ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    just us

    ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่8

    • อัปเดตล่าสุด 3 ต.ค. 58


    เอม โทรศัพท์มึงมาอ่ะ!!! เสียงตะโกนของเพื่อนสาวร่างสูงทำให้ทั้งสองคนต้องผละออกจากกันโดยอัตโนมัติ

    “อะ...เอ่อ งั้นเอมไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ”พูดจบสาวหน้าคมก็เดินไปยังที่ตั้งสมาร์ทโฟนเจ้าปัญหาของตน

    “บ้าจริง!!!”สาวหมวยสบถออกมาเบาๆพร้อมกับใบหน้าที่เริ่มจะขึ้นสี

    “ว่าไงคะพี่พูม”สาวหน้าคมถามผู้ที่โทรมาขัดจังหวะเธอ

    (เอมอยู่ไหนอ่ะ)โค้ชหน้าตี๋ถามกลับ

    “อยู่ยิมอ่ะพี่ วันนี้คิวเอมกับหงสอนเด็กอ่ะ มีไรป่ะคะ”สาวหน้าคมตอบก่อนจะถามคำถามเดิม

    (พี่จะบอกว่า แกช่วยพาน้ำกับเนสไปซื้อชุดแล้วก็อุปกรณืการเรียนด้วย อีกสองวันจะเปิดเทอมแล้วใช่มั้ยล่ะ)โค้ชพูมบอกเหตุผลที่ต้องโทรมาหาสาวหน้าคม

    “อ้าว แล้วทางสมาคมไม่เตรียมให้เหรอพี่”สาวหน้าคมถามอีกครั้ง

    (เค้าแค่จัดการเรื่องที่อยู่กับโรงเรียนเว้ย ไม่ได้จัดการเรื่องของจุกจิกพวกนี้หรอก)พูมตอบกลับมากลั้วขำกับความคิดของอีกคน

    “อ๋อ งั้นโอเค เดี๋ยวเอมจัดการให้ แค่นี้ละกันนะพี่”พูดจบสาวหน้าคมก็กดตัดสายแล้วเดินกลับเข้าไปในห้องซ้อม

    “ใครโทรมาวะ”หงหยกทักเมื่ออีกคนเข้ามาในห้องซ้อม

    “พี่พูมอ่ะ โทรมาบอกว่าให้พาสองสาวไปซื้อพวกชุดนักเรียนกับอุปกรณ์การเรียนอ่ะ”เอมตอบ

    “จะรีบไปไหนวะ อีกตั้งนานนะเว้ย”หงหยกทำท่างงกับอาการรีบเร่งของโค้ชหนุ่ม

    “นานไรของมึง”เอมถามกลับ

    “อ้าว ก็อีกตั้งนานไม่ใช่เหรอโรงเรียนถึงจะเปิดเทอมอ่ะ”หงหยกตอบ

    “เดี๋ยวนะไอ้หง คืออีกสองวันจะเปิดเทอม มันนานตรงไหนวะ”สาวหน้าคมถามอย่างสงสัยในความคิดของเพื่อนรัก

    “อะ...อ้าวเหรอวะ แต่มันก็นานนะเว้ย ตั้งหลายชั่วโมง หลายนาที หลายวิ../เอาความจริง/กูลืมวันเปิดเทอม”สาวหน้าคมขัดกลางอากาศทำให้คนขี้ลืมยอมรับความจริง

    “ก็แค่เนี่ย ไปๆปล่อยเด็กๆเหอะ ได้เวลาละเนี่ย”พูดจบก็เดินนำคนขี้ลืมไปหากลุ่มเด็กๆที่ยังเล่นกับครูใหม่ทั้งสองคน

    “อ้าวเด็กๆ เข้าแถวได้แล้วค่ะ ได้เวลาเลิกเรียนแล้ว”จบคำพูดของครูเอมนักเทควันโดตัวจิ๋วก็รีบวิ่งไปเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบ

