Love_In_Tokyo รักสุด[เปรี้ยว]กับหนุ่มเซี้ยวเพล์บอย

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ I ยัยตัวร้าย กะ นายตัวแสบ

ฉันบอกไปรึยังว่าฉันชื่อเจสซิก้า? ชื่อเนี่ยสำคัญมากเลยนะ........เพราะหากใครพูดถึงคนที่ชื่อเจสซิก้า....ผู้หญิงที่ทั้งแสบ ทั้งเลว ทั้งหยิ่ง แถมยังแย่....แต่รวยละก็.....เขาพูดถึงฉันแหละ-*-



ใช่ว่าฉันจะแย่ไปซะทุกอย่างนะ.....ข้อดีของฉันก็มีเหมือนกัน...เพียงแต่ฉันไม่เคยแสดงมันออกมาเท่านั้นเอง



ท่านแม่....คนที่ฉันรักมากที่สุด ได้ตายจากฉันไปตอนฉันอายุประมาณ10ขวบ ด้วยอบัติเหตุรถชน

ในตอนนั้นฉันเสียใจเอามากๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะพ่อกับแม่ฉันแยกทางกันตั้งแต่ฉันยังไม่เกิด



ฉันเลยถูกย้ายมาอยู่โตเกียวกับพ่อจริงๆของฉัน...............(เอ้ะ! ลืมบอกไปว่าฉันพูดภาษาได้หลายภาษาเลยทีเดียว เป็นความสามารถพิเศษน่ะ-.- เด็กน้อยคนนะที่จะพูดภาษาได้4ภาษา= = ไทย อังกฤษ ญี่ปุ่น และจีน)



ไม่เชิงหรอก....พ่อส่งเงินมาให้ในแต่ละเดือน

พ่อฉันเป็นเจ้าของโรงเรียนชื่อดังหลายที่ และเป็นเจ้าของธุรกิจโรงแรงด้วย

พ่อรักฉันมาก....หรือฉันคิดไปเองนะ?



ใช่สิ.....ฉันอยู่บ้านกับพี่เลี้ยงตั้งแต่อายุ10ขวบถึง16......และพี่เลี้ยงก็ทนความก้าวร้าวของฉันไม่ไหวเลยลาออกไป



ตั้งแต่แม่จากไป ท่านได้สั่งไว้ว่าให้ฉันเรียนให้จบ และทำงานดีๆ-*-



รวยขนาดนี้แล้วยังต้องทำงานอีกเรอะ!! เฮ้อ~ คิดแล้วยังหนักใจเลย



คนที่ฉันเชื่อฟังจะมีเพียงสองคนเท่านั้นคือ พ่อ และ แม่ ของฉันเอง= = นอกนั้นน่ะเหรอ....ฉันคิดจะทำอะไรกับคนพวกนั้นก็ทำได้ตามใจชอบเลยละ-.- เพราะฉันมีอำนาจพิเศษอยู่ลึกๆ



ในวันนึง~มีกลุ่มเด็กผู้หญิงอายุประมาณ14 5คนได้มั้ง~ กำลังรุมกระทืบฉันอยู่ในบริเวณสนาม

ในตอนนั้นฉันคิดถึงแม่ทันที คิดว่าจะต้องตายแล้วด้วยซ้ำมั้ง- -\'\'

แต่ไม่เลย......หลังจากนั้นได้ประมาณ5นาที มีรถตำรวจมาประมาณ10คัน-*- และผู้ชายตัวโตๆอีก20คน

กระชากเสื้อเด็กผู้หญิง5คนนั้นให้สูงเหนือพื้น พร้อมกับกล่าวว่า \'\'พวกเธอทำทำอะไรกับคุณหนู?\'\'



= = เอาละ...ตอนนั้นฉันเริ่มนึกแล้วว่า พ่อต้องส่งสายสืบมาจับตาฉันไว้ และสายสืบนั้นต้องแจ้งตำรวจแหงๆ= =

เอิ๊กส์~ ฟังดูโอเว่อร์ไปหน่อย........แต่นั่นแหละคือความจริง



หลังจากนั้น ฉันก็กลายเป็นคนที่ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะแหย่ง(หมายถึงไม่มีใครกล้าทัก หรือกล้าพูดคุยด้วย-.-)



ในตอนนั้นมันรู้สึกดีเหมือนกันที่ฉันเหมือนเป็นคุณหนูที่ใครๆก็ต่างเกรงกลัว

แต่ไม่ใช่เลยละ= =ความโด่ดเดี่ยวและอ้างว้างเข้าครอบงำฉัน.......



