ตอนที่ 16 : บทที่ 3 --- 100%
หั ว ใ จ ธ า ร า
ฤกษ์ที่ถูกกำหนดไว้ไม่ได้ช้าเลยสักนิด ... กลับจากรายงานตัวเป็นนิสิตชั้นปีหนึ่งได้ไม่ทันไรก็ต้องวุ่นอยู่กับการเตรียมตัวเป็นเจ้าสาวฉบับบ้านไร่ทันที
ในพิธีสำคัญนี้ ป้าสายแม่ครัวคนเก่าคนแก่ที่นึกรักและเอ็นดูเธอตั้งแต่แรกเห็น เป็นผู้ชี้ชวนธาราให้ทำนั่นทำนี่ ไม่เว้นแม้กระทั่งขัดสีฉวีวรรณจนคนตัวบางเหมือนเด็ก ดูผุดผ่องราวกับหญิงสาวที่กำลังจะแต่งงานจริงๆ
“ทำอะไรกันเหรอ”
ธัชมองร่างบอบบางที่อยู่ในชุดเสื้อผ้าฝ้ายผ้าถุงยาวกรอมเท้าก่อนจะเอ่ยถามขึ้น ... แก้มขาวๆถูกปัดเป็นสีชมพูอ่อน มวยผมที่เกล้าไว้เรียบร้อยมีดอกลีลาวดีสีขาวเสียบแซมไว้
“ป้าเอาชุดที่สั่งไว้มาให้หนูน้ำลองค่ะ ดูสิคะคุณธัช สวยมั้ยคะ”
สวย ... คนที่เผลอมองตาค้างแอบตอบอยู่ในใจ
“เรียบร้อยดีครับป้าสาย”
“พรุ่งนี้แล้วนะคะ ป้าล่ะตื่นเต้นแทน ... เอ่อ หนูน้ำเปลี่ยนชุดแล้วแขวนไว้เลยนะลูก เดี๋ยวป้าให้เพ็ญมันซักเตรียมไว้ ป้าจะไปจัดการเรื่องอาหารเลี้ยงแขกพรุ่งนี้ก่อนค่ะคุณธัช”
หันไปบอกกับผู้มาใหม่ ก่อนจะเลี่ยงออกไปทันที ... เป็นโอกาสเล็กๆให้คนที่กำลังจะเป็นครอบครัวเดียวกันอีกไม่นานได้อยู่ด้วยกัน
“มีอะไรให้ผมช่วยบ้าง ตอนนี้ว่างแล้ว”
เขาถามขึ้น พร้อมทั้งขยับเข้าไปนั่งบนตั่งใกล้ๆกับคนที่ยืนลองชุดอีกด้วย
“ไม่มีค่ะ น้ำแค่ลองชุดที่ป้าสายเอามาให้”
“ของผมล่ะ”
“คะ”
“ชุดผมไม่มีเหรอ” ธัชมองคนทำหน้างงก็อมยิ้มชอบใจ
“ป้าสายไม่ได้บอกว่ามีนะคะ ... เอามาให้น้ำชุดเดียวค่ะ”
“อืม ... แต่ชุดคล้ายๆกันแบบนี้ผมก็มีเหมือนกันนะ ชุดผ้าพื้นเมืองที่ป้าสายตัดไว้ให้เยอะจนแทบไม่ได้ใส่เลย เก็บไว้เต็มตู้ไปหมด”
“จะให้น้ำไปเอามาซักให้มั้ยคะ เพราะคุณธัชจะต้องใช้” คนตัวเล็กเอ่ยถามทันทีอย่างมีน้ำใจ
“ไม่เป็นไร พี่เพ็ญน่าจะจัดการแล้ว”
“อ่อ ค่ะ ... แล้วนี่คุณธัช เอ่อ ทานอะไรมารึยังคะ ให้น้ำหาให้มั้ย” ตั้งแต่เช้าที่เขาเข้าไปที่ไร่ ก็ยังไม่น่าจะได้ทานอะไร ดูจากทรงผมเปียกเหงื่อนี่ได้
“ยังเลย หิวเหมือนกันนะ”
“เดี๋ยวน้ำไปจัดกับข้าวให้ค่ะ รอเดี๋ยวนะคะ”
“แคนตาลูปหวานๆด้วยจะชื่นใจมาก” คำขอต่อท้ายมีรอยยิ้มแปลกๆแนบมาให้ด้วย
“ได้ค่ะ”
มาอยู่ที่นี่ตั้งหลายวัน คนที่กำลังจะเป็นภรรยาในอนาคตเริ่มจะรู้แล้วว่าคนตรงหน้าชอบหรือโปรดปรานอะไรเป็นพิเศษ
อย่างเช่นตอนนี้ที่เขาเรียกร้องว่าอยากได้แคนตาลูปหวานๆ หลังมื้ออาหารด้วย ... ทั้งที่จะทานมาจากสวนใหญ่ฟากโน้นก็ได้
แต่เขาก็กลับมาขอทานมันจากเธอที่บ้าน ...
“ตักข้าวมานั่งด้วยกันนะ ผมไม่อยากทานคนเดียว”
ตอนต่อไปน้องจะเป็นเจ้าสาวของพ่อเลี้ยงไร่ชาแล้วเน้อออออออ ... >< อิอิ
ใครชอบกดหัวใจให้เค้าหน่อยน้า ... เม้นต์ให้กำลังใจกันจะดีมากกกกกกกก
วันนี้เหนื่อยๆนอยด์แปลกๆค่า ... ไม่รู้เป็นอะไร >< ขอบคุณทุกคนที่ติดตามผลงานกันมาอย่างยาวนานนะคะ เรื่องที่ 7 แล้ว จะอาถรรพ์จบช้ารึเปล่าน้อ 555
ฝันดีนะคะ ... ไรท์เครียดก็ขอตัวไปซดชาบูต่อก่อนน้า มันช่วยได้หน่อยๆอ่าค่ะ ><
... ภณิตา ...
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
เพิ่งเข้ามาอ่าน น่ารักดีค่ะ
มาๆกอดๆ อย่าเครียดมากนะคะไรท์
มาระบายเม้ามอยหอยสังข์ กับเพื่อนๆในนี้ได้นะคะ โซดาพร้อม น้ำแข็งเพียบ
กำลังใจในนี้เยอะน้าาาา...สู้ๆค่ะ
หรีดก้อเครียดจ้า..ถ้ามาเยอะๆ.ก้อจะหายเครียดเรยคร้า????????