คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #167 : FS
Application
“อยากให้พวกคุณหลีกไปค่ะ....ก่อนที่จะเกิดอะไรไม่ดีขึ้นมา......เราไม่รับผิดชอบนะคะ”
"กรุณา....หยุดด้วยค่ะ.......อะไรกัน อะไรกัน เธอต่อต้านชั้นอย่างงั้นหรอ แต่ว่านะ มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว"
บทบาทที่สมัคร : SP อื่นๆ
ชื่อ/นามสกุล : เลนิต้า ลูเครเชีย | Lenita Lucretia
ชื่อเล่น : เลน | Len อีกบุคลิกคือ เรน | Ren
สัญชาติ : อเมริกา
เชื้อชาติ : อเมริกัน - ยิว
สถานะก่อนขึ้นไปอยู่บนมหานครลอยฟ้า : นักศึกษามหาลัย ปี 2 คณะดาราศาสตร์
สถานะหลังขึ้นไปอยู่บนมหานครลอยฟ้า : นศ. สถาบัน Throne War สาขาดาราศาสตร์
เพศ : หญิง
ลักษณะภายนอก : หญิงสาวที่มีลักษณะคล้ายกับเด็กผู้หญิง ผมสีดำยาวถึงกลางหลัง ดวงตาสีทับทิมไร้ประกายแสงใดๆ ผิวสีขาวซีดจนเหมือนกับคนป่วย ใบหน้าเรียบเฉยที่เมื่อมองดูก็ให้ความรู้สึกขนลุกเบาๆ ความสูงจัดอยู่ในขั้นเตี้ยมากสำหรับคนอายุเท่านี้ ส่วนรูปร่างของเธอก็ผอมบางมากจนกลัวว่าลมจะพลัดปลิวไปก่อน สูง 145 หนัก 38
อายุ : 20 จ้า
นิสัย : เธอนั้นเป็นหญิงสาวที่ดูเงียบขรึม และไร้มนุษย์สัมพันธ์โดยสิ้นเชิง แต่ว่าจริงๆ แล้วเธอก็ไม่ได้แยกตัวจากสังคมขนาดนั้น แค่เธอนั้นไม่ชอบที่จะทำความรู้จักกับผู้คนใหม่ๆ และมีเพื่อนสนิทแค่กลุ่มเล็กๆ แค่นี้เธอก็สบายใจกว่าเยอะ
ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ออกมาเท่าไหร่ อารมณ์นั้นเป็นการแสดงออกโดยพื้นฐานของมนุษย์ แต่ใบหน้าของเธอนั้นเรียบนิ่ง แววตาไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ รวมถึงน้ำเสียงโมโนโทนที่ชวนขนลุก ทำให้แทบจะไม่มีใครอ่านอารมณ์เธอออกเลย
เหมือนว่าจะเป็นคนเย็นชา แต่ที่จริงก็ไม่ได้อะไรขนาดนั้น แค่พยายามรักษาระยะห่างกับคนอื่นๆ เพราะรู้ว่าซักวันเจ้านั่นก็ต้องความคุมร่างนี้ได้แบบ 100% ทำให้เธอหลีกเลี่ยงการมีปฏิสัมพันธ์เพื่อไม่ให้ตกเป็นเป้าของเจ้านั่น
มีความซื่อสัตย์สูง หากปากบอกอะไรไปแล้วตัวเธอก็จะต้องทำแบบนั้นให้ได้ด้วย เกลียดการโกหกและการทรยศเป็นที่สุด
เป็นพวกขี้ระแวง เลนนั้นระแวงเกือบทุกสิ่งที่อยู่บนโลกนี้ ทำให้เธอนั้นหลีกเลี่ยงที่จะปิดไฟนอน นั่งหลังไม่ติดกำแพง มองพื้นไม่มองรอบตัว ปิดผ้าม่านหน้าต่าง ฯลฯ ที่อาจนำมาสู่อันตรายต่อตัวเธอ แม้เพียงเล็กน้อยก็ตาม
