ยูฟาริตัส ฉบับ เถื่อน [เขียนบท]

ลำดับตอนที่ #5 : 1.20 นาที

สุดลูกหูลูกตา คือ ลานกว้างหนึ่งฟ้าครอบ

เป็นพื้นน้ำจรดกับท้องฟ้า แสงแดดสว่างไสว ซึ่งไม่รู้สึกถึงความร้อนแรงแสบผิว เป็นความสว่างที่เย็นกายและเย็นตา

ฟากฟ้าทั้งผืนเต็มไปด้วยดวงดาวนับล้านๆ ดวง สว่างไสวเด่นชัด

ขอบฟ้าล่างสีฟ้าอ่อน ขอบฟ้าบนสีน้ำเงินตัดเข้มชัดเจน

ยูฟาริตัส ยืนประจันหน้ากับผู้ใหญ่ปื๊ด

"เข้ามา"

สิ้นประโยคเชิญชวนจาก ผู้ใหญ่ปื๊ด

ยูฟาริตัส พุ่งประจันหน้าเปิดฉาก เหล็กไหลทองคำล้อมรอบตัวผู้ใหญ่ปื๊ด หนามแหลมทองคำผุดขึ้นมาจากใต้พื้นน้ำเสียบร่างทะลุพรุน

ร่างของผู้ใหญ่ปื้ดพลันสลายเป็นหมอกอย่างรวดเร็ว

และปรากฏเป็นร่างเสือขาวโจมตีจากด้านหลัง

ยูฟาริตัส รีบรับมือ โดยสร้างกำแพงขนาดหนา

แล้วร่างของเขาก็ทรุดลงด้วยความเหนื่อยหอบ

ร่างของเสือสลายไปแล้วแต่เขายังไม่ทันเสกให้กำแพงหายไป

พอหันมาอีกที บนพื้นน้ำก็พลันปรากฏงูใหญ่ โจมตีจากด้านล่าง

ด้วยความตกใจ แขนข้างหนึ่งของเขารับปากของมันและถูกรัดจนแน่น

ในเสี้ยววินาที หนามแหลมเหล็กไหลทองเสียบร่างของเจ้างูยักษ์ และสลายกลายเป็นหมอกหายไป

ร่าง ยูฟาริตัส ลงสู่พื้นน้ำกระจาย หายใจอย่างเหนื่อยหอบ จากแรงรัดทำให้เขารู้สึกจุกและเสียดมาก ไอโคกออกมา 2-3 ที

ผู้ใหญ่ปื๊ดปรากฏตรงหน้าเข้ามาประชิด กรงเล็บฟาดฟันงัดขึ้นมาเตะ ยูฟาริตัสใช้ สองแขนสกัด สร้างโล่ทองคำรับ การจู่โจมด้วยความแรง ทำให้ตัวลอยขึ้นกลางอากาศ พร้อมกับโล่ทองคำแตกกระจาย

แล้วผู้ใหญ่ปื๊ดทะยานขึ้นมา และใช้เท้าหลังซ้ำที่ศีรษะอีกที

แต่แล้วก็ปรากฏ เศษแก้วทองแตกกระจาย ตามแรงโจมตี

ศีรษะนั้นไม่ได้โดนเข้าอย่างจัง เพราะแผ่นทองที่ ยูฟาริตัส เสกมารับไว้ทัน

แต่ไฉนจะสู้แรงได้

ร่างจึงล่วงสู่พื้น

ไม่ทันได้ยืนเต็มความสูง

ผู้ใหญ่ปื้ดเข้ามาประชิด มือเปล่าของเขาพลันเป็นกรงเล็บเสือสมิง พุ่งหมายจะขย้ำ!

ปลายเส้นผมของ ยูฟาริตัส ขาดเป็นจำนวนนึง

สองเท้าก้าวถอยห่างออกไป เพื่อตั้งรับ

แต่ก็ไม่ทัน

ผู้ใหญ่ปื๊ดมีร่างกายที่สูงกว่าและว่องไวมาก

เขาขยับเพียงไม่กี่ก้าว ก็เข้ามาถึงเป้าหมายและใช้กรงเล็บจู่โจม!

ยูฟาริตัส หลบไปด้านข้าง และใช้เหล็กไหลเป็นปลายแหลม เข้าไปเสียบระยะประชิด

แต่ผู้ใหญ่ปื๊ด หลบทันและแก้ขบวนท่า ล็อคแขนยูฟาริตัส แล้วจับทุ่ม อัดกับพื้นน้ำกระจายไปทั่ว

และใช้เท้ากระทืบซ้ำอีกที

แต่ยูฟาริตัส ดีดตัวลุกขึ้นมาได้ทัน แต่ยังไม่ทันยืนได้อย่างมั่นคง

โดนผู้ใหญ่ปื๊ดเตะสกัดเท้า

ยูฟาริตัส ล้มลงทันที

ฝ่าเท้าของผู้ใหญ่ปื้ดกระทืบลงไป ยูฟาริตัส สร้างม่านพลัง ทำแรงต้าน

แต่ก็สู้แรงไม่ไหว ช่วยได้แค่กระจายน้ำหนักในเสี้ยววินาที เขาหลบฝ่าเท้าที่กระทืบอย่างแรงได้หวุดหวิด!

