Free zone 2

ลำดับตอนที่ #35 : [Creepypasta & KHR] I see you:) ใครในเงามืด?

APPLICATION
(ลบวงเล็บด้วยนะ~)

"อย่าลืมนะว่า...ฉันจ้องมองเธออยู่ทุกฝีก้าว"

1. ชื่อจริง :: ไครซิส ไซโค [Crisis Phycho]

2. ชื่อเล่น :: Death [เดธ]
3. ชื่อแฝง :: Head Eater 

4. อายุ :: 20 ปี

5. สัญชาติ :: อังกฤษ

6. ลักษณะภายนอก :: ผมสีขาว ผิวสีขาวซีดเหมือนกระดาษ ตรงหน้าเป็นสีดำ และบนใบหน้าก็มีแต่ ดวงตาที่ไม่มีตาดำ และปากที่ฉีกยิ้มสยองตลอดเวลาเท่านั้น ใส่ชุดขุนนางอังกฤษสีขาวล้วน ใส่ชุดขุนนางชายอังกฤษแม้ว่าจะเป็นผู้หญิงก็ตาม

7. นิสัย :: 

ฉีกยิ้ม

เธอเป็นสิ่งเหนือธรรมชาติที่ฉีกยิ้มออกมาได้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ไม่มีใครเคยเห็นเธอหุบยิ้มเลย เหมือนว่ามันเป็นส่วนหนึ่งกับใบหน้าอย่างงั้น

พูดมาก

เธอเป็นสิ่งเหนือธรรมชาติทีพูดมาก ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน อยู่กับใคร หรือกับอะไร บางที่ ตอนเธอกำลังไล่ล่าเหยื่อ เธออาจพูดถึงเรื่องประวัติชีวิตของเหยื่อ หรือไม่ก็บ่นว่าทำไมไม่ค่อยมีคนมาน้า

ชอบเล่นเกม

ทุกครั้งที่เหยื่อมาเจอเธอ จะต้องมี "เกม" มาให้เล่นทุกครั้งเพื่อต่อชีวิตและอิสรภาพของเหยื่อ โดยเธอไม่ชอบเล่นแบบครั้งเดียวจบนะ บางทีอาจเป็นสิบๆด่านก็ได้ แต่กฏที่ตั้งไว้มันก็คงทำได้ยากซักหน่อย เช่น ต้องเป็นคนที่ใกล้จะเป็นฆาตกรเท่านั้น ถึงจะชนะได้ หรือไม่ก็ อยู่ในบ้านของเธอให้ครบสิบปีโดยจะโดนตามล่าตลอด แบบนี้

เดาทางง่าย

เธอเดาทางง่ายมาก แต่จริงๆแล้วเธอก็แค่"แกล้งทำ"เท่านั้น เช่น เวลาคิด เธอจะเอียงคอไปทางขวา แต่เวลาคิดคำโกหก เธอจะเอียงคอไปซ้าย เวลาเคลื่อนที่ก็จะกระทืบเท้าตรงทิศที่จะไปแล้วค่อยไป ซึ่งหากเหยื่อตายใจแล้ว มันก็ง่ายมากที่จะทำให้สับสน

ปั่นหัวคนเก่ง

การปั่นหัวคนอื่นเป็นงานถนัดของเธอ เธอชอบที่จะปั่นหัวคน โดยการทำเรื่องต่างๆนาๆ ประมาณว่า แต่งประวัติเธอจนโอเว่อร์ พอคนเริ่มสงสาร ก็โดนฆ่า เอาปมด้อยมาตอกย้ำให้อึ้งว่าเธอรู้ได้อย่างไร

  

8. ประวัติก่อนเป็นสิ่งเหนือธรรมชาติ :: เธออาศัยอยู่ในบ้านร้างแห่งหนึ่งในเมืองร้านเมสัน ที่นั่นได้ชื่อว่าเป็น"บ้านไร้จุดจบ" เชื่อกันว่า ทุกคนที่เข้าไปคนเดียว จะหลงอยู่ในนั้นและไม่มีวันได้ออกมา แต่หากเข้าไปกันมากกว่าหนึ่งเมื่อไร จะออกมาในสภาพศพหัวขาดทุกราย ไม่มีใครรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นในนั้น ไม่มี แม้แต่เสียงกรีดร้อง เหมือนว่าหายเข้าไปและออกมาเป็นศพในตอนเช้า ไม่มีใครรู้ว่าตัวการคืออะไร และหัวศพอยู่ไหน จึงได้นามแฝงว่า

