oppa junhao

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

"จุนฮวีอปป้า มองกล้องหน่อยค่ะ" แฟนคลับของจุนฮวีตะโกนให้พ่อหนุ่มดาราสุดฮอตในขณะนี้มองกล้องของตัวเอง

จุนฮวีหันไปตามเสียงที่ตะโกนเมื่อเห็นว่าเป็นแฟนคลับของตัวเองตั้งแต่จุนยังไม่ดังเหมือนปัจจุบันก็ยิ้มให้อย่างอ่อนโยนพร้อมกับโบกมือทักทายด้วย สายตาหันไปมองรอบๆงานแฟนไซน์ที่ถูกจัดขึ้นจากกิจกรรมของแบรนด์น้ำหอมที่จุนฮวีเป็นพรีเซนเตอร์อยู่

แฟนคลับมีทั้งคนที่เคยเห็นบ่อยและคนที่พึ่งเคยเห็น แต่ไม่ว่าจะมาก่อนหรือมาทีหลังจุนฮวีก็รักพวกเขาทั้งนั้น แฟนคลับที่คอยเป็นกำลังให้เขา แฟนคลับที่คอยอยู่เคียงข้างเขา มันเป็นอะไรที่รู้สึกดีมากจริงๆ แต่กว่าจะมีวันนี้มันก็ไม่ง่าย ผ่านอะไรกันมาเยอะ รู้สึกขอบคุณแฟนคลับที่คอยอยู่ข้างๆเขามาตลอด 

"จุนฮวีอปป้า!" เสียงแฟนบอยที่ตะโกนมาทำเอาจุนฮวีตกใจไม่น้อยก่อนจะเปลี่ยนเป็นสีหน้ายิ้มแย้มพร้อมกับชูนิ้วโป้งให้กับแฟนบอยที่ตะโกนมา

ตอนนี้แฟนคลับเริ่มทยอยกันเข้ามา แต่ถึงแม้ว่าจะมีคนเยอะแค่ไหน จุนฮวีกลับรู้สึกสะดุดตาผู้ชายคนที่กำลังเดินเข้ามา ในมือมีกล้องถืออยู่พร้อมกับอัลบั้มล่าสุดของจุนฮวี ผู้ชายคนนั้นรูปร่างสูงโปร่

งสวมเสื้อฮู้ดคลุมหัว ใส่แมสก์ปิดปากทำให้จุนฮวีเห็นหน้าไม่ค่อยชัดสักเท่าไหร่ แต่ดวงตาจิ้มลิ้มที่โผล่ออกมาให้เห็นนั้นให้ความรู้สึกเหมือนกระต่ายไม่ใช่น้อย 

จุนฮวีเริ่มรู้สึกตื่นเต้นแล้วสิ ดูเหมือนเขาจะเจอคนที่อยากได้มาเป็นคู่ชีวิตแล้วล่ะ

งานแฟนไซน์เริ่มขึ้นเมื่อแฟนคลับเข้ามานั่งประจำที่ทุกคน ผู้ชายคนที่จุนฮวีมองตอนแรกอยู่แถวสุดท้ายเลย ไม่เป็นไรยังไงวันนี้ก็ได้คุยกันอยู่ดี

แฟนคลับหลายคนพกของมาให้เขากันแทบทุกคน ไม่ว่าจะเป็นหูกระต่าย โช้คเกอร์ หรือของอะไรต่างๆ ได้ยินหลายคนบอกว่าน่ารัก จุนฮวีก็รู้สึกดีใจ และด้วยความมั่นหน้าก็เลยตอบกลับไปว่าจุนฮวีคนนี้ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดูหล่อและน่ารักไปหมดล่ะครับ 

