คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ยอมรับ 80%
บทที่ 13
-มอเอร์-
แสแยามเ้าส่อสะท้อนลบนผิวอนร่าบา ทำให้ผิวที่าวนวลอยู่แล้ว ูาวผ่อน่ามอยิ่ว่าเิม นร่าเล็พลิัวไปมาเบาๆ แ่็ไม่มีท่าทีว่าะลุื่น
ผมนอนะแมอภาพอนัวเล็้าๆ อย่าเอ็นู โยที่นถูมอไม่รู้ัวเลยันิ ถึแม้ว่าที่นอน้าๆนั้นะอายุมาว่าผมหลายปี แ่ใบหน้าท่าทา่าๆลับูน่ารั น่าเอ็นูในสายาผมมา หน้าาวๆ มูโ่สวยรับับปาแๆนั้นมันทำให้ผมอยาะับฟัอีัรอบ ิแล้วผม็ยับัวไปโอบรั้เอวบาเ้าหาัว พลาูบเบาๆที่ปาสีสอนัวเล็ ่อนะ่อยๆพรมูบไปทุๆที่อร่าบา โยที่ไม่ลืมที่ะสร้ารอยแๆไว้้วย
“ฮื้ออ อืม” ร่าบาบิัวเบาๆ ิ้วโ้มวันอยู่บนใบหน้าสวย บ่บอไ้ว่านัวเล็ใล้ื่นเ็มที
เห็นทีผม้อรีบเร่ัารให้เสร็่อนะื่นสินะ เพราะถ้าปล่อยให้ื่นมาทั้แบบนี้พี่แไม่ยอมให้ราหวานๆให้ผมฟัอีรอบีๆแน่
----------------------------------------
CUT
-------------------------------------------
ผมนอนอร่าบาไว้ลาอ ่อนะเผลอหลับไปทั้ๆที่ยัไม่ไ้สวมเสื้อผ้า แถมยัไม่ไ้ทำวามสะอาอะไรเลย
++++++++++++่อ ++++++++
-นิี้-
ผมลืมาึ้นมาประมาเวลาเือบ4โมเย็น หลัาที่ไอเอร์มันเล่นผมแทบะสลบไปหลายรอบ ไม่รู้แม่ะึอะไรนัหนา ทำอะไรไมู่สัารูเลย
ผมยันัวลุาเีย่อนะหันไปมอไอเ็ัวยัษ์ที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเีย อนนอนมัน็น่ารัอยู่หรอนะ แ่อนื่นนี่สิ น่ารำาสุๆ
ผมมอมันสัพั่อนะลุเิน้วยวามลำบาเพื่อไปห้อน้ำ ลอทาผม้อเินมิบูไปลอ ว่าะถึห้อน้ำะริว็เือบะินูอยู่แล้ว เพราะไอเวรเอร์นเียวเลย มันเล่นปล่อยออมานเ็มไปหม ถ้าไม่เินมิบไว้มีหวัน้ำอมันไ้ไหลเปื้อนไปเ็มทาเินแน่ๆ
หลัาอาบน้ำ ทำวามสะอาเสร็แล้วผม็เินออมาาห้อน้ำ ึ้ไอเ็ที่นอนบนเียมัน็ื่นึ้นมาพอี ะที่ผมำลัเินเาะผนัไปเรื่อยๆเนื่อาไม่สามารถทรัวให้เินปิไ้ เพราะอาารปวและเสียาทา้านหลั
“เฮ! พี่ทำอะไรนะ!” มันโวยวายึ้นทันทีที่เห็นผม
“โวยวายอะไรอมึแ่เ้าเนี้ย!” ผมถาม
“พี่ะไปไหน!” มันไม่สนใที่ผมถามันิ แถมมันยัถามลับ้วยน้ำเสียหุหิอี อะไรอมันฟระ นเินออมาาห้อน้ำนี่มันผิอะไร
