Free zone 2

ลำดับตอนที่ #73 : Crazy Class

 ใบสมัคร

"นี่...คุณได้ยินเสียงหัวใจเต้นไหม....กำลังกลัวอยู่สินะ......ฮ่ะๆ ตลกจริง"

ชื่อ-นามสกุล= เซอกีย์ เยสเซนโก้ เคอซาคอฟ | Sergei Yeshchenko Kerzhakov

อายุ=  15 

ส่วนสูง รูปร่าง = สูง 175 หนัก 60

ลักษณะนิสัย= เขาเป็นคนที่..........จะเรียกยังไงดีล่ะ เอาแน่เอานอนกับเขาไม่ได้หรอก บางวันเขาอาจเป็นมิตรกับคุณ วันรุ่งขึ้นเขาอาจไปบอกข้อมูลของคุณกับคนที่ไม่ชอบหน้าคุณก็ได้ มีความเป็นผู้นำสูงและมีความสามารถในการพูดระดับดีเยี่ยมอาจกล่าวได้ว่า อาวุธของเขา คือคำพูดนั่นแหละ ใจเย็นมาก สามารถอดทนรอต่อสิ่งต่างๆได้เป็นเวลานาน ชอบทำอะไรซ้ำๆซากๆ  ในหัวเขามักจะมีควมคิดสลับซับซ้อนอยู่ตลอดเวลา สามารถล้วงข้อมูลได้จากการพูดคุยราวกับสะกดจิต ไม่แน่นะ การคุยธรรมดาๆของคุณ อาจเปิดเผยความลับของคุณจนหมดเปลือกแล้ว ชอบยุให้คนตีกันและส่องดูจากที่ไกลๆ เขาน่ะ คือมาสเตอร์ไมนด์ของบริษัทเลยนะ ท่านประธานก็เป็นแค่ หุ่นเชิด ของเขานั่นแหละ ทำไมสมองต้องมาต่อยตีราวกับพวกกล้ามเนื้อนั่นล่ะ อำมหิตและเลือดเย็นมาก สามารถมองศพคนได้โดยไม่ตกใจ มองคนฆ่ากันโดยไม่กรีดร้องเลย....แม้แต่นิดเดียว บุคคลทุกคนที่ถูกเขาล้วงข้อมูล จะรู้สึกว่า เขาเป็นคนดี แต่ถ้าคุยแบบปกติ ทุกคนที่คุยกับเขา จะเกิดอาการหนาวขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ มีลมพัดผ่านและขนลุกชันทั่วร่างซึ่งจริงๆ ไอ้ลมนั่นน่ะ มันก็แค่การคิดไปเองเท่านั้น ส่วนที่เหลือน่ะ มันคือจิตวิทยาของเขา การชักนำให้เกิด ความกลัว ยังไงล่ะครับ

ลักษณะการพูดจาและตัวอย่าง= พูดด้วยน้ำเสียงเย็นๆ นิ่มๆ ชวนขนลุก แทนคนอื่นว่า คุณ แทนตนเองว่าผม ไม่มีคำลงท้าย

"สวัสดียามเช้าอันแสนสดใสนะครับ....คุณxxx"

"นี่ๆ รู้รึเปล่าว่า คุณน่ะ โดนสวมเขาอยู่ล่ะนะ จะทำยังไงดีล่ะ....."

"ฮ่ะๆ จะฆ่าผม.....ชั่งกล้าพูดนะ....เพราะผมน่ะ......ไม่มีวันตายหรอก"

ความสามารถที่โดดเด่น= นักพูดที่ดี ชักจุงคนเก่ง ยุให้คนตีกัน ปกปิดร่องรอย ค้นหาข้อมูล สตอล์กเกอร์.......เออ..........สะกดรอย จิตวิทยา ปกปิดข้อมูล