รอยยิ้มและเสียงหัวเราะผ่านพ้นไปทีละคน มีโพสอิทที่ถามคำถามเกี่ยวกับตัวเขามากมาย ก็ตอบไปด้วยความสัตย์จริงทุกอย่าง วงการนี้ถ้าอยากจะอยู่นานๆ ต้องไม่โกหกใครแต่ก็ต้องไม่พูดความจริงไปเสียทุกอย่าง ต้องทำให้ดูคลุมเครือเพื่อเป็นกระแสให้ตัวเองต่อไป

จุนฮวียังไม่ได้ดังถึงขนาดเป็นดาวค้างฟ้าอย่างรุ่นพี่หลายคนในบริษัท จึงต้องทำตัวเองให้เป็นกระแสอยู่ตลอดเวลา แต่ก็ต้องไม่มากเกินไปจนคนดูแล้วรู้สึกว่ามันเฟค วงการนี้มันอยู่ยาก ส่วนใหญ่แล้วจุนฮวีเลือกที่จะพูดความจริง ข่าวลืออะไรก็เคลียร์ให้มันชัดเจน มันจะส่งผลดีต่อทุกฝ่าย

แต่ตอนนี้จุนฮวีกำลังรู้สึกว่าตัวเองกำลังแปลกไปเพราะผู้ชายคนนั้นกำลังจะเดินมาหาตัวเขาแล้วน่ะสิ.....

"สวัสดีครับ" เป็นจุนฮวีที่เอ่ยทักทายไปก่อน ยิ้มอย่างที่เคยยิ้ม แต่ทำไมเมื่อสบประสานสายตากับอีกฝ่ายแล้ว ใจถึงได้เต้นแรงขนาดนี้

"สะ..สวัสดีครับ" ให้ตายเถอะ เสียงของคนที่อยู่ตรงหน้ามันน่ารักมาก สำเนียงแปล่งๆที่พูดออกมา คงจะเป็นชาวต่างชาติล่ะสินะ

"เป็นชาวต่างชาติหรอครับ" เอ่ยถามออกไปก่อนที่จะเซ็นลายเซ็นของตัวเองลงบนหน้าปกอัลบั้ม

"ชะ..ใช่ครับ ผมเป็นคนจีน" หืม? เป็นคนจีนงั้นหรอ 

"งั้นก็คนบ้านเดียวงั้นสินะครับ มาคุยกันภาษาจีนดีกว่า ผมก็ไม่ได้พูดนานแล้วไม่รู้ว่าจะยังพูดได้รึเปล่าเนี่ย 555" เอ่ยออกไปเป็นภาษาเกาหลีก่อนในประโยคแรกแล้วจึงตามด้วยภาษาจีน ว้าว...ตายิ้มของอีกฝ่ายน่ารักจริงๆ

"ครับ" คนตรงหน้ายิ้มตาปิด...จุนฮวีน็อคเอ้าท์

เปิดดูโพสอิทที่อีกฝ่ายแปะไว้ในโฟโต้บุ้ค คำถามก็ทั่วๆไป แต่ทำไมจุนฮวีรู้สึกตื่นเต้นเหลือเกิน 

คุณคิดว่าผมเป็นคนยังไง  

1.หล่อ

2.หล่อที่สุดในโลก

3.หล่อแต่ยังน้อยกว่าจุนฮวี

่คิดอะไรออกแล้วล่ะ..

เงยหน้าขึ้นไปมองแฟนบอยที่อยู่ตรงหน้า ดวงตาที่ไร้เดียงสานั่นทำให้จุนฮวีอยากจะเข้าไปดูใกล้ๆจัง....

"อะ..เอ่อ" เมื่อรู้สึกตัวได้ว่าตัวเองนั้นเหม่อนานเกินไป จึงทำการดึงสติกลับมาก่อนจะเอ่ยคำพูดที่จะล่อเหยื่อให้ติดกับ

"ตอนนี้ผมยังไม่รู้หรอกว่าคุณหน้าตาเป็นยังไง เพราะฉะนั้นช่วยถอดแมสก์ที่ใส่อยู่ออกได้ไหมครับ ผมเห็นหน้าคุณไม่ชัดเลย" จ้องอีกฝ่ายด้วยสายตาที่ตัวเองก็บอกไม่ถูกเหมือนกันรู้แค่ว่ามันทำให้คนตรงหน้าอายจนแก้มทั้งสองข้างกลายเป็นสีชมพู 

น่ารัก...

