ตำนานรักอัมตะ ท้าวขูลู-นางอั้ว

ผญาเดอะซีรี่ย์ : ขูลู-นางอั้ว

EP.1
*********

*ไหว้ครู สาก่อน*

สาธุเด้อ...
จิตต่อตั้ง  มโนนอบ  คัมภีร์
ภูบาลศรี  ผู้สั่งสอน  ผะสงค์ใซ้
มโนในไสแจ้ง  แยงเห็น เป็นอ้อป่อง
ให้เป็นคอง อาดหลาด  สมเซื้อหน่อครู

ให้นำซู  นำย้อง   นำปอง  นำหุ่ม
ให้เป็นผุ่ม  เมฆไม้   บังป้อง  ฮ่องภัย
ขะหมองไส  ปานน้ำ  ไหลเลี่ยน เพียรผญา
คนเมตตา มหานิยม   ชื่นชม ผะสงค์ไคร่

คึดอันได ให้สมวาด  เคียมข่องวาจา
อักขระ  เขียนกลอน  ให้ดั่งหงส์ เหิรฟ้า
บ่มีคา มีข่อง  สมฮอง  เทียมปราชญ์
ให้ฉลาดฮอบฮู้  สมบั้น   ท่านพญา...

ผะสุธา ลือเลื่อง  ปราชเปลื่อง ทรงสถิต
สมดังศิษย์ มีครู   พร่ำเพียร  เฮียนฮอบ
ญอเศียรครอบ  บารมี ตุ้มห่อ
บรมครู หุ่มกั้ง  บัลลังค์ท่าน เจ้าปู่ตน.....นั่นเญอ

:::::::::::บัดนี่:::::::::
พญาแมงหมี่ สิกางปีก   ออกหล่าย เป็นกลอน
ยกเอาตอน นิทานดี  ตื่มลาย ผญาเว่า
ขอนำเอา นิทานก้อม  โบราน ขึ้นมาว่า
เขียนผญา ตื่มวาด  ลงเรื่อง ให้อ่านกัน

นิทานกล่าว เถิงบั้น   ความฮัก อัมมะตะ
มีธิถิ มานะ  แบ่งทาง ขวงกั้น
คนฮักกัน พอปานแก้ว  มาซังกัน ย้อนบักเว่อ
ฟังเอาเด้อ พี่น้อง  ตอนท้าย สิส่องเห็น

             ฟังเบิ่งคือเว่าเล่น  แต่หากแม่นตำนาน
              เป็นนิทานมาดน  ผู้คน ได้ลือเว่า
              มีพะนาง สองเจ้า  เกลอเป็นเสี่ยว
              ฮักกลมเกลียว  เนี่ยวมั่น นานมื้อผ่านมา

จนเวลาล่วงก้ำ  สองเสี่ยว กะมีผัว
มีครอบครัว ทั้งสอง  ห่างกันคาวนั่น
อยู่บ่นาน กะมีท้อง  สองเกลอ สหายเสี่ยว
คิดอยากกิน ส้มเปรี้ยว  เทียวเขี่ยว ตั้งแต่ผัว

               ย้อนว่าใจ คึดพ้อ  ทางเสี่ยว เคยแพง
                ปลูกบักโม บักแตง  แบ่งสวน ผลไม้
                เฟืองไฟพร้าว บักนาวศรี หวานเหวิ่อ
                ปานนี่สุก หล่นทิ่ม  เต็มต้น อั่งสวน

นางกะชวนเอาเจ้า เขี่ยวพี่คนผัว
ตัวผู้นางจันทรา  มิ่งเมียหิวส้ม
สิเป็นลม ตายถิ่ม  คันบ่สม คึดต่อ
เตรียมท่าจ้อ  ไปยามบ้าน เสี่ยวแพง