มันทำให้ฉันเป็นคนหยิ่งและไร้เพื่อนไปโดยที่ฉันไม่รู้ตัว.....

__________________________________________________________________________________________________



ฉันอายุ16~อยู่ม.5โรงเรียนชื่อดังที่นึง ร.ร.นี้เป็นโรงเรียนที่เน้นในเรี่องระเบียบ นักเรียนทุกคนจะต้องแต่งชุดกระโปรงสีแดง-.-

กระโปรง........?? ฉันเกลียดกระโปรงที่สุดเลยให้ตายสิ!!! -*- แต่ก็ช่วยไม่ได้นะ....จะให้ฉันใส่กางเกงมาแปลกอยู่คนเดียวได้ไง~



ฮึๆ ^^ แต่เรื่องทรงผมน่ะ...ฉันไม่เคยคิดจะรวบมันขึ้นหรอก มันน่าเกลียดจะตายไป= =

ไม่ว่าครูจะหักคะแนน หรือฟ้าจะถล่ม ฉันก็ไม่มีวันจะมัดผมขึ้นเป็นหางม้าเด่ดขาด-.-





             วันแรกของการเปิดเรียนเทอมที่หนึ่ง(เฮ้อ~เมื่อไหร่จะถึงวันปิดเทอมฟะ)



ฉันเดินเข้าห้องเรียนตามปกติ อื้ม~ มีนักเรียนเพิ่มขึ้นมามากเหมือนกัน......

ส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิงนะ เฮ้อ~ให้ตายสิ- - ในห้องนี้มีแต่ผู้ชายหน้าตาหล่อๆ แต่.....คงจะเหมือนกันทั้งชาติ

ผู้ชาย 99.99% จะเป็นคนดี รักเดียวใจเดียว และนิสัยดี



          \'\'นี่เธอ!!! นังเด็กใหม่....ฉันนั่งตรงนี้ทุกๆปี เพราะฉะนั้น ไปนั่งที่อื่นซะ\'\'ฉันพูดจาดุดัน-.- เฮ้อ~ฉันเป็นคนเยือกเย็นไปตั้งแต่เมื่อไหร่นะ



          \'\'อะ....เอ่อ.....ขอโทษนะคะ.....ฉันไม่รู้จริงๆว่าเธอนั่งตรงนี้........ขะ..ขอโทษ\'\'= =ให้ตายเถอะ....ยัยแว่นนี่อ่อนปวกเปียกชะมัด...แต่เป็นเด็กใหม่ ไม่น่าจะรู้นิสัยของฉันนี่นา? ปกติแล้วใครที่ไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร มักจะไม่ยอมอะไรฉันง่ายๆ?



          \'\'.......อืม.......เธอเด็กใหม่เหรอ\'\'



          \'\'ค่ะ....ชื่อฝนนะคะ\'\'



          \'\'= =ทำไมต้อง ค่ะ ด้วย!!!....เธอนี่มันน่าโมโห....\'\'ฉันได้ยินคำว่า ค่ะ ก็รู้สึกโมโหขึ้นมา ฉันไม่เคยพูดค่ะกับใครเลยหลังจากแม่จากไป....



          \'\'ขะ....ขอโทษค่ะ\'\'



          \'\'-*- เธอชื่อฝน?ใครแต่งให้เธอเนี่ย- -ฉันเกลียดฝน...... อืม~ ฉันเจสซิก้า.....\'\' ฉันไม่อยากจะคุยกะเด็กใหม่นี่เล๊ย อินู๋เอ้ย เข้าโรงเรียนผิดที่แล้ว......ถึงโรงเรียนนี้จะดัง ก็ดังเพราะกีฬา บาส ไม่ก็ ฟุตบอล เพราะอะไรน่ะเหรอ- -เพราะคนที่อยู่โรงเรียนนี้เก็บกดมากน่ะสิ ตอนเล่นถึงได้เล่นเหมือนจะเอาตายกันไปข้าง- -เคยได้ยินมั้ย play like a killer อ่า....



