+*+ สาวแสบ...แบบว่าไม่ธรรมดา +*+

ลำดับตอนที่ #2 : 'เกะ ...... 'เกะกะ รึป่าว

- - - - - - ในห้องคาราโอเกะ - - - - -

"โหยไอ้แป้งโคดชักช้าเรยน่ะ เดี๋ยวชักดาบจิงๆซะนี่"

"แฮ่มๆ ชักดาบไรกันวะไอ้น้อง"

"O.O พี่ป่าน...........โอ้ววว พี่เลิฟ มาทำไรเนี่ย"

  +*+ งงค่ะ ไอ้ที่เหลือ งงค่ะ มันเป็นใคหว่า -*-     +*+

"ไอ้น้องเลิฟ พี่มาทำงานที่นี่ไง รับจ๊อบๆ หาตังค์กินหนมหน่อย แหมๆสอบเสร็จละเที่ยวเรยนะน้องกุ"

"เอาน่าๆ นิดหน่อยๆ เออเกือบลืม นี่เพื่อนผม ไอ้ติ๊ก ไอ้ปาล์ม ....เอ้า ไหว้พี่กุเสะ"

"หวาดดีก้าบบบบบบบบ"

"อืมดีๆไอ้น้อง แล้วไหงไม่มีสาวเรยง่า ไม่หนุกนะเนี่ย"

"อ๋อนะ กะลังจะมาอีก 4 คน แต่สวยแค่3 อีก1เป็นลิง 55555555555555+"

"ไอ้บอมเอ้ยยย เดี๋ยวแป้งมันได้ยิน ตายยกหมู่แน่ "--------ปาล์มเริ่มกัวตายค่ะ หึๆๆๆๆ

"สายไปแล้วว่ะไอ้ปาล์ม ผะเอินกุได้ยินซะด้วยสิ ....บอมจ๋า ตะกี้บอมว่าไงนะ"

"เฮ้ยๆๆ ป่าวๆ กุไม่ได้พูด โน่นๆพี่ป่านพูดเฟ้ย"

"อ่าว กลายเป็นเราซะงั้น......พี่ป่าวนะน้อง อันนี้ต้องเคลียร์กันเองแล้วแหละ"

"สำหรับพี่นะ เดี๋ยวมาจัดการฐานสุมหัวกัน ส่วนพวกเมิง3ตัว ตายยยยยยย !!!!!!"-----เอาล่ะค่ะ แป้งเริ่มบรรเลงมะเหงกคนละทีสองที เจ็บไปตามๆกัน

"แล้วพี่ชื่อไรคะ เป็นพี่ของบอมเหรอคะ เรียนที่ไหนคะเนี่ย"----------แนนกะหญิงเริ่มจับเหยื่อแล้วค่ะ -*-

"เฮ้ยๆ พอๆๆ แหมเดี๋ยวโดนไอ้แป้งอีกคนหรอก ขนาดยังไม่รู้จักนะเนี่ย"

"โอ้ย ไอ้แป้งหยุด กุเจ็บนะเนี่ย เห็นมั้ยพี่เค้ามองใหญ่แล้ว บ้าป่าววะ แค่กุพูดฟามจิง.."----โป้ก! อีกทีนึง

"55555555555+ บอมๆ ลิงจิงๆว่ะ พี่เข้าใจแกละ ผู้หญิงประสาอารายเนี่ยยย"

"โทดนะ ผู้หญิงแบบไหนเหรอที่ว่าเนี่ย พูดให้ดีๆนะ แก่กว่าแล้วทำเป็น...."

"อ่าวๆ พูดงี้ก้อสวยสิน้อง เอ้ยม่ายช่ายยย น้องไม่สวยนี่หว่า 55555555555555+"

" ช่างกล้านะ รู้จักไอ้แป้งน้อยไปแล้ว"

"เฮ้ยยยยยยยยยยยยย หยูดดดดดดดดดดดดด อย่าทำไรพี่เค้านะแป้ง"----ประสานเสียงยกหมู่เรยค่ะ

"เปนไรกันวะ ปกป้องกันดีจัง ทีกุนะไม่เห็นมีใคช่วยเลย...เป็นเทวดามาจากไหนเนี่ย"

"ช่วยไม่ได้อ่ะนะ คนมันหน้าตาดีว่ะน้อง"

"ไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"

       O.O ...........................ในที่สุด ไอ้แป้งก้อเจอคนจิงซะแล้ว ยังไม่ทันที่แป้งจาได้ตบหน้าพี่ป่านแต่อย่างใด โดนพี่ป่านกอดซะงั้น อึ้งสิคะอึ้ง ............. O.O

