ยูฟาริตัส ฉบับ เถื่อน [เขียนบท]

ลำดับตอนที่ #6 : จักรวาล ยูฟาริตัส π4332

ยูฟาริตัส นี่คือชื่อบุคคลที่มีชีวิตอยู่จริง ณ จักรวาลแห่งนี้

ประวัติการบันทึกข้อมูลของเขาถูกปลอมทั้งหมด

ยังไม่มีใครรู้เบื้องลึกเบื้องหลังของเขาว่าเป็นใครมาจากไหนและชนเผ่าใด

การมาของเขายังคงเป็นปริศนา

เอาเป็นว่าเขาพักอาศัยและกินอยู่อย่างคนทั่วไป อยู่ที่

อาณานิคมลันธา

สถานที่นี้ถูกสร้างระหว่าง ดินแดนจาตุม และทะเลสีทันดรที่อยู่เหนือชมพูทวีป

เรื่องวุ่นๆ มันก็เริ่มที่ เมื่อเขา

ได้ไปเที่ยวสถานที่แห่งหนึ่ง ที่เรียกว่า

ชมพูทวีป

อยู่ใต้ทะเลสีทันดร

เมื่อเขาเช่ายานบินจากขนาด 2 คนนั่ง จากอาณานิคม แล้วบินลงต่ำไปสู่พื้นมหาสมุทรที่ขว้างใหญ่เด่นตระหง่านอยู่กลางจักรวาลค่อยดำดิ่งลงไปผ่านกลุ่มสัตว์น้ำน้อยใหญ่ที่แหวกว่ายอย่างอิสระ

จนกระทั่งลงไปสู่ก้นมหาสมุดและทะลุออกมา จากก้นมหาสมุทรลอยอยู่กลางอวกาศ

ยานบินลำเล็กถูกขับเคลื่อนตรงไปยังดาวดวงหนึ่ง

ที่ถูกเรียกว่าชมพูทวีป

เป็นดาวเคราะห์ดวงที่ 3 ของระบบสุริยะทั้ง 8 ดวง

หมุนรอบดวงอาทิตย์มีดวงจันทร์เป็นบริวาร 1 ดวง

ชมพูทวีปอยู่ตอนใต้ของเขาสุเมรุ ผู้คนที่นั่นต่างประกอบอาชีพทำมาค้าขาย ไม่ได้มีของวิเศษมากมายเหมือนดาวดวงอื่นๆ

ภายในดวงดาวที่นั่นบรรยากาศดีเป็นพิเศษ เขาเลือกสถานที่ท่องเที่ยว คือ

ประเทศพาราไซ

ซึ่งเป็นประเทศที่เป็นเกาะขนาดใหญ่ที่สุดณดวงดาวแห่งนี้ อยู่กลางมหาสมุทรห่างไกลจากพื้นแผ่นดินทวีปน้อยใหญ่และเกาะเล็กๆ พอสมควร ที่นี่คือสวรรค์ของนักท่องเที่ยว

ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่รื่นรมย์

ที่นี่แทบจะมีสิ่งที่นักท่องเที่ยวต้องการครบครัน

ไม่ว่าจะเป็นชายหาดสวย

ภูเขาลำเนาไพร น้ำตกน้อยใหญ่

หรือแม้กระทั่งแม่น้ำลำธาร

แล้วยังเป็นสวรรค์ของนักปีนเขา

เรื่องอาหารก็อร่อย

และที่สำคัญสถานเริงรมณ์ที่ยอดเยี่ยม

เหมาะกับการพักผ่อนของเขาตลอดทั้งซีซั่นนี้

ยูฟาริตัส ตั้งใจว่าจะพำนักอยู่ที่นี่ นานถึง 3 เดือน

สถานที่เขาจะเช่าอยู่ เป็นบ้านพักหลังเล็กๆ ที่ห่างจากตัวเมืองไป 5 กิโลเมตร ด้านในมีเครื่องใช้อำนวยความสะดวกครบครัน

และที่สำคัญไม่ไกลจากสถานพยาบาล

สาเหตุที่เขาเลือกที่นี่เพราะตั้งใจว่าจะพักแบบเต็มที่แล้วไม่คิดจะไปดูวิถีชีวิตของคนพื้นเมือง

ตัวของเขาเองก็ไม่ได้ชอบธรรมชาติมากนัก

ก็คิดอย่างนี้แล้วแผนการที่วางไว้ก็คงเริ่มดำเนินการหลังจากที่ยานบินที่เขาขับโด

ระบบอัตโนมัติโรงจอดอย่างนุ่มนวล ไว้ที่ลานจอด โดยเป็นตึกสูงขนาดใหญ่ของเมืองนี้ เอาได้ชำระค่าบริการการจอดตลอด 3 เดือนซึ่งเหมาจ่าย

ยานบินของเขาถูกลิฟท์ขนาดใหญ่เก็บเข้าไปบนตึกคราวนี้ก็เหลือตัวเขาเปล่าๆ อยู่ในยูนิฟอร์มสีน้ำเงินเสื้อคลุมยาวถึงข้อเท้า พอมองไปไกลๆ ก็เหมือนพวกที่มาจากสายเวทย์มนต์

ผมสีเขียวมีโอมายของเขาเด่นชัด ดวงตาสีอำพันมองไปยังผู้คนที่เดินกันขวักไขว่

ดูแล้วที่นี่ก็ไม่ได้มีเพียงเขาที่แต่งยูนิฟอร์มที่แปลกไป

เมืองแห่งนี้เต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวและผู้ที่มาพำนักชั่วคราว

ดูแล้วไม่เห็นจะพบชนพื้นเมืองเลยแทบจะไม่เห็นเลยด้วยซ้ำว่าไปอยู่ที่ไหน

อันนาบริเวณนี้เหมือนจะถูกปกครองสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์ และอีกสปีชีส์ที่ไม่ใช่มนุษย์

ทั้งสองสิ่งนี้ล้วนไม่ใช่ชนพื้นเมืองอย่างแน่นอน

ไม่นานเขาก็หยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาเปิด application เรียกให้รถมารับไปยังบ้านพักที่เขาจองล่วงหน้าไว้ ยังโชคดีที่เขามีที่มีผู้ที่รู้จักได้แนะนำบ้านพักแห่งนี้ จึงได้ไปไปประสานงานจ่ายค่ามัดจำให้เขา โดยบอกไปว่า

"ค่อยคืนตอนเที่ยวเสร็จก็ได้

หรือรอตังค์ออกแล้วค่อยคืนก็ได้ ไม่รีบ"

ไม่นานแท็กซี่ก็มารับ หลังจากที่เขาขึ้นไปบนรถแท็กซี่ขับออกไป

ก็มีบางอย่างที่แอบมองเขาอยู่ตั้งแต่ที่เขานำยานมาจอดลงที่ลานจอดที่แห่งนี้ จนแท็กซี่ขับจากไป

ก็สาวเท้าก้าวเดินมายังจุดที่เขาเคยยืนรอก่อนหน้านี้

"คนนี้นั่นหรอ? ยูฟาริตัส"