"Head Eater"  

9. เรื่องราวCreepypasta :: 

The Liar[จอมโกหก]

บังคับตัวละคร :: เอริค

บังคับผู้เล่า :: ไดอารี่

วันที่ 1 เดือน 1 ปี xxxx

ผมชื่อเอริค เป็นพนักงานบริษัทธรรมดาๆทั่วไป ซึ่งผมกำลังขาดแคลนเงินอย่างหนักละ ผมได้รับคัดเลีอกให้ไปถ่ายทำเรียลลิตี้โชว์ล่าท้าผี ซึ่งเงินค่าจ้างเยอะมากเลย ซึ่งที่ๆผมจะไปก็เป็นที่ๆชื่อว่า"บ้านไร้จุดจบ" ซึ่งอยู่ในเมืองร้างเมสัน ผมหวังว่าผมจะไปทันนะ

วันที่ 20 เดือน 1 ปี xxxx  

ผมมาสายจนได้ ไม่เหลือใครอยู่ข้างนอกเลย ผมหวังว่าเขาจะรอผมอยู่ข้างในนะ 

ผมเข้าไปข้างในแล้ว ไม่เจอใครเลย เจอแต่อุปกรณ์ถ่ายทำ ระเกระกะไปหมด และ เลือดเต็มไปหมด ผมพยายามจะออกไปแจ้งตำรวจ แต่ประตูบ้านี่เปิดไม่ได้ บ้าชิบ ผมต้องอยู่ในที่สยองขวัญนี่ด้วยหรอ

ผมเจอผู้หญิงคนนึง ผมคิดว่าเธอต้องมาช่วยผมแนะๆ แต่ผมคิดผิด เธอถือมีดพร้ามาทางผม พร้อมกับเสนอโอกาสให้รอดชีวิต แน่นอน ว่าผมยอม

วันที่ 21 เดือน 1 ปี xxxx

เงื่อนไขที่เธอให้ผมมามันคงจะยากเกินกว่าที่ผมจะทำได้แน่ เงื่อนไขคือ รอดชีวิตให้ถึงวันปีใหม่ โดยจะมีกับดักและเธอคอยไล่ล่า ผมคิดว่ามันยากนะ แต่ผมก็จำต้องทำ

วันที่ 15 เดือน 6 ปี xxxx

ผมมาได้ครึ่งทางแล้ว บ้านไร้จุดจบนี่ไร้จุดจบเหมือนชื่อเลย ทุกครั้งที่ไปอีกห้อง ก็จะมีห้องใหม่มาเรื่อยๆ ผมก็แปลกใจนะ ว่าทำไมผมไม่หิว เหนื่อย หรือง่วงเลย ผมว่า มันคงเป็นตัวช่วยละมั้ง

วันที่ 30 เดือน 12 ปี xxxx

อีกแค่วันเดียวเท่านั้น ก็จะถึง"วันนั้น" ...ผมคิดว่า...ผม..คงทนอยู่อย่างงี้ได้ไม่นานเท่าไร ผมรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงกระซิบข้างหูทุกวัน เสียงกระซิบถึงความผิดบาปในอดีด.....เสียงกระซิบ ที่เตือนผมว่า เวลานั้น ใกล้เข้ามาแล้ว

บังคับผู้เล่า :: เอริค

ในที่สุด วันนั้น ก็มาถึง ผมรู้สึกดีในมาก...............เมื่อผม.......เข้าไปในห้องหนึ่ง......แล้วเห็นห้องสีขาว...ที่มีตัวอักษรบนกำแพง...............เขียนว่า............."ยินดีด้วย คุณเคลียร์เกมนี้แล้ว...ขอให้รอรับรางวัลได้ในอีก 3...2...1" ผมไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม ตัวเลขมันเปลี่ยนได้ จะถึงวันนั้นแล้วใส่ไหม และผมก็ได้เห็น ผู้หญิงคนท่ตามล่าผม เธอยิ้ม ยิ้มแบบสยดสยอง แต่ผมไม่กลัวล่ะ ความกลัวน่ะ มันหายไปจากตัวผมหมดแล้ว

"ยินดีด้วย นายได้รับรางวัลแล้ว"เธอพูด

"แล้วทำไมผมถึงยังอยู่ที่นี่!!! คุณควรจะปล่อยผมไปไม่ใช่หรอ!?!?"ผมตะคอกอย่างรุนแรง แต่ไม่ได้ทำให้เธอสะดุ้งแม้แต่น้อย

