คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : CHAPTER4
Chapter4
ในเ้าวันนี้อยอลมาเรียนามปิแ่สิ่ที่ะเปลี่ยนไปือเพื่อนสนิทอเาที่ไม่มาโรเรียนในวันนี้
อยอลยันั่มอประูอห้อเรียนรอว่าเมื่อไรเพื่อนสนิทอัวเอถึะมา
อยอลทั้โทรหาแ่ลับไ้ยินเสียอบลับให้ฝา้อวามอัโนมัิ
“อูฮยอนอ่า นายไปไหนทำไมยัไม่มาเรียนอีใล้ถึเวลาเ้าเรียนแล้วนะ
ันเหานะรีบๆมา”
อยอลรอเสียัวเอไปยัโทรศัพท์เพื่อฝา้อวามหาเพื่อนสนิท
ในวันนี้อยอลเ้าเรียนทั้วันโยไม่มีอูฮยอนมาเรียน้วย
“อยอลลี่”
“วันนี้ฮยอะมารับนะลับบ้าน้วยันนะ”
“โอเรฮ่ะ เลิเรียนแล้วเอัน”
“เ้ารออยู่้าหน้าโรเรียนนะ”
มยอูนรัอยอลไลน์หาเพื่อวันนี้ะไ้ลับบ้าน้วยัน
หลัาุยับมยอูเสร็ไม่นาน็ถึเวลาเลิเรียน อยอลยืนรอมยอูอยู่หน้าโรเรียน
ไม่นานรถยน์สีาว็มาอใล้ที่อยอลยืน
อยอลำรถนรััวเอไ้ึเินไปึ้นรถโยที่ไม่้อให้มยอูเรีย
“อยอลลี่
วันนี้ินอะไร่อนลับบ้านีรับ”
มยอูถามนรัามปิที่เยทำเวลามารับลับบ้าน
แ่แปลที่วันนี้นรััวเอสีหน้าไม่่อยีเท่าไรแถมยัเหมืออี่าหา
เมื่อมยอูเห็นอย่านั้นึับมือแล้วถามอยอล
“วันนี้มีอะไรหรือเปล่าทำไมทำหน้าแบบนั้น”
อยอลเมื่อเห็นนรัถามึบอออไปเพราะ้วยวามเป็นห่วเพื่อนอัวเอ
“วันนี้อูอยอน
ไม่มาโรเรียนฮะ ไม่รู้ว่าเป็นอะไรหรือเปล่าโทร็ปิเรื่อ”
อยอลพู้วยอารมย์เป็นห่วเพื่อน เพราะอูอยอนไม่เยปิเรื่อโทรศัพท์
อยอลรู้สึเป็นห่วเพื่อนสนิทัวเอมา
“ลอโทรไปหาพ่อออูฮยอนหรือยัล่ะ”
มยอูถามเพราะิว่าพ่ออูอยอนน่าะรู้ว่าลูอัวเอเป็นอะไรมาที่สุ
เมื่อมยอูพูบอยอล็ยโทรศัพท์ึ้นเพื่อโทรหาพ่อออูอยอน
“สวัสีรับ
ุลุ ผมอยอลนะรับ”
“อ่ออยอลเหรอลูมีอะไรหรือเปล่า”
“ทำไมวันนี้อูฮยอนไม่มาเรียนรับ
ผมโทรไปเา็ไม่รับ ผมเป็นห่วเานะรับเลยโทรหาุลุ” อยอลพู้วยวามเป็นห่ว
“อูฮยอนเาไม่สบายนะลู
้ออยู่บ้านพัผ่อน่อน” อุนรู้สึหนัใที่้อโหเพื่อนอลูัวเอเาอายเินว่าที่ะบอว่าอูฮยอนถูับไปเพื่อัอให้ัวเอ
“รับ
ผมฝาุลุบออูอยอนให้หน่อยนะรับว่า ่วยเปิเรื่อโทรศัพท์หน่อย”
อยอลแ่เป็นห่วเพื่อนเลยอยาะุยให้แน่ใว่าอูอยอนไม่เป็นอะไรมา
“ไ้ๆ
เี๋ยวลุลับบ้านลุะบออูฮยอนให้นะ”
“อบุนะรับุลุ”
หลัาวาสายอยอล็รู้สึีึ้นเมื่อรู้ว่าเพื่อนัวเอไม่ไ้เป็นอะไรมา
“รู้สึีึ้นยัรับ
อยอล”
มยอูถามหลัาที่เห็นสีหน้านรััวเอีึ้น
อยอลอบ้วยารยิ้มและพยัหน้าให้
มยอูยมือ้าที่ไม่ไ้ับพวมาลัยมายี้ผมอนรั
“พอแล้ว
ผมเสียทรหมเห็นไม่เนี้ย”
อยอลพูพร้อม้วยอาารหน้าแ
อยอลเป้นแบบนี้ทุรั้ที่มยอูยี้ผมเารู้สึถึวามรั วามเอ็นู
วามเป็นห่วที่มยอูมีให้ัวเอเารู้สึีแ่็อบเินนเผยอาารหน้าแออมา
...........................................................................................................................
