คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : (os) I'm gonna lose you
Name : (os) I’m gonna lose you
Pairing: wooseob
Hashtag: #โลออูอบ
Note: ั่ววูบมาๆ่า55555555 ถ้าอบ็ฝาอมเม้นเป็นำลัให้ัน้วยนะะ><
ฮยออบอบเพลบัลลลา
อูินอบเพลฮิปฮอป
ฮยออบอบแมว
อูินไม่อบแมว
ฮยออบอบหนัอนิเมั่น
อูินอบหนัแอั่น
ฮยออบไม่อบเล่นีฬา
อูินอบฟุบอล
ฮยออบอบวิาิศาสร์
อูินไม่อบวิาิศาสร์
เวลาหโมสี่สิบอทุวันันทร์ถึศุร์อูินะ้อมารอฮยออบที่หน้าบ้านอนัวเล็้วยเหุผลที่ว่าบ้านอเราอยู่ใล้ันแล้วฮยออบไม่อยาเินไปนเียวแถมยับออีว่าถ้าวันไหนไปสายเาะไ้มีเพื่อนยืนเ้าแถวมาสาย
“มาแล้ว~” เสียใสอฮยออบัึ้นทำให้อูินที่ำลัยืนอยู่ใ
“ทำไมวันนี้้าั” อูินบ่นเล็น้อยเมื่อฮยออบออมาาบ้านเลทว่าเวลาปิ
“เมื่อืนนอนึน่ะ”
“ทำไมถึนอนึ?”
“ุยับพี่ออูเพลินน่ะ” ฮยออบอบพร้อมับยิ้มน้อยๆแ่ฮยออบไม่รู้เลยว่าน้าๆัวเอนั้นมีสีหน้าแย่ลทันทีที่ไ้ยินื่อบุลที่สาม
“อ๋อ” อูินอบแ่นั้น็ะเินนำหน้าฮยออบไปที่ป้ายรถประำทา
“อูินรีบเินทำไมเนี่ย!”
ั้แ่ึ้นรถประำทามาอูิน็ัาาโลภายนอโยารหยิบหูฟัึ้นมาแล้ว่อเ้าับโทรศัพท์พร้อมับเ้าเพลย์ลิส์ที่ั้ไว้เป็นอีโมิระ่าย เพลบัลลาัึ้นอูินหลับาล
“ฟัเพลอะไรอะฟั้วย” ฮยออบพู่อนะึหูฟั้านึออูินมาใส่อย่าถือวิสาสะ
“นี่อบฟัเพลบัลลาแล้วหรอ?”
“อือ”
“รู้ไหมนี่เพลโปรเราเลยนะ”
“อือรู้เพลโปรเหมือนัน” อูินอบ่อนะหันไปมอหน้าฮยออบที่อนนี้ยิ้มน้อยๆอยู่
ไม่มีใรพูอะไร่อานั้นนมาถึหน้าโรเรียนอูินหยุเพลแล้วเินลารถประำทาโยมีฮยออบเินามหลัมาิๆ
“วันนี้อนเย็นมี้อมบอลอะรอลับพร้อมันไ้ไหม?” อูินหันไปถามฮยออบ
“อื้อไ้”
ทัู้่เินแยรหน้าอาารเพราะฮยออบเรียนสายวิทย์-ิแ่เาเรียนสายศิลป์ีนอูินเินึ้นึเรียนมา็เห็นรุ่นพี่ที่ฮยออบุยถึึื่นเมื่อืนอูินเินผ่านาลุ่มนั้นมาแ่บทสนทนาที่ไ้ยินับเป็นื่ออนที่บ้านอยู่ิับเา
“นี่มึีบน้อฮยออบริๆหรอวะ?”