"ตามสัญญาที่ฉันให้ไว้ไงละ ฉันบอกว่า'รอดชีวิต'ไม่ใช่' 'ปล่อยออกไป'ซักหน่อย" หญิงสาวคนนั้นพูด และเธอก็"หัวเราะ"อย่างบ้าคลั่ง

"ไม่จริงใช่ไหม...นี่มัน...ไม่จริงใช่ไหม"ผมไม่สามารถพูดต่อไปได้อีกแล้ว ความหิว ความเหนื่อย ความง่วง มันถาโถมใส่ผม เหมือนระเบิดเวลา ที่ระเบิดออกมาแล้ว นี่สินะ ถึงว่า ทำไมคนสมัยก่อนถึงพูดว่า'ห้ามทำสัญญากับปีศาจเด็ดขาด'เพราะมันจะตลบหลังเราได้ทุกเมื่อไงล่ะ

"อ๋อ แล้วอีกเรื่องที่ฉันยังไม่ได้พูดนะ การชนะเกมนี้อีกข้อนึง คือ การเริ่มกลายเป็นฆาตกรไงละ ฉันอุสาต์ช่วยเลยนะเนี่ย ฮึๆ" หญิงสาวพูด

'หมายความว่า การที่เธอปั่นหัวเรา'ผมคิด แต่เหมือนว่าเธออาจอ่านใจได้

"แน่นอน และฉันคิดว่า เธอคงไม่อยากใช่ไหมละ เพราะฉะนั้น ขอเริ่มอาหารมื้อแรกของวันเลยแล้วกัน ผู้พิชิต"หญิงสาวพูด และสิ่งสุดท้ายที่ผมเห็นคือ ปาก...ของเธออ้าออก ผมเห็นฟันอันแหลมคมพอๆกับฉลามของเธอ และความรู้สึกของผม ก็ดับไป

รุ่งเช้า วันที่ 21 เดือน 1 ปี xxxx

พบศพชายอายุ 27 ปี สภาพศพหัวขาด ข้างบ้านไร้จุดจบที่เมืองเมสัน

ผมคงต้องขอบคุณเธอ ที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ ผมรู้สึกสนุกกว่าเป็นไหนๆเลยละ 

"วันนี้จะมีแขกมาล่ะ ช่วยเตรียมการต้อนรับด้วยนะ'ผู้พิชิต'"

10. อาวุธ :: มีดMachete 

11. ลักษณะการฆ่า :: 

1.เหยื่อที่มาเป็นหมู่คณะ

-เล่นเกมเล็กๆน้อยๆ เช่น วิ่งไล่จับ

-ตัดอวัยวะทุกครั้งที่เหยื่อแพ้เกม และหากเหยื่อชนะ ก็จะต่อชีวิตไปได้ 1 ชั่วโมง

-พอเหยื่อไม่มีแขนขาแล้ว ก็ฆ่าทิ้งซะ

-ตัดหัว

-เอาศพไปทิ้งข้างบ้าน

2.เหยื่อที่มาคนเดียว

-เล่นเกมใหญ่ๆ เช่น เข้าห้องครบ 1 ล้านห้อง ที่ใช้เวลานานและแลกกับ"การไว้ชีวิต"

2.1 เหยื่อที่แพ้

-พอแพ้ ก็จะโดนกินหัว

-เอาศพไปทิ้งข้างบ้านรวมกับพวกที่เข้ามาเป็ฯหมู่

2.2 เหยื่อที่ชนะ 

-หากชนะ ก็แสดงความยินดี

-เหยื่อจะเริ่มรู้สึกถึงความหิว ความเหนื่อยที่สะสม

-อ่านใจถึงความอยากมีชีวิต หากอยาก ก็ปล่อยไว้นั่น

-หากไม่ กินหัวซะ

-เอาศพไปทิ้งข้างบ้านรวมกับที่มากันเป็นหมู่

3.หากสะดุดตากับเหยื่อ

-เมื่อกินหัวแล้ว ก็เก็บวิญญานไว้ซะ และแรงกดดันที่ทำไว้ตอนมีชีวิตมันก็ค่อยๆหวนคืน

 

12. ลักษณะการเลือกเหยื่อ :: ทุกคนที่เข้ามาในบ้าน แต่หากมาคนเดียวและฉลาดๆหน่อย จะเล่นเกมและบังคับแพ้ทันที