“อะไรอมึเนี้ยแ่เินออาห้อน้ำมึะโวยวายทำไมหะ!” มันสถบำหยาบออมาเบาๆ ่อนะรีบลุเินรมาหาผมทันที
“มึะทำ อะ..อะไร!?” ผมถามออมาอย่าใ เพราะหลัาที่มันเินรมาหาผมมัน็รวบัวผมอุ้มแล้วมาวาที่เีย
“เียบน่า” มันพู ่อนะที่สะโพผมเบาๆ
“พี่เ็บอยู่ไม่ใ่หรอ ะฝืนเินทำไมหะ!” ผมบ่นเสียเบาๆ ่อนะรวบัวผมไปนั่บนัมันแล้วอแน่น นี่มันเป็นบ้าอะไร ไอท่าทีเป็นห่วนี่มันอารายยยย พยาบาลเอายาอะไรมาให้มันินผิหรือป่าววะ ทำไมมันูอ่อนโยนแปลๆ ไอท่าทาแบบนี้มันไม่ี่อหัวใผมเลยันิ ให้ายเถอะ
“ะ..ู เอ่อ แ่ไปอาบน้ำ” ผมอบเสียเบา พลายับัวเบาๆเพื่อะลาัมัน ไอท่าล่อแหลมแบบนี้มันไม่ส่ผลี่อผมันิ แ่็ไม่เป็นผลสำเร็เพราะแนล้ำๆอไอเอร์มันรัเอวผมไว้แน่นมานแทบะไม่สามารถยับัวไ้้ำ
“แ่อาบน้ำ็ไม่ไ้! ทำไมพี่ไม่ิบ้าว่าถ้าล้มไปะเป็นยัไหะ? สัารไม่ี็อย่าฝืนิวะ ให้ายสิ” มันบ่น่อ
“มึะบ่นอะไรมามายวะ แู่เ้าห้อน้ำเนี้ย! น่ารำาริ!” ผมอบลับ้วยอารม์ที่หุหิพอัว ่อนะแะแนหนาที่รวบเอวอยู่ออ แม่ะอะไรนัหนา แู่เินไปอาบน้ำ มันไปหนัส่วนไหนอมึัน
“แล้วผมผิรึไที่เป็นห่วเมียัวเอ!!” มันะอเบาๆ ่อนะปล่อยผมลาัแล้วะลุึ้นยืนเินเ้าห้อน้ำไปทันที
เมื่อี้ผมไม่ไ้หูฝาไม่ใ่ไหม มันบอว่าเป็นห่วผมั้นหรอ... =///=
ผมนั่ั้สิทบทวนสิ่ที่ไอเอร์พูอยู่บนเียเือบ5นาทีนไอเอร์เินออมา แล้ว้อนัวผมอุ้มึ้น ทำให้ผมไ้สิึ้นมา
“เฮย! ะพาูไปไหน!!” ผมโว้ยวาย เสียัับารระทำอมัน แ่็ไม่วายะโอบแนรอบอมันทันที เสียวิบหาย ถ้าไปนี่ไม่้อิสภาพเลยนะ แ่สภาพผมอนนี้็แทบะล้ายนพิารอยู่แล้ว แ่้าวายัสั่นไปแทบทั้ัวเลย เหอะๆ
“เียบน่า ็พี่อยาอาบน้ำไม่ใ่รึไผม็ะพาพี่ไปอาบไ เาะแน่นๆเี๋ยว็หรอ” มันบ่นอีรอบ่อนะพาผมเินไปที่ห้อน้ำแล้ววาผมลบนเ้าอี้ที่มันน่าะเป็นนเรียมไว้ให้ มันวาผมลเบาๆ่อนที่มือหนาะพยายามเอาสบู่มาพอัวให้ผม
“พอเลยๆ มึหยุเลย ูอาบเอไ้ ออไปรอ้านอเลย”
“ให้ผม่วยนี่แหละีแล้ว ะไ้เสร็ไวๆไ” มันพูแล้วพยายามถอาเในผมออ
