รอเธอรู้ว่ารัก By ไข่มุกสีชมพู - นิยาย รอเธอรู้ว่ารัก By ไข่มุกสีชมพู : Dek-D.com - Writer
×

    รอเธอรู้ว่ารัก By ไข่มุกสีชมพู

    ปั้นหยา สาวน้อยวัยใส ผิวขาวจัด หน้าตาน่ารักราวกับตุ๊กตา เธอแอบหลงรักพี่ชายบ้านตรงข้าม เด็กสาวจะทำอย่างไรเพื่อให้ได้รู้จักกับเขา แล้วความสัมพันธ์ครั้งนี้ ใช่เธอแน่เหรอ ที่เป็นคนเริ่ม.....

    ผู้เข้าชมรวม

    338

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7

    ผู้เข้าชมรวม


    338

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    3
    จำนวนตอน :  17 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  13 พ.ค. 67 / 11:08 น.
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    “รู้ตัวมานานแค่ไหน”

    “ตั้งแต่แรก”

    “รู้ได้ยังไง”

    “ก็จะมีใครที่ไหน มาเปิดหน้าต่างเล่นกีตาร์ทุกคืนทั้งที่มันไม่ได้มีเหตุจำเป็นอะไรเลย”

    “3 ปี”

    “ประมาณนั้น”

    “แล้วรู้ไหมว่าจริงๆ แล้วนานกว่านั้น”

    “…..”

    “พี่อายุมากกว่าหยากี่ปี”

    “2 ปี”

    “หยาย้ายกลับมาอยู่บ้านตอนไหน”

    “ม.1”

    “อืม หยาอายุ 13 พี่อายุ 15”

    “…..”

    “ตอนนั้นครั้งแรกที่เห็น ก็มองว่าน่ารักดี เด็กอะไรขาวๆ ตากลมๆ เหมือนตุ๊กตา”

    “หยาย้ายไปอยู่ที่อื่นกับป๊าม้า เพิ่งกลับมาอยู่บ้านตอนขึ้นมัธยม”

    “อืม ตอนนั้นก็คอยมองว่าเด็กคนนี้สดใสดี คอยมองว่าไปโรงเรียนมีแผลกลับมาหรือเปล่า มองว่ามีใครมาส่งบ้างไหม รอให้เปิดประตูออกมาก่อนทุกเช้าเพื่อที่จะได้เห็นแก้มป่องๆ รีบกลับบ้านตอนเลิกเรียนเพื่อจะให้ทันดูว่าวันนี้สดใสเหมือนเดิมไหม”

    “…..6 ปีเหรอ”

    “อืม 6 ปี”

    “ตั้งแต่ที่หยาขึ้น ม.4 พี่เริ่มทำตัวเองให้หยาเห็นพี่ทุกวัน จนวันที่โกวมาบอกม้าว่าฝากหยาไว้เพราะต้องไปทำงาน พี่ถึงเริ่มเข้าหาหยาแบบเปิดเผย”

    “…..”

    “พี่ไม่เคยให้คนอื่นเข้ามาในห้องนอน เวลาเพื่อนมาก็จะไปอยู่กันห้องที่หยาอยู่นั่นแหละ โทรศัพท์พี่ไม่เคยให้ใครจับเพราะไม่ชอบให้ใครมายุ่งของส่วนตัวแม้แต่ป๊าม้าก็ไม่เคยมายุ่ง”

    “…..”

    “พี่ไม่ชอบให้มีผู้หญิงมาจับตัวพี่ พี่ไม่เคยตามรับส่งใครหรือคอยดูแลใคร”

    “แต่ตามรับส่งหยาเกือบ 2 ปี”

    “อืม ตอนแรกต้นกับเตมันถึงแปลกใจไง”

    “…..”

    “พี่ตั้งใจไม่คุยเรื่องนี้เพราะว่าจะรอให้หยาเข้ามหาวิทยาลัยก่อน แต่ตอนนี้ก็ถือว่าเรียนจบมัธยมปลายแล้ว ถ้าจะคุยก็คงไม่เป็นอะไร”

    “มองหยามา 6 ปี”

    “ใช่ มองมาเรื่อยๆ มองมาตลอด แล้วก็รอวันที่ตัวพี่กับหยาจะอยู่ในวัยที่สมควรมาตลอด 6 ปี”

    “…..” ปั้นหยานั่งฟังด้วยอาการอึ้ง เธอพอจะรู้ตัวอยู่บ้างว่าเขาเป็นฝ่ายเริ่มก่อน เพราะเธอมักจะเห็นเขาอยู่ในสายตาเสนมอ แต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะนานขนาดนี้

    “บางทีพี่ก็คิดนะ เราไม่ต้องคบกันก็ได้ แค่เคียงข้างกันแบบนี้ไปเรื่อยๆ คุยกันอีกทีก็แต่งงานเลย”

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น