ตอนที่ 63 : บทที่ 11 --- 50%
หั ว ใ จ ธ า ร า
“สิบเก้าขวบแล้ว เป็นเด็กดีของพี่นะครับ เมียจ๋า”
คนที่อวยพรอยู่อีกฟากของโต๊ะ ยื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มเจ้าของวันเกิดอย่างไม่มีคำว่าเขินเลยสักนิด เขาใช้นิ้วจิ้มครีมเค้กเนื้อละมุน ก่อนจะแต้มไปที่แก้มนุ่มหนึ่งที
“อื้อ แกล้งกันเหรอคะ”
“เมียพี่น่ารัก ... ครีมนี่ก็น่ากิน ... ขอกินได้มั้ย”
“คนบ้า!” คนที่รู้ความในจากสายตาชีกอนั้นแก้มร้อนผ่าว ... เขานี่มันวายร้ายจริงๆนะ มาทุกๆรูปแบบเลย
“อะไร พี่ขอกินเค้กชิ้นเล็กๆสักชิ้นไม่ได้เลยเหรอ ขี้งกจัง”
“ถ้าหมายถึงเค้กก็ให้กินค่ะ” มือบางยกจานมารับเอาเค้กเนื้อนุ่มที่เธอกำลังตัดแบ่งเป็นชิ้นเพื่อให้เขาชิม
“แล้วอย่างอื่นล่ะ”
“พี่ธัช เดี๋ยวเถอะ ... ใจคอจะไม่อวยพรให้ยาวกว่านี้เลยเหรอคะ” คนถือมีดตัดเค้กยู่ปากงอนๆ
“โอเคๆ พี่ล้อเล่น ... ขอให้น้ำมีความสุขมากๆนะครับ สุขภาพแข็งแรง เป็นที่รักของทุกคน และรีบเรียนจบกลับมาอยู่กับพี่ได้แล้ว เพี้ยง!” พูดจบเขาก็โน้มตัวเข้าไปหอมแก้มนิ่มที่อยู่ฝั่งตรงข้ามอีกฟอดใหญ่
“ขอบคุณค่ะ ... วันเกิดปีแรกที่น้ำได้เป่าเค้กนะคะเนี่ย มีความสุขจังเลย” คนที่มีน้ำคลออยู่เต็มตา ยกหลังมือขึ้นเช็ดเร็วๆ เพราะกลัวว่าเขาจะเป็นห่วง ... แต่เธอตื้นตันใจเหลือเกิน ตอนนี้คิดถึงแม่จัง แม่จะรู้มั้ยว่าวันนี้เป็นวันเกิดเธอ แม่จะจำได้มั้ยนะ
คนที่คอยสังเกตอยู่ตรงหน้าเดินอ้อมโต๊ะเข้ามากอด รั้งกลุ่มผมนุ่มเข้ามาแนบอกแล้วก้มลงไปจุมพิตหน้าผากเล็กอย่างห่วงใย
“จากนี้ไป ทุกๆปีเราจะมาเป่าเทียนด้วยกัน ... ดินเนอร์กันแบบนี้”
“ถ้ามีลูก ลูกของเราจะนั่งตรงกลาง วันเกิดพี่ พี่ก็จะให้ลูกเป่า ... เราจะทำให้ครอบครัวเล็กๆตรงนี้เป็นครอบครัวที่มีความสุขที่สุด พี่สัญญา”
“ถึงพี่ไม่สัญญาน้ำก็เชื่อค่ะว่าพี่ทำได้ ... ขอบคุณนะคะที่ทำให้ทุกๆอย่าง รักน้ำอย่างที่พี่เคยบอกทุกวัน”
“พี่หวังผลนะ” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์เอียงมามองเธอที่กำลังจะซึ้ง ... คนกำลังจะดราม่าถอนหายใจและอมยิ้มขำทันที
“หวังอะไรกับคนอย่างน้ำ ... ไม่มีอะไรให้หวังหรอกค่ะ” ปากอิ่มบอกประชดน้ำเสียงเอ็นดู เป็นธัชเองที่ทนไม่ไหว ต้องโน้มใบหน้าเข้าไปฟัดแก้มให้หายหมั่นเขี้ยวเสียหนึ่งที
“มีสิ ... หัวใจดวงน้อยๆ ดวงนี้ไง” เขาจุ๊บเบาๆที่ตำแหน่งหัวใจของคนในอ้อมแขน ... แก้มสาวแดงระเรื่อ เธอยิ้มและบอกกับเขาเสียงเบา
“ฮื่อ ได้ไปตั้งนานแล้วนี่คะ ไม่มีจะให้แล้ว”
“ฮ่าๆๆ”
วันอาทิตย์อีกแล้ว ... ทำอะไรกันอยู่คะ นอนตื่นสายแบบไรท์รึเปล่า 555555
วันนี้ไม่ได้ไปไหนค่ะ ... คงจะปั่นให้ฉ่ำปอดกันไปเลย ><
แล้วพบกันนะคะ
... ภณิตา ...
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

ผู้ชายอบอุ่น รักครอบครัวอย่างนี้ คงจะมีแต่ในนิยาย ????????????????????????????????????????
หวานกันเค้กจืดเลยอ่ะ
แหม หวานยิ่งรถอ้อยคว่ำอีกน่ะพี่ธัช55