13. สิ่งที่ชอบ :: เล่นเกม

::เป็นสิ่งที่ทำให้เธอมีความสุขได้

เหยื่อที่ฉลาด

::หัวอร่อยกว่าเหยื่อทั่วไป

14. สิ่งที่เกลียด/ไม่ชอบ :: แสง

::แสบตา

15. สิ่งที่กล้ว :: ไฟ

::เธอเคยโดนเผาบ้านมาแล้ว และตอนนั้นอายุยังน้อยอยู่ เลยกลัวไฟขึ้นมาเดี๋ยวนั้น

อาการ จะกระวนกระวายและหาทางดับไฟให้เร็วที่สุด 

16. สิ่งที่แพ้ :: ไม่มี

17. ร่างจำแลง :: ผู้หญิงอายุ 20

18. สถานที่ที่อาศัยอยู่ :: เมืองร้างเมสัน

19. ความสามารถพิเศษ :: เห็นออร่าเหยื่อได้ตลอดเวลา

20. ลักษณะการพูด :: พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ หากเจอใครที่สนใจน้ำเสียงจะยี่ยวยกวนประสาทขึ้นมาเดี๋ยวนั้น ไม่มีคำลงท้าย แทนตัวเองว่าฉัน แทนคนอื่นด้วยชื่อแฝงหรือ นาย/เธอ 
"นายออกไปไม่ได้หรอกนะ" 
"เหยื่อคราวนี้น่าอร่อยดี ว่าไหม ผู้พิชิต"

"เห พวกเผาบ้านอีกแล้วหรอ ฉันเบื่อแล้วนะ"

"อร่อยจริงๆนะ หัวคราวนี้น่ะ"

"อ๋อ ฉันไม่ได้บอกนะ ว่าฉันจะให้เธอออกไปน่ะ"
21. บท :: สิ่งเหนือธรรมชาติ

22. เพิ่มเติม :: อหนึ่ง คือบับ ที่คนข้างนอกคิดวว่า เข้ามาแล้วไม่ได้ออกมาเขาแค่คิดไปเองเฉยๆ เพราะศพที่ออกมามันก็กองรวมกับพวกที่เข้าไปเป็นหมู่แหละ

✂จำลองสถานการณ์✂

1. ถ้าคุณเจอเหยื่อกลางป่าจะทำอย่างไร?

ตอบ เอียงคอไปทางขวา "แล้วฉันจะไปยุ่งในป่าทำไมละ"

2. ถ้ามีคนคิดจะทำลายที่อยู่อาศัยของคุณ คุณจะทำอย่างไร?

ตอบ "อืม ก็คง ตัดคอทิ้งละมั้ง" พูดพร้อมกอดอก

3. คุณคิดยังไงกับความรัก?

ตอบ ทำท่าทางไม่พอใจ"ก็สิ่งที่ทำให้รสชาติเปลี่ยนแปลงไงล่ะ"

4. คุณคิดอย่างไรกับความตาย

ตอบ แสยะยิ้ม "ก็คือสิ่งที่เกิดเมื่อรสชาติหายไปหมดแล้วไงล่ะ"

5. คุณคิดอย่างไรกับ'ผู้หญิงที่คอยแนะนำในช่วงตอนที่หนึ่ง'

ตอบ เอียงคอไปทางซ้าย "ก็...น่าอร่อยดีนะ"

6. ขอบคุณที่ใหความร่วมมือ เอาไว้เจอกันในเรื่องนะ:)

ตอบ "ยินดีเช่นกัน"เธอยิ้ม และหายไป


????โซนผู้ปกครอง????

1.สวัสดีจ้า เราไรต์โชเอง>< ชื่ออะไรหรอ?~

ตอบ ชื่อด้าครับ

2.ท่านคิดยังไงกับเรื่องนี้หรอค่ะ?

ตอบ ก็ น่าจะออกแนวดาร์กๆนิดนิงมั้งครับ

3. ถ้าเราดองจะเผาบ้านเราไหม?

ตอบ ไม่หรอกครับ แค่อย่าลบพอ

4. ท่านผู้ปกครองคิดยังไงกับ'ผู้หญิงที่คอยแนะนำในตอนแรก'หรอค่ะ?

ตอบ ก็ดูลึกลับดีนะครับ

5. เรื่องนี้เรารับหมดทุกตัวละครน่าาาา
เพราะฉะนั้นไม่ต้องกล้วว่าลูกของท่านจะไม่ติด

ตอบ แบบนั้นก็ดีครับ

6. ขอบคุณนะค่ะที่กรอกใบสมัคร><

ตอบ เช่นกันครับ ปั่นเกือบไม่ทันล่ะ