ทันใดนั้นน้ำที่กระจายลอยอยู่กลางอากาศ ก็เปลี่ยนเป็นหมุดเข็มขนาดใหญ่ทิ่มลงมาใส่ร่าง ยูฟาริตัส

ยูฟาริตัสใช้ม่านพลังห่อหุ้มตัวเอง หมุดเข็มที่เป็นน้ำก็สลายหายไปไม่สามารถทะลวงเข้ามาได้

และก็ตั้งหลักกลับมายืนอีกครั้ง

คราวนี้ ผู้ใหญ่ปื๊ดก็โจมตีขบวนท่าเดิม

กรงเล็บเสือพุ่งเข้าใส่ปานสายฟ้า

ยูฟาริตัส สร้างกำแพงเหล็กไหลรองรับเอาไว้ แต่ถูกทำลายจนแตกกระจุย

ในจังหวะนั้นเองผิวน้ำก็พลันเปลี่ยนเป็นแส้ปลายแหลมโจมตีจากด้านหลังพร้อมกับกรงเล็บของผู้ใหญ่ปื๊ดโจมตีจากด้านหน้า

ยูฟาริตัส กระโดดหลบ

แต่ก็ไม่พ้นฝ่ามือของผู้ใหญ่ปื๊ด

ถูกจับข้อเท้าเอาไว้ได้!

แล้วฟาดร่างกระแทกกับผิวน้ำอย่างแรง พร้อมกับแส้น้ำแหลมเสียบร่างไปพร้อมๆ กัน

ยูฟาริตัส นอนนิ่ง หมดฤทธิ์ราบคาบทันที

ในใจก็พลันคิด ถ้าคู่ต่อสู้ เป็นยักษ์หรือผู้ที่มีแรงเยอะ ป่านนี้ ร่างของเขาคงแหลกละเอียดไม่มีชิ้นดีแล้ว

ผู้ใหญ่ปื๊ดเดินเข้ามาดู

ยูฟาริตัส กะพริบตาช้าๆ

บัดนี้ บาดแผลของเขาก็หายไปอย่างรวดเร็ว

ในระดับสายตาของเขา ระบบขึ้นแจ้งเตือน

[พลังงานพ่วงกับเหล็กไหลทองคำเหลือ 0%]

เขารีบปิดมันพิมพ์ด้วยความหงุดหงิดตั้งค่าไม่ต้องขึ้นแจ้งเตือนชั่วคราว

ทักษะการต่อสู้ของเขาแทบจะรับมือผู้ใหญ่ปื๊ดไม่ได้เลย

ผู้ใหญ่ปื๊ดเดินเข้ามายื่นมือมายังตน

แล้วดึงร่างยูฟาริตัสให้ลุกขึ้น

"วันนี้คุณทำได้ดีนะครับ เป็นเวลาที่นานพอสมควร จากที่คุณทำเวลาได้ 1 นาที ตอนนี้คุณสามารถสู้กับผมได้ถึง 1.20 นาที "

ผู้ใหญ่ปื๊ดบอกกล่าว ใบหน้าของเขายิ้มดวงตาของเขาเป็นประกายรู้สึกภาคภูมิใจที่คนตรงหน้าเริ่มรับมือกับเขาได้นานขึ้น

"แค่ 20 วินาทีเอง มันจะไม่เยอะอะไร "

ยูฟาริตัส ไม่ได้ภาคภูมิใจกับมันเลยสักนิด

"เอาเถอะครับ ถ้าเรื่องภายนอก เวลาเป็นสิ่งสำคัญแต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เป็นเรื่องภายใน การเริ่มต้นใหม่ก็ไม่ใช่เรื่องน่ากลัว "

ผู้ใหญ่ปื๊ดกล่าว สีหน้าของเขายังอารมณ์ดี ดวงตาแววเป็นประกายสดใสเปี่ยมไปด้วยความภาคภูมิใจ

"ก็พอจะเข้าใจ "

ยูฟาริตัสเปล่าพรางลูบหัวตัวเอง ที่ตอนนี้ ยังไม่หายมึน

ผู้ใหญ่ปื๊ด มาลูบบ่าเบาๆ แล้วกล่าว

"รอบต่อไป ถ้าจะให้ผมเบามือบอกได้นะครับ "