    หลังจากที่เด็กตัวจิ๋ววิ่งมาเข้าแถวจนครบ เอมก็ปล่อยเด็กๆกลับบ้าน

    “ครูหมีคะ อาทิตย์หน้าครูหมีจะมาสอนอีกรึเปล่าคะ”หนูน้อยหน้ายุโรปเดินมาหาครูหมีของเธอพร้อมส่งสายตาอ้อนวอนไปให้

    “มาแน่นอนค่ะ ก็มีลูกศิษย์น่ารักๆแบบนี้นี่นา”สาวหมวยย่อตัวลงจนเกือบเท่ากับเด็กน้อยเจ้าของคำถาม

    “เย้ ครูหมีน่ารักที่สุดเลย”พูดจบก็โน้มตัวเข้าไปหอมแก้มครูหมีฟอดใหญ่ก่อนจะวิ่งออกไปหาผู้ปกครองที่รออยู่ด้านนอก

    “เหมือนว่าดิออร่าจะชอบเธอนะ ครูหมี”เสียงของคนที่ชอบทำให้เธอหน้าขึ้นสีทักขึ้น

    “ปกติอ่ะ พอดีว่าเรามีแรงดึงดูดต่อเด็กอ่ะ”สาวหมวยยืนขึ้นเต็มความสูง

    “ไม่ใช่แค่กับเด็กนะ กับรุ่นเดียวกันกับเพศเดียวกัน...แรงดึงดูดของเธอมันก็มีเหมือนกัน”ประโยคสุดท้ายสาวหน้าคมยื่นหน้ามาใกล้ๆพลางกระซิบเบาๆให้อีกคนหน้าแดงเล่นๆ

    “จริงเหรอ”ททั้งที่หน้าแดงจนเหมือนกับมะเขือเทศลูกโตแต่ก็ยังซ่าไปกระซฺบคนตรงหน้าเหมือนกัน

    “ใช่ เอาล่ะ ไปเปลี่ยนชุดได้ละ เดี๋ยวเราจะพาเธอกับเนสไปซื้อของต่อ”พูดจบสาวหน้าคมก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปทิ้งให้อีกคนนั่งสงบอารมณ์เขินอยู่คนเดียว

    .

    .

    .

    .

    มอเตอร์ไซค์หรูทั้งสองคนจอดที่ร้านขายชุดนักเรียน ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังห้างสรรพสินค้าเพื่อจะซื้อของที่ต้องใช้

    “ชั้นว่าแยกกันไปซื้อดีกว่าว่ะ จะได้เสร็จเร็วขึ้น”หงหยกเสนอขึ้นหลังจากที่แวะร้านนู้นร้านนี้ได้ซักพัก[แหม่หง อยากเดินกับเนสก็บอกเหอะ]

    “เออก็ดีนะเว้ย งั้นแกไปกับเนสละกัน เดี๋ยวชั้นไปกับน้ำเอง”เอมตอบกลับก่อนจะจูงมืออีกคนเดินแยกไปอีกทาง

    “สองคนนั้นไปแล้ว งั้นเราไปกันเหอะ”พูดจบก็กอดคอคนตัวเล็กแล้วเดินไปอีกทาง

    “หงทำไรเนี่ย”คนตัวเล็กมองค้อนทั้งที่หน้ายังขึ้นสีระเรื่อให้เห็น

    “ไม่ได้ทำไรซักหน่อย ดูของต่อดีกว่า”พี่หงคนเนียนเดินดูของต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทำให้คนตัวเล็กต้องตามน้ำไปด้วย

    .

    .

    .

    ฝั่งเอมน้ำ

    “เอ่อเอม ปล่อยมือก่อนมั้ยล่ะ”สาวหมวยพูดทักคนที่กำลังทำเนียนจับมือเธอ

    “อ้าว โทษที”พูดจบก็ปล่อยมือของอีกคนให้เป็นอิสระ

    สองสาวเดินเลือกของไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง...