ไงก็ตาม ฉันนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเดิม-.-ตัวที่แพงที่สุด ว่างั้นเหอะ



          \'\'เอาละคะ นั่งเรียนทุกคนเลือกที่นั่งได้แล้วใช่มั้ยคะ.....ปีนี้เรามีนักเรียนใหม่เข้ามา4คนค่ะ^ ^ ใครที่รู้ตัวว่าเป็นเด็กใหม่ ช่วยยืนขึ้นและแนะนำตัวให้เพื่อนคนอื่นด้วย\'\'



อินู๋นี่ยืนเป็นคนแรก(หมายถึงฝนน่ะ-*-)



          \'\'อ่า เอ่อ....สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกคน เราชื่อฝนนะคะ......ย้ายมาจากโรงเรียนสตรีค่ะ..อ่าเอ่อ....ยินดีจะได้เป็นเพื่อนกับทุกๆคนนะคะ\'\'



          \'\'จ้ะ^ ^ คนต่อไปจ๊ะ\'\'



          \'\'.........ผม~ แมทริค ผมถูกโรงเรียนงี่เง่าโรงเรียนนึงถีบส่งมาโรงเรียนนี้-.- เพราะผมมีเรื่องกับรุ่นพี่.....แต่กว่าจะเข้าโรงเรียนนี้ได้ พ่อผมเสียตังไปรู้ไม่กี่แสน...ทั้งๆที่รู้ว่า ยังไงผมก็ต้องถูกย้ายออกอยู่แล้ว.......และผมก็....\'\'



          \'\'= =เอาละจ้ะ แมทริค~ ไม่ต้องบอกประวัติมาก็ได้จ้ะ เอาแค่ชื่อก็พอ-*-\'\'ครูรีบแทรกขึ้นมาทันทีเชียว



          \'\'ครูแรน- -รีบๆสอนได้มั้ยอะ เสียเวลาชะมัด.....เรื่องเด็กใหม่พวกเนี๊ย....คุยๆไปเดี๋ยวก็รู้จักกันเองแหละน่ะ มาแนะนำตัวแบบนี้เสียเวลาของเจสแย่เลย\'\' ไม่รู้ว่ามีอุกาบาศอารายมาพุ่งชนหัวฉันเข้า ฉันถึงได้ลุกขึ้นด้วยอารมณ์ที่โมโหสุดๆ พร้อมกับบอกกับครูแบบน้ำเสียงไม่เป็นมิตรนัก



          \'\'......ค่ะ......ครูจะแนะนำแค่ชื่อให้ละกันนะคะ....คนแรกเนี่ยชื่อฝน ส่วนนั่นแมทริค.....อีก2คน ริต้ากับ........... เอ๊ะ!! \'\'



          \'\'ใครเห็นคิริยะบ้าง?\'\'ครูแรนมองไปรอบๆ มีโต๊ะว่างอยู่โต๊ะนึง



          \'\'คิริยะ- - ฮ่า....ชื่ออะไร ตลกชะมัด\'\'ฉันคิดพร้อมกับแอบหัวเราะคิกออกมา คนที่ชื่อคิริยะจะต้องเป็นคนที่เฉิ่มๆแหงๆ ก๊ากกกๆๆๆ



ก๊ออกกกก ก๊ออกกก



          \'\'ผมขอโทษที่มาส่ายครับ!!! พอดีว่ามีอุบัติเหตุแถวๆถนน หน้าโรงเรียนครับ\'\'O.o o.O O.o



          \'\'คิริยะ....มาส่ายวันแรกครูจะละเว้นให้....ครูชื่อแรน....คงจะจำได้นะ ไปนั่งที่ข้างๆนู๋ฝนสิ\'\'



แง่ว~~~~~ ตาคิริยะอะไรเนี่ย= =หล่อเป็นบร้า!!! หล่อว่าผู้ชายทั้งห้องนี้อีก...แต่สิ่งที่ฉันไม่ชอบเลยก็คือ..กลิ่นผู้ดี= =