แฟนบอยที่อยู่ตรงหน้าพยักหัวหงึกหงักก่อนที่จะถอดแมสก์ออกพร้อมกับฮู้ดที่ใช้คลุมหัวตัวเองอยู่...

จุนฮวีนิ่งค้าง ตาจ้องคนที่นั่งอยู่ข้างหน้าโดยไม่ได้กะพริบเลยแม้แต่น้อย สวย..ไม่สิ สวยมาก ดวงตาที่เหมือนกระต่ายน้อยในตอนแรก เมื่อถอดฮู้ดออก ปรากฏผมสีดำยาวทำให้ดวงตากระต่ายน้อยนั้นกลายเป็นกวางน้อยในเทพนิยาย จมูกโด่งไ่ด้รูป ปากจิ้มลิ้มเล็กๆนั้น น่าสัมผัสเป็นอย่างยิ่ง

ยิ้มในใจก่อนที่จะเขียนคำตอบลงในโพสอิท เขียนเสร็จก็กำชับแฟนคลับคนนี้ว่ากลับไปถึงบ้านแล้วให้เปิดอ่านทันที 

คนตรงหน้าพยักหน้าก่อนจะยิ้มกว้าง เอาอีกแล้วหัวใจของจุนฮวีเต้นเร็วกว่าเดิมอีกแล้ว เหมือนจะเป็นโรคหัวใจเลย

"ชื่ออะไรหรอครับ" ลืมคำถามเบสิคไปได้ยังไงเนี่ยมุนจุนฮวี

"สวี่หมิงฮ่าวครับ ถามชื่อเกาหลีก็ซอมยองโฮครับ" สวี่หมิงฮ่าว...ชื่อสวยมาก อืม...เหวินหมิงฮ๋าว ก็ดูเข้ากันดีนะ

เปิดโฟโต้บุ้คอีกรอบ เขียนอะไรบางอย่างลงไป ยิ้มน้อยๆก่อนที่จะเงยหน้ามองคนตัวโปร่ง

"ขอจับมือได้มั้ยครับ?" อีกฝ่ายก้มหน้าพร้อมกับแก้มสีใสที่เริ่มขึ้นสีชมพูอีกรอบ จับมือน่ะได้อยู่แล้วแต่ต้องทำตามที่จุนฮวีบอกก่อนน่ะสิ

"นี่คุณหมิงฮ่าวช่วยเรียกผมว่าโอปป้าก่อนสิ แล้วผมจะจับมือกับคุณ" รอยยิ้มที่ทำสาวๆหลายคนละลายมานักต่อนักเผยออกมา เป็นรอยยิ้มเจ้าเลห์ที่หมิงฮ่าวมองดูแล้วไม่น่าไว้ใจเอาซะเลย

"เอ่อ....จุนฮวีโอปป้าครับ! ช่วยจับมือกับผมหน่อยนะครับ" 

อา.....มากกว่าจับมือก็ให้ได้นะครับ คุณสวี่หมิงฮ่าว ถ้าคนตรงหน้าเข้ามาใกล้ๆเขามากกว่านี้ก็คงจะได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นแรงจนเหมือนจะทะลุออกมา

ยื่นมืิอออกไปจับกับมือเรียวสวยของอีกฝ่าย มือของอีกฝ่ายนุ่มนิ่มซะจนจุนฮวีอยากจะจับอยู่อย่างนั้นไม่ยอมปล่อย แต่เพราะยังมีแฟนคลับอีกสองสามคนรออยู่ จึงจำใจปล่อยมือีกฝ่ายไป คนน่ารักเดินลงไปยังที่นั่งตัวเองแล้ว ได้ยินเสียงหวีดเล็กน้อย ไม่แปลกใจในเมื่ออีกคนหน้าตาดีขนาดนั้น

