เรื่องนี้ไม่มีพระเอก ^^

ฮาถล่ม..วันปฐมนิเทศ ^^

9 / พ.ค. /49

นี้ปอยมะม๊าไม่รอแล้วน่ะ จะนอนไปถึงไหนถ้าตื่นไม่ทันก้อไปรถเมย์เองแล้วกัน วันนี้ต้องไปปฐมนิเทศไม่ใช่รึไง  อย่างงี้จาไปเรียนกะเค้าได้หรอ

เสียงโวยวายดังมาจากในครัวนิใครน่ะช่างใจร้ายมาปลุกฉันได้ รู้มั๊ยว่าเมื่อวานเหนื่อยแค่ไหน  แล้ววันนี้ฉันก็ยังต้องไปรร.อีกรู้ม๊ย

ฮ่ะ !! -0- ตายแล้วๆๆ..ไปรร.หรอ  อ๊ากกก จาทันมั๊ยเนี๊ย!!

ทำไมมะม๊าไม่ปลุกปอยละค่ะ >0<  ฉันโวยวายกับพระมารดาทันทีหลังจากที่รู้สึกตัวแล้วก็เร่งรีบวิ่เข้าไปอาบน้ำ

นี้จะมาโทษมะม๊าไม่ได้น่ะ  ก็เราหน่ะปลุกยากที่สุดในบ้านเรย เช๊อะ!! แล้วมาโทษมะม๊ารู้งี้มะม๊าไม่ปลุกให้เปลืองน้ำลายหรอกเสียไปตั้งกี่ลิตรก้อไม่รู้

โถ่มารดาขา พูดกะปอยมานเปลืองน้ำลายมากก็ไม่ต้องลำบากก็ได้น่ะ  - -

วันแรกของการเปิดเทอมขึ้นม.4 ของฉันทำไมมานเลวร้ายอย่างนี้  วันนี้เป็นวันเกิดของฉัน  แต่ฉันก็ยังต้องไป ปฐมนิเทศที่รร.ใหม่อีกแทนที่จะได้ไปฉลองวันเกิดกับเพื่อนๆ   แต่ไม่เป็นไรเพราะเมื่อวานฉันไปกับเพื่อนมาแล้ว  และนั้นมันก้อคือเหตุผลที่ทำให้ฉันตื่นสาย T^T จาทันมั๊ยเนี๊ย

เฮ้อ..^0^=33  ทันซะด้วย

ใช่ฉันมาทันแต่ว่า... ฉันก็ต้องมาห้องผู้ช่วยซะก่อนเพื่อที่จะดูว่าได้อยู่ห้องไหน ตื่นเต้นจังเลย พอมองดูไปรอบๆน่ะรู้สึกว่าคนที่เข้าใหม่แต่ล่ะคนไม่เป็นมิตรเรย  อ้อ !! ลืมบอกไปว่า  รร.ที่ฉันเข้าใหม่เค้าจะไปรับเด็กใหม่ที่ขึ้นม.4 แต่ฉันเส้นโตพอที่จะเข้าได้  ขอบคุณคุณพ่อที่น่ารักน่ะค่ะ ^^

            ทาริกะ สนิทกุล อ่าลืมบอกไปว่าฉันมีเชื่อสาย ญี่ปุ่น อยู่นิสนึง พ่อเป็นไทย แม่เป็น ญี่ปุ่น

