ยูฟาริตัส ฉบับ เถื่อน [เขียนบท]

ลำดับตอนที่ #11 : ระแวง

ยูฟ่าริตัส รู้สึกตัวอีกครั้งปรากฏว่าตนเองมานอนที่ห้องส่วนตัวแล้ว

เขาค่อยๆ เหยียดกายลุกขึ้น รู้สึกว่าสิ่งที่เขาเห็นมันชัดเจนทั้งรูป กลิ่น เสียง สัมผัส

แต่อย่างไรก็ตามมันไม่ใช่ความฝันแน่นอน

สิ่งที่ติดตาคือเขาให้ชมพูกินเหล็กไหลทองคำเข้าไป มันมีผลทำให้เธอกระอักเลือดและพ่นออกมาใส่หน้าเขาไม่ต่างอะไรกับหนังสยองขวัญที่เลือดพุ่งสาดกระเซ็น

ความทรงจำที่ลางๆ คือ

ชมพูกำลังร่วมอภิรมย์กับใครไม่รู้บนเตียงส่วนตัวของเขา

หน้าบัดสีบัดเถลิง

เมื่อคืนยูฟาริตัสเจอเรื่องที่ทำให้ใจตกมาเยอะมาก

พอกันเสียที

ยูฟาริตัสค่อยๆ รวบรวมสมาธิ เรียงลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

มีบางอย่างดูเหมือนว่ามันจะผิดปกติไป

เขาใช้วิธีประมวลข้อมูลบรรยากาศรอบตัวโดยการจับสารคาร์บอนที่ยังตกค้างอยู่

และสิ่งนั้น ก็ถูกแปรสภาพสร้างขึ้นมาเป็นภาพโฮโลแกรมมีเพียงเขาเท่านั้นที่เห็นมัน

แต่ก่อนที่กำลังจะทำเสร็จ

หญิงสาวผมสีชมพูในชุดสีชมพูเสื้อของเธอแหวกอกจนเห็นปทุมมา 2 เต้า ช่างว่าหวิวยิ่งนัก

เธอเดินตรงมายังเขาโดยที่ไม่ได้เคาะประตู

หยุดอยู่ที่ปลายเตียงและส่งยิ้มหวานละมุนให้

"เป็นไงเมื่อคืนหลับสบายเลยสิ"

นี่คือคำสวัสดีทักทายของหญิงสาว

ชมพูพูดด้วยน้ำเสียงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งๆ ที่บาดเจ็บถึงเพียงนั้น เลือดออกมากองยิ่งกว่าโรงฆ่าสัตว์ถึงเพียงนี้

ยูฟาริตัส ได้แต่ขมวดคิ้วมุ่น

จะเป็นไปได้ยังไง

ยูฟาริตัสหันมาจุดที่ทำกิจกรรมเข้าจังหวะเมื่อคืนนี้ มันทำข้างๆ เขาเลย

ทำบนเตียงนี้เลยและในห้องนี้ด้วย

แตกลิ่นคาวคละคลุ้งนั่นมันหายไปหมดแล้วเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ชมพูเห็นดังนั้นจึงยิ้มมุมปากแล้วกล่าวว่า

"เมื่อคืนฉันมีอะไรบนเตียงของคุณจริงนั่นแหละ"

คำตอบของหญิงสาวทำเอายูฟาริตัส สะดุ้งสายตาของเขาขยับไปมาอย่างไม่มีสุข

น่าขยะแขยง

"ห้องของตัวเองก็มี "

เขาบอกหญิงสาวแค่ประโยคสั้นๆ

หญิงสาวจึงเดินเข้ามาใกล้เขามากขึ้นยืนอยู่ที่ขอบเตียงแล้วเธอก็กล่าวต่อ

ยูฟาริตัส เตรียมท่าที่จะป้องกันอย่างสุดขีด รอบๆ เขาเต็มไปด้วยสิ่งของที่จะแปลเป็นอาวุธดั่งใจปรารถนา

"เมื่อคืนฉันพยายามจะได้เสียกับคุณ"

หญิงสาวพูดอย่างตรงไปตรงมาสายตามรกตของเธอมองดวงตาอำพันที่สันระลึกของยูฟาริตัส

"เจ้าเห็นอะไร"