ใจเย็นและรอบคอบ เมื่อเธออยู่ในเหตุคับขัน เธอก็สามารถเรียกสติคืนได้อย่างรวดเร็ว และมีความรอบคอบมาก มักจะทำทุกอย่างจนกว่าจะมั่นใจแล้วว่าไม่พลาดอะไรไป
หัวศิลป์ ชอบงานศิลปะและดนตรีต่างๆ
ตัวของเลนนั้นเป็นคนสองบุคลิก โดยอีกบุคลิกหนึ่งนั้นแนะนำตัวว่าชื่อ เรน บุคลิกนี้นั้นมีนิสัยที่มีคำจำกัดความสั้นๆ ว่าชั่ว ไม่แน่ใจว่าบุคลิกนี้เกิดขึ้นมาได้ยังไง เพราะว่าทุกครั้งที่ไปหาจิตแพทย์ พวกเขาก็ไม่เคยตรวจเจอซักครั้ง
โดยเรนนั้นเป็นบุคลิกที่ใจร้อน อดทนรออะไรนานๆ ไม่ค่อยได้ ทำให้ไม่เหมาะกับการซุ่มโจมตีหรือการเฝ้าระวัง นั่นอาจจะทำให้เธอเบื่อจนคลั่งเลยก็ได้
เรนนั้นถือได้ว่ามีความวิปลาสและโรคจิตในตัวสูง เธอคนนี้ชื่นชอบในการฆ่าฟันและเลือดสดๆ ของมนุษย์ จิตใจอำมหิต คำว่าเมตตาแทบไม่มีในหัวด้วยซ้ำ
กวนเท้าชาวบ้านเก่งมาก คำพูดทุกคำที่ออกมาจากปากของเธอมันจะนำพามาซึ่งความปวดเศียรเวียนเกล้าและคันเท้าให้กับทุกๆ คน
เธอคนนี้เป็นพวกที่แสดงอารมณ์ออกมาโดยไม่ปิดบังใดๆ ทั้งสิ้น โมโหคือโมโห ดีใจคือดีใจ ไม่ได้ปิดบังไว้แบบเลนแต่อย่างใด
ชอบการทำให้คนอื่นตกอยู่ในความสิ้นหวัง โดยเฉพาะเลน เพราะว่านั่นทำให้เธอครอบงำเลนได้ง่ายขึ้น
และเธอคนนี้ก็ไม่ค่อยใช้สมองในการต่อสู้เท่าไหร่นัก เธอมักจะพึ่งสัญชาตญาณมากกว่า แต่ว่าสัญชาตญาณของเธอก็เฉียบคมมากราวกับสัตว์ร้ายเลยทีเดียว
ประวัติ : เลนิต้า เด็กสาวชาวยิวที่เกิดในครอบครัวหนึ่งในอเมริกาที่มีฐานะจัดว่าร่ำรวยเลยทีเดียว ในวัยเด็ก ชีวิตของเธอก็แฮปปี้ดี๊ด๊าตามประสาเด็กน้อยบ้านรวยทั่วๆ ไป แต่เมื่ออายุได้ 5 ขวบ ก็มาถึงจุดเปลี่ยนของชีวิตเธอ
"สวัสดี เราชื่อเรน เราคือตัวเธอยังไงล่ะ"
เสียงนั่นดังขึ้นในหัวของเธอ เธอทั้งสับสน สงสัย และหวาดกลัวถึงที่มาของเสียงนั่น แต่เธอก็รู้ว่า นั่นคืออีกบุคลิกหนึ่งของเธอ เรน ผู้เปรียบเสมือนกับแฝดร่วมจิตใจของเธอ
ทั้งสองคนได้เติมโตมาด้วยกัน ในร่างเดียวกัน แต่คนละจิตวิญญาณ ทั้งคู่ต่างก็ผ่านประสบการณ์ชีวิตมาด้วยกัน ใช้เวลาร่วมกัน ปรึกษากัน และอยู่ร่วมกัน
แต่เมื่อถึงวันเกิดครบรอบ 13 ปีจองเธอ จุดพลิกผันใหญ่ก็เข้ามาถึง ในขณะที่เธอกำลังจะเป่าเค้กที่พ่อของเธอเตรียมให้ ทุกอย่างก็ดับวูบไป
"อ่ะ....."
