Free zone 2

ลำดับตอนที่ #159 : นางร้ายอย่างฉัน..ต้องทำเป็นเพื่อนตัวเอกแล้วตลบหลังสิ

Application

"รู้ไหม...คำว่าอัจฉริยะกับคำว่าบ้าน่ะ มันมีเส้นบางๆ กั้นอยู่นะ...แต่ว่าชั้นคนนี้ได้ทำลายเส้นกั้นนั้นลงไปแล้วยังไงล่ะ!!!"

"จงสรรเสริญแก่อัจฉริยะผู้นี้! เวโรนิก้า เดอ แมกซิล่ายังไงล่ะ!"

ชื่อ-นามสกุล :: เวโรนิก้า เดอ แมกซิล่า | Varonica De Maxila

เพศ :: หญิง

สถานะในเกม :: ตัวร้าย

สถานะในนิยาย :: ตัวดี

อายุ :: 13

เผ่า :: แสงสว่าง - เทพ

รูปร่างหน้าตา :: เด็กสาวผิวขาวนวลราวไข่มุก ผมสีดำยาวสลวยถึงกลางหลัง ดวงตาสีแดงอ่อนๆ ร่างกายที่ถือว่าอยู่ในระดับทั่วไป ใบหน้าเรียวได้รูปที่ใครเห็นก็คิดตรงกันว่าสวย มีรอยยิ้มที่ดูแปลกๆ ประดับบนหน้าเสมอ 

ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 165 / 45

ลักษณะนิสัย :: เวโรนิก้านั้นอาจถือได้ว่าเป็นอัจฉริยะโดยกำเนิด แต่ว่า สภาพจิตใจของเธอนั้นไม่ปกติ เธอมีสีหน้ายิ้มแย้มไม่ทุกข์ร้อนกับเรื่องใดๆ ตลอดเวลา เธอนั้นเป็นคนที่ไฮเปอร์และมีพลังงานสูงมาก ร่างกายเธอมักจะไม่ค่อยอยู่สุข ต้องขยับตลอดเวลา เป็นคนที่พูดมาก จะพล่ามไปเรื่อยๆ แบบแทบจะไม่มีทางหยุด หากเงียบไปพักนึงก็จะพูดขึ้นมาอีก หลงตัวเองมากและใจลอยง่าย ไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับเรื่องใดทั้งสิ้น อาจจะเรียกได้ว่า เธอเป็นคนบ้าจริงๆ ก็ได้ แต่ตามจริง นิสัยส่วนนี้มันก็แค่ส่วนที่เธอพยายามทำให้คนอื่นเห็นว่าเธอเป็น ภายในจิตใจของเธอนั้นเต็มไปด้วยความโดดเดี่ยว เหงา และเศร้าสร้อย หากเธออยู่คนเดียว แววตาอันร่าเริงสดใสของเธอจะเปลี่ยนเป็นแววตาที่ดูเศร้าๆ คำพูดที่เคยถูกพ่นออกมาไม่หยุดได้หยุดลง และน้ำตาของเธอก็ไหลออกมา แต่เธอก็พยายามที่จะปกปิดความรู้สึกนี้ไว้ด้วยการแสดงนิสัยด้านบวกออกมามากจนเกินไป จนกระทั่งไม่มีใครสงสัยถึงนิสัยอีกด้านของเธอเลย

ลักษณะการพูดจา :: พูดด้วยน้ำเสียงที่ดูร่าเริง และพูดแบบห้วนๆ ไม่มีคำลงท้าย เธอไม่ชอบพูดคำหยาบ ทำให้คำหยาบนั้นหลุดจากปากเธอได้ยากมาก พูดเร็วละพูดมากซะด้วยสิ

เช่น

"นี่ๆ เธอก็จะมาด้วยกันหรอ งั้นก็มากับฉันเลย" จับมือและดึงมือไปอย่างรวดเร็ว

"ว้าว มาใหม่หรอ สวัสดี ฉันคืออัจฉริยะ เวโรนิก้า เดอ แมกซิล่า ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จัก" จับมือแล้วเขย่าขึ้นลงรัวๆ

ประวัติ :: เด็กสาวเผ่าเทพที่ถูกทอดทิ้ง เนื่องจากบิดาและมารดาของเธอเสียชีวิตไปทั้งหมดตั้งแต่สามขวบ ครอบครัวที่เคยเต็มไปด้วยความเบิกบานนั้นพังทลายในพริบตา นับตั้งแต่นั้น เธอก็พยายามปิดกั้นตัวเองจากความทรงจำที่เลวร้ายเหล่านั้น ด้วยการทำตัวร่าเริงแจ่มใส พื่อที่จะได้ไม่ต้องย้อนกลับไปนึกถึงมันอีก เธอถูกรับอุปการะโดยครอบครัวขุนนางชั้นสูงครอบครัวหนึ่ง เนื่องด้วยพลังของเธอที่สูงมาก รวมถึงความอัจฉริยะ ครอบครัวนั้นให้ทั้งความรักและความอบอุ่นเท่าที่จะทำได้ แต่หัวใจของเธอมันล็อคตัวเองไว้ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว เธอเจ้ามายังโรงเรียนแห่งนี้ และได้พบกับนางเอก(ของเกม) ด้วยเหตุใดไม่ทราบ ทำให้เธอพยายามที่จะขัดขวางความสุขของนางเอก(เกม)ให้ได้ จนกระทั่งเธอพบกับนางเอก(นิยาย) ที่ทำให้วิธีการของเธอเปลี่ยนไป

ชอบ :: การเรียนรู้ , กวนประสาทคนอื่น , ของหวาน

ไม่ชอบ :: คนน่าเบื่อ , ของขมๆ , ผักใบเขียว

แพ้ :: กาแฟ (ไม่ใช่การแพ้ทางร่างกาย แต่เป็นการแพ้ทางจิตใจ)

อาวุธ :: แส้ สามารถใช้เวทไฟฟ้าปล่ยกระแสไฟไปตามแส้ได้

พลัง :: แสง , ไฟฟ้า ระดับ S

มักใช้ไฟฟ้าเป็นหลัก ส่วนแสงใช้สนับสนุนมากกว่า เช่น ใช้แสงทำให้ตาพร่าชั่วคราว 

ความสามารถพิเศษ :: ความอัจฉริยะ , ไม่รู้ร้อนรู้หนาว

เพิ่มเติม :: -เป็นนักเรียนปี 1 โรงเรียนฟิเทร่า 

- เป็นสมาขิกสภานักเรียน

คุยกับไรท์

Q.-หวัดดีค่ะ! ไรทืชื่อลูซิน่านะคะ ผู้ปกครองชื่ออะไรคะ?

   A.- ด้าครับ 

Q.-ถ้าลูกไม่ติดอยากให้ตัวประกอบไหมคะ(บทมันจะขึ้นๆลงๆ)

   A.- ได้ครับ

Q.-ถ้าดองเป็นเดือน จนปีกว่านี้จะไม่ฆ่ากันใช่ไหมคะ

   A.- ผมไม่ใช่คนแบบนั้นหรอกครับ~

Q.-ถ้าตัดจบหรือทำตอนสั้นๆ นี่จะทำยังไงคะ(ทำใจ?)

   A.- ก็....ทำใจอ่านครับ~

ขอแก้ไขตัวละครบางตัวนะคะ ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ!