+*+ สาวแสบ...แบบว่าไม่ธรรมดา +*+

ลำดับตอนที่ #7 : ...ถึงไม่เคยกิน แต่จะกินน่ะ มีปันหาม้ะ

--------ผู้ชายกะลังจับกลุ่มนินทา โอ้วว ไม่นะ-----------
"เฮ้ย ป่านๆคนนั้นใช่น้องแป้งของแกป่ะ น่ารักเจงๆ "

"ใช่น้องแป้ง แต่ยังไม่ใช่ของข้านะ"-------แน่ะ แอบคิดในใจอ่ะจิ รู้หรอกกๆ

"ถ้ายังไม่ใช่ของแก งั้นขอละกานนน.....ไปแระ"

"เฮ้ยเดี๋ยววว ใคบอกว่าให้วะ....ยังไม่ใช่ของข้าตอนนี้ แต่ต่อไปอ่ะ ชัวร์ เหอๆๆๆ"

"โหย...ไอ้ ไอ้งก ไอ้ ไอ้หวงก้าง....ไอ้เวนน"---------ป่านชิ่งแระ ชิ่งหาแป้งแระ

----------------ลากแป้งออกมาจากกลางวงซะงั้น พี่ป่านของเรา-----------
"ไรวะเนี่ยยย เจ็บนะเฟ้ยย โรคจิตป่าวไอ้บ้า"

"ขอตกลงอารายนิหน่อย........คือพี่มีข้อเสนอที่น่าสนจาย"

"เสนอบ้าเสนอบอไรเล่า ไม่ฟังเว้ย"

"โหนี่น้อง แต่งตัวก้อสวย หัดมีมารยาทซะมั่งสิ"

"อ๋อมารยาทน่ะมีแน่ แต่วันนี้ไม่ได้เอามาด้วย"--------   -*- คิดได้ไงอ่ะแป้ง

"คิดซะว่าไม่ได้ยิน........ถ้าคืนนี้เป็นเด็กดี ทำตามที่พี่บอก พี่จะไม่ยุ่งกะเรา อาทิดนึง สนป่ะ"

"เหอะ คิดว่ากัวเหรอไอ้อาทิดนึงเนี่ย ไม่จำเป็นเรย ไม่สนด้วย"

"แน่ใจนะ........แค่2-3วันพี่ยังหอมแก้มได้เรย นี่ตั้งอาทิดนึงเชียวนา....."------เอาสิ ทำให้เค้ากัวซะงั้น

"ขู่ไปก้อไม่กัวอยู่ดี อย่าเร้ยย มุกตื้นๆ เอากลับไปหลอกเด็กที่บ้านเหอะนะ บ๊ายบายย"

       <จุ๊บ..... > โดนเรย ปากดีนัก โดนเรย สมน้ำหน้าจิงๆ
"ฮึ่ยยย ไอ้หน้าบูด มากไปแร้วนะ......"

"ไม่มากจ้ะ พอจะรู้รึยังว่าพี่ คิดจิงทำจิง ว่าไง ตกลงเอาไงคับ"

"........ไอ้........ฮึ่ย ก้อได้วะ แค่คืนนี้นะเฟ้ย "

"ดีมาก ว่านอนสอนง่ายดีนะ....อ้อละอย่าคิดเล่นตลก ทำตามที่พี่บอก นะคับ น้องแป้ง "

"....... เออ รู้แล่ว"

"งั้นก้อไปกันได้แระ....เอามารยาทพกติดตัวด้วยล่ะ เข้าใจนะคับ?"

"ย่ะ..."

