ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Free zone 2

    ลำดับตอนที่ #177 : FS

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 82
      0
      22 มี.ค. 62


    Application

     

    “ถ้าผมย้อนเวลาได้....ผมเลือกสีขาวไปแล้ว”

     


    บทบาทที่สมัคร : SP อื่นๆ


    ชื่อ/นามสกุล : วินเซนต์ ชาน | Vincent  Chan

    ชื่อเล่น : วินเซนต์

     

    สัญชาติ : จีน (แต่อยู่ในฮ่องกง)

     

    เชื้อชาติ : จีน (แต่อยู่ในฮ่องกง)

     

    สถานะก่อนขึ้นไปอยู่บนมหานครลอยฟ้า : เลขาประธานบริษัทยักษ์ใหญ่และเลขาของหัวหน้าแก็งมาเฟียฮ่องกง

     

    สถานะหลังขึ้นไปอยู่บนมหานครลอยฟ้า : ผู้ช่วยและเลขาอีกคนของซาตาน 

    - รู้สึกคิดผิดที่ทำงานนี้ 

    - แต่ทำไมไม่ยอมออกก็ไม่รู้

     

    เพศ : ชาย

     

    ลักษณะภายนอก : ชายหนุ่มผมสีดำสนิท ดวงตาสีดำราวกับท้องฟ้ายามวิกาลแต่ก็มีขอบตาที่คล้ำพอๆ กัน ใบหน้าคมเข้มและแววตาที่ดูเหมือนเลขาหัวหน้าแก๊งมาเฟียฮ่องกงมากพอสมควร ส่วนร่างกายของเขานั้นปราศจากทั้งไขมันและกล้ามเนื้อใดๆ เลย || สูง 176 หนัก 60

     

    อายุ : 28 ปี

     

    นิสัย :     วินเซนต์เป็นชายที่บ้างานมาก ถ้าเขาไม่ได้ทำอะไรเลย ต้องนั่งเฉยๆ ก็อาจจะคลั่งตายได้ ดังนั้นต้องหาเรื่องใส่ตัว(?)โดยการไปของานคนอื่นมาทำเสมอๆ

         ละเอียดและรอบคอบ โดยเฉพาะกับงานเอกสาร เจาจะไม่ปบ่อยให้มีจุดผิดพลาดแม้แต่จุดเดียว กระทั่งเรื่องเล็กๆ อย่างเว้นวรรคเกินหรือจุดขาดไป 1 ตัวก็ตาม

         อึด ถึก ทนอย่างมาก เขานั้นสามารถอ่านรายงานหนาเป็นหมื่นหน้าได้หมดโดยไม่ตกหล่นอะไรได้หมดภายในคืนเดียวโดยไม่พักผ่อนเลย แล้วสรุปมันออกมาให้เหลือแค่ 10 หน้าได้ในทันที หรือกระทั่งพิมพ์งาน 10 ชั่วโมงติดต่อกันโดยไม่มีอาการเมื่อยล้าใดๆ

         เป็นคนที่ติดตามประเภทแบบว่าจิกไม่ปล่อย โดยเฉพาะกับงานที่ต้องส่งแล้ว เขาสามารถโทรมาได้ทุกๆ 10 นาทีแม้ว่าจะเป็นเวลาตีสองก็ตาม ก็เพราะว่าเขายังไม่นอนยังไงล่ะ

         หลับยากมาก เขาเคยเข้านอนตอน 4 ทุ่ม แต่กว่าจะหลับตาลงก็ ตีสี่และจากนั้น 1 ชั่วโมง นาฬิกาปลุกก็ดัง.....ดังนั้นเขาจึงไม่ได้นอนเท่าไหร่และใช้ชีวิตได้ด้วยกาแฟและคาเฟอีนแบบฉีด 

         มีความสามารถในการพูดมาก เขาสามารถพูดได้ดีในทุกสถารการณ์แม้แต่ใงคนที่ใจแข็งก็ปฏิเสธไม่ลง 

