คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่10
หลังจากวันนั้นที่มีคนนำกระเช้าผลไม้มาวางไว้ที่หน้าห้องเธอ และข้อความในเฟสบุ๊คของใครบางคนที่ส่งมาเอมก็ยังไม่ได้เล่าให้น้ำฟังเพราะเธอคิดว่ามันคงไม่มีอะไร อาจเป็นแค่แฟนคลับเหมือนที่หงบอกก็ได้
“เอม เมื่อกี้หมอบอกเค้าว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้เธออกจากโรงพยาบาลได้แล้วนะ”น้ำเดินมาบอกคนรักของเธอ
“โหย จะออกแล้วเหรอ เค้ายังไม่ได้ขอไลน์พยาบาลคนนั้นเลยอ่ะ”เอมพูดยียวนให้เด็กหมีหึงเล่น
“เอมมมมมมม อยากนอนโรงบาลต่อใช่ป่ะ”น้ำถาม
“มากๆ”เอมตอบสั้นๆ
“งั้นรอแป้ป”น้ำกำลังจะหันหลังไป
“น้ำ จะไปไหน”เอมรีบถามแล้วจับข้อมือของคนตรงหน้าไว้
“ไปเอาไม้มาตีหัวคนเจ้าชู้แถวนี้ไง จะได้นอนโรงพยาบาลต่อ”น้ำตอบและกำลังจะเดินออกไปแต่ก็โดนเอมดึงไว้ ตอนนี้น้ำเซล้มลงไปอยู่บนเตียงคนไข้กับเอม หน้าของหญิงสาวสองคนใกล้กันมากจนได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน
“เค้าแค่พูดเล่นเองหมี ไม่ได้จะจีบพยาบาลจริงๆซะหน่อย แค่เค้ามีหมีอยู่ใกล้ๆเค้าก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว”เอมพูดกับแฟนสาวของเธอด้วยสายตาที่เชื่อถือได้
“แหม ปากหวานจังนะเอม”น้ำพูดแซว ทั้งสองคนค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้าหากันใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
“ก๊อกๆ ไอ้เอมนี่พวกชั้นเองนะเว้ย”เสียงของคิวดังขึ้นจากนอกห้องทำให้เอมและน้ำต้องผละออกจากกันด้วยความตกใจ[คือระ เกือบฟินแล้วเชียว มาขัดเพื่อไรคิว]
“เอ่อ เดี๋ยวน้ำไปเปิดประตูให้พวกนั้นก่อนดีกว่า”น้ำบอกเอมแล้วเดินไปเปิดประตูให้พวกของคิว
“ไงไอ้เอม ดูดีขึ้นเยอะเลยนี่หว่า”คิวเอ่ยทักขึ้นทันที ตอนนี้ภายในห้องมีแต่เดอะแก๊งค์ของเอมคือ คิว หมวยลี่ ปูน และแม็ค
“เออนี่แก ออกจากโรงบาลได้วันไหนวะ”หมวยลี่ถามเอม
“พรุ่งนี้อ่ะ”เอมตอบแล้วยิ้มให้
“เออนี่เอม เมื่อกี้ก่อนที่ชั้นจะออกจากหอมาอ่ะเห็นมีคนเอาไอ้นี่มาฝากยามไว้อ่ะ บอกว่าเค้าเอามาฝากไว้ให้ชั้นอ่ะ เขียนโน๊ตแปะไว้ว่าฝากให้พี่เอมด้วยนะคะ”ปูนยื่นถุงน้ำเต้าหู้ให้เอม
“เห้ยแก แล้วเค้าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายวะ”เอมถามด้วยความสงสัย
“เป็นผู้ชายมั้งแก เขียนลงท้ายแบบเนี่ย”แม็คพูดแทรกขึ้น
“ไอ้แม็คมึงนี่ขยันกวนจริงๆเลย เอ่อเอมว่าแต่ที่แกถามอ่ะ มีไรป่าววะ”ปูนถามเอมกลับ
“เอ่อ เปล่าๆ”เอมตอบปูนกลับไปแต่สีหน้าก็ยังเครียดๆอยู่ เธอสงสัยว่าคนๆนั้นคือใคร ต้องการอะไร ทำไมไม่มาแสดงตัวให้เธอเห็น
.
.
.
.
.
.
.