          ค่ะ !! ฉันขานรับหลังจากได้ยินชื่อตัวเอง

          เธออยู่ห้อง  7  น่ะ

          โอเค ตอนนี้ทุกคนก็รู้แล้วใช่มั๊ยว่าตัวเองอยู่ห้องอะไร

            ค่ะ !! / ครับ !! ^0^

          งั้นตามครูมา

อาจารย์ชื่ออะไรไม่อาจทราบได้  พาฉันเดินออกจาห้องพร้อมๆเพื่อนๆที่เข้าใหม่ตอนนี้ฉันกำลังเดินไปที่สนามตอนนี้เด็กเก่าของที่นี้เข้าแถวกันที่สนามกันหมดแล้ว  โอ้ววว..  คนมองเต็มเลย  อายอ่ะอย่ามองได้มั๊ย คนเว๊ยไม่ใช่จิ้งจกเดินได้ มองกันทำไม ดูสายตามันสิ  ถ้าฉันเป็นสิ่งมหัศจรรย์อันดับที่ 8 ไอพวกนี้คงวิ่งเอาไม้มาจิ้มกันแน่เลย เฮ้ยคนน่ะเว๊ยไม่ใช่ไส้เดือน เลิกมองได้แล้ว อยากจะแช่งให้ตาบอดสีกันให้หมดเลย

          เอ้ามาลงทะเบียนแล้วก็ไปเข้าแถวที่ห้องตัวเองซะ

อาจารย์คนนี้แต่งหน้ายังกับจะไปเล่นงิ้วเลยฉันเพิ่งจะสังเกตุ งั้นเรียก เจ๊งิ้วแล้วกัน >o< ก็ฉันไม่รู้ชื่อเจ็แกนิ  เจ๊แกก็ไม่ยอมบอกด้วยอ่ะ เจ๊งิ้วเป็นคนที่พาฉันมาที่สนาม เจ๊งิ้วบอกให้ไปลงทะเบียนแล้วก็ไปเข้าแถว

          ห้อง 7 ค่ะ ^-^

ฉันบอกกับเจ้าหน้าที่ที่รับลงทะเบียน  ฉันเพิ่งจะรู้ว่าฉันเป็นเด็กใหม่คนเดียวที่อยู่ห้อง 7 รู้สึกแปลกประหลาด หลังจากที่ลงทะเบียนแล้วฉันก็หาแถวห้องตัวเอง อ่า.. แล้วแถวมันนับหนึ่งจากฝั่งไหนล่ะเนี๊ย ฉันยืนเอ๋ออยู่สักพัก พลางกวาดสายตามองไปรอบๆๆ

          นี้เธอ ตรงนั้นหนะ มั่วยืนเอ๋อเป็น แมวเมาตดไปได้ ทำไมไม่ไปนั่งที่ละ

อ๊ากก..ตายแล้วหยาบคายมาก ก็เจ๊งิ้วน่ะสิ เช๊อะ ก้อฉันเด็กใหม่นิจาไปตรัสรู้ได้ยังไงว่าแถวไหนห้อง 7  ฉันก็ได้แต่คิด 

          ค่ะๆๆ จารย์

เอาวะมั่วก็ได้ชิ๊ เอาเป็นว่าแถวนี้แล้วกัน

          ขอโทษน่ะค่ะ นี้ห้อง  7  ใช่มั๊ยค่ะ

ฉันถามคนข้างหน้าแบบสุภาพที่สุดเท่าที่คนอย่างฉันจะสามารถทำได้ - - และมันก็ได้ผล คนข้างหน้าหันมาตอบฉันแล้ว เย้ๆๆ ก่อนที่จะเข้ารร.นี้ฉันพูดกับเพื่อนเก่าไว้ว่าคนแรกที่คุยกะฉันคือเพื่อนคนแรก และเพื่อนของฉันคนแรกก็ชื่อว่าเบลล์

พอฉันนั่งได้สักแป๊บอาจารย์ก้อให้ลุก แล้วอาจารย์จะให้หนูนั่งทำไมค่ะไม่เข้าใจคนแก่เลยจริงๆทรมานหนู T^T ระหว่างทางที่เดินไปขึ้นห้องประชุมก็มีคนเข้ามาถามฉันเยอะแยะเรยว่าชื่ออะไรมาจากที่ไหน นี้ฉันไม่ใช่ดาราน่ะ >//<

