คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 01 - ซินแสอาโป
#01
- ินแสอาโป -
แปลนบ้านถูาออบนโ๊ะทำานในห้อ โยมีสายาอินแสที่ับ้อไม่วาา
พอเห็นหน้าินแสนนี้ลันธร็เริ่มปวบาลนิหน่อย เพราะรู้ว่าอีเี๋ยว้อโนสั่แ้แปลนแน่นอน
"ผมว่าห้อน้ำิับรัวเินไป ยับออมาทา้ายอีหน่อย"
"แล้ว็ห้อนอนไม่วรมีหน้า่าปลายเท้า"
ลันธรรับฟัอย่าอไปที รอามอบน้วยวามเบื่อหน่าย นี่หรือือินแสื่อั่าัวเ็หลั ผู้ที่ทำให้านอสถาปนิยุ่ยาวุ่นวาย แ้นั่นปรับนี่ทำเอาใเทวา ไม่รู้เหมือนันว่าอนนี้ทำบ้านให้นอยู่ หรือำลัสร้าศาลพระภูมิ
"ฟัผมอยู่เปล่ารับุลัน"
"รับ"
"ลู้าเน้นเรื่อทรัพย์มา บ้านนี้้อสร้าามหลัฮวุ้ย เปิพลัานฟ้าิน ให้เทวาเินสะว"
ลันธรถือเป็นสถาปนิที่ฝีมือีที่สุ็ว่าไ้ แ่น่าแปลที่ลู้าอเา็เป็นลู้าออาโป้วยเหมือนัน สร้าบ้านามหลัฮวุ้ย ปรับพลัาน หนุนว ารพบเอันอลันธรและอาโปเหมือนเวรรรมบันาลัพา อนเรียนเาถึั้นออปาว่าะไม่ทำานับินแส พอเรียนบมาเปิบริษัทินแส็ลอยวนมาหลอหลอนทันาเห็น
ื่ออเราทั้สอมีวามหมายว่า 'น้ำ' แ่หลัาไ้เอหน้าบวับทำานร่วมัน าน้ำ็เปลี่ยนเป็นน้ำมันพร้อมไฟแ็ในทันที ไม่มีเหุผลอะไรที่ลันธร้อประทับิอยาเป็นมิรับอาโป นที่ทำให้ีวิารทำานอเาลายเป็นเรื่อยุ่ยาเหนื่อยว่าเิม
"บันไรนี้ผมอให้เอาออ ุนี้เป็นทาเินอเทวา"
"เอาออแล้วนเินรไหนรับ หรือเหาะึ้นั้นสอเอา?" ลันธรถามอย่าเหลืออ แปลนบ้านเาินหัวแทบแเป็นเสี่ย เอินแสทีเียวแปลนบ้านที่ิมาแทบไม่มีวามหมาย
"ุ็ย้ายบันไไปอีฝั่สิรับ มัน็แ่ปรับนิหน่อยเอ"
"นิหน่อย?"
หมอนี่ใ้ำว่านิหน่อยับารสั่แ้แปลนบ้านเอาใเทวา ลันธรอยาหัวเราะและอยาึ้นสัเวียนับินแสหน้าวอที่เอาแ่พูพร่ำถึวามสำัอหลัโหราศาสร์ ในะที่ารออแบบบ้านไม่ไ้ทำไ้ภายในวันสอวัน
หรือลันธระหันไปเอาี้านารเป็นินแส ่าัวเ็หลัแถมานสบาย สั่นั่นนี่ไ้อย่าับเป็นเ้านาย
"ผมไ้ยินมาว่าุลันเป็นสถาปนิมือหนึ่ ลู้าผมพูถึุไม่าปา"
"หรอรับ?"
พูถึเาแล้วะเอาินแสนี่มาหยามารทำานันทำไม ถึะำหมัและนับแพะในใเป็นพันัว ลันธร็ทำไ้แ่ยอมรับและแ้แบบามที่ินแสบอ ลู้าือพระเ้าและินแสนี่็ือปีศา
"แล้ว็ผมอยาให้รัวเปิว้าออนิหนึ่ ามหลัแล้วห้อรัวถือเป็นวามอุมสมบูร์"
"รับ"
"แ่นี้แหละรับ ถือว่ารั้นีุ้ลันออแบบบ้านไ้ีึ้น ไม่้อแ้อะไรเยอะแบบ่อนๆ"
'เหอะ!' ลันธร่อนออยู่ในใ ไม่้อแ้เยอะแม่มสิ ที่วไว้นั่น็เศษแปส่วนสิบอแปลนแล้ว เห็นสถาปนิเป็นอัริยะสมอแหลมล่ะมั้ สั่แ้ไมู่วามลำบาอนอื่นเลย
"ุลันไม่ไ้่าผมอยู่ในใหรอใ่ไหมรับ?"
"นี่ผมิัเินไปหรอ.." ลันธรไม่ปิเสธสิ่ที่อาโปถาม ็่าริ ่าหลายพันล้านรอบแล้ว และะ่าอีนว่าินแสนี่ะหายไปาีวิ
"ไม่ปิเสธะ้วย"
"รั้หน้ารบวนไปุยับเทวา่อนะมาหาผมนะรับ มันเสียเวลามาที่้อแ้"
"อย่าหุหิสิรับ มืออาีพ็ย่อมรับมือไ้ับทุารเปลี่ยนแปล"
"านเสร็แล้ว็เิรับ"
"ไม่อยาลับรับ พอียัไม่มีแผนะไปไหน่อ" อาโปอบหน้าาเยพลาหยิบมือถือออมาไถ ท่าทาสบายอสบายในั่นทำให้ใอลันธรลุเป็นไฟ
ลันธระไม่แปลว่าน้ำ แ่แปลว่าน้ำมันแล้วเอาไฟแ็ุใส่แม่ม!