แถมได้ไปนั่งกะยัยฝนเหรอ? เอ......สงสัยจะเข้ากันได้ดีนะ-.-ยัยฝนก็ออกจะสวย ตานั่นก็ออกจะหล่อ.....เห๊อะ!!! ชั้นคิดแล้วก็อิจฉาอยู่ลึกๆเหมือนกัน



__________________________________________________________________________________________________



ในช่วงพักเที่ยงมันก็น่าเบื่อไม่ใช่น้อย ฉันเดินลงมาจากตึกพร้อมกับสังเกตุว่ามีคนวิ่งตามมาข้างหลัง



          \'\'เจสซิก้า!! รอชั้นด้วยยยย\'\'ยัยฝนนี่เอง- -เฮ้อ...แค่ได้ยินชื่อก็จะบ้าแล้ว....



          \'\'ตามฉันมาทำไม\'\'



          \'\'แฮ่ก.....แฮ่ก......เราไปทานข้าวด้วยกันนะ\'\'



          \'\'จะบ้าเหรอ!! ยัยบ๊อง!! ฉันไม่มีเวลาจะให้เธอมาลอกการบ้าน......ห๊ะ? เธอว่างัยนะ........\'\'



          \'\'ทานข้าวด้วยกัน...ก็หมายถึงนั่งโต๊ะร่วมกัน ทานข้าว และคุยกันไง\'\'



          \'\'............เธอชวนฉันเพื่อที่จะไปกินข้าวด้วยกันเนี่ยนะ O_o?\'\'แน่นอนสิ...ยัยนี่ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของฉัน แต่จะรู้หรือไม่รู้ ก็ไม่มีใครเคยชวนฉันทานข้าวด้วยอยู่ดี-.-



          \'\'ใช่ ^ ^ เราเป็นเพื่อนกันนิ\'\'



          \'\'- -ฉันชอบทานข้าวคนเดียว......และเราไม่ได้เป็นเพื่อนกัน\'\'ฉันกล่าวสั้นๆพร้อมกับนั่งลงที่โต๊ะอาหารอย่างหงุดหงิด



          \'\'อะไรกัน...โต๊ะก็ออกจะกว้าง งั้นฉันขอนั่งตรงนี้แล้วกัน\'\'



          \'\'-*- นี่มันโต๊ะของฉันคนเดียว.....อ่านไม่ออกรึไง\'\'ฉันชื่อไปที่ชื่อของฉัน ที่ติดอยู่ตรงหน้าโต๊ะ



          \'\'.....ไม่แฟร์นี่.....โต๊ะไหนๆก็เป็นโต๊ะส่วนรวมทั้งนั้นแหละ และฉันก็ไม่เห็นที่อื่นที่ว่างแล้วด้วย....ให้ฉันนั่งทานข้าวด้วยเถอะนะ ครั้งเดียว.....\'\'



          \'\'= =เฮ้อ........แต่เธอต้องไปซื้อข้าวมาให้ฉัน และน้ำโซดาด้วย-.-\'\'ฉันมองดูรอบๆโรงอาหาร- -จริงด้วยแฮะที่ไม่มีที่ว่างให้ยัยนี่เลย

- -โอ๊ยยยย เห็นแล้วก็รู้เลยว่าตัวเองเป็นจุดเด่น....ก็แหงละ โต๊ะฉันนั่งได้ประมาณ10คน แต่มันกลับเป็นโต๊ะของฉันคนเดียวซะงั้น



          \'\'มาแล้วจร้าาาาาาาาาาาา พิซซ่าร้อนๆ นี่เราซื้อมาจากร้านที่ป้าเค้าเป็นฝรั่งจริงๆเลยน้า\'\'



          \'\'- -.........ฉันไม่ได้บอกเธอเหรอว่าฉันไม่กินของที่ทำให้อ้วน ยิ่งพิซซ่าเนี่ย= =ฉันเกลียดที่สุด!!!!\'\'



          \'\'วันนี้มีวิชาพละไม่ใช่เหรอ กินชิ้นเดียวเองก็ได้ เดี๋ยวจะไม่มีแรงนะ........จะให้ซื้ออย่างอื่นน่ะ ฉันไม่มีเงินจะซื้อให้เธอแล้ว\'\'



          \'\'บ้าจริงเว้ยยยยย= =ไม่กงไม่กินมันแล้ว เฮ้อ!!\'\'



