ม่อนใจร้ายว่ะ #โดราจัง - นิยาย ม่อนใจร้ายว่ะ #โดราจัง : Dek-D.com - Writer
×

    ม่อนใจร้ายว่ะ #โดราจัง

    โดย Pichchayanuch

    ผู้เข้าชมรวม

    256

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    256

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    7
    จำนวนตอน : 0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 ก.พ. 62 / 16:15 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

        ม่อน part




    สวัสดีครับ ผมชื่อนายมินทร พิพัฒน์วงศ์ ชื่อเล่นชื่อม่อน เรียนอยู่ในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่6 สถานะโสดครับ กำลังนั่งอยู่ตรงไม้หินอ่อน ใต้ต้นไม้ใหญ่ แต่ตอนนี้กำลังเหนื่อยครับ เหนื่อยกับคนที่กำลังจะวิ่งมาหานี่แหละครับ ใช่ครับ ชินแล้วครับ


    "โดเรม่อนนนนนนนนนนนนน!!"


    เสียงแหลมๆเดิมๆจากปากเดิมๆของคนเดิมๆ เพื่อนผมเองครับ มี่จัง มันเป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น นิสัยกวนส้นตีนครับ จริงๆมันน่ารักนะ น่ารักมากแหละ แต่ผมยังไม่เคยเห็นความน่ารักของมันเลยครับ กำลังวิ่งจากห้องน้ำหญิงมาหาผม


         "มี่คับ เลิกเรียกกูว่าโดเรม่อนเถอะครับ"

         "เอ้าไมอ่าาา"

         "กุไม่ใช่โดเรม่อนโวร้ยยยยยยย"

         "เอ่า มึงต้องเป็นโดเรม่อนสิ ก็โดเรม่อนจะคู่กับมี่จังไง"

      หึ ใครบอกจะคู่กับมึ้งงงงงงง

         "กุเกลียดมึง"

         "แต่กุรักมึง"

         "กุเกลียดมึง"

         "ฮรุก มี่เจ็บนะคะ"


    มี่จังเอาหน้ามาถูแขนของผม เอาเข้าไป


         "แงงง มี่จังของม่อนนนไม่ร้องนะคะ"


    ผมเอามือของผมยืดแก้มนุ่มๆของมันไปมา สองสามรอบแล้วมือของผมที่กำลังเลอะน้ำจิ้้มจากซองลูกขิ้นก็ตบหน้ามันเบา


        "ม่อนโว้ยยยยยยยยยยยย สิวกุขึ้นจะทำยังไง"

    มันทำปากเบะใส่ผม ใครๆก็คิดว่าผมกับมันเป็นแฟนกัน จริงๆไม่ใช่นะ ถ้าผมไม่คบมันเป็นเพื่อน ผมก็คงไม่มีเพื่อนแล้วมั้ง


        "55555555 สมน้ำหน้า"


    โอบ part



    คนตัวเล็กบางๆ ใส่แว่นเลนส์ไม่หนาไม่บางกำลังดูดี ดวงตาใสน่ามอง แก้มฟูๆ กับปากสีแดงธรรมชาติแลดูเหมือนเยลลี่ ทั้งหมดนี้คือคุณสมบัติและสเปคผู้หญิงที่ต้องการของผม


    ผมเคยคบกับบุคคลที่ตรงตามสเปคครับ เช่นน้องกิ๊ปม.3/5 น้องโบว์ม.2/3 น้องมายม.4/1

    แต่ ...


    ก็ไปไม่รอดทุกราย


    ว่าจะพอแล้วเรื่องความรัก มันเหนื่อยมากที่ต้องตามใจผู้หญิง พอเธอไม่พอนิดหน่อยก็งอแง งี่เง่า สุดท้ายก็ขอเลิกตลอด


    รั้งไหม.. ก็ไม่


    ยื้อไหม..ก็ป่าว


       ไม่ชอบคนงี่เง่า


    ก็เขาอยากเลิกเองผมก็ตามใจ แล้วพอเลิกกัน ก็แชร์อะไรไม่รู้ในเฟส ตั้งดิสสีดำ แซะผมในเฟส ผมผิดหรอ

    ผมชอบมองไปรอบๆห้องเรียนของผม ห้องของผม ม.5/6 เรียกว่าได้ว่าห้องบ๊วย ผมภูมิใจนะที่ได้เรียนห้องนี้

    ก็ วุ่นวายดีเหมือนกัน5555


    ผมชอบมองตอนเวลาพักเที่ยงหลักกินข้าวเสร็จก็ชอบมาที่ห้องเรียนแล้วมองวิวด้านล่าง มองคนต่างๆผ่านจากแว่นตากรอบหนาเป็นประจำ

       แต่วันนี้แปลก

    ผมเห็นคนหนึ่งคนจากด้านล่างตึกที่นั่งอยู่บนโต๊ะไม้หินอ่อน กำลังเอียงคอมามองที่ผมพร้อมถามเพื่อนข้างๆ


        แม่ง


    ทันทีที่ผมเห็นเขา ผมคงต้องไปโรงพยาบาลเพื่อนตรวจเช็คว่าเป็นโรคหัวใจรึเปล่า


     น่ารักจังวะ

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น