"แ้แปลนเลยสิรับ ั้อรไหนผมะ่วยูให้"
"ทำไมไม่มาเป็นสถาปนิเอเลยล่ะรับ"
"มันไม่ใ่ทาน่ะสิรับ แ่ถ้าผมเป็นสถาปนิึ้นมาริ ุลันเหนื่อยแย่ที่มีู่แ่สูสีแบบผม"
"โีที่ผมไม่ไ้ิน้าวมา"
"ั้นไปิน้าวันรับ"
เออหนอ! ลันธรสามารถเอานะอะไรินแสนี่ไ้บ้าเนี่ย หน้าาหล่อเหลาแ่้านยิ่ว่าระาษทราย ั่วีวินี้เาไม่ายาเป็นมิรับนอย่าอาโปแน่นอน
"เิุินแสไปินนเียวเลยรับ"
"ผมบอแล้วนี่ว่าไม่อบนัใ"
"นี่ไม่ใ่เรื่อาน"
"ถ้าอย่านั้นผมะบอ้ำอีรอบว่า ุลันอย่าัใินแสอย่าผม ในทุเรื่อ"
"ะเินไปแล้วมั้!"
"ไม่มีอะไรเินไปหรอรับ ุลัน้อโนละลายพฤิรรมบ้า ูสิว่าหน้าาุเย็นืเป็นนมโ๋แบบนี้"
"อย่ามาวิาร์หน้าาผม"
"วาินสอและานลรับ พลัานุลันไม่ีเลย น่าะเป็นเพราะหิว้าว"
รระไหนอินแสหน้าวอนี่ เห็นว่าอาโปริัและเา็อยาลุไป่อยหน้าเ็มประา ทว่าินแสหนุ่มไม่ปล่อยให้ลันธริฟุ้่าน อาโปว้า้อมืออลันธรพร้อมับลาออาห้อทำาน
"ปล่อยผมนะ ไอ้นบ้า! มาลาผมทำไม"
"อย่าื้อสิรับ"
"เอาี้ีว่าุินแส มา่อยับผมสัหมั" ลันธรทนไม่ไหวหลุปาพูวามในใ ูานาัวแล้ว็้อยอมรับว่าอาโปสูและำยำว่า แร็เยอะว่าอี้วย โนสัหมัสลบเหมือเป็นเือน
"ุลันอยา่อสู้ับผมหรอรับ"
“...”
"ผมไม่อบ่อยี มันเป็นารระทำอพวไร้สิปัา"
"นี่่าผม?"
"เปล่าสัหน่อย แ่ถ้าอยาสู้ริ ผมไม่ัเลย แ่้อไป่อยับผมในห้อสอนนะ ผมไม่อยาให้ใรเห็นว่าินแสื่อัับสถาปนินเ่ใ้ำลัอย่าบ้าลั่"
นัยน์าออาโปแวววับนลันธรรู้สึร้อนหนาวพิล วามรู้สึบอว่านี่มันล่อเือ้อรีบหนี อาโปึลาเาไปที่รถ พลายััวลันธรเ้าไปในรถแล้วปิประูทันที
"หมาบ้าเอ้ย!"
ลันธรสบถออมาเสียเบา แ่หูอินแสอย่าอาโปไม่เยมีพลา เาไ้ยินัเนน้อหันมายยิ้ม
"อยาโนหมาอย่าผมัไหม?"
“...”
"ินแสพูอะไร็้อฟัสิรับ ผมน่ะเี่ยวานัเรื่อปรับพลัานน แถมเรายั้อร่วมานอีนานเลย อย่าทำให้บรรยาาศมันเป็นภูเาน้ำแ็แบบนี้"
"เรื่อานผมไม่ันะุินแส แ่นี่มันนอเรื่อ!"
"อารม์ึ้นอีแล้วหรอรับ ีเหมือนัน ผมอบ" อาโปพูบ็ออรถมุ่หน้าไปร้านอาหาร เห็นหน้าาอลันธรนิ่เย แ่ท่าทาอึอัราวับอาโปเป็นเื้อโร เล่นเอาินแสหัวเราะอยู่ในใ
เาะปราบสถาปนิหัวื้อให้อ้อนเป็นหมาเลยอยู ัใเาีนั!
"อบินอะไรรับุลัน"
"ไม่อบ" ลันธรอบามร แ่นั่รถมา้วยัน็อึอันหายใไม่ออ พลัานในรถนี่แม่มโระิลบสุ
"ผมใหุ้ลันเลือว่าะบออาหารที่อบ หรือะให้ผมัารัปาอุ แล้วยัอะไรีๆ ให้ินแทน ะนั้นิำอบเลยนะรับ ะถึร้านอาหารแล้ว"
'แ้แปลนบ้านแล้วมันไม่พอหรอเธอ มัน้อปรับพลัาน้วย'
#ุสถาปนิรับอย่าัใินแส
ความคิดเห็น