เมื่อรู้สึกตัวอีกที ภาพที่อยู่ตรงหน้าก็คือข้าวของกระจัดกระจายทั่วบ้าน เค้กที่แต่เดิมถูกเขียนว่า "สุขสันต์วันเกิด เลน" ก็กลายเป็น "สุขสันต์วันเริ่มเกม เลน โดยเรน" และที่ขาดไม่ได้"กองเนื้อ"อะไรซักอย่างที่น่าจะเคยเป็นพ่อและแม่ของเธอ เธอพยายามจะกรีดร้องออกมา แต่มันก็เหมือนมีอะไรจุกที่คอของเธอ ก่อนที่จะมีเสียงหนึ่งดังขึ้นในหัวของเธอ
"เรามาเล่นเกมกันดีกว่า เลน....."
"ชั้นจะยึดร่างของแก แกต้องทำยังไงก็ได้ ไม่ให้ชั้นยึดร่างได้ เกมจะจบต่อเมื่อชั้นยึดร่างแกได้ ไม่ก็แกตายล่ะนะ"
"เรน...หลอกเราหรอ"
"เปล่านี่ ชั้นแค่ไม่ได้บอกว่าชั้นมีเป้าหมายอะไร เรื่องที่อยู่กับเธอตั้งแต่เกิดก็จริง อาจจะตั้งแต่ชาติก่อนด้วยซ้ำ ชั้นแค่...ทำสิ่งที่ชั้น'ต้อง'ทำ แค่นั้นเอง ไม่ต้องห่วง ไม่มีอะไรสืบมาถึงแกได้หรอก ไม่มีใครสงสัยเด็กสิบสองด้วยซ้ำมั้ง~ ถ้าชั้นยึดร่างของแกได้เมื่อไหร่ เราก็อาจจะได้เจอกัน ชั้นจะรอจนกว่าจะถึงเวลานั้นแล้วกันนะ~"
ตั้งแต่วันนั้น เลนก็กลายเป็นเด็กที่เก็บตัว ไม่ค่อยพูดจา พยายามรักษาระยะห่างไว้จากทุกๆ คน ญาติๆ ที่รับเธอไปเลี้ยงดูแลดีอย่างไร เธอก็ไม่กลับมาร่าเริงแบบเดิม ใบหน้าของเธอนิ่งเฉยตั้งแต่นั้น รอยยิ้มไม่เคยปรากฎอยู่บนใบหน้าอีก รวมถึงเสียงหัวเราะของเธอที่ไม่เคยมีใครได้ยิน อีกเลย เลนนั้นต้องทนฟังสิ่งที่เรนพูดในหัวของเธอตลอดๆ ความรู้สึกต่างๆ ที่เหลือแก่เรนนั้นคงมีแค่อย่างเดียว
"ความหวาดกลัว"
เธอพยายามใช้ชีวิตประจำวันให้ได้อย่างปกติ แต่เธอก็พยายามไม่สุงสิงกับใคร เพื่อที่จะได้ไม่มีช่องว่างในใจให้ถูกเรนแทรกแทรง ปิดกั้นความรู้สึกของตัวเองทุกทาง เธอเลือกที่จะเรียนดาราศาสตร์ เพราะเธอชอบดูดาว
เมื่อเวลาผ่านไป เธอก็เข้าร่วมการคัดเลือกบุคคลที่จะขึ้นไปอยู่ยนแผ่นดินลอยฟ้า ที่จัดขึ้นในรอบปี และแน่นอนว่า เธอผ่าน
เธอเข้ามาร่วมการทดสอบได้อย่างไรนั้น ล้วนมาจากการชักจุงของเรนทั้งสิ้น ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า ถึงแม้เธอจะหวาดกลัวเรน แต่ว่า เธอก็ยังฟังเรนอยู่