          นี้เธอชื่อไรอ่ะ

          อ๋อ .. ปอยค่ะ

ว๊าววๆๆ ได้เพื่อนใหม่แล้ว >< 2 คนนี้ดูเป็นมิตรดีจัง

            แล้วเธอล่ะ ^^ ฉันถามกลับ

          เราน้ำ..แล้วนี้ก็ฟ้าน่ะ

น้ำแนะนำตัวเองและแนะนำเพื่อนให้รู้จักอีกคน  ทั้ง 2 คนนี้น่ารักดีน่ะ น้ำจะออกดูอวบๆ ขาว ตาโตมาก ฉันไม่เคยเห็นใครตาโตได้เท่านี้เลย อีกคน ฟ้า ดูแก่เรียนจังเลย เธอรวบผมไว้ข้างหลังหมดเรย ไม่มีแม้กระทั้งหน้าม้าเลย ดูจากหน้าผากฟ้าก็พอรู้แล้วว่าแก่เรียน ^O^~ โฮ๊ะๆๆ

พอขึ้นมาถึงห้องประชุมอาจารย์ก็ให้นั่งแถวตอนลึก ด้านซ้ายและขวาขอฉันติดกับเด็กผู้ชายที่อยู่ในห้องและเด็กผู้ชายที่อยู่ห้อง 6 ตอนนี้อาจารย์ให้เด็กใหม่ออกไปแนะนำตัวหน้าที่ประชุมน่าสนุกจัง ^^

          ฮ่ะ!! OoO  เด็กใหม่แล้วก็ต่อหน้าคนทั้งสายชั้นเนี๊ยน่ะ !!

ไม่จริงอาจารย์ท่าจะบ้าไปแล้วนี้มันคนเป็นร้อยเรยน่ะ T^T ไม่เอาหนูไม่พูด

(>< )( ><)(>< ) ตอนนี้อาจารย์กำลังไล่ห้องมาเรื่อยๆๆ ถึงห้อง 6 แล้ว ว๊ากกก... ตายแน่เรย T_T ขอให้อาจารย์สะดุดก้อนขี้มูกคนข้างหน้าล้ม  แล้วพูดต่อไม่ได้ทีเถ้อะ -/\-

โครม !!!

อ่ะฉันเปล่าทำอะไรน่ะ พอฉันลืมตาขึ้นมา

          ฮ่ะๆๆๆๆ กร้ากกกกกก !!!!

อาจารย์คนที่ฉันแช่งสะดุดสายไมค์หน้าคว่ำไปแล้ว ^O^~!! อะดีใจจังเลย วู้วๆๆตอนนี้นักเรียนและอาจารย์ทุกคนที่อยู่ในห้องประชุมหัวเราะอาจารย์ผู้เคราะห์ร้ายท่านนั้นกันหมด ฮ่ะๆๆ รวมทั้งฉันด้วย อาจารย์อย่าโกรธหนูเลยน่ะค่ะหนูจำเป็นต้องทำจริงๆค่ะ วะฮ่ะๆๆ

          นักเรียนค่ะ ฮ่ะๆๆ อยู่ในความสงบด้วยค่ะ ฮ่ะๆๆ >_<

อาจารย์งิ้วนั้นเอง ฮ่ะๆๆ ขนาดอาจารย์งิ้วยังขำเลยอิอิ แต่เวลาอาจารย์ขำนี้ดูดีกว่าตอนที่เก๊กอีกน่ะ ^^

          เอาล่ะในเมื่ออาจารย์ปราดีย์ไม่สะดวกจะพูดเดี๋วครูจัดการต่อเอง

-O- เจ๊งิ๊ว ม่ายยยย ทำไมเจ๊ทำยังงี้ล่ะ หนูขอทอนคำพูดทั้งหมดทิ้งไปซะ T^T ชีวิตหนูปนปี๊เพราะเจ๊คนเดียว เค้าฟ้องแม่แน่ TT_TT

            ปอยออกไปสิ

ถึงเธอไม่บอกฉันก็รู้ย่ะยัยน้ำเน่าเช๊อะ เอ๊ะทำไมฉันเป้นคนแบบเนี้ย ไม่ได้ๆๆ ต้องรักษามาดนางเอกไว้สู้เว๊ย  เอ๊สสส..!!