         ชอบการจดบันทึกสิ่งต่างๆ เสมอๆ โดยเขาจะจดโดยใช้แท็บเล็ตที่เขาพกติดตัวตลอดเวลา

         เตรียมการล่วงหน้าตลอด ชอบวางแผนล่วงหน้า เพื่อที่จะเกิดประสิทธิภาพสูงสุด แต่ก็แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ดีเช่นกัน

         เฉยๆ กับทุกสิ่งที่บอสของเขาเป็น แม้ว่าบอสของเขาจะทำอะไร เขาก็จะยังบอกว่าตัวเขาเองคือเลขของบอสเสมอๆ

         เขามักจะบ่นเรื่องงานของเขาเสมอ แต่ว่าเขาก็ทำงานนี้อยู่ดี ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน 

     

    ประวัติ : เลขาของประธานบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง และเลขาของมาเฟียฮ่องกงด้วยเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงเรียกได้ว่าทำงานด้านการเป็นเลขามาตั้งแต่อายุยังน้อย โดยเริ่มจากการทำงานช่วยพ่อของเขา

         เขาเริ่มทำอะไรแบบนี้ตั้งแต่ 13 ปี งานเอกสารต่างๆ ก็ถูกโยนมาให้เขาจัดการจนเขาแทบจะเป็นมืออาชีพด้านงานเอกสารอยู่แล้ว จนเมื่อเขาหลุดพ้นจากพ่อเขาตอนอายุ 18 เขาก็ไม่คิดว่าจะต้องกลับไปทำแบบนั้นอีก

         แต่โชคชะตาก็เล่นตลก เขาจับพลัดจับผลูเป็นเลขอของประธานบ.ชื่อดังที่เป็นหัวแก๊งมสเฟียฮ่องกงด้วย ดังนั้นเขาจึงต้องกลับเข้าสู่วังวงชีวิตการทำงานหามรุ่งหามค่ำจนไม่ได้นอนอีกครั้ง

         เมื่อเขาผ่านการทดสอบขึ้นเมืองลอยฟ้า แทนที่จะได้พักผ่อนสมอยาก เขาก็ต้องเป็นเลขาอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้หนักสุดจนคนทั้งโรงพยาบาลจำหน้าเขาได้หมดแล้ว

     

    ลักษณะการพูด :      แทนตัวเองว่า"ผม" แทนซาตานว่า"ประธาน"ตามความเคยชิน ส่วนสเตฟาโน่จะแทนด้วยคำว่า "รุ่นพี่" ส่วนคนอื่นๆ นั้นก็จะเป็นไปตามลำดับอาวุโส

    อาวุโสมากกว่าเขา - ท่าน[ชื่อ]

    พอๆ กัน - คุณ[ชื่อ]

    น้อยกว่า - นาย/เธอ

    มีคำลงท้ายตลอดๆ

         พูดด้วยน้ำเสียงสุภาพที่แฝงไปด้วยความเหนื่อยล้าเล็กๆ เสมอๆ แต่สำนวนการพูดของเขาดูเว่อร์นิดๆ

    ตัวอย่าง

    แนะนำตัว : "ผมวินเซนต์ ชานครับ ยินดีที่ได้รู้จัก"

    ดีใจ : "ในที่สุด....งานก็หมดแล้ว"

    เสียใจ : "คุณหมอครับ! คุณจะห้ามไม่ให้ผมเอางานมาทำตอนที่ผมอยู่ในโรงพยาบาลไม่ได้นะครับ!"