วันต่อมา[หลบเร็วๆต่อมา เดี๋ยวโดนต่อต่อย]
“เอมเสร็จยัง”น้ำตะโกนถามคนที่ยังอยู่ในห้องน้ำ
“ติดตะขอเสื้อในไม่ได้อ่ะน้ำ เค้ายังเจ็บแขนอยู่อ่ะ”เอมตะโกนกลับมา
“เดี๋ยวเค้าติดให้ๆ”น้ำเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปก็เจอกับแผ่นหลังเนียนๆของเอาที่ตอนนี้มารอยแผลจากเศษกระจกบาดเพียงเล็กน้อย เธอค่อยๆติดตะขอให้เอมแล็วมือของน้ำก็ค่อยๆลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง น้ำจูบลงที่ไหล่ของเอมแล้วเอาหน้าซบไหล่ไว้
“เป็นไรป่ะเนี่ย”เอมถามน้ำเพราะเห็นว่าคนรักมีท่าทางแปลกๆ
“น้ำแค่คิดว่า ถ้าวันนึงเอมทิ้งน้ำไปน้ำจะทำยังไงดี น้ำจะยังได้เห็นแผ่นหลังแผ่นนี้อยู่รึเปล่า”น้ำพูดออกมาด้วยเสียงสั่นๆเหมือนจะร้องไห้
“เธอจำไว้เลยนะ มันจะไม่มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นแน่นอน เค้าจะไม่มีทางทิ้งน้ำไปไหนแน่นอน”เอมหันมากอดเด็กหมีไว้แน่น
“สัญญาแล้วนะ”น้ำถามเอม
“สัญญา”พร้อมกับยกนิ้วก้อยมาเกี่ยวกันไว้
.
.
.
.
.
.
หลังจากที่เอมแต่งตัวเสร็จทั้งคู่ก็ออกมาจากห้องพร้อมกัน แต่ก็ต้องมาสะดุดกับอะไรบางอย่าง
“เอม ถุงผลไม้นิ่ ใครเอามาแขวนไว้อ่ะ”น้ำทักขึ้นทันทีที่เห็น
“เอ่อ.....นั่นสิใครเอามาแขวนไว้นะ”เอมรีบปลดถุงผลไม้ออกจากประตูเพื่อไม่ให้น้ำเห็นโน้ตที่แปะไว้
“รีบไปกันเถอะน้ำ”เอมรีบเปลี่ยนเรื่องแล้วดันตัวน้ำไป โดยที่ไม่ได้สังเกตว่ามีสายตาคู่หนึ่งจ้องอยู่ในมุมลับ
“นั่นมันพี่น้ำนี่หว่า”บุคคลปริศนาเอ่ยขึ้นเบาๆ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ณ บนรถ
“ไลน์” เอมรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
Hongyok:เอม ออกจากโรงพยาบาลยังวะ
Aim:ออกแล้วๆ มีไรป่ะหง
Hongyok:เออ งั้นเย็นนี้ไปกินหมูกระทะกัน
Aim:เนื่องในโอกาสไรวะ
Hongyok:ก็เนื่องในโอกาสแกออกจากโรงพยาบาลไงวะ
Aim:อยากกินก็บอกเหอะ
Hongyok:เออๆ ก็ได้วะ ชั้นอยากกิน ไปกันๆ ชวนน้ำด้วย
Aim:ได้ๆ
“น้ำ วันนี้ตอนเย็นไอ้หงมันนัดเราสองคนไปกินหมูกระทะนะ”เอมหันมาบอกคนที่กำลังขับรถอยู่
“ได้ดิ เค้ากำลังอยากกินอยู่พอดี”น้ำตอบแต่ตายังไม่ละจากถนน
.
.
.
.
.
.
.
ณ ร้านหมูกระทะ
“ไอ้เอม ทางนี้ๆ”หงหยกโบกมือเรียกเพื่อนรักที่พึ่งเข้าร้านมาพร้อมกับแฟนสาว สองสาวเดินเข้าไปที่โต๊ะที่มีเนสและหงนั่งอยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว
“หงหวัดดี เนสหวัดดี”น้ำเอ่ยทักทาย
.
.
.
หลังจากที่ทั้งสี่คนกินไปได้ซักพัก
“เนสขอตัวไปเข้าห้องน้ำแป้ปนะ”เนสพูดขึ้น
“เดี๋ยวเราเป็นเพื่อน”น้ำบอกเนส
หลังจากที่น้ำและเนสเดินไปเข้าห้องน้ำ เอมก็เริ่มเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้าให้หงหยกฟังทันที
“หง แกจำกระเช้าผลไม้กับข้อความในเฟสบุ๊คที่ส่งมาหาชั้นได้ป่ะวะ”เอมเปิดประเด็น
“จำได้ดิ ทำไมวะ”หงหยกถามกลับ
“ก็มีคนส่งมาอีกแล้วอ่ะ วันก่อนก็ฝากไอ้ปูนให้เอามาให้ เมื่อเช้าที่หน้าประตูก็มีถุงผลไม้อยู่ที่หน้าประตูพร้อมโน้ต เหมือนเดิมทุกอย่างเลยเว้ย”เอมตอบหงเสียงเครียดๆ