ลักษณะการพูด : เลนนั้นพูดด้วยเสียงเบาๆ ฟังยากเพราะว่ามันเบาจริงๆ การพูดของเธอนั้นจะมาในลักษณะเรียบๆ และฟังดูสุภาพ เสียงของเธอนั้นจะเป็นระนาบเดียวกัน ไม่มีสูงหรือต่ำ สำนวนการพูดจะดูแปลกๆ และเลี่ยนๆ แทนตัวเองว่าเรา แทนคนอื่นว่าคุณ หรือจะแทนด้วยชื่อเลยถ้าสนิท มีคำลงท้ายเสมอๆ ส่วนเรนนั้น จะพูดด้วยเสียงอันดัง น้ำเสียงของเธอนั้นดูหลอนๆ และฟังดูโรคจิตในเวลาเดียวกัน คำพูดคำจาของเธอไม่สุภาพซักเท่าไหร่นัก แทนตัวเองว่าชั้น แทนคนอื่นว่าแก ไร้ซึ่งคำลงท้ายหรือร่องรอยความสุภาพใดๆ เช่น
แนะนำตัว - "สวัสดีค่ะ.....เลนค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"
ดีใจ - "น่ายินดีจริงๆ ค่ะ"
เสียใจ - "ผิดหวังค่ะ...มากๆ ด้วย"
??? - "ออกไปจากตรงนี้ด้วยค่ะ.....เรายังไม่อยากให้เรนฆ่าเพื่อนของเรา ด้วยน้ำมือของเราเอง"
???????????? - "ไม่นึกเลยนะคะว่าจะมาถึงจุดๆ นี้ได้ ตัวตนของเรากำลังจะสลายไปแล้วสินะคะ.........ลาก่อนค่ะ จากนี้...และตลอดไป"
????????????????? - "นี่แกคิดหรอ ว่าชั้นคือเลนจริงๆ น่ะ หือ? น่าเสียดาย ยัยนั่นน่ะ หายไปแล้วล่ะนะ~ ตลอดกาลเลย~"
พลังพิเศษ : [Madness Enhanced] - บ้าคลั่งขาดสติ
เมื่อใช้แล้ว สติสัมปชัญญะของผู้ใช้จะขาดหายไป และถูกแทนที่ด้วยอีกบุคลิกหนึ่ง ซึ่งเป็นบุคลิกที่เต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง ต้องการที่จะฆ่าทุกสิ่งที่ขวางหน้า และความสามารถทางกายเพิ่มขึ้นอย่างมาก เช่นเธอสามารถกระโดดสูงได้กว่า 2 เมตร ความเร็วในการเคลื่อนที่เพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล หรือแม้กระทั่งหมัดของเธอก็แรงพอที่จะต่อยกำแพงคอนกรีตแตกเป็นเสี่ยงๆ ได้
[Disturbance] - การรบกวน
เป็นการรบกวนการดำเนินการของระบบใดๆ ก็ตามบนโลกนี้ เช่น รบกวนการดาวน์โหลดไฟล์ทำให้เกิดเออเร่อได้ รบกวนการถืออาวุธทำให้จู่ๆ มือไม้อ่อนแรงอาวุธร่วงไปบนพื้น รบกวนการสื่อสารทำให้คำพูดแต่ละคำออกมาเป็นอะไรที่ฟังไม่ออก รบกวนการคิดทำให้จู่ๆ สมองก็ลืมว่ากำลังจะทำอะไร รบกวนการทำงานของหัวใจทำให้หัวใจเต้นผิดจังหวะ รบกวนการทำงานของพลังพิเศษต่างๆ รบกวนการหมุนรอบตัวเองของโลก หรือแม้กระทั่งรบกวนปฎิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชั่นของดวงอาทิตย์
จุดอ่อนหรือขีดจำกัดของพลัง : [Madness Enhanced]
- เมื่อใช้เยอะเข้า บุคลิกของเธอก็จะถูกกลืนกินโดยอีกบุคลิกมากขึ้น จนเธออาจจะเสียตัวตนของเธอไปได้
