คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Into
Into…
หมายเหตุ: เคียวรุกิ เป็นเทควันดดประเภทต่อสู้ที่เราเห็นกันอยู่ปกตินะครัช
พุมเซ่ เป็นอีกทักษะนึงของเทควันโด เราจะใช่ท่าร่ายรำของเทควันโดในการแข่งขัน สำหรับสาวๆคนไหนที่คิดจะเล่นเทควันโดแต่รักสวยรักงาม ไรท์แนะนำให้เล่นประเภทนี้นะ แต่กติกาจะโหดกว่าเคียวรุกินิดนึง
ณ กรุงโซล ประเทศเกาหลีใต้ เสียงกองเชียของแต่ละประเทศดังกึกก้องไปทั่วสนาม นี่คือการแข่งขันเทควันโดระดับประเทศที่มีแต่นักกีฬาแถวหน้าของแต่ละประเทศเท่านั้นถึงจะร่วมลงแข่งได้
ณ ห้องพักนักกีฬา
“เอาล่ะทุกคน ถึงจุดๆนี้พี่ขอให้ทุกคนทำให้เต็มที่ ไม่ต้องกลัวว่าคู่ต่อสู้จะตัวโตกว่าตัวเล็กกว่า คิดแค่ว่าต้องทำให้ดีที่สุดก็พอ ทุกคนทราบ!!!”เสียงของโค้ชหน่มไฟแรงกำลังบอกกับนักกีฬาทุกคนด้วยท่าทางจริงจัง
“ทราบ!!!”นักกีฬาทุกคนตอบรับพร้อมกัน
“เอม เดี๋ยวแกแข่งคนแรกเลยใช่มั้ย”โค้ชถามนักกีฬาหน้าคมที่กำลังใส่ถุงมือนักกีฬาอยู่
“ใช่ค่ะพี่พูม”ใบหน้าคมหันมาตอบ
“อื้ม งั้นเดี๋ยวแกยืดเส้นให้เสร็จเลยนะ”โค้ชหน้าตี๋บอก
“โอเคค่ะพี่”พูดจบขอเรียวก็เดินไปหาลานกว้างๆเพื่อยืดเส้นยืดสาย
“ไงเอม ตื่นเต้นป่าวแข่งคนแรกเลย”เวย์เดินมาถามสาวหน้าคมที่กำลังยืดเส้นอยู่
“ก็นิดหน่อยว่ะ คู่ต่อสู้สูงใช้ได้เลย แล้วฝั่งพุมเซ่อ่ะ ใครอข่งคนแรกเหรอเวย์”สาวหน้าคมตอบก่อนจะถามต่อ
“ไอ้มุกอ่ะ งั้นชั้นไปก่อนนะแก สู้ๆนะ”เวย์พูดจบก็เดินจากไป
“ฝากบอกมุกด้วยนะเว้ยว่าสู้ๆ”สาวหน้าคมตะโกนบอก(ไรท์:อยู่ห้องเดียวกันจะฝากบอกทำไม เดินไปง่ายกว่ามั้ยพี่เอม)
“เห้ยเอม พี่พูมบอกว่าได้เวลาแข่งละให้แกไปรอที่ทางออกเลย”คิววิ่งมาบอกเอม
“เออๆ ได้ๆ”พูดจบก็ลุกขึ้นแล้วเดินตามไปทันที
พอถึงเวลาแข่งขันเอมก็ต้องตกใจกับคู่ต่อสู้ของตัวเอง เจอในรูปว่าสูงแล้วเจอตัวจริงนิสูงกว่าเธอลิบลับเลย
“ไอ้เอม ไหวป่ะมึง เหงื่อออกเต็มเลย”หงหยกที่ออกมาเป็นพี่เลี้ยงนักกีฬาคู่กับโค้ชหน้าตี๋ถามขึ้นทันทีที่เห็นว่าเอมมีท่าทางประหม่า
“ไหวดิวะ แค่นี้เอง”พูดพลางส่งยิ้มแห้งๆไปให้เพื่อนรัก
“เอม เดี๋ยวยกแรกนี่แกยังไม่ต้องบุกมากนะ แค่ล่อก็พอ ถ้าแกอ่านทางออกแล้วค่อยบุกในยกต่อไป”พี่พูมบอก
“ค่ะพี่”พูดจบสาวหน้าคมก็เดินไปประจำที่
“พี่ว่ามันไหวป่ะวะ”หงหยกกระซิบถามพี่พูม
“ไหวไม่ไหวพี่ไม่รู้ แต่ไอ้โย่งเนี่ยไม่มีทางที่เอมจะแพ้แน่นอน”พี่พูมพูดอย่างมั่นใจ
