Free zone 2

ลำดับตอนที่ #166 : SF3

Application Form

[ Psychography]

"ยะ...อย่าเข้ามาใกล้กว่านี้นะคะ!"

ชื่อ: เฟย์ลินน์[Faylinn] นามสกุล: ไซโครกราฟฟี[ Psychography]

ชื่อเล่น: เฟย์

อายุ: 19 ปี 

ส่วนสูง: 160 ซม.

เพศ: หญิง

ลักษณะหน้าตา: หญิงสาวใบหน้าสวยได้รูป ดวงตากลมโตสีฟ้าน้ำทะเล ผมสีน้ำตาลอ่อนยาวถึงข้อเท้า ผิวขาวสะอาด ไม่มีร่องรอยหรือจุดด่างพร้อยใดๆ รูปร่างที่ตัวเล็กและผอมบางแต่ก็ดูสมกับเป็นเธอ

อาชีพเสริม: นักเขียนเชิงปรัชญา

การแต่งกายที่เป็นเอกลักษณ์: ตามภาพครับ ผมอธิบายไม่ถูก แต่ว่าหากเป็นเวลาที่ต้องพูดต่อหน้าคนเยอะๆ เธอจะใส่ชุดเดรสยาวถึงเข่าสีฟ้า ถุงน่องสีขาว รองเท้าส้นสูงสีดำ 

อุปนิสัย:     เฟย์นั้ยเป็นหญิงสาวที่หลงไหลในเรื่องของปรัชญามาก เธอมักจะศึกษาสิ่งต่างๆ เกี่ยวกับปรัชญาอยู่เสมอในเวลาว่าง

     มักจะพูดอะไรบางอย่างที่ยากจะเข้าใจออกมาเสมอๆ ทำให้คนที่ฟังนั้นงงอยู่บ่อยๆ เช่นจู่ๆ ก็พล่ามเรื่อง"ปฏิทรรศน์ของรัสเซลล์" ออกมาโดยไม่มีใครขอ

     เป็นคนที่มีเหตุผลรองรับในแทบจะทุกการกระทำ มีเหตุผลอยู่เหนืออารมณ์และนิ่งเฉยได้เสมอกับเหตุการณ์ที่ไม่จำเป็น โดยตัดอารมณ์ออกไปอย่างสิ้นเชิง เธอคิดว่านั่นคือมนุษย์ที่แท้ จนเธออาจจะหลงลืมไปว่า "มนุษย์คือสิ่งมีชีวิตที่ใช้อารมณ์หรือสัญชาตญาณก่อนเหตุผลเสมอ"

     ชอบใช้ภาษาสุภาพ เธอมีมารยาทในการพูดอย่างมาก มักจะใช้คำสุภาพแทนคำสามัญ เช่น คน เรียกเป็นมนุษย์ หมา เรียกเป็นสุนัข จนทำให้บางคนรู้สึกเอียนๆ กับสำนวนของเธอ

     ตั้งคำถามกับสิ่งต่างๆ อยู่ตลอดเวลา เช่น "เป็นสุกรที่สุขสบายในคอกหรือเป็นมนุษย์ที่โศกเศร้า สิ่งไหนดีกว่ากัน" แต่ก็พยายามหลีกเลี่ยงที่จะตั้งคำถามกับรัฐบาลในที่สาธารณะหรือตั้งคำถามตรงๆ มักจะแฝงมาในรูปแบบของปรัชญาที่ไม่เอ่ยถึงรัฐแม้แต่น้อยมากกว่า

    เป็นพวกที่รักการอ่านมาก ถ้าเธอว่างๆ ต้องหยิบหนังสือมาอ่านเสมอ หรือแม้แต่เวลาเดิน เธอก็จะถือหนังสือไป อ่านไป แต่หนังสือที่เธออ่านก็มีแต่พวกที่เข้าใจยากๆ ทั้งนั้น

    ชื่นชอบการดีเบทหรือโต้วาที เพราะเธอเชื่อว่านั่นคือสนามรบของปัญญาชน มากกว่าการใช้แรงในการสู้กัน

     ซุ่มซ่ามมาก เธอนั้นต้องหลีกเลี่ยงการวางแก้วบนถาด การถือถาดอาหารด้วยมือเดียว การจับแก้วชา การเดินบนพื้นเปียก ฯลฯ เพราะนั่นจะนำความชิหัยมาสู่เธอแน่นอน