“มึออไปเี๋ยวนี้เลย! ูอาบเอไ้!!” ผมพูเสียัพร้อมส่สายาิัเพื่อให้มันออไปเร็วๆ
“โอเๆๆ ผมออ็ไ้ แ่พี่้ออาบเร็วๆนะ เี๋ยวไม่สบาย” มันพูสั่่อนะเินออไป
ผมรีบอาบน้ำทันทีหลัาที่มันออไป หลัาอาบน้ำำระราบสิ่่าๆออหมผม็เินเาะผนันถึประูห้อน้ำ ึ่ทันทีที่ผมันประูเปิออไอเอร์มัน็รีบเินมาหาผมทันที
“เสร็แล้ว็บอสิพี่ ถ้าล้มึ้นมาทำไ ให้ายสิทำอะไรูสัาร้วย ผมไม่อยาบ่นหลายรอบนะ หัฟัผมะบ้าเถอะ เฮอ” ึ่ทันทีที่มันรับัวผมไปพยุ ปาหนา็ยับบ่นผมอีรอบทันที
“มึะบ่นอะไรมามายวะ ทำเป็นาแ่ไปไ้” ผม่าลับ
“พี่็อย่าื้อมาสิผมะไ้ไม่้อุนะ แล้วมาว่าผมเหมือนนแ่นะ ลอู็ไ้นะว่าแ่ริรึเปล่านะ ผมะไ้ัให้หนัๆว่ามือืน หึๆ”
“-///-ไอสัหื่น ทะลึ่ โริ ปล่อยูเลย”
“หึๆ หายเ็บรึยั” มันหัวเราะในอเบาๆ ่อนะถามผมอีรอบ
“ถ้ามันหายเ็บ่ายๆ สภาพูไม่เป็นี้หรอมั้ ูัสสัยและว่าที่มึป่วยนี่อแหลหรือเรื่อริ” นป่วยบ้าอะไร อุ้มผู้ายหนัเ็สิบว่าโลแทบปลิว
“็ผมเป็นนป่วยที่แ็แรไ เอาเถอะๆ พี่นอนพัไ้แล้ว บนเียผมนั้นแหละ ถ้าพยาบาลมาถามเี๋ยวผมัารเอ” มันบอแล้วึผ้าห่มมาลุมัวผมเบาๆ
“ะบ้าเรอะ ให้นอนอนนี้เนี้ยนะ” นี่มันยัลาวันอยู่เลยนะ ถ้ามีใรเ้ามาเห็นะทำไละ
“ผมบอให้นอน็นอน พี่่วผมรู้ เมื่อืนพี่แทบไม่ไ้นอน้วย้ำ เอาเป็นว่าอย่ามาเถียผม นอนไปเี๋ยวนี้เลย” มันพู่อนะันัวผมให้นอนลไปับเียสำหรับนไ้อีรอบ
“อื้อ..็ไ้..” ผมึมำอบไอเอร์ ่อนะหลับาลและสู่ห้วนิทราไปในที่สุ...........
++++++++++++++++++++80%+++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
2. มา่ออีรอบแล้วววว ถ้า้าไป็อโทน้าาาา ไรท์่วมา วันนี้เลย่อให้ไม่บเอาอนุิ้ ไปมั้เนอะ เลือทะลัมาหลายอนและ5555
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
1. มาแล้วววหลัาที่ห่าหายไปนานแสนนาน อรี่น้าาา ือไรท์ยุ่ๆเรื่อสอบไหนะโปรเ็อี ไรท์อโทษน้าาา ไม่โรธันเนอะแหะๆๆ อนนี้มา50% ่อนนะเี๋ยวไรท์มา่อให้ รันะุ๊บๆ
☺มนุษย์ลาืน☺
ปล.ยัไม่ไ้รวำผิ
ปล2.ไรท์ลcutไว้ที่ธันวลัยน้าาิ้มเลย
♥อบไล์♥
โนใแร์
☺1เม้น1ล้านำลัใ☺
ความคิดเห็น