คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : CHAPTER 3
"แบฮยอน พี่รบวนลไปเอาเอสารที่ฝ่ายวาแผนหน่อย้ะ"
"รับ"
"แบฮยอน โทรนัเวลาลู้าให้พี่หน่อยนะ"
"ฮะ"
"แบฮยอน ่วยเอาเอสารไปให้ท่านประธานหน่อย้ะ"
"ฮะ"
"แบฮยอนรับโทรศัพท์แทนพี่หน่อย"
"ฮะ"
"แบฮยอน..."
"ไ้ฮะ"
ร่าเล็ำลัวิ่วุ่นอยู่ับารทำาน านยอลให้แบฮยอนำรำแหน่ผู้่วยเลาที่สุหิน ั้แ่เ้าแบฮยอน้อวิ่ึ้นลไปมานแทบไม่มีเวลาพั เ้ารู้สึเห็นใพี่ฮยอนอาที่้อทำานหนัแบบนี้ นี่นามีเ้า่วยยัวุ่นนานี้ ถ้าไม่มีเ้า่วยพี่ฮยอนอาไม่้อแยร่าเลยหรอ
"เหนื่อยหน่อยนะแบฮยอน"ฮยอนอาวาแ้วน้ำส้มบนโ๊ะอแบฮยอนใล้ๆโ๊ะอเธอ ่วบ่ายๆานะน้อยล ทำให้มีเวลามานั่พัน่อบ้า
"อบุฮะ"ร่าเล็อบุพี่สาวแสนสวยพลายแ้วน้ำส้มึ้นื่มอย่าระหาย"านเยอะแบบนี้ลอเลยหรอฮะ"
"็นินึนะ"ฮยอนอาอบพร้อมรอยยิ้มแล้วทิ้ัวลบนเ้าอี้้าๆแบฮยอน เธอเอ็เหนื่อยไม่่าัน แ่ยัีที่แบฮยอนมีประสบาร์และ่วยแบ่เบาภาระเธอไ้เยอะ
"แบนับถือพี่ริๆนะฮะ พี่เป็นุปเปอร์เิร์ลเลย"
"แหม แบ็มพี่เิน"ฮยอนอาอบ"เี๋ยวพี่ไปาแฟให้บอส่อนนะ ยัไม่ไ้ออาห้อั้แ่เ้าเลย ป่านนี้หิวแย่"
"ห้ะ แ่นี่บ่ายสอแล้วนะรับ ั้น็แปลว่าไม่ไ้ทาน้าวลาวัน้วยน่ะสิรับ"ร่าเล็ถาม้วยวามสสัย
"ท่านบอว่าะเลียร์านให้เสร็นะ้ะ"
"ปิเป็นแบบนี้บ่อยหรือเปล่าฮะ ?"
"้ะ ปิ็ไม่ทานอยู่แล้ว พี่็นปัา ไม่มีใรบัับท่านไ้หรอ"
"ั้นให้แบทำนะฮะ"ร่าเล็ลุึ้นพร้อมพับแนเสื้อสีาว"แบะัารเอ"
"าแฟท่านประธานไม่้อใส่น้ำาเยอะนะ้ะ แ่้อนเียว็พอ อย่าอื่น็ใส่ามอัราส่วนปิเลย้ะ"
แบฮยอนำลัมัเ้มนในาราแฟาให้ท่านประธานามสูรที่เลาสาวไ้บอไว้ หลัาาแฟเสร็็หันไปเปิูสีาวนาให่ที่อยู่้าๆ หยิบเรื่อปิ้นมปัออมา และเินไปหยิบ เนย นม และนมปัออมาาู้เย็น แบฮยอนบรรทาเนยบนแผ่นนมปัานั้นนำไปใส่ในเรื่อปิ้นมปั รอประมา 1 นาที ึนำมาัใส่านสวย รานม้นและโรยน้ำาลนิหน่อย
"เท่านี้็เสร็แล้ว"ร่าเล็ยิ้มพอใให้ำผลานที่ัวเอทำ"เอาไปเสริฟีว่า"
ิ๊
"แบฮยอนฮะ"
ึ
ทันทีที่ร่าเล็รอเสียลไปในเรื่ออะไรสัอย่าที่ิอยู่้าๆประู สัาเปิประู็ัึ้นทันที พี่ฮยอนอาบอว่า เรื่อนี้ะส่สัาเสียไปยัเรื่อที่อยู่บนโ๊ะทำานอท่านประธาน านั้นท่านะใส่รหัสที่เรื่ออท่าน ประูถึะเปิ บาทีแบฮยอน็ิว่ามันยุ่ยาเนอะ
ร่าเล็เลื่อนรถเ็นอาหารเ้าไปภายในห้อที่เียบสัเห็นร่าสูยุ่อยู่ับอเอสารหนาปึบนโ๊ให่ านยอลเยหน้ามามอผู้ที่มาใหม่่อนะ้มลไปเลียร์เอสารเหมือนเิม
"าแฟมาแล้วรับท่านประทาน"
"..."ไร้ึ่เสียอบลับ ร่าสูยัเมินร่าเล็อยู่อย่านั้น
"ือว่า...าแฟ..."เเบฮยอนอึอั เ้าทำอะไรผิอีเนี๊ย แ่ะเอาาแฟมาเสริฟ
"..."