ประวัติ= เขาเป็นคนที่เกิดในตระกูลที่พ่อเป็นอัยการ แม่เป็นนักธุรกิจ มีพี่สาวหนึ่ง น้องชายอีกหนึ่ง ครอบครัวเขาคงจะอบอุ่นกันดี....ถ้ามันไม่มี...วันนั้น......พ่อของเขา....ไม่สิ เกือบทั้งบ้าน ถูกคนของบริษัทxxx บุกเข้ามาสังหารอย่างไร้ปราณีฐานขัดผลประโยชน์ พ่อและน้องชายของเขาสิ้นชีพลงต่อหน้าต่อตา แม่และพี่สาวของเขาถูกพวกมันจับตัวไป....ส่วนเขา.....ดวงตาขวา....บอดสนิท....เขาฟื้นขึ้นมาในบ้านของเขา....ไม่มีตำรวจ....ไม่มีรถโรงพยาบาล...ไม่มีแม้แต่หนูซักตัว แสงแดดยามเช้าลอดมาผ่านผ้าม่าน......เขาในตอนนั้นไม่ยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น.....เขาก็ยังทำตัวเหมือนทุกวัน...ที่ครอบครัวของเขายังพร้อมหน้า....เขาเริ่มสร้างบุคลิกใหม่เพื่อหลีกหนีความจริง.....จนบุคลิกนั้นกลืนกินบุคลิกเด็กน้อยวัยเจ็ดขวบทั่วๆไปแล้ว เขาได้เตรียมการ เพื่อชำระแค้น....ตอนอายุสิบปี วันหนึ่งในฤดูหนาว เขาเดินไปท่ามกลางหิมะที่ตกหนัก ไปยังซอยแห่งหนึ่ง เขาไม่ได้เดินมั่วๆ เพราะเขาเตรียมตัวมาอย่างดีแล้ว ร่างบางเดินผ่านกับชายวัยกลางคนลงพุงคนหนึ่ง และส่งเสียงกระซิบแผ่วเบา...."เวลาของคุณ...หมดแล้วล่ะ" เขาเอ่ย ชายคนนั้นหันมามองเขา เขาพูดกับชายคนนั้นอีกสองสามประโยค และเขา ก็ได้เดินตามก้อนไขมันนั่นไป ชายคนนั้นพาเขาขึ้นไปยังตึกระฟ้าแห่งหนึ่ง เป็นตึกของบริษัทเดียวกันกับที่ได้ทำลายครอบครัวของเขา เมื่อเดินมาถึงห้องประธาน ชายคนนั้นก็ผายมือให้เขานั่งเก้าอี้ประธาน....และหยิบปืนขึ้นมาลั่นไกใส่หัวตนเอง....ในตอนนี้ เขารู้แล้วล่ะ ว่าแม่กับพี่ของเขาอยู่ที่ไหน..........ใช่แล้ว โลกหลังความตายนั่นแหละ........แม่และพี่ของเขาน่ะ....ตายเมื่อ.....เมื่อวานนี้........แต่ดวงตาของเขาไม่ไหวติงแม้แต่น้อย.....เขาได้ยึดอำนาจของบริษัทนี้โดยไม่มีใครรู้ เพราะว่าประธานน่ะ ไม่เคยออกไปให้คนอื่นพบหน้าแม้แต่ครั้งเดียว.....ประธานคนปัจจุบันน่ะ.....คือเขายังไงล่ะ เขาได้สั่งการจากระยะไกลให้บริษัท"ของเขา"ดำเนินกิจการต่างๆ ทั้งบนดินและใต้ดิน

ด้วยความอัจฉริยะของเขา ทำให้เขาเรียนข้ามชั้นมาอยู่ชั้นม.ต้นได้เลย และเมื่ออายุ 15 เขาก็ตัดสินใจต่อม.3 นอกรัสเซีย.....ใช่แล้ว ญี่ปุ่น....คือคำตอบ

ปมในวัยเด็ก หรือปัญหาของตัวเอง= โดนฆ่ายกครัว ตาขวาบอดสนิท

ชอบ ปั่นหัวคน น้ำแตงโมปั่น

ไม่ชอบ ของเผ็ด การออกแรง

เกลียด วันที่ 29 กุมภาพันธ์