กลับกลายเป็นคำถามที่โตู้กับใส่หญิงสาวแทน

ชมพูถึงกับยักคิ้ว 1 ข้างด้วยความสงสัย

"ฉันแค่อุ้มคุณไปบนเตียงยังไม่ได้ถอดเสื้อซะหน่อยมีคนมาขัดจังหวะซะก่อน "

ยูฟาริตัสยังนิ่งและฟังหญิงสาวเล่าต่อ

"แวมไพร์นั้นบอกว่า ร่างกายของคุณมีมูลค่ามาก ส่วนฉันถูกรับจ้างมาจะแบล็คเมล์คุณและก็ถ่ายคลิปลง platform ใต้ดินขาย "

ชมพูกำลังเล่าไปพร้อมกับภาพโฮโลแกรมที่ยูฟาริคัส สร้างขึ้นในดวงจิต กำลังฉายภาพซ้ำเหตุการณ์ที่ชมพูได้อุ้มเขาขึ้นมาไว้ที่เตียง

เป็นอย่างที่ชมพูพูดมีแวมไพร์เพศบุรุษเข้ามา

"แต่ฉันคิดว่าคุณมีมูลค่ามากเกินไปฉันก็เลยให้ข้อเสนอกับมัน"

ชมพูเล่าเหตุการณ์ถัดไปขณะที่ภาพโฮโลแกรมในดวงจิตของเขาก็ฉายฉากเจ้าแวมไพร์เพศผู้นั่นเหมือนเจรจากับชมพู

"ฉันก็เลยให้มันมีอะไรกับฉันข้างๆ ตัวคุณ เพื่อแลกกับการที่มันเสียเวลา แล้วมันก็จากไปเรื่องก็เป็นเท่านั้นล่ะ"

แต่ภาพโฮโลแกรมฉากสุดท้ายมันไม่ได้เป็นไปอย่างที่ชมพูพูด

เหมือนว่าแวมไพร์เพศผู้นั่นจะให้เธอมีความเพศสัมพันธ์ กับยูฟาริตัส

แวมไพร์ตัวผู้" เธอทำงานได้ดีมากฉันจะโอนค่าจ้างครึ่งหนึ่งไปให้ก่อนแล้วกัน"

ชมพูได้ยินดังนั้นเธอจึงกอดอกแน่นและพูดกับแวมไพร์เพศผู้ตรงหน้าอย่างไม่สบอารมณ์

"นี่ฉันบากบั่นปลอมตัวแฮกข้อมูลเข้ามาที่นี่ถือว่าเสี่ยงมากเลยนะ แล้วยังจะต้องมากินเหล็กไหลทองคำนั่นอีกร่างกายส่วนหนึ่งของฉันก็บาดเจ็บมามากแล้ว ยังจะมาโอนให้ครึ่งหลังมันไม่เกินไปหน่อยหรอที่จริงต้องจ่ายเต็มหรือมากกว่านั้นด้วยซ้ำ"

แวมไพร์เพศผู้ได้ยินดังนั้นมันจึงแสยะยิ้ม

"เอาเป็นว่าฉันอยากเห็นเธอไปมีอะไรกับเจ้านั่น "

มันชี้ไปทางผู้ที่ยังนอนสลบอยู่บนเตียงชมพูมองไปตามนิ้วชี้สายตาของเธอนิ่งเฉยและเย็นยะเยือก

แต่เมื่อหันกลับมามองไอ้แวมไพร์เพศผู้ตนนั้นเธอจึงยิ้ม

ในใจของเธอสบถด่าว่ามันไม่มีอยู่ในสัญญาไอ้แวมไพร์สารเลวนี่อยู่ดีๆ มันก็ทำนอกเหนือและขอเพิ่ม

คงต้องคิดบัญชีให้หนักเลยล่ะ

ในดวงตามรกตของชมพูนิ่งยิ่งกว่าลมแห่งทุ่งรกร้าง

ยากที่จะอ่านและคาดเดาเจ้าแวมไพร์ตนนี้มันพยายามจะฟังเสียงหัวใจอารมณ์โกรธที่พลุกพล่านของชมพูแต่กลับไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย

มันเสียเปรียบหญิงสาวตรงหน้า

ชมพูเคยยิ้มจนเห็นเขี้ยวของสัตว์นักล่า

ริมฝีปากงามขยับกล่าววาจาอันเย้ายวน

"ถ้าเป็นแบบนั้นคุณช่วยปลุกอารมณ์ให้ฉันได้ไหม"

