”นัททิวหันไปถามสาวตัวเล็กที่นั่ง งง อยู่ข้างๆน้ำ
“ไม่..โอ้ยย ยะ อยากไปสิคะคุณนัททิว”สาวตัวเล็กทำหน้าบูดเบี้ยวเมื่อรู้เหมือนมีอะไรหนักๆทับลงที่เท้าของตัวเอง
“งั้นก็ดีครับ ผมจะได้ตอบตกลงกับทางประเทศไทยซักที”นัททิวยิ้มอย่างสบายใจ
“แล้วเราจะเริ่มเดินทางวันไหนเหรอคะ”น้ำถาม
“อาทิตย์หน้าครับ”นัททิวตอบ
“งั้นเราสองคนขอตัวก่อนนะคะ”พูดจบสองสาวก็ลุกขึ้นยืนแล้วโค้งคำนับโค้ชหน้าหล่อก่อนจะเดินออกจากห้อง โดยน้ำพยุงเนสออกไป
“ไอ้น้ำ แกบ้าป่ะเนี่ย แค่สะกิดอย่างเดียวก็เข้าใจแล้วทำไมต้องกระทืบเท้าใส่ชั้นด้วยวะ”เนสดุอีกฝ่ายทันทีที่ออกมาจากห้อง
“เค้าขอโทษ ก็ชั้นนึกอะไรไม่ออกนี่หว่าเลยต้องกระทืบเท้าใส่แกอ่ะ”น้ำพูดพลางทำหน้าน่าสงสารใส่เพื่อตัวเล็ก
“แล้วทำไมแกต้องเอาชั้นมาด้วยวะเนี่ยไอ้น้ำ” เนสถาม
“ก็แกกับชั้นตัวติดกันตั้งแต่แรกที่มาเกาหลีแล้วนี่หว่า ถ้าจะกลับไทยก็ต้องกลับด้วยกันไง”น้ำตอบ
“เอาเหตุผลจริงๆ”
“เค้าเหงาอ่ะ กลับไปเค้าก็ไม่มีเพื่อนอ่ะ”
“ตอบแค่นี้ตั้งแต่แรกก็จบ โว้ะ ไปๆซ้อมต่อ”
.
.
.
.
.
.
ณ ประเทศไทย
พูมเดินเข้ามาในยิมด้วยใบหน้าสดใส
“เป็นไรวะพี่ เดินยิ้มหน้าบานหยั่งกะจานดาวเทียมมาแต่ไกลเลย”เมย์ โค้ชฝ่ายพุมเซ่พูดทักพูมที่พึ่งมาถึงยิม
“กูมีไรจะบอก ทุกคนมารวมกันตรงนี้”พูมประกาศลั่นโดยไม่สนใจคำถามของเมย์เลยแม้แต่น้อย
“มีไรวะพี่”หลังจากที่ทุกคนมารวมกันจนครบ เมย์ก็เริ่มถามอีกครั้ง
“คือว่า วันนี้ที่กูไปประชุมมาอ่ะ ทางสมาคมบอกมาว่า ทางเกาหลีจะส่งคนมาฝึกกับเราเป็นเวลาสองปี”พูมบอก
“ผู้หญิงหรือผู้ชายวะพี่”หงหยกถามบ้าง
“ผู้หญิงสิคร้าบบบ”พูมตอบ
“เค้ามาวันไหนพี่ เดี๋ยวผมไปรับเอง”ปอนด์เสนอตัว
“เค้ามาอาทิตย์หน้า ส่วนมึงนะไอ้ปอนด์ไม่ต้องเสนอตัว เดี๋ยวกูไปรับเอง ”พี่พูมบอก
.
.
.
.
.
.
