ยัยคนบ้า

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

เรื่องนี้ไม่ต้องบอกว่าจะเป็นเรื่องอะไร เพราะ แค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่เพียงอยากจะบอกใครคนหนึ่งที่ไม่มีโอกาสที่จะได้บอกท่านนั้นอีกแล้ว

.............................................................................................................................

ฉันเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่บางครั้ง ฉันก็เหมือนคนบ้า สิ่งเลวร้ายสุดๆที่เกิดขึ้น ถาโถมมาหาฉัน โดยที่ไม่มีใครคิดว่ามันจะเกิดขึ้นจริงๆ แต่แล้วมรสุมชีวิตก็พัดพาฉันกระเด็นกระดอนลงสู่ก้นเหวที่มีหนามแหลมคมปักทิ่มแทงใจ

ฉันร้องไห้ ทุกสิ่งทุกอย่างทำให้ฉันเหมือนคนบ้าเข้าไปทุกที ไม่มีใครจะปลอบใจฉันได้เลย ทุกอย่างกำลังด่ำดึ่งลงไปสู่เหว สู่สิ่งที่เลวร้าย ภาพดีๆต่างๆสุมลงที่หัวฉัน ไม่มีใครจะต้านทานไหว ไม่มีใครจะหยุดความตาย

8 เดือนกว่า ที่ท่านจากไป ฉันก็ยิ่งเหมือนคนบ้า ฉันคิดว่าสิ่งท่านจะกลับมาหาฉัน ทั้งๆที่ท่านจากไป ฉันเฝ้าแต่ภาวนาว่าสิ่งที่ฉันสุญเสียไปจะกลับมาหาฉัน แต่....แต่ในโลกนี้ มันคงเป็นจริงได้เพียงความฝัน ไม่มีใครตายไปแล้ว และจะกลับมามีชีวิตเฉกเช่นคนปกติอีกต่อไป..........

ค่ำคืนที่ฉันต้องหวาดกลัวเสียงหมาหอน ต้องร้องไห้เสียใจ คนที่เคยดูแลฉัน คอยป้อนน้ำป้อนข้าวตอนเด็กๆ ฉันคิดตลอดว่าท่านเป็นแม่คนที่สองของฉัน เป็นเพื่อนแก้เหงา คอยเล่าเรื่องตลกๆ คอยเล่นเป็นเพื่อนฉัน ทำทุกอย่าให้ฉันมีความสุข หาสิ่งที่ดีที่สุดให้ฉันเสมอ

ตั้งแด่ฉันจำความได้ ท่านก็หาโรงเรียนที่ดีที่สุด ทำให้ฉันไม่ต้องเรียนโรงเรียนวัด มีแต่เพื่อนที่ดี มีอนาคตที่ดี ฉันมีความสุขที่สุด ท่านหาทุกสิ่งที่ดีที่สุดที่ท่านหามาได้ ท่านมาเคยทวงความกตัญญูจากฉัน และไม่คิดว่าจะได้ตอบแทนความดีของท่าน ท่านก็จากฉันไปแล้ว

มีอะไรอีกหลายอย่างที่ฉันไม่ได้พูดถึง เพราะว่าฉัน..อธิบายไม่ได้อีกแล้ว สิ่งที่ทุกคนอาจจะมองข้าม สิ่งที่ทุกคนเคยละเลย แต่..สำหรับฉัน..............

จะเก็บสิ่งนี้ไว้จนกว่าฉันจะจากโลกนี้ไป

หนูมีสิ่งที่อยากจะบอกย่าว่า

หนูเหงา ย่าทิ้งหนูไปทำไม ย่ากลับมาหาหนูได้ไหม ไม่มีย่าแล้วหนูจะอยู่ได้ยังไงทุกคนรอย่าเสมอ ไม่ว่าจะกี่ภพ กี่ชาติก็ตาม หนูก็อยากจะเป็นหลานของย่าคนเดิม..