"ไม่ ไม่เป็นไร "

"แน่ใจหรอครับ? "

"แน่"

" เอาเป็นว่าตอนนี้พักก่อนไหมครับ? "

"อืม ก็ดี อยากพักเหมือนกัน "

ผู้ใหญ่ปื๊ดพยักหน้าอย่างเข้าใจ

จากนั้น ยูฟาริตัสก็ใช้มือปัด ภาพทุกอย่างก็พันสลายกลายเป็นหมอกและกลับคืนสู่เรือนของผู้ใหญ่ปื๊ดเหมือนเดิม

"โปรแกรมมิติที่คุณ set เอาไว้ ถือว่าสมจริงมากนะครับ ไม่ว่า จะเป็นผิวน้ำท้องฟ้าดวงดาว ผมว่าคุณน่าจะถนัดทางสายนี้ ส่วนถ้าเรื่องการต่อสู้ ค่อยเป็นค่อยไปนะครับ "

ผู้ใหญ่ปื๊ดกล่าว แล้วก็นำเก้าอี้ให้ยูฟาริตัสนั่ง

ยูฟาริตัส นั่งลง หย่อนก้นแรงนิดนึง เหมือนว่าขาจะเริ่มล้าแล้ว เขาถอนหายใจ ดวงตาไม่ค่อยเป็นประกายเท่าไหร่ น้ำเสียงเจือความเศร้าแล้วกล่าวออกไป

"เราอยากต่อสู้เก่งแบบผู้ใหญ่ปื๊ด "

ยูฟาริตัส กะพริบตาช้าๆ อีกไม่กี่ปีอายุเขาก็จะ 40 แล้ว ทั้งไหวพริบ ประสาทสัมผัส มันช่างช้าเหลือเกิน

"เรื่องแบบนี้ก็ใช้เวลาฝึกฝนนะครับ คนที่เก่งก็ใช่ว่าจะสุขภาพดี คนที่อยู่นานเป็นคนสุดท้ายและสุขภาพแข็งแรงก็คือผู้ชนะครับ "

ผู้ใหญ่ปื๊ดกล่าวพร้อมกับนั่งเก้าอี้อีกตัวข้างๆ

จากนั้น ก็มีหุ่นยนต์ตัวนึงบินมา เสิร์ฟน้ำชูกำลังให้กับพวกเขาทั้งสอง

พอดื่มแล้วก็สดชื่นมีทั้งกลิ่นของน้ำผึ้งและมะนาวอบอวล

"นี่เป็นน้ำผึ้งมาจากดินแดนที่อยู่ระหว่างสองดวงดาวติดกัน "

ผู้ใหญ่ปื๊ดสาธยายที่มาของน้ำผึ้ง

"อ้อ เหมือนหนังเรื่องหนึ่งหรือเปล่านะน่าจะเป็นแนวไซไฟโรแมนติก อารมณ์ประมาณว่ามีผึ้งจากดวงดาวนึงไปเอาน้ำเกสรของดอกไม้จากอีกดวงดาวหนึ่งและมันทำให้วัตถุนั้นเกิดแรงโน้มถ่วงบางอย่างและลอยได้อย่างอิสระ "

ยูฟาริตัส กล่าว แล้วค่อยๆจิบมันดื่มด่ำความสดชื่น

"ใช่ครับ ประมาณนั้นเลย"

ผู้ใหญ่ปื๊ดนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ จึงไตร่ถาม

"จะว่าไปแล้วที่ยันต์ตรีปุระทวีป คุณจะกลับไปที่นั่น ไม่คิดว่าทางโน้นจะสงสัยหรอครับ เห็นว่า มีคนอยากจับผิดคุณอยู่ "

"เรื่องนั้นช่างมันก่อน คนมันไม่รู้จักหน้าที่ของตัวเอง คิดว่าศีลของตัวเองสูงแล้วจะทำอะไรก็ได้ "

"ก็พอจะเข้าใจอยู่นะครับ เรื่องนี้เกี่ยวกับ the inside ไหมครับ ใช่เรื่องเดียวกันหรือเปล่า "

"the inside เขาไม่มายุ่งกับเรื่องพวกนี้หรอก แต่ถ้าขยายอิทธิพลมากเกินไปจนทำให้ความเชื่อเปลี่ยน แล้วมีผลกระทบต่อเขาก็คงเป็นเรื่องใหญ่ เขาคงไม่ปล่อยไว้"

"ผมมีคนนึงอยากจะแนะนำ เข้ามาเป็นทีมงานของพวกเราครับ "

"ใคร? "

"เธอคนนี้ครับได้ข่าวว่าเป็นนักวิทยาศาสตร์จบจากสถาบันชั้นนำของชมพูทวีป ดูจากประวัติแล้วน่าจะปลอมทั้งหมดแต่ทักษะความรู้และผลงานถือว่าเป็นของจริงครับ "

ผู้ใหญ่ปื๊ดกล่าวพร้อมกับส่งข้อมูลไปยังระบบดวงจิตของยูฟาริตัส

มันขึ้นทั้งรูป ภาพวีดีโอ จากกล้อง CCTV

"นั่นคนที่มีข่าวฉาวเมื่อ 8 ปีที่แล้ว นี่นา "

"คุณจำได้?"