ฉันเดินออกมาจากโรงอาหารอย่างเงียบๆ ปล่อยให้ฝนจ้องดูฉันพร้อมกับแววตาเศร้าๆ

ฝนเดินตามฉันมาพร้อมกับทิ้งถาดพิซซ่าลงถังขยะ



          \'\'เธอตามฉันมาทำไม.....\'\'ฉันถามพร้อมกับจ้องลงกับพื้น เดินไปเรื่อยๆสู่ใต้ต้นจามจุรีเยน(ตั้งเองค่ะ)



          \'\'ฉันจะนั่งกินอยู่คนเดียวได้ยังไง.....โต๊ะนั้นเป็นของเธอ และฉันก็ทานข้าวไม่ลงแล้วละ ขอโทษนะที่ทำให้ไม่พอใจ\'\'แววตาของฝนดูซึมๆ ทำไมมันถึงทำให้ฉันรู้สึกผิดขึ้นมาได้ก็ไม่รู้สิ-.-



          \'\'............\'\'ฉันไม่พูดอะไร พร้อมกับเดินเร็วขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งบ่งบอกความหมายว่าให้ยัยนี่ไปให้ไกลๆตา-*- แต่ไม่เลย ยัยนี่กลับวิ่งตามฉันมาซะอีก เฮ้อ!!



          \'\'นี่พวกนาย....ที่ตรงนี้เป็นที่ของฉัน....\'\'ฉันมองหน้ารุ่นน้องผู้ชายสองคนกำลังนอนอยู่ตรงเก้าอี้ไม้แถวๆใต้ต้นไม้ ฉันบอกไปพร้อมกับก้มหน้าลงลึกๆ= = รู้สึกเวียนหัวชะมัด!! วันนี้เป็นอะไรนะ.......



          \'\'แต่พวกผมมาก่อนนะ เจ้ไม่เห็นหรือไงว่าพวกผมมาถึงที่นี่ก่อน\'\'เอ้า! ไอ่เด็กเวรนี่อยากหาเรื่อง-*-



          \'\'ต้นไม้ต้นนี้ ฉันสลักชื่อไว้ตั้งแต่ปีก่อน.....ตาไม่ดี หรือว่าอ่านหนังสือไม่ออกกันแน่\'\'



          \'\'....เจ.....เจสซิก้า...? ก๊ากกๆ ชื่อใครวะ ชื่อเหมือนหมาบ้านกุเลย!!!!\'\'



          \'\'นี่พวกนาย!!!! อย่ามาว่าเจสซิก้าเค้าอย่างงั้นนะ แฮ่ก แฮ่ก.....\'\'ยัยฝนวิ่งช้าเอามากๆ= =กว่าจะมาถึงฉันก็คงเดินไปได้ถึงสุโขไทแล้วมั้ง- - เข้าเรื่องกันต่อ



ยัยฝนวิ่งเข้ามาหอบนิดๆ พร้อมกับเอ่นวาจาแข็งใส่รุ่นน้องสองคนนั้นไป



          \'\'ฝน~เธออย่ามายุ่งเลยจะดีกว่า......และพวกนายสองตัว....ทานสุนัขเข้าไปมื้อเที่ยงนี้รึงัย-.- นี่ไม่บอกก็คงจะรู้นะ......ฉันเตือนพวกนายแล้ว ถ้าไม่ออกไปจากที่ตรงนี้ละก็...............\'\'



          \'\'เจ้!!! พวกผมก็บอกเจ้แล้วว่า~ ผมมาที่นี่ก่อน และอีกอย่าง เจสซิก้าวไรเนี่ย ผมจะเชื่อได้ไงว่าเป็นชื่อเจ้ละ?\'\'



          \'\'อย่าพูดมากเลยไอ่แบงค์....กุว่านะ....ปล่อยให้เจ้สองคนนี่บ้าไปสองคนเหอะว่ะ\'\'-.-อิตานี่นอนลงตรงเก้าอี้ตัวสำคัญของฉัน......



