Free zone 2

ลำดับตอนที่ #132 : Phony Villian

Application

"นี่...ร่างของเธอน่ะ...ขอให้ฉัน...หน่อยได้ไหม"

"มันน่าหลงไหล...จนทำเอา....ห้ามใจไม่อยู่"

   บทที่สมัคร : ฝั่งร้าย

   ชื่อ/นามสกุล : ลิลิธ ดิ อีเดนการ์เดน

   ชื่อเล่น : ลิลิธ

   เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์

   สถานะ : - เจ้าหญิงลำดับสองของอาณาจักรอีเดน อาณาจักรที่ตั้งอยู่ในพื้นที่อุดมสมบูรณ์มากทำให้พืชที่ขึ้นทั่วไปแถวนี้ล้วนเป็นพืชหายากของที่อื่นทั้งนั้น นอกจากนี้ ยังเด่นในเรื่องของเทคโนโลยีชีวภาพอีกด้วย

-นอกจากที่เธอจะเป็นเจ้าหญิงแล้ว เธอยังมีอีกมุมหนึ่งที่ไม่มีใครรู้แม้กระทั่งพ่อแม่ของเธอ (ยกเว้นเมดคนสนิท) นั่นก็คือ เธอนั้นเป็นทั้งฆาตกรต่อเนื่องที่สร้างความหวาดกลัวต่อผู้คนทั้งอาณาจักร โดยเหยื่อที่เธอฆ่านั้น จะสูญเสียอวัยวะอย่างหนึ่งไป นั่นคือดวงตา เพราะเธอจะควักตาเหยื่อทุกคนไปใส่โหลดองและตั้งไว้ดูเล่นในห้องนอนเธอ

   เพศ : หญิง

   ลักษณะ : หญิงสาวผมสั้นสีขาว ดวงตาสีแดงไร้ประกาย ผิวขาวซีดจนเกินจำเป็น ลำคอมีรอยกรีดของของมีคมที่ดูสดใหม่ตลอดเวลา รวมถึงรอยรัดของเชือกด้วย ความสูงของเธอนั้นจัดอยู่ในเกณฑ์ที่เข้าขั้นเตี้ย และขนาดตัวที่ดูเล็กกระทัดรัด (สูง 152 หนัก 40) ใส่ชุดสีดำ-ขาวเป็นส่วนมาก และอย่างน้อยส่วนใดส่วนหนึ่งของชุด ต้องมีสีแดงประกอบเสมอ

   อายุ : 17 ปี

   นิสัย : 

ด้านดี

[อ่านคนออก]

เธอนั้นสามารถอ่านคนได้เหมือนกับอ่านหนังสือ วิเคราะห์ได้ว่าขณะนั้นคนๆ นั้นเป็นยังไง รู้สึกแบบไหน

[เก็บความลับเก่ง] 

ถ้าหากมีคนเล่าความลับอะไรให้เธอฟังแล้ว เธอจะไม่ยอมให้ความลับนั้นแพร่ไปที่ไหนเด็ดขาด

[ใจเย็น]

นิ่งๆ ไม่ตกใจอะไรง่ายๆ คุมสติได้ดี

ด้านเสีย

[ไร้อารมณ์]

เธอนั้นปราศจากอารมณ์ใดๆ โดยสิ้นเชิง การที่เธอฆ่านั้น เพื่อเติมเต็มอารมณ์ที่หายไป ด้วยอารมณ์ของผู้อื่นแทน

[บุคลิกวิปลาส]

การที่เธอฆ่านั้น เริ่มทำให้จิตใจของเธอเปลี่ยนแปลงไปที่น้อย จากเห็นว่าเป็นเรื่องผิด กลายเป็นเรื่องปกติ และค่อยๆ กลายเป็นว่า เธอไม่สามารถมีชีวิตโดยขาดมันได้อีกแล้ว

[โหดเหี้ยม]

เธอนั้นไร้ปราณีกับเหยื่อทุกคนที่เธอเจอ และไม่เคยปล่อยให้รอดแม้แต่คนเดียว

[เสพติดการทรมาณตนเอง]