     เข้าสังคมไม่เก่ง นอกจากการดีเบทแล้ว เธอพยายามจะไม่ปฏิสัมพันธ์กับผู้คนเลย เพราะเธอนั้นแทบจะไม่เคยได้คุยกับใครในวัยเดียวกัน ทำให้เธอกลัวคนแปลกหน้าที่พยายามจะตีสนิทเธอ จนต้องรักษาระยะห่างเสมอๆ 

พลังวิเศษ: Automatic Writing

ประเภทหรือแนวหนังสือที่ชอบ: ปรัชญา

ความสามารถพิเศษ: - การวิเคราะห์เชิงปรัชญา

- การปามีด

- การโต้แย้งด้วยเหตุผล

- การใช้เหตุผล

ท่าไม้ตาย: [Philosophy : Human's Best Friend] เปิดหน้าจอที่มีลักษณะคล้ายกับโฮโลแกรมขึ้นมา ภายในจอนั้นมีบทความทางปรัชญาที่เธอเขียนไว้อยู่ โดยผู้ที่อ่านมันแม้แต่คำเดียวก็จะต้องอ่านมันไปเรื่อยๆ และตกลงสู่ภวังค์แห่งความคิดของตนเอง จนกว่าเธอจะปิดจอนั้นไป

อาวุธประจำตัว: ปืนปากกา------ผิดๆ

ปากกาหมึกซึมที่มีหัวแหลมคมคล้ายมีด มักจะพกไว้หลายๆ ด้าม ใช้ขว้างมากกว่าแทง

งานอดิเรก: อ่านหนังสือ , คิดเรื่องของปรัชญา

จุดอ่อน: ใจลอยง่ายมาก เพราะบางครั้งหากคิดเรื่องอะไรเกี่ยวกับปรัชญาออก ก็จะหยุดการกระทำทุกอย่างจนกว่าจะหาข้อสรุปได้หรือถูกรบกวนอย่างแรง

ชอบ: หนังสือ , ปรัชญา , ชารสอ่อนๆ

ไม่ชอบ: กาแฟดำ , คนไร้เหตุผล , พวกไร้อารยธรรม(คนที่ไม่เข้าใจปรัชญา)

ประวัติ: เด็กสาวคนหนึ่งในตระกูลไซโครกราฟฟี พ่อแม่ของเธอนั้นเลี้ยงเธอมาในระบบปิด คือวันๆ เรียน และเรียน อยู่แต่ในบ้าน และทำทุกวิธีให้เธอไม่ได้เล่นกับเพื่อนวัยเดียวกัน เพราะว่าเด็กก็เปรียบเหมือนผ้าขาว ที่จะซึมซับทุกสีที่เราเทลงไป และแน่นอน เฟย์เติบโตมาเป็นอัจฉริยะด้านปรัชญา มีความรู้ในเรื่องนี้มากกว่านักปรัชญาบางคนซะอีก เธอมีผลงานตีพิมพ์เล่มแรกตอนอายุเพียงแค่ 14 ปี เป็นงานเขียนด้านปรัชญาที่ลึกซึ้งจนไม่น่าเชื่อว่าเด็กอายุแค่นี้จะแต่งในขึ้นมาได้ แต่ก็ต้องแลกมาด้วยทักษะการเข้าสังคมของเธอที่ติดลบ เธอมีผลงานตีพิมพ์ออกมาเรื่อยๆ จนได้รับการขนานนามว่าเป็นนักปรัชญาที่อายุน้อยที่สุดเท่าที่เคยมีมา(บนเกาะนี้) จนกระทั่งพ่อแม่ของเธอเสียชีวิตโดยไม่ทราบสาเหตุ เธอก็ถูกเลี้ยงดูโดยคอนแสตนติน ผู้นำตระกูลคนปัจจุบัน

เพิ่มเติม: - เป็น Bisexual

- หนังสือตีพิมพ์ของเธอที่โด่งดังของเธอคือ "พื้นที่เพื่อการเติบโต" และ "ช่างทำนาฬิกาสมมุติ" ซึ่งเป็นเรื่องราวของทฤษฎีเชิงปรัชญาเกี่ยวกับการกำเนิดของสิ่งต่างๆ บนโลก