          \'\'เฮ้ย...แต่กูว่า เจ้คนแรกน่ารักดีว่ะ.....เอางี้....เจ้คับ~ ถ้าอยากจะนั่งที่ตรงนี้มากละก็ มานั่งตักผมก็ได้\'\'



          \'\'...........เจสซิก้า.....เราว่าไอ่เด็กสองคนนั้นมันต้องคิดไม่ดีแน่ๆ ฉันว่าเราไปนั่งที่อื่นกันเถอะ\'\'ยัยฝนบ๊อดออกมา-*-มันทำให้อารมณ์ฉันพุ่งจี๊ดดดด จี๊ดดดขึ้นหัวสมองเลยละ



ฉันเริ่มทนไม่ไหว- - ฉันเดินเข้าไปหาที่คนแรกที่มันนั่งอยู่ พร้อมกับกระชากเสื้อมันขึ้น ชกหน้ามันไปเต็มๆด้วยมือฉันเองเนี่ยแหละ

ตาคนแรกนอนกองกับพื้นด้วยความเจ็บปวด...ส่วนอีกคนตกใจ ก็วิ่งมาหาฉันพร้อมกับทำท่าจะชกฉันเหมือนกัน-.-



ผัวะ!!!!!!!!!!!!



ฉันชกเข้าไปที่ท้องของอีกคนด้วยความสะใจ



          \'\'-*- ฉันเจสซิก้า.......จะไปฟ้องครูหรือยกพวกมาก็จำชื่อให้ถูก....ตอนนี้..ช่วยเอากาบานของพวกนายออกไปให้พ้นๆหน้าฉันที= =\'\'



รุ่นน้องสองคนนั้นไม่ถึงกับเลือดออกหรอก- -เพราะวันนี้ฉันไม่ค่อยมีแรงเท่าไหร่

ถึงจะโดนฉันชกไปเจ็บแค่ไหน ก็วิ่งใส่เกียร์หมาหนีไปซะเร็วเชียว



          \'\'O.o โหย!! เธอทำได้ไง!!! ยอดไปเลย!!!\'\'ยัยฝนทำฉันปวดหัวตุ๊บๆอีกแย้วT-T



          \'\'= = เงียบน่ะ!! ไม่เห็นหรือว่าฉันกำลังจะนอน.....โห่!! ให้ตายเหอะ หมดเวลาพักแล้ว....เฮ้อ!! วิชาพละฉันโด่ดดีกว่า\'\'



          \'\'โด่ดเหรอ!! เธอจะโด่ดเรียนไม่ได้นะ!!\'\'



          \'\'......แม่คะ.....หนูขอไม่เรียนวิชาพละสักวันนึงนะคะ........\'\'



          \'\'หือ? เธอว่างัยนะ\'\'



          \'\'...................ปะปล่าว......ฉันไม่ได้คุยกับเธอซะหน่อยยัยบื้อ- -คนที่ฉันคุยอยู่...คือแม่ฉันตังหาก......เธออยากจะไปเรียนใช่มั้ย งั้นก็ไปซะ!!! ไป๊.......\'\'



          \'\'ต้นไม้คือแม่ของเจสซิก้างั้นเหรอ\'\'



          \'\'คงงั้นแหละมั้งยัยบ๊อง!! ไปซะ ชั้นจะหล๊าบบบบ\'\' ฉันนอนลงที่เก้าอี้ ใต้ต้นไม้ที่แสนจะอบอุ่น ปกติฉันจะไม่ทานข้าวและจะมานอนที่นี่บ่อยๆ เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกไม่ว้าเหว่และเดี่ยวดาย



          \'\'บอกมาหน่อยสิ.......ทำไมถึงเรียกต้นไม้นั่นว่าแม่......และพ่อแม่เธอเป็นใครเหรอ วิชาพละวันแรกโด่ดไม่ดีหรอกนะ\'\'



          \'\'เธอนี่อยากรู้ไปหมดทุกเรื่องเลยรึไง มันไม่ใช่เรื่องของเธอ- - ไปให้พ้น!!!\'\'



          \'\'เธอนี่ตลกจัง^ ^ ฮิๆ ถ้าเธอขาด ฉันจะขาดเป็นเพื่อนนะ.....ไม่ต้องขอร้องถึงขนาดนั้นก็ได้\'\'



          \'\'ยัยบ๊องเอ้ย!!\'\' ฉันเอ่ยเป็นคำสุดท้าย พร้อมกับหลับไปโดยที่ไม่ทันรู้ตัว