บนสแตนด์คนดูมีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องสาวหน้าคมบนสนามตลอดเวลา
“ไอ้น้ำ มาทำไรตรงนี้วะ”สาวตัวเล็กเดินมาถามเพื่อนของเธอ
“ก็แค่มาดูว่ามีใครน่าสนใจบ้าง”สาวหมวยตอบอย่างหน้าตาเฉย
“แล้วเจอมั้ย”สาวตัวเล็กถามต่อ
“แกดูผู้หญิงหน้าคมๆตรงนั้นดิ หน่วยก้านใช้ได้เลยนะเว้ย”พูดพลางชี้นิ้วให้เพื่อนตัวเล็กดู
“คนไทยนี่หว่า แล้วต้องมาสู้กับยัยโย่งนั่นอ่ะนะ เป็นรองตั้งแต่ส่วนสูงละน้ำ”เนสบอก
“พนันกันมั้ยล่ะ ชั้นว่ายัยดำนั่นชนะแน่นอน”น้ำพูดอย่างมั่นใจ
“งั้นถ้าผู้หญิงคนนั้นแพ้แกต้องเลี้ยงข้าวชั้นนะ”เนสบอก
“เอาเซ่”หลังจากนั้นสองสาวก็ตั้งหน้าตั้งตาดูการแข่งขัน
ยกแรกเริ่มขึ้นสาวหน้าคมยังคงดูเชิงอยู่โดยไม่ปล่อยให้อีกฝั่งได้ชิงแต้มจากเธอได้เลย จนเวลาผ่านไปเรื่อยจนหมดยกแรก
“เอม คิดออกรึยังว่าจะบุกยังไง”พี่พูมถาม
“ใช้ความเร็วเป็นหลักโดยห้ามเล่นหัวไงพี่”สาวหน้าคมยิ้มมุมปากอย่างผู้มีชัย
การแข่งขันยกที่สองเริ่มขึ้น สาวหน้าคมใช้วิธีบุกแล้วถอยเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายสวนได้ทัน จนในที่สุด ประเทศไทยก็เป็นฝ่ายชนะไป
“เดี๋ยวเอมไปล้างหน้าก่อนนะพี่” หลังจากแข่งจบก็จะมีเวลาช่วงนึงระหว่างรอรับเหรียญเพื่อให้นักกีฬาได้พัก
“เออ รีบไปรีบมานะ”จบคำพูดของพี่พูมสองสาวก็เดินไปที่ห้องน้ำทันที
“เห้ยเนส เดี๋ยวมานะ”น้ำบอกเพื่อนตัวเล็กทันทีที่เห็นการเคลื่อนไหวของอีกฝ่าย
“ไปไหนวะ”เนสถาม
“ไปทำความรู้จัก”น้ำหันมายิ้มให้ก่อนจะเดินไปหาสาวหน้าคมที่กำลังเดินมา
“ปึ้ก!!”สาวหมวยตั้งใจเดินให้ชนเข้ากับสาวหน้าคมที่กำลังเดินสวนกัน
แล้วน้ำก็เดินต่อโดยทำอย่างกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“เหยไรวะ เดินชนแล้วขอโทษซํกคำก็ไม่มี เดี๋ยวกูตบดริฟเลยนิ่”เอมพูดออกมาอย่างหัวเสีย
“ไอ้เอม มึงไปพูดงั้นได้ไง นี่ถิ่นเค้านะเว้ย”หงหยกเตือนสติเพื่อน
“แล้วไงวะ”เอมหันมาถาม
“กูไม่อยากโดนกระทืบกลับไปไง”หงหยกบอก
“F***!!”เอมด่าออกไปโดยไม่กลัวว่าใครจะได้ยินบ้าง แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือการหันมายิ้มให้แบบกวนๆแล้วเดินจากไป
“ไหนแกบอกว่าไปทำความรู้จักไงน้ำ”เนสบอก
“ก็ไปทำความรู้จักไง”สาวหมวยพูดกวนๆ
“มึงทำแบบนี้แหละเค้าเลยไม่อยากรู้จัก”เนสพูดจบก็เดินกลับเข้าห้องพักนักกีฬาเกาหลีไป
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
..
Hi ทุกคนไรท์กลับมาแล้วววว ถ้า งง ก็ขอโทษด้วยนะครัช
ความคิดเห็น