    “อ้าวเอม ไม่คิดว่าจะเจอนะเนี่ย”เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาทักขึ้นเมื่อเจอคน “เคย” สนิท

    “มาทำอะไรเหรอ”หนุ่มหล่อถามต่อ

    “มาทำอะไรมันก็ไม่เกี่ยวกับนาย”ริมฝีปากสวยตอบกลับ

    “แหม พูดกับพี่ดีๆหน่อยสิเอม แล้วนี่ใครเนี่ย”หนุ่มหล่อมองไปยังสาวหมวยที่ยืนอยู่ข้างๆเอม

    “เค้าจะเป็นใครมันก็ไม่ใช่เรื่องของนะ.../สวัสดีครับ ผมเต๋าครับ”หนุ่มหล่อพูดแทรกขึ้นมาก่อนจะยื่นมือไปด้านหน้า

    “น้ำค่ะ”สาวหมวยพูดจบก็ยื่นมือไปด้านหน้าช่นกัน

    “หมับ!!!”แต่ก็โดนมือเรียวของอีกคนคว้าไว้ซะก่อน

    “ไปกันเหอะน้ำ”สาวหน้าคมลากเด็กหมีของเธอหลบไปอีกทางเพื่อให้พ้นจากสายตาของเต๋า

    “หึ เดี๋ยวเราได้เห็นดีกันแน่ สาธิดา”ใบหน้าหล่อแสยะยิ้มมุมปากออกมาอย่างตัวร้ายในละคร

    ระหว่างทางที่เดินหนีหนุ่มหน้าหล่อมาก็ไม่มีเสียงพูดคุยใดๆเลยระหว่างสองสาว หมีน้อยผู้อึดอัดกับบรรยากาศมาคุแบบนี้จึงทักขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ

    “ผู้ชายคนเมื่อกี้คือ.../ไอ้เต๋า มัเป็นนักกีฬาอยู่อีกยิมนึงน่ะ”เอมแทรกขึ้นก่อนที่สาวหมวยจะพูดจบ

    “เค้าคือคนเดียวกับที่พาพวกมาดักเราเมื่อวันนั้นใช่รึเปล่า”สาวหมวยถามต่ออย่างไม่กลัวสายตาคมๆของอีกคน

    “ใช่ ทำไม สนใจนายนั่นเหรอ”คนหน้าคมถามพลางยกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งเป็นเชิงคำถาม

    “บ้าเหรอ คนเพิ่งเจอกันจะไปสนใจได้ไงอ่ะ”คำตอบของเด็กหมีทำเอาสาวหน้าคมแอบยกยิ้มุมปากขึ้นมา “ยิ้มไรอ่ะ”ทันทีที่เห็นว่าอีกคนกำลังแอบมีรอยยิ้มน้อยๆอยู่บนใบหน้าสวยจัดเด็กหมีก็รีบแซว “ยิ้มบ้ายิ้มบอไรล่ะ ไปๆ ซื้อของต่อเหอะ”พูดจบก็เดินนำอีกคนไปด้วยความเขิน

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    2วันถัดมา(เร็วจัง555)เป็นวันที่เด็กนักเรียนส่วนใหญ่รำคาญมากที่สุดรองจากวันจันทร์ก็ว่าได้ วันนี้คือวันเปิดเทอม ใช่แล้ว ฟังไม่ผิดหรอก วันนี้คือวันเปิดเทอมของเหล่านักเรียนที่ยังคงยึดติดกับช่วงปิดเทอม(ไรท์ก็เป็น)

    “ก๊อกๆ” เสียงเคาะประตูตามมารยาทดังขึ้น สองสาวที่ยังคงสิงอยู่บนเตียงนุ่มขยับตัวเล็กน้อย

    “น้ำ เนส ตื่นได้แล้วค่ะ วันนี้ไปโรงเรียนวันแรกนะ”เสียงหวานที่เริ่มจะคุ้นหูร้องเรียกสองร่างบางส่งตรงจากแดนกิมจิที่ยังคงนอนอยู่บนเตียงให้ลุกขึ้นไปทำภารกิจส่วนตัว

    “อื้อ ตื่นแล้วๆ”เป็นสาวตัวเล็กที่ตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่ฟังยังไงมันก็ยังง่วงอยู่ดี

    “น้ำ ตื่นเว้ย”ร่างเล็กเขย่าคนที่นอนคุดคู้อยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าอีกคนจะยอมออกจากช่วงจำศีลของตน

    “ตุ้บ!!”เสียงเหมือนมีอะไรตกกระทบพื้นอย่างแรงทำให้คนที่นอนอยู่ลืมตาขึ้นมาก็ต้องพบว่า ตนได้ลงไปนอนเล่นกับขาเตียงเรียบร้อยแล้ว..