เธอนั้นชื่นชอบการทรมาณตนเองเพื่อที่จะเข้าใจถึงความเจ็บปวด รอยแผลที่คอของเธอนั้นเกิดจากคำสาปที่เธอร่ายมันใส่ตัวเอง โดยคำสาปนั้นจะสร้างความเจ็บปวดเหมือนกับถูกมีดกรีดคอตลอดเวลา รวมถึงเวลานอน เธอนั้นจะต้องนำบ่วงแบบเชือกผูกคอตายสวมไว้ตลอด ไม่งั้นเธอจะนอนไม่หลับแน่

[ตีสองหน้า]

เธอมีความสามารถในการตีสองหน้าได้ดีเยี่ยม โดยปกติเธอจะทำเป็นว่าตนเองเป็นสาวน้อยขี้อาย ไม่ค่อยพูด เพื่อเก็บซ่อนความวิปลาสของเธอให้พ้นจากสายตนคนอื่น

   ประวัติ : ลิลิธนั้นเกิดในตระกูลของราชวงศ์ เธอคือเจ้าหญิงลำดับสองของราชวงศ์อีเดนการ์เดนในปัจจุบัน โดยมีพี่สาว 1 และพี่ชายอีก 2 ในวัยเด็ก ชีวิตของเธอก็เหมือนกับเด็กสาวทั่วไป ครอบครัวอบอุ่น พี่น้องรักใคร่กันดี แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเด็กทั่วไปคืออารมณ์ของเธอ เธอนั้นปราศจากอารมณ์โดยสิ้นเชิง ไม่ยิ้ม ไม่หัวเราะ ไม่เศร้า ทุกอย่างแค่เฉยๆ จนกระทั่ง เธออายุได้ 11 ปี ในตอนนี้เธอออกจากปราสาทโดยมีเมดคนสนิทของเธอตามไปด้วย เมื่อเธอเดินเล่นรอบเมืองไปเรื่อยๆ เธอก็เจอกับเหตุการณ์หนึ่งที่จะทำให้ชีวิตเธอเปลี่ยนไปตลอดกาล ชายคนหนึ่งกำลังพยายามร้องขอชีวิตและดิ้นรนอย่างสุดชีวิตเพื่อให้รอดพ้นจากการถูกฆ่าโดยชายร่างยักษ์อีกคน นั่นทำให้เธอได้เห็นสิ่งที่เรียกว่า ความกลัว มันข่างน่าหลงไหลสำหรับเธอยิ่งนัก ด้วยความที่ยังเด็ก เธอจึงบอกเมดของเธอว่า "อยากลองทำบ้าง" แทนที่เมดของเธอจะห้ามปราม กลับกัน เมดของเธอนี่แหละ เป็นคนหาเหยื่อเข้าไปให้ถึงในวัง ยิ่งเธอได้ฆ่ามากเท่าไหร่ จิตใจของเธอยิ่งบิดเบี้ยวมากขึ้นเรื่อยๆ จนอยากรู้ถึงขั้นทำร้ายตนเองเพื่อทดสอบว่าความเจ็บปวดเป็นยังไง เมื่อเธออายุได้ 15 ปี เธอก็มาเรียนโรงเรียนเวทมนต์ในอาณาจักรเดียวกันกับที่รีเซ็ตเต้ และเมื่อเรดนั้นได้มาสวมรอยแทนรีเซ็ตเต้ ความรู้สึกของเธอที่มีต่อรีเซ็ตเต้ก็เปลี่ยนไปมาก จากแต่ก่อนเฉยๆ แต่ว่าตอนนี้ เธอนั้นอยากจะครอบครองร่างกายอันงดงามของรีเซ็ตไว้เพียงผู้เดียว

   ลักษณะการพูด : แทนตัวเองว่าฉัน แทนคนอื่นว่าคุณตามด้วยชื่อ คนสนิทแทนด้วยนายหรือเธอ ๆม่มีคำลงท้าย น้ำเสียงเย็นๆ ช้าๆ เว้นจังหวะการพูดทุกครั้งที่จบพยางค์ ไม่ค่อยพูดเป็นประโยคเท่าไหร่ เหมือนเอาแต่ละพยางค์มาต่อๆ กันมากกว่า ส่วนเวลาขออะไร จะมีคำว่า "นี่..." นำหน้าเสมอ

ตัวอย่าง

"สวัสดี...ฉันชื่อลิลิธ....ยินดีที่ได้รู้จัก"

"ตาของคุณ...งดงามมาก...น่าสะสม...."