หลัาที่ทาน้าวเสร็มยอูไปส่อยอลที่บ้าน วันนี้มยอูไม่ไ้นอนที่อนโเพราะวันนี้เาลับบ้านเร็วและพรุ่นี้ไม่มีานเร่่วนอะไร มยอูเิเ้ามาในบ้าน็พบับพี่ายและใรอีนที่เาุ้นาและรู้ัี ำลันั่ทานอาหารที่โ๊ะอาหารอยู่
“อูอยอน”
มยอูเรียอูอยอน้วยอาารสสัยว่าทำไมถึมาอยู่ที่นี่ไ้ หลัาที่อูฮยอนไ้ยินเสียทีุ่้นหูเมื่ออูฮยอนเยหน้าึ้นอูฮยอน็ใที่เห็นมยอูนรัอเพื่อนเอที่นี่
“ทำไมอูฮยอนมาอยู่ที่นี่ไ้”
มยอูพู้วยวามสสัยและใ
“เามาอยู่ในถานะลูหนี้อันไ
มยอู แล้วแล่ะลมอะไรหอบมาถึลับมานอนบ้านไ้”
เป็นอยูที่พูึ้นเพื่ออบำถามและถามน้อายัวเอที่ไม่่อยะลับมาบ้านบ่อยเท่าไร
“ฮยอผมอุยอะไรหน่อย”
“อูอยอนันอุยับพี่ันหน่อยไ้ไหม”
มยอูพูับพี่ายัวเอและหันมาบออูอยอนให้ออไป่อน
“ฮยอ
บอผมมาว่าที่ฮยอเอาอูฮยอนมาอยู่ที่นี่เพราะอะไรันแน่”
มยอูรู้ัับพี่ายัวเอีทำไมเาะไม่รู้ว่าพี่ายัวเอ้อารอะไรแ่มยอูเลือที่ะถามให้แน่ใว่าเาิไม่ผิ
“แ็รู้ีอยู่แล้วไม่ใ่เหรอมยอูว่านแบบพี่ะเอาอูฮยอนมาทำอะไร”
อยูพู้วยท่าทาเรียบนิ่
“ฮยอนั่นเ็มอปลายไหม
ที่ฮยอทำมันไม่ทำร้ายันไปเหรอ ฮูยอนยัเพิ่ะ18้วย้ำ”
มยอูพูเพื่อะเือนสิพี่ายัวเอ
“ทำไมล่ะทีู่หมั้นแยัอายุ18เลยนี่
ทำไมันะทำไม่ไ้”
อยูพูับน้อาย้วยอารม์ที่ไม่อบให้น้อายมายุ่ับเรื่อัวเอ
“ที่ฮยอพู็ถูที่แฟนผมอายุ18 ล่วเินเาแบบที่ฮยอทำับอูฮยอนแน่นอน”
มยอูเริ่มพู้วยอารม์รุ่รุ่น เพราะเารู้สึว่ารั้นี้ที่พี่เาทำมันเินไปอูอยอนยัเ็เินไปที่ะ้อมาเอเรื่อแบบนี้
“ฮยอปล่อยอูอยอนไปเถอะนะผมอล่ะ
ผมไม่เยยุ่เรื่ออฮยอแ่รั้นี้ผมอไ้ไหม ปล่อยเ็นนี้ไป
อูฮยอนะบมอปลายอยู่แล้ว นะฮยอ ผมอ”
มยอยัระับอารม์ไ้ีอยู่ึลออพี่ายัวเอ
“ะไม่ไ้หรอมยอู
ันรอโอาสที่ะไ้อูฮยอนมาเป็นอัน ันอยาไ้เ็นนั้นั้แ่วันที่เห็นเ็นนั้นรั้แร และันะไม่ยอมให้เ็นนี้ไปไหนเ็า”
“ฮยอ!!!”