"เด็ดขนาดนั้นใครจะจำไม่ได้ล่ะ "

"ค้าบ"

เขากวาดตาสีอำพันดูข้อมูลอย่างรวดเร็ว

ผู้ใหญ่ปื๊ดจิบน้ำผึ้งมะนาวอมยิ้มแต่ในตาก็แฝงไปด้วยความเร่าร้อน

"เราว่าจะทดสอบแม่หญิงคนนี้ซะหน่อย ผู้ใหญ่ปื๊ดเห็นว่าอย่างไร? "

ยูฟาริตัส ยิ้มมุมปากน้อยๆดวงตาของเขาหรี่ลงขนาดดูข้อมูลแสดงผลในระบบประวัติ ของคนผู้หนึ่ง

"ผมว่าก็ดีนะ พอดีผมมีวัตถุดิบ เร็วๆ นี้ น่าจะเหมาะกับการทดสอบ สำหรับรายนี้ "

"ดี! ภาวนาว่า ไม่สติแตกไปซะก่อนนะ เหมือนกับครั้งที่ผ่านมา นี่ก็เบื่อมากเหมือนกันที่จะต้องใช้ยาพิษล้างความทรงจำพวกนั้น "

ยูฟาริตัส ปิดระบบในระดับสายตาของตน แล้วจีบน้ำผึ้งจนหมดขวด

"ได้ครับ เดี๋ยวที่เหลือผมจะจัดการ งานนี้คุณชอบแน่ อย่างน้อย การทำงานเป็นทีมมันก็ช่วยฝึกเราได้นะครับผมอยากสนับสนุนเรื่องนี้ด้วย "

ผู้ใหญ่ปื๊ดยังกระดกน้ำผึ้งเหมือนตามเคย เขายังจีบมันอย่างช้าๆ จนริมฝีปากมันแผล็บ

"อืม...เอาเป็นพรุ่งนี้ทันไหม ติดต่อเขาให้ขึ้นมาเลย และก็เตรียมพาหนะไปรับที่ชมพูทวีปให้มาที่ยันตีปุระ "

"ได้ครับ ผมจะติดต่อไป เพิ่มเติมอะไรอีกไหมครับ? "

คำถามของผู้ใหญ่ปื๊ดทำให้ยูฟ่าริตัสนึกอะไรบางอย่างได้จึงหันมาจ้องตา

" ที่ห้องแล็บนั่นมี ใครใช้หรือยัง "

"เรื่องนั้นผมกันไว้ให้แล้วครับ...ไม่มีใครใช้และเข้าไปยุ่งด้วย "

"ดี เราจะใช้มัน ถึงเวลาแล้วล่ะ "

"ครับ "

"เห็นทีมฝั่งโน้นเขาติดต่อมา เรื่องราชวงศ์มินตรา เจ้าตัวบอกว่ามันซับซ้อนมากมีคนที่สามารถใช้พลังแบบเดียวกับเราได้ "

"ผมว่าเดี๋ยวจะถามฝั่งโน้นให้อีกทีดีกว่า "

"ตรงนั้นไม่เป็นไรขอให้ผู้ใหญ่ปื๊ดสแตนบายที่นี่ก่อน"

" ได้ครับ "

"เอาส่วนไหนมาก็ได้ พอดีเราไม่สามารถแฮกระบบไปดูได้ เหมือน...มีพลังงานบางอย่างกันเอาไว้ แต่ถ้าได้ส่วนไหนจากเด็กผู้หญิงคนนี้ น่าจะหาวิธีทะลวงข้อมูลเข้าไปถึงแม้ว่าเวลาจะจำกัดก็ตาม"

"ได้ครับ แล้วข้อมูลที่รับมาตอนนี้สามารถทะลวงได้ไหมครับ "

"จะทะลวงคืนนี้แหละ อีก 1 สัปดาห์ แล้วจะบอกอีกที"

"เข้าใจแล้วครับ เดี๋ยวที่เหลือผมได้จัดการให้ "

หลังจากนั้นผู้ใหญ่ปื้ดก็สลายกลายเป็นหมอกควันหายไป