ขอเพียงตั้งใจรัก By ไข่มุกสีชมพู - นิยาย ขอเพียงตั้งใจรัก By ไข่มุกสีชมพู : Dek-D.com - Writer
×

    ขอเพียงตั้งใจรัก By ไข่มุกสีชมพู

    หทัยชนก นักแสดงเด็กที่เติบโตมาเป็นสาวสวยจนได้รับบทบาทนางเอก วชิรวิษ หนุ่มหล่อดีกรีปริญญาโท ด้วยอายุที่ห่างกันถึง 10 ปี และภาระหน้าที่ที่แตกต่างกันจะทำให้พวกประคองความสัมพันธ์ไปได้ตลอดรอดฝั่งหรือไม่

    ผู้เข้าชมรวม

    396

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    33

    ผู้เข้าชมรวม


    396

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    จำนวนตอน :  17 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  28 พ.ค. 67 / 22:34 น.
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    นิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย Feelgood ค่ะ เป็นเรื่องราวระหว่างรักต่างวัยของนักแสดงเด็กคนหนึ่ง ที่เติบโตมาท่ามกลางความรักของบิดาและเหล่าผองเพื่อนนักดนตรี ซึ่งหนึ่งในนั้นมีพระเอกของเราอยู่ด้วย หนุ่มหล่อดีกรีปริญญาโท อายุห่างกับน้อง 10 ปี แต่ด้วยความที่เห็นน้องและถูกใจมาตั้งแต่น้องยังเด็ก จึงรอน้องโตและอยู่ในวัยที่ควรมีความรักในสถานะพี่ชายและเพื่อนรุ่นน้องของบิดามาหลายปี เขารอจนวันที่เธอสมควรแก่วัยจึงเลือกที่จะขอเธอเลื่อนสถานะ และด้วยอายุที่ห่างกันมาก ภาระและหน้าที่ที่ต่างกัน จะทำให้พวกเขาประคองความสัมพันธ์ไปได้ตลอดรอดฝั่งจนถึงวันแต่งงานหรือไม่ เรามาลุ้นไปกับพวกเขากันค่ะ

     

    “ว่าไงเฟิร์น”

    “พี่คิว ป๊าเมาเหรอ”

    “ก็เอาเรื่องอยู่นะ ทำไมอะ”

    “เฟิร์นเลิกกองแล้วอะ จะให้ป๊ามารับ”

    “อยู่ที่ไหนล่ะ เดี๋ยวพี่ไปรับเอง”

    เด็กสาวชั่งใจอยู่ชั่วครู่ก่อนจะบอกเขาไปแล้วก็เดินข้าไปรวมตัวกับคนอื่นที่ยังไม่กลับเพื่อรอให้ชายหนุ่มมารับ

     

    ทางด้านวชิรวิษ หลังจากได้คำตอบว่าเด็กสาวทำงานอยู่ที่ไหนเขาก็กลับเข้าไปในเอากุญแจรถในบ้านแล้วก็ออกจากบ้านไป

    ไม่นานก็ขับรถมาถึงสถานที่ตามที่หทัยชนกบอกไว้ เขาโทรหาเด็กสาวว่าเขามาถึงแล้ว และเพียงไม่นานเธอก็เดินออกมาขึ้นรถเขาจึงขับออกไป

    “สวัสดีค่ะ”

    “สวัสดีจ้ะ ให้พี่ไปส่งที่บ้านไหม พี่ว่าคืนนี้พี่นุน่าจะค้างที่บ้านพี่”

    “ได้ค่ะ เอาที่พี่คิวสะดวกเลย”

    “หรือจะไปที่บ้านพี่ มีห้องว่างอยู่นะ”

    “ยังไงก็ได้ค่ะ เฟิร์นขอนอนสักพักนะ เหนื่อยมากกกก”

    “แล้วพรุ่งนี้เช้าไปโรงเรียนไหม”

    “เฟิร์นปิดเทอมแล้วค่ะ เพิ่งยื่นเอกสารเรียนต่อมัธยมปลายที่โรงเรียนเดิม”

    “ปีนี้เฟิร์นอายุเท่าไหร่แล้ว”

    “15 ค่ะ”

    “โตเร็วจัง”

    “เจอกันตั้งแต่พี่เรียนมหาวิทยาลัยนี่คะ จนตอนนี้พี่จบโทแล้ว เฟิร์นจะไม่โตได้ยังไง”

    “เออเนอะ”

    ร่างสูงเงียบเสียงไปสักพักในช่วงที่เขาต้องใช้สมาธิในการขับรถ เมื่อหันมาอีกที สาวน้อยหน้าหวานก็หลับไปแล้ว มืออบอุ่นกดเบาเครื่องปรับอากาศภายในรถ ก่อนจะหันมาตั้งใจขับรถกลับบ้าน

    ชายหนุ่มใช้เวลาเพียงไม่นานก็ขับรถมาจอดที่หน้าบ้านของตัวเอง อันที่จริงเขาไปส่งเธอที่บ้านก็ได้ แต่เขาเป็นห่วงความปลอดภัยของเด็กสาวที่ต้องอยู่คนเดียว

    “เฟิร์น ตื่นได้แล้ว”

    “ที่ไหนคะ”

    “บ้านพี่ ไปเถอะ เดี๋ยวพี่พาไปส่งที่ห้อง วันนี้ใส่เสื้อผ้าพี่ไปก่อน”

    “ค่ะ”

    หทัยชนกลงจากรถด้วยสีหน้างัวเงียแต่ก็เดินตามร่างสูงเข้าไปในบ้าน เธอแวะทักทายกลุ่มเพื่อนๆ ของบิดาเธอที่อยู่ในงานเพียงชั่วครู่ก็เดินขึ้นชั้นสองไปพร้อมกับวชิรวิษที่ยืนรออยู่

    “เฟิร์นนอนห้องนี้แล้วกันเพราะห้องนี้มันมีห้องน้ำข้างใน จะได้เป็นส่วนตัวหน่อย เดี๋ยวให้คนอื่นที่จะค้างนอนห้องฝั่งนู้น เดี๋ยวพี่ไปเอาเสื้อผ้ามาให้”

    “ค่ะ”

    เด็กสาววางกระเป๋าลงบนโต๊ะข้างหัวเตียงก่อนจะหย่อนตัวนั่งลง ไม่กี่นาทีหลังจากที่วชิรวิษเดินออกไปก็กลับเข้ามาอีกครั้งพร้อมกับเสื้อผ้าของเขากับผ้าขนหนูผืนใหม่

    “อาบน้ำพักผ่อนได้แล้ว”

    “ค่ะ”

    “พี่ไปนะ ข้างล่างยังมีแขกอยู่ ถ้าหิวก็โทรบอกพี่”

    “เฟิร์นกินที่กองมาแล้วค่ะ”

    “จ้ะ”

    ร่างสูงเดินออกจากห้องไปอีกครั้งโดยไม่ลืมกดล็อกประตูให้เด็กสาวเพราะเขาไม่มีเหตุให้ต้องกลับเข้ามาอีก หทัยชนกมองตามแผ่นหลังกว้างไปด้วยสายตาครุ่นคิดก่อนจะลุกจากเตียงเดินหายเข้าห้องน้ำไปพร้อมกับเสื้อผ้าและผ้าขนหนูในมือ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น