"ท่านประธาน"
"..."
"พี่านยอลาแฟรับ"
านยอลเยหน้าทันทีที่บประโย ปรารอยยิ้มที่มุมปาอร่าสู แบฮยอนเ็นรถเ้ามาใล้ๆโ๊ะทำาน ่อนที่ะยถาอาหารมาวาบนโ๊ะ ร่าเล็หยิบแ้วาแฟออมาอย่ารมัระวัและหยิบานนมปัที่ทำเอมาวา้าๆ แบฮยอนมัวแ่สนใับอว่ารหน้านไม่ทันไ้เห็นรอยยิ้มอ ปาร์ านยอล ที่้อร่าเล็ทุารระทำ
"าแฟร้อนๆับนมปัหวานๆ่วยให้ีึ้นไ้นะฮะ"ร่าเล็บอับร่าสู
านยอล้มมอที่แ้วาแฟร้อนเห็นฟอสีาวนุ่มลอยอยู่เป็นลวลายสวยาม่าไปาทุที
"ทำเอหรอ"ร่าสูเยหน้าึ้นมาถามร่าบ
"ฮะ ทะ ทำไมถึรู้"
"ฮยอนอาทำอาหารไม่เป็น"ายหนุ่มพูเสียเรียบ มือหนายแ้วาแฟึ้นมาื่ม"พอใ้ไ้"
"แน่นอนอยู่แล้วรับ ปิที่บ้านแบทำอาหาร้วยนะ"ไ้ที็ออวนินึ็ยัี
"เหนื่อยไหม"ายยอลถามหลัาวาแ้วาแฟลมือทั้สอ้าประสานันบนโ๊ะ วาม้อลึลไปในวาอแบฮยอนเพื่อรอฟัำอบ
"ะ ็นิหน่อย ฮะ" แบฮยอนอบอย่าะุะั รู้สึสั่นๆเวลาถูวามนั้นมอมา เหมือนถูาั้นเอาำอบานัโทษ นี่สินะ วามโหที่เลื่อื่อลือาอประธานปาร์ ้อเป็นเพราะสายาร้อนแรนี้แน่ๆ ร่าเล็ิ
หลัาเสียพูอแบฮยอนทั้ห้อ็อยู่ในวามเียบสัอีรั้ านยอลทำเพียแ่พยัหน้าเป็นเิเ้าใแ่็ยัเป็น้อาับร่าเล็ไม่เลิ
ิ๊
(บอสะ ุเฮุนอพบ่ะ)
เหมือนสัาีพรอแบฮยอนัึ้นอีรั้ เพราะเสียนาฟ้าอเลาสาว่วยไว้ านยอลอบรับ้อวามเสียแล้วใส่รหัสเพื่อเปิประูบานให่ แบฮยอนโ้เล็น้อยเพื่อเป็นารบอลาแล้วรีบเ็นรถอาหารออาห้อ
ร่าเล็อแบฮยอนเินสวนร่าสูให่อผู้มาเยือน แบฮยอน้มหน้าล่ำพยายามหลีเลี่ยารสบาับร่าสูที่้อมอเ้าอยู่ ร่าเล็รีบเ็นรถอาหารออไปอย่าทุลัทุเล แ่เท้าเ้ารรม็ันสะุพื้นนเ้าัวเอนไปบรถเ็นอาหาร สร้าวามใให้แ่ท่านประธานและแมาเยือนไม่น้อย
"โอ้ยย เ็บๆ"ร่าเล็หยััวรพลาเอามือถูหน้าผาไปมา รู้สึไ้ถึมือให่ที่ประอัวเอไว้ไม่ให้ล้ม พลันเยหน้าึ้นไปมอ็พบับผู้่วยเหลือ
"ไม่เป็นไรนะ"ร่าสูอผู้มาเยือนถามแบฮยอน้วยวามเป็นห่วพร้อมับ่อยๆลมือทิ้้าัวเหมือนปิ
"ฮะ อบุนะรับ"ร่าเล็โ้เล็น้อยแล้วรีบเ็นรถออาห้อไป ผู้มาเยือนมอแบฮยอนที่เินหายไปทาประูนสุสายา แ่พอหันหลัลับมา็้อพบสายาอาาาเพื่อนสนิทสุโหอย่าปาร์ านยอล