                ออกย่างจ้าว ท้องสาว มันป่วน
                ด่วนฮอดบ้าน  ทั้งเอิ้น ส่องหา
                นางพิมพา  สหายแก้ว อยู่ไส น้อเสี่ยว
                เหลียวขึ้นบ้าน ผัดคือเงียบมิดเสียง...น้อ
อ้าว...
แม่นไผน้อมาเอิ้น  เสียงอ่อนเสียงหวาน
หน่อยบ่นาน กะแลเห็น  เสี่ยวแพงมาต้อน
ออนซอนเด่  นานมื้อ  บ่เห็นกัน  เกลอเก่า
ข้าวขึ้นเหล้า  หวังไว้ สิเที่ยวยาม......เสี่ยวเอ้ย

                 จันทราไท้ ใจฮ่น หนหวย
                  เฮาเทียวหา ว่าโตมีส้ม
                  เฮาพวมท้อง สองเดือน นี่ละเสี่ยว
                  คิดอยากกิน ส้มเสี้ยว
                  ของเปรี้ยว อยู่สวน...โตนี่แม้

พิมพาเจ้า ได้ยินเสียง  เสี่ยวเอ่ย
กะเลยชวนเสี่ยวเข้า  ไปเล่นเลาะสวน
ดกอ้วนซ้วน  มี่ม่วง  นาวสี
มีเฟืองไฟ  แม่นสุกเต็มต้น

                   สมใจอยาก พวงนาวพ้าวเหวิ่อ
                   บักส้มเกลี้ยง  เต็มต้นต่อยเอา
                   ส่วนว่าเจ้า  สหายเสี่ยว พิมพา
                   ในอุรายังแพง สิ่งของ ฮองฮั้ว

ตัวกะพวมมีท้อง  ในอุทรพวมจ่อ
เห็นเสียวขอ  หมากไม้ หลายแล้ว กะบ่พอ
กินไต้ต้น  ทั้งห่อ  เก็บเอา
เต็มพาพาย กะต่าเตรียม มาพร้อม

                   ไผสิยอมทนได้ สหายเอ้ย จั่งบ่เคี่ยม
                    หมากส้มเกลี้ยง  แพงไว้เฮ็ดแนว
                    เอาไปแล้ว  เฮาสิอยู่กินหยัง
                   โตคือ เป็นตาซัง  ส่ำของโตแท้

จันทรานาง...
ได้ยินทาง เสี่ยวเว้า  กะตำตึกในใจ 
กูเป็นไผ มึงเป็นไผ  กะส่างหวง ซงฮ้าย 
ทั้งอยากอาย ผ่องเคียด  แนมเบิ่ง สหายโต
มึงพาโลคำจา  ด่ากูจนยืนเซ่อ
จำไว้เด้อ   พิมพาเพื่อน   ปีเดือน  สิบ่หล่าย
นับต่อไป จากนี่  ตัดสิ้น เสี่ยวสหาย

พี่น้องเอ้ย....
นับจากมื้อนั้น  สองเสี่ยวกะเสียหลัก
หันหลังลา  ห่างกัน แต่คาวนั่น
ความสัมพันธ์ กะเลยสิ้น  แนวกิน บ่อยากแบ่ง
ความฮักแฮง ก่อนนี้   เดียวนี้ ผัดแฮ่งซัง....นี่แหลว

ขอท้าวควม สั่นสั่น ...พอฮู้เลื่อง นำคอง
เอาแต่ตอน นำบท ... ส่งนิทาน พอฮู้ 
ให้คองดู ตอนหน้า...ลายผญา สิออกแก่ง
พญาแมง หมี่น้อย.....สิพาจ้าว ตื่นกลอน
                      เอาแต่ตอน จ้อจ้อ พอแต่แนมเห็น
                     เป็นนิยายอัมตะ  ฮักของสองท้าว
                     สรุปเอาตอนต้น  พอคน ได้เห็นค่า
                 ให้เจ้าคอง บั้นหน้า  สิมาเว่า หล่ายยาว....
                  ....ดอกนา...
                  ........จบตอน.......
มี 13ตอนลงวันละ 2ตอน เช้า-เที่ยง
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ ครับ

พญาแมงหมี่ #นิทาน #ขูลูนางอั้ว