เสียงหวานกระเซ้าของชมพูทำเอาเจ้าแวมไพร์ถึงกับผงาด

"อะ ไร นะ กับเธอนี่หรอ"

หญิงสาวยิ้มเป็นคำตอบดวงตาจ้องเป็นประกายพลุกพล่านด้วยอารมณ์ที่อยากมีความสัมพันธ์แนบแน่นกับแวมไพร์เพศผู้ตนนี้อย่างเต็มที่

เจ้าแวมไพร์เพศผู้มันสัมผัสได้ถึงอารมณ์ทางเพศของชมพูมันรับรู้ถึงความสนุกตรงหน้าที่กำลังจะเกิดขึ้น

มันจะเป็นคนถ่ายรูปให้อวัยวะเพศของมันสอดใส่เข้าไปในร่างกายของหญิงสาวตรงหน้าในระหว่างนั้นหญิงสาวตรงหน้าก็จะไปมีความสัมพันธ์กับผู้ที่นอนอยู่บนเตียงไม่มีใครเห็นหน้าของเขามีแต่หญิงสาวและ ผู้ที่นอนอยู่บนเตียงเท่านั้นที่จะเสียหาย

ถือว่าดีและคุ้มค่า

ไม่แน่อาจจะเพิ่มยอดวิวผู้ติดตามและเงินมหาศาลเรตติ้งต้องดีเป็นแน่

ขณะที่แวมไพร์เพศผู้กำลังคิดเรื่องผลประโยชน์ในหัวต่างๆ นานา

หญิงสาวค่อยๆ ถอดเสื้อทีละชิ้นและทีละชิ้นยังไม่เร่งรีบ

เจ้าแวมไพร์เพศผู้เห็นอย่างนั้นรู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วร่างกายคอเริ่มแห้งหัวใจเริ่มสูบฉีดสมองส่วนบนเริ่มไร้การควบคุม

ส่วนล่างเริ่มเต่งตึงเมื่อร่างของหญิงสาวเข้ามาใกล้สัมผัสกับเป้ากางเกงของตนอย่างแผ่วเบาเธอคุกเข่าใบหน้าอยู่ระดับเป้ากางเกงของเจ้าแวมไพร์เพศผู้ หัวเข็มขัดถูกปลดซิปถูกรูดลง

มืออันนุ่มนิ่มของเธอสัมผัสมัน

จากนั้นไม่นานกลีบปากของเธอก็ครอบคลุมจุดปลาย

อมมันเข้าไปทั้งแท่งและดูดตรงปลายทำอยู่อย่างนั้นซ้ำไปซ้ำมา

มือที่คอยชักเข้าชักออก อีกข้างที่คอยดึงถุง เกาอย่างเมามันมันช่างเสียวมันช่างมันมันมีความสุขไม่ไหวแล้ว

สองมือของเจ้าแวมไพร์เพศผู้หยิกผมสีชมพูของหญิงสาวกดเข้าไปให้อมแก่นกายของเขาสุดลำคอลึกเข้าไปถึงหลอดอาหาร

มีเสียงสำลักของหญิงสาวดังมานิดนึงแต่เขาไม่สนใจ อัดของเธออัดเข้าไป แล้วแต่เข้าไปในโพรงป่า

หญิงสาวทำท่าจะสำลักแต่ก็กลืนมันจนหมด มือข้างหนึ่งเขาเสยคางหญิงสาวยังพึงพอใจ ไม่นานเจ้ากล้องบินได้ก็บินรอบตัวทั้งสองถ่ายบันทึกวีดีโอทุกขณะการร่วมกิจกรรม

ร่างของหญิงสาวถูกโยนลงบนเตียง เจ้าแวมไพร์เพศผู้มันกระโจนทาบทับ บนร่างหญิงสาว แยกขาเรียวงามทั้งสองข้างออก เสียบแก่นกายเข้าไปอย่างไร้ความปราณี

สะโพกของเจ้าแวมไพร์เพศผู้ขยับถี่และรัว ฝังลึกเข้าไปภายในช่องรักของหญิงสาวมันทั้งร้อนและตอดรัด ได้ยินเสียงน้ำเฉอะแฉะสุดจะเล้าโลม