“ชั้นว่ามันแปลกแล้วว่ะเอม เค้ารู้ได้ไงว่าแกอยู่ไหน รู้ได้ไงว่าว่าเฟสแกชื่ออะไร ชั้นว่าคนเนี่ยถ้าเค้าเป็นแฟนคลับแกนะ คงจะเป็นแฟนคลับชนิดน่ากลัวเลยนะเว้ย”หงหยกบอกเอม
“ทำไงดีวะเนี่ย”เอมถามหงแล้วเสยผมขึ้น[ท่าประจำของนางอ่ะ]
“อย่าพึ่งคิดมากเลยเอม เดี๋ยวคงจะหยุดเองแหละ”ฟงฟยกพยายามพูดให้กำลังใจ
หลังจากนั้นไม่นานเนสและน้ำก็เดินกลัมาจากห้องน้ำ หงหยกและเอมทำเหมือนได้มีอะไรเกิดขึ้น สี่สาวนั่งกินต่อไปได้ซักพักก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
“พี่น้ำ”เสียงใสๆเรียกชื่อของน้ำขึ้น
“อ้าวน้องชีส ไม่ได้เจอกันนานเลยสาบายดีป่าว”น้ำทักรุ่นน้องของเธอ
“สบายดีค่ะ พี่น้ำล่ะ”ชีสถามน้ำกลับแต่สายตาของชีสจ้องต่ใบหน้าของคนที่นั่งข้างๆน้ำ จนเนสและหงหยกเริ่มสงสัย แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก
“พี่สบายดี แล้วนี่มาในกรุงเทพได้ไงเนี่ย”น้ำถามชีสกลับไปอีกรอบ
“หนูสอบติดมหาลัยในกรุงเทพอ่ะค่ะ”ชีสตอบน้ำแต่ตา...ก็ยังจ้องที่เดิม
“เออ ทุกคนนี่น้องชีสเป็นน้องที่โรงเรียนเก่าเราตอนอยู่โคราช”น้ำแนะนำน้องชีสให้ทุกคนรู้จัก
“คนนี้ที่ผมซอยๆเนี่ยพี่หงหยก”น้ำเริ่มแนะนำหงหยกให้ชีสรู้จักเป็นคนแรก
“สวัสดีค่ะพี่หงหยก”ชีสไหว้หง
“หวัดดีค่ะ เรียกพี่หงเฉยๆก็พอ”หงหยกยิ้มให้
“ส่วนที่สวยๆอ่ะ พี่เนส”
“หวัดดีค่ะพี่เนส”
“หวัดดีจ้ะ”เนสตอบกลับ
“ส่วนคนเนี่ย เอม แฟนพี่เอง”น้ำพูดพลางจับมือเอมมาถือไว้ การกระทำของน้ำไม่ได้เป็นที่แปลกใจสำหรับหงหยกและเนสเท่าไหร่ แต่ทำให้คนบางคนถึงกับชะงักนิสนึง
“สะ..สวัสดีค่ะพี่เอม”ชีสทักเอม
“หวัดดีค่ะ”เอมตอบชีสแค่นั้นแล้วหันไปพิมพ์อ่ะไรบางอย่างในโทรศัพท์
“ไลน์”เสียงไลน์ของหงหยกดังขึ้น เธอจึงเปิดดู
Aim:มึงว่าน้องเค้าแปลกๆป่ะ จ้องกูได้ตั้งนาน
Hongyok:มึงพึ่งรู้ตัวเหรอ กูกับเนสนั่งดูอยู่เหมือนกัน สายตาที่เค้าส่งให้มึงมันยั่วยวนแปลกๆ
Aim:กูก็รู้สึกแบบนั้น
เอมเงยหน้าขึ้นมองหงหยกแล้วถอนหายใจพร้อมกัน
“เออ น้องชีส นั่งตรงไหนอะ”น้ำถาม
“ตรงโน้นค่ะ ชีสขอตัวก่อนนะคะ”ก่อนจะเดินไปเธอก็หันหน้าไปสบตากับเอมอีกหนแล้วเดินจากไป
.
.
.
.
.
ที่โต๊ะของชีส
“แหมมึง ยิ้มหน้าบานมาเลยนะ”เอนคนหนึ่งทักขึ้น
“ให้ทำไงได้วะ ก็พี่เอมเค้าน่ารักซะขนาดนั้นอ่ะ”ชีสตอบเพื่อนๆไป
“แต่นั่นแฟนพี่มึงนะเว้ย”เพื่อนคนเดิมพูดอีกครั้ง
“ก็แค่รุ่นพี่เว้ย”ชีสสวนกลับไป
“แล้วมึงจะแย่งพี่เอมมางั้นเหรอ กูว่ายากนะเว้ย ดูเหมือนว่าพี่สองคนนั้นเค้าจะรักกันมากเลยนะ”
“จะไปสนใจทำไมวะ อะไรที่กูอยากได้ กูก็ต้องได้ถึงแม้ต้องหักหลังพี่น้ำกูก็ยอม”
ชีสพูดพลางทำหน้าตาจริงจัง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เบื่อเค้ายัง555 พรุ่งนี้เค้าไปชั่งน้ำหนักแล้ว มาลุ้นกันว่าจะผ่านมั้ย
ปล.มีเกมส์มาให้เล่นนะ ทายสิ ว่าเค้าเล่นกีฬาอะไร
ปล2.เรื่องนี้มันมีกลิ่นแปลกๆแล้วสิ
ความคิดเห็น