หัวใจธารา (สำนักพิมพ์เขียนฝัน)

ตอนที่ 63 : บทที่ 11 --- 50%

หั  ว  ใ  จ  ธ  า  ร  า

“สิบเก้าขวบแล้ว เป็นเด็กดีของพี่นะครับ เมียจ๋า”

           คนที่อวยพรอยู่อีกฟากของโต๊ะ ยื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มเจ้าของวันเกิดอย่างไม่มีคำว่าเขินเลยสักนิด เขาใช้นิ้วจิ้มครีมเค้กเนื้อละมุน ก่อนจะแต้มไปที่แก้มนุ่มหนึ่งที

           “อื้อ แกล้งกันเหรอคะ”

           “เมียพี่น่ารัก ... ครีมนี่ก็น่ากิน ... ขอกินได้มั้ย”

           “คนบ้า!” คนที่รู้ความในจากสายตาชีกอนั้นแก้มร้อนผ่าว ... เขานี่มันวายร้ายจริงๆนะ มาทุกๆรูปแบบเลย

           “อะไร พี่ขอกินเค้กชิ้นเล็กๆสักชิ้นไม่ได้เลยเหรอ ขี้งกจัง”

           “ถ้าหมายถึงเค้กก็ให้กินค่ะ” มือบางยกจานมารับเอาเค้กเนื้อนุ่มที่เธอกำลังตัดแบ่งเป็นชิ้นเพื่อให้เขาชิม

           “แล้วอย่างอื่นล่ะ”

           “พี่ธัช เดี๋ยวเถอะ ... ใจคอจะไม่อวยพรให้ยาวกว่านี้เลยเหรอคะ” คนถือมีดตัดเค้กยู่ปากงอนๆ

           “โอเคๆ พี่ล้อเล่น ... ขอให้น้ำมีความสุขมากๆนะครับ สุขภาพแข็งแรง เป็นที่รักของทุกคน และรีบเรียนจบกลับมาอยู่กับพี่ได้แล้ว เพี้ยง!” พูดจบเขาก็โน้มตัวเข้าไปหอมแก้มนิ่มที่อยู่ฝั่งตรงข้ามอีกฟอดใหญ่

           “ขอบคุณค่ะ ... วันเกิดปีแรกที่น้ำได้เป่าเค้กนะคะเนี่ย มีความสุขจังเลย” คนที่มีน้ำคลออยู่เต็มตา ยกหลังมือขึ้นเช็ดเร็วๆ เพราะกลัวว่าเขาจะเป็นห่วง ... แต่เธอตื้นตันใจเหลือเกิน ตอนนี้คิดถึงแม่จัง แม่จะรู้มั้ยว่าวันนี้เป็นวันเกิดเธอ แม่จะจำได้มั้ยนะ

           คนที่คอยสังเกตอยู่ตรงหน้าเดินอ้อมโต๊ะเข้ามากอด รั้งกลุ่มผมนุ่มเข้ามาแนบอกแล้วก้มลงไปจุมพิตหน้าผากเล็กอย่างห่วงใย

           “จากนี้ไป ทุกๆปีเราจะมาเป่าเทียนด้วยกัน ... ดินเนอร์กันแบบนี้”

           “ถ้ามีลูก ลูกของเราจะนั่งตรงกลาง วันเกิดพี่ พี่ก็จะให้ลูกเป่า ... เราจะทำให้ครอบครัวเล็กๆตรงนี้เป็นครอบครัวที่มีความสุขที่สุด พี่สัญญา”

           “ถึงพี่ไม่สัญญาน้ำก็เชื่อค่ะว่าพี่ทำได้ ... ขอบคุณนะคะที่ทำให้ทุกๆอย่าง รักน้ำอย่างที่พี่เคยบอกทุกวัน”

           “พี่หวังผลนะ” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์เอียงมามองเธอที่กำลังจะซึ้ง ... คนกำลังจะดราม่าถอนหายใจและอมยิ้มขำทันที

           “หวังอะไรกับคนอย่างน้ำ ... ไม่มีอะไรให้หวังหรอกค่ะ” ปากอิ่มบอกประชดน้ำเสียงเอ็นดู เป็นธัชเองที่ทนไม่ไหว ต้องโน้มใบหน้าเข้าไปฟัดแก้มให้หายหมั่นเขี้ยวเสียหนึ่งที

           “มีสิ ... หัวใจดวงน้อยๆ ดวงนี้ไง” เขาจุ๊บเบาๆที่ตำแหน่งหัวใจของคนในอ้อมแขน ... แก้มสาวแดงระเรื่อ เธอยิ้มและบอกกับเขาเสียงเบา

           “ฮื่อ ได้ไปตั้งนานแล้วนี่คะ ไม่มีจะให้แล้ว”

           “ฮ่าๆๆ”

วันอาทิตย์อีกแล้ว ... ทำอะไรกันอยู่คะ นอนตื่นสายแบบไรท์รึเปล่า 555555

วันนี้ไม่ได้ไปไหนค่ะ ... คงจะปั่นให้ฉ่ำปอดกันไปเลย ><

แล้วพบกันนะคะ

... ภณิตา ...