มยอูพูไม่ออเาพยายามะ่วยอูอยอนแล้วแ่เาทำไม่ไ้
“ั้นผมออะไรฮยอไ้ไหม” มยอูพู้วยท่าทาอ้อนวอน
“อะไรล่ะ
ันให้แไ้หมยเว้นอูฮยอน” อยูพู้วยอารม์เรียบนิ่
อยูรัมยอูน้อายอัวเอมา
เพราะเาูแลมยอูมาโยลอั้แ่ที่พ่อแม่เาเสียไปทำให้อยูยอมทุอย่าเพื่อให้น้อัวเอมีวามสุ
“ฮยอให้อูฮยอนิ่อับนภายนอไ้ไหม
และให้เาไปเรียน้วย”
มยอูเห็นอูฮยอนใล้ะบมอปลายอยู่แล้วึไม่อยาให้อูฮยอนหยุเรียนถ้าอูอยอนไม่ไุ้ยับนอื่นบ้าเาลัวอูฮยอนะเป็นโรึมเศร้า ิมมยอูรู้ว่าอูฮยอนถูพี่ายัวเอฝีนใแล้วแน่ๆ
“ไ้แล้วันะให้เาไปเรียน
และิ่อับู่หมั้นนาย้วย”
ทำไมอยูะไม่รู้ว่าอูฮยอนเป็นเพื่อนสนิทอู่หมั้นน้อายัวเอเพราะหลัาที่ให้นสืบเรื่ออูอยอนเา็รู้ว่าเพื่อนสนิทออูฮยอนือู่หมั้นน้อายัวเอ
“ฮยอรู้้วยเหรอว่าอูฮยอนเป็นเพื่อนสนิทแฟนผม” มยอูพู้วยวามสสัย
“ใ่”อยูพูแ่นั้น
“ฮยอผมอเ้าไปุยับอูฮยอนไ้ไหม”
มยออพี่ายัวเอเพราะอยาะเาไปุยับอูฮยอน
๊อๆๆ
“อูอยอน
นี่ฮยอเอนะ ฮยออเ้าไปไ้ไหม”
มยอบออูฮยอน่อนะเ้าไปในห้อ
เมื่อมยอูเ้าไปในห้อเห็นอูฮยอนนั่เียบอยู่บนเียนอนมอออไปยันอหน้า่ามยอูรู้สึว่าอูฮยอนเปลี่ยนไปริๆาเ็ที่ร่าเริอนนี้ลายเป็นนที่เียบ ไม่่อยยิ้ม
“อูฮยอนเป็นยัไบ้า
อยอลเป็นห่วนายมานะที่วันนี้นายไม่ไปเรียนอ่ะ”
มยอูพูพร้อมนั่ล้าๆอูฮยอน
“ฮยอผมะไปที่ไหนไ้
ั้แ่ถูุอยูับมาผม็อยู่แ่ในบ้านออไปไหน็ไม่ไ้โทรหาใร็ไม่ไ้แม้แ่ป๊าผม็ไม่ไุ้ย”
อูอยอนพู้วยเสียสั่นเรืออูฮยอนไม่อยาร้อไห้ให้ใรเห็นว่าเาอ่อนแอนาไหน
อูฮยอนพยายามลั้นน้ำาโยารเยหน้ามอ้าบนเพื่อไม่ให้น้ำาไหล
“ันอโทษนะที่่วยอะไรนายไม่ไ้เลย
ันพยายามพูับอยูอยอแล้วแ่เาไม่ฟัันเลย” มยอูพูพร้อมยมือึ้นลูบหัวอูอยอน
เาสสารอูอยอนที่ะ้อมาเออะไรแบบนี้เาเห็นอูอยอนเป็นเหมือนน้อนหนึ่
“อูฮยอนอ่าถ้าอยาร้อไห้็ร้อออมาเถอะนะ
อย่าเ็บมันไว้เลย”
หลัามยอูพูบอูฮยอน็ร้อไห้โฮออมา
“ผมไม่เ้าใทำไมเาะ้อใร้ายับผมนั็ไม่รู้ ผมไปทำอะไรให้เาเหรอฮะ เี๋ยวนี้เ้าหนี้เาทวนี้ไม่ไ้เาะทำยัไับลูหนี้็ไ้เหรอฮะ
ผมรู้สึลัวทุรั้ที่เอเาแ่ผม็้อทำเป็นเ้มแ็สู้”
อูฮยอนเมื่อถึุที่วามอทนหมไปเา็ไ้ระบายวามรู้สึที่ัวเอเ็บไว้ออมา
มยอูที่ไ้ฟัอูอยอนพู็รู้สึุอยู่ที่อ แ่มยอูยันั่ปลอบนอูฮยอนรู้สึีึ้น
“ฮยอผมออะไรฮยออย่าหนึ่ไ้ไหม
ฮยออย่าเล่าเรื่อนี้ให้อยอลฟัไ้ไหมผมอล่ะ”
อูอยอนไม่อยาให้เพื่อนสนิทอัวเอ้อมาอยเป็นห่วเา
“ไ้สิ
ฮยอะไม่บออยอลเ็า
เรื่อโรเรียนับเรื่อโทรศัพท์ฮยอุยับอยูฮยอให้แล้วนะ”
มยอูพู่อนะลุึ้นเรียมที่ะออาห้อเพื่อให้อูฮยอนไ้พัผ่อน
“พัผ่อนเยอะๆนะ
อูฮยอน ฮยอลับห้อ่อนนะถ้ามีอะไรที่ฮยอ่วยไ้โทรมาหาไ้นะ”
มยอูพูเสร็็ออาห้อไป
/////////////////////////TALK//////////////////////////////////////////
เฮลโล่ 555555555555ลแล้วนะฮับอนนี้เหมือนะแ่ลทะเลแ่ไม่ลึ5555555อยู่เรียบๆายฝั่5555 ฟิเราลเรื่อยๆนะ เอาแน่เอานอนไม่ไ้ เพราะเรายุ่เป็นบาอาทิย์และถ้าอาทิย์ไหนเรียมาๆ็ะแ่เสร็เร็ว ฝา #ฟิใร้ายยูอู
ความคิดเห็น