    “เนส แกถีบชั้นทำไมวะ”พูดพลางยันตัวขึ้นมานั่งปิดตาเรียกเสียงหัวเราะให้คนบนเตียง

    “น้ำ แกออกจากผ้าห่มก่อนเหอะ สภาพแกตอนนี้เหมือนหมีที่โดนปั้นรวมกับก้อนหิมะอะ555”คนตัวเล็กหัวเราะร่วน

    “เออ แล้วตกลงแกถีบชั้นทำไมวะ”ค่อยๆแยกตัวออกจากผ้าห่มที่พันตัวเองอยู่แล้วยืนขึ้นเต็มความสูง

    “ก็ปลุกแล้วแกไม่ตื่นนี่หว่า เลยต้องถีบ”คำพูดลอยหน้าลอยตาของคนที่ยังนั่งอยู่บนเตียงทำเอาอีกคนอยากส่งเท้าไปกระแทกหน้าคนตัวเล็กแรงๆเหมือนกัน

    “ไปอาบน้ำกันเหอะน้ำ วันนี้เราต้องเรียนที่ไทยเป็นวันแรกนะเว้ย”คนตัวเล็กพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น “อ้าว วันนี้เหรอ”สาวหมวยยกแขนขึ้นลูกท้ายทอยของตนก่อนจะเดินออกจากห้องแล้วเข้าห้องน้ำไป “เห้ยน้ำ อย่าแย่งห้องน้ำชั้นสิวะ” ทันทีที่นึกขึ้นได้ว่าโดนลัดคคิวอาบน้ำคนตัวเล็กก็รีบจ้ำพรวดไปยังห้องน้ำทันที

     

    “ชุดนักเรียนไทยนี่ก็ใส่ไม่ยากเนอะ มีแต่เสื้อกับกระโปรงแล้วก็เข็มขัดเองอ่ะ”คนตัวเล็กพูดพลางสำรวจตัวเองหน้ากระจก

    “เนส ออกไปข้างนอกกันเหอะสองคนนั้นคงรอนานแล้วอ่ะ”พูดจบสาวหมีก็หยิบกระเป๋าของตนแล้วเดินนำออกไปข้างนอกโดยมีไอ้เด็กตัวเล็กเดินตามไป

    “เสร็จแล้ววว”น้ำเสียงที่ดูสดใสเรียกให้สองสาวที่รออยู่ก่อนแล้วต้องหันมามอง

    Part Aim Hongyok

    เห้ย น้ำโคตรน่ารักอ่ะ พอมัดผมแล้วหน้าหยิกชิบ หมีน้อยของสาธิดา

    พระเจ้า นั่นคนหรือนางฟ้า น่ารักอ่ะตัวเล็กของหง

    Part Nam Nest

    อมม่า น้ำว่า น้ำเจอคนที่น้ำจะพาไปไหว้ละนะ

    หงมัดผม กรี้ดดด น่าร้ากกกก

    “เอ่อ ถ้าพร้อมแล้วก็...ไปกันเลยเหอะ”พูดจบสาวหน้าคมก็รีบหันหลังเดินออกไป

    “ไปไงอ่ะ”เนสถามคนสูงกว่าอย่างงง ก็มีกันตั้งสี่คนจะไปไงล่ะ

    “แว้นสิคะ”หงหันมาตอบยิ้มๆ

     .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    ..
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    Hi ไรท์กลับมาแล้ว ขอโทษที่หายไปนานนะค้าบ ทุกคนคงคิดถึงเค้าใช่มั้ย
    กว่าไรท์จะเคลียงานให้เสร็จ ไหนจะสอบอีก โอ้ยสาระพัด แต่ตอนนี้ไรท์กลับมาแล้ว
    ไรท์ปิดเทอแล้ว ไรท์จะมาอัพบ่อยๆเลย เย้

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×