เนื้อเรื่อง

เรื่องนี้ไม่ต้องบอกว่าจะเป็นเรื่องอะไร เพราะ แค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่เพียงอยากจะบอกใครคนหนึ่งที่ไม่มีโอกาสที่จะได้บอกท่านนั้นอีกแล้ว

.............................................................................................................................

ฉันเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่บางครั้ง ฉันก็เหมือนคนบ้า สิ่งเลวร้ายสุดๆที่เกิดขึ้น ถาโถมมาหาฉัน โดยที่ไม่มีใครคิดว่ามันจะเกิดขึ้นจริงๆ แต่แล้วมรสุมชีวิตก็พัดพาฉันกระเด็นกระดอนลงสู่ก้นเหวที่มีหนามแหลมคมปักทิ่มแทงใจ

ฉันร้องไห้ ทุกสิ่งทุกอย่างทำให้ฉันเหมือนคนบ้าเข้าไปทุกที ไม่มีใครจะปลอบใจฉันได้เลย ทุกอย่างกำลังด่ำดึ่งลงไปสู่เหว สู่สิ่งที่เลวร้าย ภาพดีๆต่างๆสุมลงที่หัวฉัน ไม่มีใครจะต้านทานไหว ไม่มีใครจะหยุดความตาย

8 เดือนกว่า ที่ท่านจากไป ฉันก็ยิ่งเหมือนคนบ้า ฉันคิดว่าสิ่งท่านจะกลับมาหาฉัน ทั้งๆที่ท่านจากไป ฉันเฝ้าแต่ภาวนาว่าสิ่งที่ฉันสุญเสียไปจะกลับมาหาฉัน แต่....แต่ในโลกนี้ มันคงเป็นจริงได้เพียงความฝัน ไม่มีใครตายไปแล้ว และจะกลับมามีชีวิตเฉกเช่นคนปกติอีกต่อไป..........

ค่ำคืนที่ฉันต้องหวาดกลัวเสียงหมาหอน ต้องร้องไห้เสียใจ คนที่เคยดูแลฉัน คอยป้อนน้ำป้อนข้าวตอนเด็กๆ ฉันคิดตลอดว่าท่านเป็นแม่คนที่สองของฉัน เป็นเพื่อนแก้เหงา คอยเล่าเรื่องตลกๆ คอยเล่นเป็นเพื่อนฉัน ทำทุกอย่าให้ฉันมีความสุข หาสิ่งที่ดีที่สุดให้ฉันเสมอ

ตั้งแด่ฉันจำความได้ ท่านก็หาโรงเรียนที่ดีที่สุด ทำให้ฉันไม่ต้องเรียนโรงเรียนวัด มีแต่เพื่อนที่ดี มีอนาคตที่ดี ฉันมีความสุขที่สุด ท่านหาทุกสิ่งที่ดีที่สุดที่ท่านหามาได้ ท่านมาเคยทวงความกตัญญูจากฉัน และไม่คิดว่าจะได้ตอบแทนความดีของท่าน ท่านก็จากฉันไปแล้ว

มีอะไรอีกหลายอย่างที่ฉันไม่ได้พูดถึง เพราะว่าฉัน..อธิบายไม่ได้อีกแล้ว สิ่งที่ทุกคนอาจจะมองข้าม สิ่งที่ทุกคนเคยละเลย แต่..สำหรับฉัน..............

จะเก็บสิ่งนี้ไว้จนกว่าฉันจะจากโลกนี้ไป

หนูมีสิ่งที่อยากจะบอกย่าว่า

“หนูเหงา ย่าทิ้งหนูไปทำไม ย่ากลับมาหาหนูได้ไหม ไม่มีย่าแล้วหนูจะอยู่ได้ยังไง………………ทุกคนรอย่าเสมอ ไม่ว่าจะกี่ภพ กี่ชาติก็ตาม หนูก็อยากจะเป็นหลานของย่าคนเดิม……………………………………
…………………………………
……………………………
………………………
……………..”