อาทิตย์ต่อมา....(ไรท์:แหม่ ไวหยั่งกะโกหก)
หนุ่มหน้าตี๋รอรับผู้มาใหม่จากประเทศเกาหลีอย่างตื่นเต้นส่วนมือก็ชูป้ายไว้เพื่อเป็นสัญลักษณ์ให้ผู้มาเยือนได้เห็น ซักพักก็มีสาวสวยสองคนเดินตรงมาทางพูมที่ยืนยกป้ายอยู่
“อะ...อันยอง”หนุ่มตี๋พูดพลางโค้งให้อย่างงดงาม
“เอ่อ พวกเราพูดไทยได้ค่ะ”เนสบอกหนุ่มตี๋ที่ดูจะไม่มั่นใจกับคำพูดซักเท่าไหร่
“อ๋อครับ เอ่อ สวัสดีครับ ผมชื่อพูมเป็นโค้ชที่จะดูแลพวกคุณ”พูมเริ่มแนะนำตัว
“สวัสดีค่ะชั้นชื่อน้ำค่ะ ส่วนไอ้ตัวเล็กนี่ชื่อเนสค่ะ”น้ำแนะนำตัวเองและเพื่อตัวเล็กให้โค้ชหน้าตี๋รู้จัก
“ครับ งั้นเราไปที่ยิมกันดีกว่าครับ”พูดจบก็เดินนำสองสาวไปที่รถ
“เอ่อ สำหรับเรื่องที่พักผมจะจัดให้คุณสองคนอยู่กับนักกีฬาอันดับต้นๆของยิมเรานะครับ โดยที่พวกคุณต้องไปอยู่กับสองคนนั้นตลอดสองปีที่อยู่ที่นี่ โอเคใช่มั้ยครับ”พูมอธิบายเรื่องที่พักให้สองสาวเข้าใจ
“ไม่มีปัญหาค่ะ”สองสาวตอบพร้อมกัน
“โค้ชพูมคะ เวลาพูดกับพวกหนูพูดปกติก็ได้นะ”เนสบอกเพราะเห็นว่าท่าทางของพูมดูเกร็งๆ
“ครับ”พูมตอบ
รถคันหรูขับเข้ามาจอดที่ที่ประจำของมัน
“เดี๋ยวของของพวกแกค่อยมาขนตอนเข้าที่พักเลยดีกว่า เพราะเดี๋ยวหลังจากแนะนำให้ไอ้พวกนั้นมันรู้จักแล้วพี่จะให้แยกย้ายไปที่พักเลย”พูมบอก
“ค่ะ”สองสาวตอบพร้อมกัน
“งั้นตามพี่มาเลย”พูมพูดจบก็เดินนำทั้งสองคนเข้าไปในห้องซ้อม
“ที่นี่เราจะแยกแต่ละห้องไว้ต่างหากเลยนะ จะมีห้องซ้อม ห้องฟิตเนส ห้องน้ำ ห้องนอน ห้องอาบน้ำ ห้องอาหาร มีครบเลยครับ”พูมอธิบายให้สองสาวฟัง
“อ้าวเห้ยพวกมึง มาเข้าแถวๆกูพาสาวๆมาแล้วเว้ย”พูมตะโกนบอกทุกคนที่กำลังซ้อมกันอยู่
ใช้เวลาไม่นานนักกีฬาทุกคนก็มารวมตัวกันด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
“แล้วไอ้เอมกับหงอ่ะ”พูมถาม
“ไปเข้าห้องน้ำครับพี่”คิวตอบ
“เออๆงั้นรอมันสองคนก่อนละกัน”พูมบอก
“อ้ะนั่นไง พี่เอมกับพี่หงมาแล้ว”มุกบอก สายตาทุกคู่มองไปยังสองสาวที่พึ่งเดินเข้ามา
“พี่พูมพาสองคนนั้นมาแล้วเหรอ....เห้ย!!!เธอ!!!”เอมพูดพลางหันหน้าไปมองสองสาวที่พูมพามาแต่ก็ต้องตกใจเมื่อพบกับ....
..
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Hiทุกคน ไรท์มาอัพละน้าาา อย่าพึ่งเบื่อกันก่อนล่ะ ร้ากนะจ้วฟ
ความคิดเห็น