"ทำไมหรอ หรือว่าหึ"เฮุนทำท่าไม่รู้ไม่ี้แถมยัรเ้าไปนั่เ้าอี้รหน้าประธานอย่าถือวิสาสะ
"เออ"ร่าสูอบแบบไม่สบอารม์เท่าไรนั
"บยอน แบฮยอนใ่ไหม"เฮุนถามพลาเิหน้าไปทาที่แบฮยอนเินหายไป
"ถ้าใ่แล้วเี่ยวอะไรับมึ"านยอลถามพลายัิ้วใส่นี้วนประสาทอย่าเหนือว่า หาแ่ประโยอบลับอเพื่อนสนิทรหน้าทำให้านยอล้อหยุะั
"ถ้าเป็นบยอน แบฮยอน็เี่ยวับูแน่"
เฮุนออไปนานแล้ว แ่านยอลยันั่อยู่บนเ้าอี้อย่ารุ่นิสายามอไปยัแ้วาแฟและนมปัน้ำาลหวานที่อนนี้ไ้หายเ้าไปอยู่ในท้ออายหนุ่มหมแล้ว มุมปาหนา่อยๆลี่ยิ้มหลัานั่เียบไปนาน
"หึ โอเฮุน" เสียแหบพร่าเอ่ยึ้น "มึ็เป็นไ้แ่พี่าย่าสายเลือเท่านั้นแหละ"
ิ๊
(บอสะ ฮยอนอา่ะ)
เสียเลาสาวัแทรทันทีที่บประโย านยอลสะบัหน้าเล็น้อยเพื่อั้สิ วามมืที่รอบำิใสั่ให้ร่าายอบสนอ่าไปไม่เหมือนเ่า านยอลพยายามสูหายใเ้าลึๆ มือทั้สอ้าุมมับนวไปมา ายหนาเริ่มสั่นเทาเล็น้อย หยาเหื่อ่อยๆไหลลอาบใบหน้าหล่อ ทั้ๆที่อาาศภายในห้อเย็น่ำ อาารเริ่มหนัึ้นเรื่อยๆ ายหนุ่มระาลิ้นัให่ออ ล้วมือเ้าไปวานหาระปุยาเล็ๆ ทันทีที่เอระปุยา็รีบเปิฝาลืนยาอย่ารวเร็ว
(ุานยอละ)
เสียอฮยอนอาเรียสิอานยอลอีรั้ ายหนุ่มมีอาารหอบเล็น้อยแ่็ยัพยายามปรับโทนเสียและัหวะารหายใให้เป็นปิที่สุเพื่อไม่ให้ถูับไ้
"เ้ามาสิ"
ิ๊
"เป็นอะไรหรือป่าวะ สีหน้าูไม่สู้ี"เพราะทำาน้วยันมานานึไม่แปลใที่ถูับไ๋ไ้เร็วนานี้"หรือว่า...อีแล้วหรอะ ?"เลาสาวถามพลาว่าเอสารุใหม่ลบนโ๊ะทำาน
"อืม"านยอลส่เสียอบในลำอ
"่วนี้เป็นบ่อยึ้นนะะ"ฮยอนอาถาม้วยวามเป็นห่ว"บอสวรพัผ่อนบะ..."
"ไม่้อมายุ่ับผม !!!!!!"ร่าสูะอใส่อยอนอาทั้ที่หล่อนยัพูไม่บประโย เลาสาวสะุ้เล็น้อยเพราะใแ่ไม่ไ้มีท่าทีหวาลัวออมาให้เห็น
"บะบอสะ"หล่อนพูอย่าแผ่วเบา
"ผมอโทษ ผมอยาอยู่นเียว"ายหนุ่มหมุนเ้าอี้หันหลัแล้วเอ่ยอโทษฮยอนอา ึ่หล่อน็ไม่ไ้โรธเือแ่อย่าใ เพียแ่้มหน้าเารพเล็น้อย่อนเินาไป
"ทำไมัน ทั้ๆที่ใล้ะหายแล้วแท้ๆ"ายหนุ่มพูอย่าัเพ้อ
"ไอ้อาารบ้าๆนี่เมื่อไระหายไปสัทีนะ"
ความคิดเห็น