- ใช้ได้แค่ 10 นาทีเท่านั้น แต่ว่าเวลาจะเพิ่มได้เมื่อเธอถูกอีกบุคลิกกลืนมากขึ้น
[Disturbance]
- การที่จะรบกวนอะไรต้องเข้าใจหลักการทำงานของสิ่งนั้นเสียก่อน
- ยิ่งระบบที่จะรบกวนซับซ้อนมากเท่าไหร่ ยิ่งต้องใช้พลังงานในการรบกวนมากเท่านั้น (การรบกวนการสื่อสารถือเป็นความซับซ้อนในระดับ"ง่ายๆ" การรบกวนการเต้นของหัวใจ ถือเป็นความซับซ้อนในระดับ"กลางๆ" แต่แค่ระดับง่ายๆ ก็ใช้พลังงานเยอะพอควร)
- ยิ่งระบบที่รบกวนมีผลกระทบกับผู้คนมากเท่าไหร่ จะยิ่งใช้พลังงานมากขึ้นทวีคูณกับอันด้านบนมากขึ้นไปอีก เช่น รบกวนการเต้นของหัวใจ เป็นความซับซ้อนระดับกลางๆ แต่มีผลกระทบกับคนแค่คนเดียว ก็จะใช้พลังงานน้อยกว่ารบกวนการสื่อสาร ที่เป็นระดับง่ายๆ แต่มีผลกระทบกับคนหลายคน
- เมื่อใช้งานมันแม้แต่ครั้งเดียว ก็จะเกิดผลกระทบคือมีเลือดไหลออกมาจากดวงตาไม่หยุดจนกว่าจะเลิกใช้พลังและพักซัก 10 นาที
- เนื่องจากเธอยังกระจอ---อ่อนประสบการณ์อยู่ ดังนั้นสิ่งที่เธอรบกวนอย่างมากก็แค่ระดับกลางแค่นั้น
ความสามารถพิเศษ : มีความสามารถด้านศิลปะสูง , มีความสามารถด้านกายวิภาคศาสตร์สูง , เย็บปักถักร้อยเก่ง ตั้งแต่ผ้าเช็ดหน้า เสื้อไหมพรม หรือแม้กระทั่งศพ , มีความรู้ด้านดาราศาสตร์ , เรียนรู้เร็ว
สิ่งที่ชอบ : เลน : ดวงดาว , งานศิลปะ , เนื้อปลา / เรน : เลือด , การฆ่าฟัน , หนังแอคขั่น
สิ่งที่ไม่ชอบ : เลน : เลือด , เนื้อแดง , คนที่พยายามตีสนิทเธอ / เรน : หนังรัก
สิ่งที่กลัว : เลน : เรน / เรน : ไม่มี
เพิ่มเติม : - เป็นมังสวิรัติปลา (ไม่กินเนื้อแดง) แต่ถ้าถูกเรนยึดร่าง เธอจะกินแต่เนื้อ ไม่กินผัก
- ขอตาย 100% เลยนะครับ
- โดนเรนยึดร่าง โดยการใช้ M.E. ทุก 5 นาทีนั้น จะเพิ่ม % ให้ 1%
0-10% เรนปรากฏตัวแค่ในความคิด ออกมาไม่ได้ ใช้ M.E. ได้ 10 นาที
11-30% เรนสามารถยึดร่างด้วยตัวเองได้แค่ประมาณ 15 วินาที ในช่วงที่เลนอ่อนแอ ใช้ M.E. ได้ 15 นาที
31-50% เรนสามารถยึดร่างได้ด้วยตัวเองเป็นเวลา 3 นาที ในช่วงที่เลนนั้นเหม่อลอย ใช้ M.E. ได้ 30 นาที
51-75% เรนสามารถยึดร่างได้ด้วยตัวเองเป็นเวลา 10 นาที แม้แต่ในช่วงที่เลนปกติดี ใช้ M.E. ได้ 45 นาที
76-99% เรนสามารถยึดร่างด้วยตัวเองเป็นเวลา 20 นาที แม้กระทั่งตอนที่เลนแข็งแรงเป็นพิเศษ ใช้ M.E. ได้ 60 นาที