    ตกใจ : "วะ...วันนี้ประธานไม่เคาะห้องตอนตีสอง...เป็นไปไม่ได้น่า"

    ชื่นชม : "รุ่นพี่ครับ...รุ่นพี่ทำงานแบบนี้โดยไม่เป็นไม่เป็นไมเกรนได้....ผมขอชื่นชมนะครับ"

    ??????? : "ขอยาไมเกรน...ด้วยครับ"

     

    พลังพิเศษ : [Risk Managment] - การจัดการความเสี่ยง

    - ชื่อเหมือนบทที่ 12 ของหนังสือเรียนเศรษฐศาสตร์ซักเล่ม

    - เป็นการควบคุม"โอกาสเสี่ยง"ในสิ่งต่างๆ ให้เพิ่มขึ้นหรือลดลงได้ดั่งใจนึก เช่น การยิงปืนที่มีโอกาสเสี่ยงที่จะยิงไม่โดน 12% แต่เขาก็สามารถลดโอกาสเสี่ยงนั่นได้ตั้งแต่ 0% คือไม่มีวันที่จะยิงพลาดจนถึง 100% คือยิงยังไงก็พลาดแน่นอน

    - หรือแม้แต่โอกาสที่จะเสียเงินลงทุน , โอกาสที่จะคำนวณผิดพบาด หรือแม้แต้โอกาสที่จะตาย


    [Swap] - สับเปลี่ยน

    - สามารถสลับสิ่งต่างๆ ได้ดั่งใจคิด เช่นสลับของจากมือซ้ายไปอยู่มือขวา สลับเอกสารลับกับก้อนหินก้อนหนึ่ง หรือแม้แต่สลับร่างกายเอาข้างในออกมาข้างนอก และสลับหัวใจกับระเบืดมือ

     

    จุดอ่อนหรือขีดจำกัดของพลัง : [Risk Managment]

    - ต้องใช้ผ่านทางแท็บเล็ตของเขาเท่านั้น หากพังต้องหาเครื่องใหม่มาแทนที่ และไม่สามารถใช้ได้โดยไม่พึ่งอุปกรณ์เสริม

    - การกำหนดโอกาสเสี่ยงนั้นเป็นการฝืนธรรมชาติพอๆ กับการเปลี่ยนแปลงโชคชะตา ดังนั้นต้องใช้พลังงานอย่างมหาศาลในการเปลี่ยนเป็น 0% หรือ 100% 

    - การเปลี่ยนแปลงห่างกันเท่าใด ยิ่งใช้ได้ยากขึ้นเท่านั้น เช่นเปลี่ยนจาก 12% เป็น 13% ง่ายกว่า 12% เป็น 24% 

    - กระทั่งการเปลี่ยนแปลงโอกาสเสี่ยง ยังมีโอกาสเสี่ยงที่จะไม่สำเร็จ โดยมีโอกาสถึง 20% ที่จะไม่สำเร็จ แต่จะลดน้อยลงเมื่อใส่พลังงานมากเข้า โดยการกำหนดผ่านทางแท็บเล็ต

    [Swap]

    - การจะสลับอะไร เขาต้องสัมผัสอย่างน้อย 1 สิ่งเสมอ เช่นสลับหัวใจกับระเบิดมือ อย่างน้อยเขาจะต้องกำระเบิดมือไว้

    - ระยะในการสลับแคบแค่ 2 เมตรเท่านั้น

    - ยิ่งของที่สลับใหญ่เท่าใด ยิ่งใช้พลังงานมากเท่านั้น

    - ต้องนึกลักษณะของสิ่งที่จะสลับอย่างละเอียดมาก

     

    ความสามารถพิเศษ : การทำงานเอกสาร , อยู่ได้โดยไม่นอน 3 วัน , การบริหาร , ชงกาแฟ(?) 

     

    สิ่งที่ชอบ : งานเอกสาร , คาเฟอีน , ยาแก้ไมเกรน

     

    สิ่งที่ไม่ชอบ : งานเอกสาร(?) , นาฬิกาปลุก

     

    สิ่งที่กลัว : ไม่มีงานทำ(?)

     

    เพิ่มเติม : - เขาไปขอยาไมเกรนจากโรงพยาบาลบ่อยจนเมื่อเขาเดินเข้าไปในรพ.ก็มีคนเอายาไมเกรนมาให้เขาโดยที่เขาไม่ต้องพูดอะไรเลย

    - เคยนอนน้อยสุด 10 นาทีและทำงานติดต่อกัน 3 วัน หลังจากนั้นเขาก็ถูกหามส่งรพ.

