หัวใจธารา (สำนักพิมพ์เขียนฝัน)

ตอนที่ 41 : บทที่ 8 --- 10%

หั  ว  ใ  จ  ธ  า  ร  า

บทที่ 8

พี่ธัช : คืนนี้เพื่อนพี่ชวนไปนั่งที่ร้านมัน เรามีงานรึเปล่า

           ข้อความที่ถูกส่งทิ้งไว้จากอีกคน ทำให้หญิงสาวที่กำลังเปิดอ่านขมวดคิ้วทันที

           “ชวนไปเที่ยวกับเพื่อนเขาเหรอ” พึมพำเบาๆกับตัวเอง จนไม่รู้สึกตัวว่าเพื่อนๆที่เดินมาเข้าห้องน้ำด้วยกัน แอบมาชะโงกอยู่ด้านหลัง

           “คุยกับใครอ่ะ ...ฮั่นแน่ แฟนล่ะสิ”

           ตั้งแต่รู้เรื่องที่เธอแต่งงานแล้ว ทุกคนในกลุ่มก็ชอบที่จะมากระซิบแซวให้ได้เขินอยู่ตลอด ... มีคำคมหรือนิยามความรักอะไรลอยมาให้ได้ยินเป็นต้องโบ้ยมาให้เธอตอบ

           แล้วใครจะไปตอบได้เล่า ... ยังไม่ได้รักกันขนาดนั้นสักหน่อย

           “อื้อ”

           “หวานเนอะ แฟนน้ำเนี่ย ... ไม่โทรก็แชทมาตลอดเลย ชักอยากจะเห็นแล้วว่าหล่อขนาดไหน”

           เสียงที่สองตามมาติดๆ ธารายิ้มให้ ก่อนจะส่ายหน้าขำๆ

           “ไม่ได้หวานอะไรหรอก ก็คุยธรรมดาแหละ”

           “ไม่เชื่อร้อก ตัวเล็ก สวีทกันมากก็บอกมาเถอะน่า ...”

           คนถูกรุมส่ายหน้าเบาๆ ... โกหกเพื่อนไม่บาปหรอกใช่ไหม

           “แล้วนี่พี่เขาจะมารับเหรอ แชทมาจิกมากๆอ่ะ” ทุกคนรู้ว่าพี่ธัชมาหาเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นด้วย แม้ไม่ได้แปลกใจนัก แต่ก็แซวกันไม่ยอมเลิก

           “ไม่หรอก ... คือ ... คืนนี้เขาชวนน้ำไปที่ร้านเพื่อนเขา”

           “หืม ไปเที่ยวเหรอน้ำ” ก้อยเบิกตาโตอย่างตื่นเต้น

            “อื้ม”

          “เฮ้ย ไปเลย เปิดหูเปิดตา ... ไอ้ก้อยมันเด็กอนามัย ไม่เคยไปหรอก อย่าไปถามหรือปรึกษาเด็ดขาด” คนที่เอ็นดูตัวเล็กเป็นพิเศษชิงบอกอย่างรู้งาน เป็นเหตุให้คนมีชื่อว่าเด็กอนามัยต้องร้องเฮอะอย่างหมั่นไส้

           “ใครจะไปบ่อยเหมือนตัวเองล่ะ เชอะ ... เดี๋ยวเถ้อะ จะบอกพี่กันต์ตามไปดู”

           พอได้ยินชื่ออีกคนหลุดออกจากปากของอาหมวยลูกสาวร้านเครื่องใช้ไฟฟ้า คนที่เป็นมวยคู่เอกก็ถลึงตาใส่ทันที

           “พอๆๆ หื้ม สองคนนี่น้า ... มาช่วยน้ำคิดดีกว่าว่าน้ำจะไปดีมั้ย พอดีพี่เขาชวนมาน่ะ”

           “ไปเถอะ อย่างน้อยเขาก็ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีนะ น่าจะดูแลเราได้” ม่านขวัญหันมาออกความคิดเห็นทางนี้แทน            

“ไปเถอะน้ำ วันนี้ก็ไม่มีงานอะไร ไปรีแล็กซ์บ้าง”

           “ใช่ สักครั้งจะเป็นอะไรไป ... นี่ถ้าเป็นเรานะ ได้ไปกับแฟน ฟินจะตาย”

           พลอยพรรณแนบแก้มไปกับไหล่ของคู่แฝด ทำหน้าเคลิบเคลิ้มจนอีกคนต้องดีดแปะไปที่หน้าผาก

           “โอ๊ย!”

           “นี่แน่ะ น้อยๆหน่อยพลอยจ๋า เดี๋ยวฟ้องแม่นะ”

           ธารายิ้มมองเพื่อนที่ใส่ใจให้คำปรึกษาเธอเป็นอย่างดี ...เอาล่ะ ในเมื่อเพื่อนก็ไม่ได้แย้งอะไร ลองไปดูสักครั้งก็ได้

           มือบางกดโปรแกรมที่อ่านทิ้งไว้ขึ้นมาพิมพ์ตอบลงไป ... ใบหน้าเล็กๆเปื้อนยิ้มอย่างมีความสุข

           ธารา : ไม่มีค่ะ แต่น้ำคงกลับห้องเองนะคะ เพราะตอนนี้เลิกคลาสแล้ว ... จะไปรอที่ห้องค่ะ

           พี่ธัช : โอเคครับ เดี๋ยวพี่ก็จะเสร็จธุระแล้ว ... จะรีบกลับเลย

กู้ดไนท์ค่ะทุกคนนนน ... ฝันดีมีความสุขนะคะ

พรุ่งนี้พบกันใหม่

... ภณิตา ...