100% เรนยึดร่างของเลนโดยสมบูรณ์ เป็นเวลา [ตลอดกาล] ส่วนเลนนั้น จะถูกกลืนกินโดยเรน ง่ายๆ 2 คนนี้เป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว Game Over
โดยตั้งแต่ 11-99% เลนจะยึดคืนได้ แต่ความยากในการยึดกลับจะไล่ตามระดับ %
- เมื่อโดนเรนยึดร่างโดยสมบูรณ์แล้ว จิตใต้สำนึกของเธอจะถูกผสานรวมกับเรน ทำให้ทั้งสองคนเป็นหนึ่งเดียวกัน และได้อยู่ด้วยกันซักที.....เดี๋ยวนะ
บทสัมภาษณ์
(ตอบทุกคนและขอให้สวมบทบาทเป็นตัวละครนั้นๆด้วยนะคะ คำพูดคำจาก็ขอให้ตรงกับนิสัยนางหน่อยเนอะ)
ในที่นี้ขอเรนมาร่วมด้วยแล้วกันเนาะ
แเดง = เรน น้ำเงิน = เลน
??? : โอ้…สวัสดีครับ คุณมีชื่อว่าอะไรเหรอ
เลน/เรน : เลนค่ะ......เรน
??? : ฮะๆงั้นเหรอครับ เป็นชื่อที่เพราะไม่เบาเลย ว่าแต่…คุณรู้สักยังไงบ้างล่ะครับที่ถูกเลือกให้ขึ้นไปอยู่บนมหานครลอยฟ้า
เลน/เรน : ความรู้สึกหรอ....ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรหรอกค่ะ ก็ยังคงเหมือนเดิม...........เรื่องแกสิ ส่วนชั้นรู้สึกดีแฮะ การได้มีอภิสิทธิ์เหนือคนทั่วไป
??? : งั้นเหรอครับ… ถ้างั้นผมขอถามคำถามข้อต่อไปเลยนะ ว่าคุณต้องการจะเลือกอยู่ฝั่งไหนระหว่าง…สีขาวกับสีดำ ในส่วนของรายละเอียดนั้นคุณจะได้รับมันหลังจากการสัมภาษณ์เสร็จสิ้น
เลน/เรน : ขอข้อมูลค่ะ เราไม่เลือกอะไรโดยที่เราไม่รู้ว่าจะได้อะไรหรอ-----ดำ..........ทำอะไรของคุณ....เรน.....ก็นะ ชั้นชอบสีดำ ยังไงแกก็จะต้องหายไปอยู่แล้ว ขอชั้นเลือกไม่ได้รึไง
??? : หืม? คุณแน่ใจแล้วเหรอ? เลือกครั้งเดียวและเปลี่ยนไม่ได้อีกเลยนะครับ
เลน/เรน : ไม่แน่ใ------แน่ใจดิ ทำไมอ่ะ
??? : โอเคครับ ทีนี้คุณก็กลายเป็นหนึ่งในประชากรของฝั่งนั้นแล้ว… อ้ออีกอย่างผมอยากจะรู้ว่าในเมื่อคุณกลายเป็นบุคคลชั้นสูงที่ได้รับสิทธิพิเศษทุกอย่างซึ่งเป็นประกากรบนนครลอยฟ้าแล้ว…คุณคิดยังไงกับพวกที่ยังอยู่ด้านล่างเหรอ?
เลน/เรน : เฉยๆ ค่ะ ก็เพราะว่ายังไงก็ตาม เราก็เกิดมาจากที่นั่น......พวกกระจอกอ่ะ
??? : ….สมเป็นคุณดีนี่ เอาล่ะ การสัมภาษณ์ของคุณคงจบเพียงเท่านี้ ขอให้โชคดีนะครับ แล้วก็อย่าตายจากไปไหนซะล่ะ J
เลน/เรน : .............................ไม่ต้องห่วงไป เลน ยังไงเธอก็หายไปอยู่ดี ไม่ช้าก็เร็ว
ความคิดเห็น