ชิส์ หวง

หลังจากที่ทำการไซน์เสร็จเรียบร้อยแล้วก็ได้เวลาพูดคุยกับแฟนๆสักเล็กน้อย กวาดสายตาไปรอบๆก่อนจะเจอคนน่ารักกำลังถือกล้องอยู่ ยิ้มใส่กล้องของอีกฝ่ายเผื่อแผ่ไปยังคนถ่ายด้วย แอบเห็นแก้มของอีกฝ่ายเปลี่ยนสี ว้า น่ารักจริงๆ

"จุนฮวีอปป้า!" เสียงแฟนคลับหลายคนดังขึ้น จุนฮวีรู้สึกดีใจที่ได้ยินแฟนคลับหลายคนเรียกเขาแบบนั้น แต่แฟนคลับบางคนดูก้รู้แล้วว่าอายุมากกว่าเขาซะิีก อย่ามาเนียนๆ 

แอบได้ยินเสียงของแฟนบอยน่ารักคนนั้นผสมมาด้วย ใจของจุนฮวีเต้นแรงไปกี่ครั้งแล้วนะในวันนี้ แล้วทำไมเวลาคนอื่นเรียกหัวใจถึงไม่เต้นแรงแบบนี้นะ 

สิ่งนี้มันเรียกว่าความรักรึเปล่า

งานไซน์จบลงแล้ว สวี่หมิงฮ่าวเดินทางกลับบ้านอย่างปลอด วันนี้ที่ได้เจอดาราที่ตัวเองชอบทำเอาหมิงฮ่าวเพ้อจนเกือบเดินขึ้นรถเมล์ผิดคัน

รีบวิ่งเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว เพื่อที่จะไปเปิดดูโฟโต้บุ้คที่อีกฝ่ายย้ำไว้ว่าให้เปิดอ่านเมื่อถึงที่บ้านแล้ว

เปืดหน้าที่แปะโพสอิทเอาไว้ก้มอ่านอย่างรวดเร็วก่อนที่ใบหน้าจะขึ้นสีชมพู

คุณน่ารักที่สุดในโลก น่ารักจนผมอยากจะเก็บไว้ดูคนเดียว 

ยิ้มเขินๆก่อนที่จะนึกขึ้นได้ว่าอีกฝ่ายเขียนอะไรบางอย่างลงบนโฟโต้บุ้คอีกรอบ เปิดหาทีละหน้าก็พบว่ามันอยู่ที่รูปอีกฝ่ายทำมินิฮาร์ท ไม่รู้ว่าตั้งใจรึเปล่าแต่จะขอคิดเข้าข้างว่าตั้งใจละกันเพราะอีกฝ่ายตั้งใจเปิดหาหน้าที่จะเขียนพอสมควร

แต่สิ่งที่ทำให้เขินและตกใจยิ่งกว่าคือก็คืิอข้อความที่อีกฝ่ายเขียนไว้ต่างหาก

สวัสดีครับคุณสวี่หมิงฮ่าวผมขอพูดตรงๆเลยว่าเวลาที่คุณยิ้มมันทำให้ผมใจเต้นแรงจนเหมือนจะหลุดออกมา ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ เพราะฉะนั้นคุณจะช่วยผมหาคำตอบของมันได้มั้ย?

ถ้าคุณอยากจะช่วยผม นี่ครับ 095-***-**** เบอร์ติดต่อของผม แล้วก็ผมของจองตัวคุณไว้นะครับ เหวินหมิงฮ่าว ก็ดูเข้ากันดี 555

สวี่หมิงฮ่าวน็อคเอ้าท์

CRY .q