ความปรารถนาอันแรงกล้าพุ่งจุดสูงสุดไม่นานก็ได้ปลดปล่อยแต่แล้ว

ฉับะ

ศีรษะของเจ้าแวมไพร์เพศผู้หลุดออกจากบ่า

เลือดสาดกระเซ็นมากมาย

มือแกร่งของหญิงสาวฟักไปที่หัวใจและกระชากออกมา

ฟันของเธอแปรเปลี่ยนเป็นสัตว์กินเนื้อฉีกกระชากและกินหัวใจของเจ้าแวมไพร์เพศผู้ที่ถูกตัดจนหัวหลุดจากบ่าอย่างเอร็ดอร่อย

หัวใจไม่อยู่กับร่างทำให้เจ้าแวมไพร์เพศผู้ค่อยๆ สลายหายไปเป็นผงธุลี

ไม่มีร่างให้เห็นไร้หลักฐานการฆ่าเลือกที่สาดกระเซ็นก็ไม่ทิ้งร่องรอยมันกลายเป็นผงลอยไปกลางอากาศ

มีเพียงแค่หัวใจและคาบเลือดที่ติดตามร่างกายของชมพูเท่านั้น

ก่อนตายหากแวมไพร์พวกนี้ไม่มีหัวใจร่างมันก็จะสลายทันที

แต่หากอวัยวะของมันไปติดกับร่างของสิ่งมีชีวิตก็จับไม่สลายหายไป

ชมพูกินหัวใจของเจ้าแวมไพร์เพศผู้นั่นเสร็จ สายตาของเธอก็มองมายังยูฟาริตัส

เธอรู้สึกหงุดหงิดใจเมื่อเลือดของไอ้แวมไพร์เพศผู้ชั่วนั้นเปรอะเปื้อนแก้มของผู้ที่นอนอยู่

เธอคลานเข้ามาหายูฟาริตัส ที่ยังหลับแน่นิ่ง

เมื่อใบหน้าของเธอเข้ามาใกล้ลิ้นสีแดงสดแสนหยาบค่อยๆ เลียแก้มของผู้ที่ยังหลับทำความสะอาดใบหน้างาม เลียสิ่งโสโครกนั่นให้หมด

แล้วภาพโฮโลแกรมดวงจิตนั่นก็สลายไป

ยูฟาริตัส ไม่อยากดูต่อแล้ว ความรู้สึกที่สะอิดสะเอียนความสยดสยองขยะแขยงมันปนไปหมดแล้ว

"หากคุณไม่เต็มใจฉันก็จะไม่ทำ"

ประโยคของชมพูมันเรียกสติให้ ยูฟาริตัส กลับคืนมา

"ตอนนี้หุ่นยนต์แม่บ้านก็กลับมาใช้การได้แล้วนะระบบความปลอดภัยเซฟตี้ของบ้านพักก็อยู่ในระดับที่ดีเลยทีเดียว ฉันช่วยพัฒนาให้มันดีมากขึ้น หากคุณจะอยู่ตลอด 3 เดือนนี้ก็ปลอดภัยแล้ว ส่วนไอ้ขบวนการนั่น คุณก็ต้องระวังหน่อยแล้วกันพวกนี้มันเป็นกลุ่มมีอิทธิพล พอดีว่าเผ่าพันธุ์แวมไพร์และเผ่าพันธุ์ของฉันไม่ค่อยจะลงรอยการเท่าไหร่นะ "

แล้วชมพูก็เดินไปที่ประตูเธอกำลังจะจากไปแล้วแต่ก็ยังหันมาบอกยูฟาริตัส

"ถ้าฉันจะบอกให้คุณออกจากที่นี่ไป ก็ไม่แน่ว่าคุณอาจจะอยากอยู่ต่อ จะเป็นแบบนั้นแล้วก็เรียกฉันได้ทุกเมื่อ"

ชมพูได้หายวับไปทันทีอย่างรวดเร็วทิ้งให้ยูฟาริตัสอยู่กับความเงียบในห้อง

ไม่นานก็มีหุ่นยนต์แม่บ้านเข้ามาที่ห้องของเขานำอาหารมื้อเช้ามาให้เป็นไปตามโปรแกรมที่เขาตั้งไว้ก่อนหน้านี้

ข้อมูลสสารคาร์บอนได้รายงานและบันทึกว่าระบบภายในบ้านพักนี้ถูกพัฒนาจนปลอดภัยแบบพิเศษ

หุ่นยนต์แม่บ้านถูกอัพเดทจนสามารถต่อสู้ระดับภัยพิบัติได้

"ชมพู..."