"กรีดร้องเข้าไป...แบบนั้น....ถึงจะดี"

"นี่....เธอช่วย....มาหาฉัน....ได้หรือเปล่า...."

"อะไรกัน...แบบนี้มัน...ผิดพลาด...ทั้งหมด...."

"ความเจ็บปวด...ความกลัว...แบบนี้...ถึงน่าหลงไหล"

"นี่ฉัน...กลัวงั้นหรอ....น่ายินดีที่สุด" 

"จบแล้ว....สินะ...ทั้งหมด....ที่ผ่านมา"

"ลาก่อน...จากนี้....และตลอดไป"

   ธาตุ :มืด

   เวทมนต์ : เธอสามารถสร้างหนวดออกมาโจมตี ป้องกัน หรือตรึงศัตรูไว้ได้ โดยหนวดนั้นจะมองด้วยตาเปล่าไม่เห็น แต่ถ้าใช้เวทมนต์ตรวจสอบ จะเห็นเป็นเงาลางๆ โดยปกติ เธอจะสร้างหนวดพวกนี้ล้อมรอบตัวเธอตลอดเวลา นอกจากนี้ เธอสามารถทำให้หนวดมารวมตัวกันกลายเป็นเครื่องประหารได้หลายชนิด เช่น เสาสำหรับแขวนคอ กีโยติน โดยทุกอย่างสามารถใช้ได้จริง 100% 

   ระดับพลัง : X 

   ความสามารถพิเศษ : สามารถเข้าข้างหลังคนอื่นได้โดยที่ไม่รู้ตัว

   อาวุธ : มีดสั้นธรรมดาๆ (ไม่ค่อยใช้)

   ของที่ชอบ : เชือกแขวนคอ , นมร้อน

   ของที่เกลียด/กลัว : กาแฟ ,

   เพิ่มเติม : - ที่คิดไว้คร่าวๆ คือองค์หญิงโรคจิตที่อยากจับเรดที่จิตกว่าไปดองใส่หลอดแก้วทั้งเป็นครับ (ทั้งเป็นในความหมายคือตอนอยู่ในหลอดแก้วก็ยังรู้สึกตัวแต่ทำอะไรไม่ได้นะครับ)

- เธอนั้นไม่กลัวอะไรเนื่องจากไม่มีอารมณ์อยู่แล้วครับ ที่พูดตรงตัวอย่างนั้นเธอแค่เปรียบเทียบเฉยๆ

มุมคุยกับผู้ปกครอง!

สวัสดีค่ะ! ไรท์ชื่อสโนว์นะ ผปค.ชื่ออะไรเอ่ย คิดยังไงถึงมาสมัครเรื่องนี้คะ

: ด้าครับ มาสมัครเพราะไอเดียมาอีกแล้วครับ

คิดว่าลูกจะติดมั้ยเอ่ยย

: น่าจะนะครับ

ถ้าไรท์แต่งเรื่องเก่าจบ และมาประกาศผลเรื่องนี้เเล้วอาจจะมีการอัพช้าบ้าง ไม่ฆ่ากันใช่มั้ยคะ 5555

: ไม่ฆ่าหรอกครับ :)

ถ้าลูกไม่ติด จะเอาเป็นตัวประกอบมั้ยคะ?

: ครับ

เรื่องนี้นางเอก(เรด)จะไม่กวนteenแบบเรื่องเก่านะคะ อาจจะมืดๆดาร์กๆ และอาจทำลูกท่านเจ็บตัวเข้าขั้นปางตาย รับได้มั้ยเอ่ย?

: ได้ครับ

ถ้าลูกท่านติดเเล้วอยากได้แนวเนื้อเรื่องแบบไหนเป็นพิเศษมั้ยคะ หวานเเหวว อบอุ่น ดราม่า ฮา ตลก กวนๆ หรือSM?

: SM ครับ

ขอบคุณที่สมัครนะคะ!