    - ติดคาเฟอีนมากจนเขาต้องได้รับมันทุก 2 ชั่วโมง ไม่งั้นจะเกิดอาการปวดหัวรุนแรง เคยใช้กระทั่งฉีดสารสกัดคาเฟอีนเข้าเส้นเลือดเลย

    - โดนหมอสั่งห้ามใช้ยานอนหลับ เพราะว่ามันดื้อยาจนต้องใช้ตัวที่แรงที่สุดแล้ว

    - เขามักจะกรอกยาเข้าปากเป็นจำนวนมากทำให้คนอื่นคิดว่าเขาจะฆ่าตัวตายเสมอเวลาเห็นเขากินยา

    - เคารพสเตฟาโน่มากที่ทำงานแบบนี้ได้โดยไม่เป็นแบบเขา

    - พกแท็บเล็ต 2 เครื่องติดตัวตลอดเวลา และจะถือเครื่องใดเครื่องนึงไว้ด้วยมือขวาตลอด

    - จริงๆ อยากให้ตาย 100% นะครับ แต่สงสาร แค่นี้อายุก็สั้นมากแล้ว งั้นเป็นไปตามกรรมดีกว่าครับ

     

    บทสัมภาษณ์

    ??? : โอ้สวัสดีครับ คุณมีชื่อว่าอะไรเหรอ

    วินเซนต์ : "วินเซนต์ ชานครับ"

    ??? : ฮะๆงั้นเหรอครับ เป็นชื่อที่เพราะไม่เบาเลย ว่าแต่คุณรู้สักยังไงบ้างล่ะครับที่ถูกเลือกให้ขึ้นไปอยู่บนมหานครลอยฟ้า

    วินเซนต์ : "ก็นะ ในที่สุดผมก็จะได้หลุดพ้นแล้วครับ!" (เขายังไม่รู้ถึงชะตากรรมของเขา)

    ??? : งั้นเหรอครับ ถ้างั้นผมขอถามคำถามข้อต่อไปเลยนะ ว่าคุณต้องการจะเลือกอยู่ฝั่งไหนระหว่างสีขาวกับสีดำ ในส่วนของรายละเอียดนั้นคุณจะได้รับมันหลังจากการสัมภาษณ์เสร็จสิ้น

    วินเซนต์ : "งั้นหรอ...งานเก่าผมก็ดูดำๆ ด้วย งั้นสีดำแล้วกันครับ" (เขายังไม่รู้ตัวว่าเขาทำอะไรลงไป)

    ??? : หืมคุณแน่ใจแล้วเหรอเลือกครั้งเดียวและเปลี่ยนไม่ได้อีกเลยนะครับ

    วินเซนต์ : "แน่นอครับ" (เขาได้ทำเรื่องผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตลงไปแล้ว)

    ??? : โอเคครับ ทีนี้คุณก็กลายเป็นหนึ่งในประชากรของฝั่งนั้นแล้ว… อ้ออีกอย่างผมอยากจะรู้ว่าในเมื่อคุณกลายเป็นบุคคลชั้นสูงที่ได้รับสิทธิพิเศษทุกอย่างซึ่งเป็นประชากรบนนครลอยฟ้าแล้วคุณคิดยังไงกับพวกที่ยังอยู่ด้านล่างเหรอ?

    วินเซนต์ : "พวกด้านล่างหรอ ก็คนธรรมดาไงครับ"

    ??? : ….สมเป็นคุณดีนี่ เอาล่ะ การสัมภาษณ์ของคุณคงจบเพียงเท่านี้ ขอให้โชคดีนะครับ แล้วก็อย่าตายจากไปไหนซะล่ะ 

    วินเซนต์ : "ในที่สุด..จะนอนอย่างน้อย 10 ชั่วโมงเลย" (ลาก่อน ขอให้เขาจากไปโดยสงบ)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×