------------ผ่านไป ประมาณ 2 ชั่วโมง------------------
    +*+ สถานการณ์พลิกผัน ตอนนี้ข้างๆป่านไม่ใช่เพื่อนผู้ชายอีกต่อไป กลายเป็นน้องแป้งซะงั้น นั่งสงบเสงี่ยม---ด้วยความจำใจ แถมพูดเพราะอีกด้วยนะ------อาทิเช่น พี่ป่านคะ เหอๆๆๆๆ ขำดีจิงๆ แต่ก้อเปนที่น่าสนใจของคนในงานนะ ดื้อๆอย่างแป้ง โดนป่านควบคุมได้ โอ้ววมันยอดมาก
"นี่..นี่นาย.........ขอไปหาเพื่อนหน่อยเดะ"---------ชักอารมณ์ไม่ดีแระ -*-

"หะ เรียกพี่ว่าไงนะ อีกทีดิ๊....ไม่ค่อยได้ยิน"------อืม แก้งให้สะใจเรยนะ

"........พี่ ....ป่าน........คะ ขอไปหาเพื่อนหน่อย นะ......คะ"

"อ๋อๆ ได้คับพ้ม ให้เวลา 5 นาที รีบไปรีบกลับ เข้าใจ๊?"

"เออ............................เอ้ย...........ค่ะ ค่ะ"------หน้าตาป่านโหดร้ายมาก จำเป็นต้องค่ะ แหละ

------------------ท่ามกลาง หมู่มวลผู้หญิงทั้งหลายแหล่---------
"โว้ยยย โคดอึดอัดเรย แคร์ไม่คิดจาช่วยกันรึไงวะเนี่ย"

"คิดแล้ว คิดว่าดีแล้วแหละ 5555555555+ เรียบร้อยซะมั่งก้อดี"

" -*- จำไว้นะแก จะไม่มีวันลืมเรยยย............ขอน้ำกินหน่อยดิ"

"เออ ไม่ได้ว่ะ น้ำหมด เหลือแต่ยอดข้าวของพวกพี่ฟุตน่ะ"------------อย่ากินนะแป้ง อย่าเชียว

"ยอดข้าว?.....อืมดี เอามานี่.."---------มันกินแล้วค่ะ มันกินไปแล้ว กินเยอะด้วย ตายล่ะสิทำไงเนี่ย

"เฮ้ยย ไอ้แป้ง พอแล้ว จะกินให้ตายเรยรึไง.....ขนาดไม่เคยกินนะเนี่ย ไอ้นี่ท่าจาบ้า"

"โอออยยย ม่ายยยย เปนนนรายยยยย ม่ายยยมาวววว.....นิ หน่อยยย เองงง"

"พี่ป่านเอากุตายแน่แป้งเอ้ยยย -*- "----------เออ รีบๆเรียกพี่ป่านเสะ

"เปิดดด เพลงง หน่อยยย กุจา เต้นนนนนนน เร้วๆๆๆๆๆๆ เร้วสิคะน้องแคร์จ๋า"-------ไปแระ มันไปแระ

"แป้ง ไหวมั้ยเนี่ย พอแล้วๆ เลิกกิน"

------------ไม่ไหวแระจ้ะ ไปเรียกพี่ป่านดีก่านะเนี่ย แป้งมันไปไกลแระ ---------------
"เอ่อ พี่ป่านคะ ทางนี้หน่อยสิ"

"น้องแคร์เห็นแป้งบ้างป่าว หายไปนานมากเรยนะเนี่ย พี่มองหาไม่เจอน่ะ"

"แป้ง....แป้งเมาน่ะค่ะ เมามากด้วย"-------แคร์จาโดนป่านฆ่ามั้ยเอ่ย?

"เมา? เมาได้ไง ใครให้กิน แล้วตอนนี้แป้งอยู่ไหน"---------โอ้วว โกดเปนฟืนเปนไฟ เผาบ้านได้เรยนะเนี่ย

"กะลังแย่เลยค่ะ อยู่ตรงโน้นนน.....คือมันไม่เคยกินด้วยแหละ กินไปซะเยอะเรย ห้ามก้อไม่ฟัง"

"ไม่เคยกินด้วย? อะไรกันวะ พาพี่ไปดูดิ๊ เร็วๆ"-----------