"ไง...เงียบเรยนะน้องแป้ง กัวเป็นด้วยเหรอ"

"เฮ้ยพี่ป่าน แป้งมันวู่วามก้อจิง แต่พี่ไม่น่าแก้งมันงี้เรยนะ ปล่อยมันเหอะ"

"ฮึ่ย มันมากไปแล้วนะ ปล่อยช้านนน"---------เสียใจย่ะ พี่ป่านเค้าตัวใหญ่กว่าแกมากเรยอ่ะ -*-

"น้องแคร์ไม่ต้องห่วง พี่แค่อยากสอนให้เค้ารู้ว่า ผู้หญิงยังไงก้อสู้ผู้ชายไม่ได้"

"โธ่เว้ย พวกเมิงอ่ะผู้ชายภาษาไรวะ ช่วยกุหน่อยสิ ไอ้บอมบอกพี่เมิงปล่อยกุ เร็วๆ"------บอมกะลังซุบซิบกะเพื่อนอยู่น่ะ แบบว่า.....บอมไม่ว่างงงง

"แป้งๆ คือพวกกุต้องกลับแล้วแหละ พี่ป่านเค้าไม่ทำไรเมิงหรอก พี่คับฝากแป้งด้วย พามันกลับบ้านด้วยก้อดี พวกผมมีธุระด่วน นะคับ.............ไปๆๆๆ ไอ้แคร์ แกไปส่งพวกเราที่บ้านด้วย"

"เฮ้ยเดี๋ยวดิ แป้งล่ะ......ปล่อยมันไว้อย่างี้ไม่ได้นะ เดี๋ยวสิเว้ย"..............ไปแระ บอมลากไปแล้วค่ะ

-----------------ชิ้ง ชิ้ง แป้งแทบจากินพี่ป่านได้แร้วนะน่ะ-------------------

"นี่นาย ปล่อยได้ยังเนี่ย......ว่าชั้นเป็นลิงไม่ใช่เหรอ มาจับไว้ทำไมเนี่ย"

"พี่ชื่อ..ป่าน"

"หน้าอย่างนายไม่น่าชื่อป่านเนอะ มันดูดีเกินไปว่ะ เหอๆๆๆๆ"

"อืมมม ปากดี งี้ต้องโดนอีก......"

"เฮ้ยสู้นะเว้ย อย่าเชียว"

"5555555+ ทำเป็นกล้า โธ่เอ้ยย ตอนนี้พี่หิวข้าวแระ ยังไม่ได้กินข้าวเที่ยงเรย ไปกินข้าวกันดีก่า"

" -*- ไม่ไปย่ะ หิวก้อกินเองเสะ บ้าป่าว แล้วกรุณาปล่อยข้าพเจ้าด้วย"

"โอ้ะโอ พี่ลืมไป.....แต่ ต้อง ไปกินข้าวกะพี่ แล้วพี่จาไปส่งบ้าน เข้าใจ๊?"

"ไม่เข้าใจ!!!!.......แบล้ๆๆๆๆ ไปก้อโง่สิ"-------ชิ่งค่ะ ไอ้แป้งชิ่งหนีไปแล้วววว ไวเหมือนลิงจิงๆเรย

"........หึๆ -*- จำไว้นะยัยแสบ มันไม่จบแค่นี้แน่........"

-------- พี่ป่านโทหาบอมอย่างรวดเร็ว ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆ (ติ๊งต๊องจิงๆ)

"น้องเลิฟฟฟฟ ขอเบอร์น้องแป้งหน่อยจิ"

" -*- โทมาแค่เนี้ย แล้วเป็นไงมั่ง ไอ้แป้งอยู่ไหนล่ะเนี่ย...ทำไรมันรึป่าวน่ะ ไอ้แคร์มันจาฆ่าผมอยู่แร้ว"

"โห น้องเอ๋ย พี่ไม่ได้ทำไรน้องแป้งเรย นอกจากที่เห็น อิๆๆๆๆ"

"หึๆ นะ.......อันนี้แค่ที่เห็น ถ้าไม่เห็น ไอ้แป้งตายพอดี"

"เออน่า เอาเบอร์น้องแป้งมาด่วนๆ ยัยแสบมันหนีไปแล้วเนี่ย"

"ว่าแล้วววว ไร้ฝีมือจิงๆพี่ป่าน ตกลงจาสานต่อจิงๆง่ะ ไม่กัวตายรึ"

"แน่นอนนน ก้อเหนๆกันอยู่ว่าใคกัวใค 5555555+"

"อืมนะ อ่ะเบอร์มัน 06-xxxxxxx"

"เยี่ยมมาก แค่นี้นะ"