“ไม่อะุยเล่นๆ”
ประโยที่หลุออมาาปาออออูทำให้อูินแทบะพุ่ไปหน้าให้หาย้วยวามโรธและหมั่นไส้
ออูไม่ไ้เ้าหาฮยออบเหมือนที่เาทำ
ฮยออบเ้าหาออูเพราะออูเป็นนับาส
ออูไม่ไ้อบเพลบัลลาแ่อบเพลแนวEDM
ฮยออบเลิฟัเพลแนวบัลลาแล้วหันไปอบเพลEDM
ออูอบสุนั
ฮยออบอบสุนัแทนแมว
ออูแทบไม่ไ้ทำอะไรเลยออูเป็นัวอัวเอแ่ฮยออบอบทั้ๆที่อีนไม่ไ้อบเหมือนับฮยออบเลยส่วนเาทำทุอย่าที่ฮยออบอบเปลี่ยนแนวเพลทำแบบฝึหัโทย์ิศาสร์นัู่อนิเมั่นื่อูโทเปียเรื่อโปรอฮยออบนับสิบรอบ
แ่ฮยออบไม่เยสนใเาเลยสันิ
ฮยออบไม่เยมอมาที่เาเลย
ฮยออบไม่เยมอผู้ายใล้ัวนนี้เลยว่า…เาอบฮยออบมานาไหน
เวลาผ่านมาถึ่วเย็นอูินที่้อมบอลเสร็แล้วำลัะไปที่ห้อล๊อเอร์เพื่อเปลี่ยนุลับบ้านับมอเห็นร่าทีุ่้นาำลันัุ่ยับนที่เาเลียี้หน้ามาที่สุำลันัุ่ยันอย่าสนุสนาน
หรือริๆแล้วมันถึเวลาที่อูินวระถอยแล้วนะ?
อูินเินลับบ้านมานเียวเพราะว่าหลัาที่เาเินออมาาห้อล๊อเอร์เพื่อไปหานัวเล็ที่เานัไว้ให้รอลับบ้านพร้อมันหายไปแล้วเาามหาฮยออบราวๆรึ่ั่วโมไ้สุท้ายแล้วึัสินใโทรหาแ่ำอบที่ไ้ลับมานั่นทำให้อูินนั้นโรธฮยออบ
‘พี่ออูพามาส่บ้านแล้วอ่าอูินเราอโท…’
ู๊
อูินไม่ไุ้ยับฮยออบมาหนึ่สัปาห์เ็มๆเาไม่ไ้ไปยืนรอหน้าบ้านอีนเหมือนทุรั้เาไม่ไ้แะเพลย์ลิส์เ้าอีโมิระ่ายเาไม่ไ้แะแบบฝึหัิศาสร์มาหนึ่สัปาห์เ็มอูินำลัทำัวเหมือนไม่มีฮยออบอยู่เพราะยัไวันนั้นมัน็อมาถึอูิน้ออยู่ไ้โยไม่มีฮยออบ
เป็นหนึ่สัปาห์ที่ทรมา
วันนี้เ้าวันเสาร์อูินัสินในั่เล่นเมส์อยู่ที่บ้านเพื่อผ่อนลายอูินที่ำลัุยับเพื่อนในแอพิสอร์็้อเียบลเมื่อไ้ยินเสียทุบมาาระเบีย
เาลืมไปว่าบ้านเาับฮยออบอยู่ิัน..
อูินเินไปเปิผ้าม่าน็พบับร่าอนัวเล็ที่ไม่ไ้เอมาหนึ่สัปาห์เ็มอูินปลล๊อประูแล้ว็ไ้รับถึแรปะทะที่เ้ามา
ฮยออบอเา..
“อูิน..ฮึ..หายไปไหนมา”
“…”
“อูินรู้ไหม..ฮึ..เราเรียนไม่รู้เรื่อเลย”
“…”
“อะ..อูินรู้ไหมเราิถึอูินนาไหน” ฮยออบรัวๆำพูมานัวเาเอ็ั้ัวไม่ทันแ่นั่นมัน็ทำให้อูินหุบยิ้มไม่ไ้เลย
“….”
“เรา..ฮึ..เลิุยับพี่ออูแล้วนะั้แ่วันนั้นเรา..ฮือ..เรารู้ว่าทำให้อูินโรธ”
“…”
“เราอบอูินนะ..อย่าหายไปแบบนี้อีนะ!” ฮยออบพูเสร็็แหนหน้ามามอหน้าอเาที่อนนี้มันมีแ่รอยยิ้ม
“อืม..เรา็อบฮยออบเหมือนันอโทษนะที่หายไป” อูินอนรหน้าพร้อมับหอมหน้าผาไปหนึ่ทีอย่าอไม่ไหวับวามน่ารัรหน้า
ฮยออบอบเพลบัลลา/ฮิปฮอป
อูินอบเพลฮิปฮอป/บัลลา
อูินอบฟุบอล
ฮยออบอบนัีฬาฟุบอล
ฮยออบอบิศาสร์/พละ
อูินอบพละ/ิศาสร์
ฮยออบอบอนิเมั่น/แอั่น
อูินอบแอั่น/อนิเมั่น
ฮยออบอบอูิน
อูินอบฮยออบ ♥
Fin.
ความคิดเห็น