            จ๊ะ ^^ (ในใจ : ฉันอยากฆ่าเจ๊งิ้วกะยัยน้ำเน่า ><)

เอ่อ.. - -ทำไมมันต้องเงียบกันด้วยวะ เมื่อกี้พวกแกยังขำกันอยู่ไม่ใช่รึไงตอนนี้มันเงียบกันเป็นเป่าสากเลย ไอพวกบ้า หลับตาซิวะอย่ามองเว๊ย >///<

            เอ่อ... สวีดัสค่ะ ชอยปื้อ อยู่ห้อง 7 ศิลป์-จีน ค่ะฝากหมูฝากแมวด้วยน่ะค่ะ >///<

ฉันรีบเอาไมค์คืนเจ๊งิ้ว แล้วรีบวิ่งกลับที่ฉันแอบเห็นเจ๊แกรับไมคฺไม่ทันด้วยแหละ อิอิ อ้อและก็ไม่ลืมที่จะส่งสายตาอาฆาตพยาบาทไปให้เจ๊แกด้วย จำไว้น่ะเจ๊ ฮึม!!

          นี้ปอย สุดยอดไปเรยอ่ะกล้าพูดได้ไง เธอนี้ตลกดีจังฺฮ่ะๆๆ

          ฮ่ะๆๆเน้อะฉันก็ไม่รุ้ว่าฉันพูดได้ยังไง ^^

เอ๊ะว่าแต่ว่า ฉันพูดอะไรไปหรอ ฉันจำไม่ได้ - - แล้วทำไมพวกนี้ต้องขำฉันด้วยล่ะ แต่ช่างมันเถอะเด๋วก็จะได้กลับบ้านแล้วเย้ๆๆ

          เอ่อนี้ปอยฟ้ามันบอกฉันอ่ะว่า ไอเต็งมันบอกว่าปอยน่ารัก 55+ เสน่ห์แรกน่ะปอย แต่เชื่อ น้ำน่ะอย่าไปเอาไอเต็งมาทำแฟนล่ะ

            ใช่ๆๆ

ยัยฟ้าเสริมหลังจากที่ไม่ได้พูดมานาน ฉันก็เพิ่งรู้น่ะเนี๊ยว่ามนุษย์อย่างเธอก้อพูดได้ด้วย ^O^ ฉันก็นึกว่าเธอกินหนังสือเป็นอาหารเลยพูดไม่ได้กัวพิกลุจะร่วงออกจากปาก ฉันก็ได้แต่คิดแต่ก็ไม่ได้พูดออกไปหรอก

          อื้มไม่เอาหรอก ^^

จบแล้วงานปฐมนิเทศ วันนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดี เฮ้อ o-=333 ได้กลับบ้านซะที่น่ะเรา กลับบ้านมาฉันก็ขึ้นไปอาบน้ำเตรียมตัวจะนอน วันนี้รู้สึกสนุกเป็นพิเศษ อ่ะใช่ลืมฉันจะต้องสวดมนต์ขออโหสิกรรมจาอาจารย์ที่ท่านสะดุดสายไมค์ล้มไปเมื่อคนกลางวัน หนูไม่ได้ตั้งใจน่ะค่ะ แหะๆๆ โอ๊ยง่วงหลับดีกว่าอีกไม่ 3 วันก็จะเปิดเทอมฉันขอเบอร์ฟ้ากับน้ำไว้แล้วเผื่อหาห้องไม่เจอ ว่าแต่ว่าพรุ่งนี้ไปเดินเล่นสยามกะเพื่อนดีกว่าผ่อนคลายก่อนเปิดเทอม ^O^..~