Free zone 2

ลำดับตอนที่ #116 : ฉันนี่แหละฆาตกรที่กวนตีนที่สุด!!

APPLICATION

"นี่ๆ...การที่คุณตายๆ ไปน่ะ มันก็ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรนี่"

ชื่อ-สกุล : ดร.ราเชล "เฮาส์" แอดดิสัน | Dr.Rachel "House" Addison

ชื่อเล่น : เฮาส์ | House

ชื่อที่ใช้ลงทะเบียนเล่นเกม : Hope n Faith

อายุ : 26 ปี

เพศ : หญิง

ส่วนสูง : 176

น้ำหนัก : 60

สัญชาติ : อเมริกัน (มาที่ไทยได้เพราะถูกจ้างให้มาสอนหนังสือในมหาวิทยาลัย)

อาชีพในโลกเบื้องหน้า : อาจารย์สอนวิชา Advance Chemistry ในมหาวิทยาลัยอันดับต้นๆ

อาชีพในโลกเบื้องหลัง : สมาชิกระดับสูงองค์กร Secret Order 

ฉายาในโลกเบื้องหลัง : เดธ

ลักษณะรูปลักษณ์ภายนอกและการแต่งกาย : -ผมยาวประบ่าสีดำจากเชื้อสายเอเชียในตัว ดวงตาสีฟ้าใส ผิวขาว 

-เวลาปกติจะอยู่ในชุดสุภาพและไม่แสดงเนื้อหนังมากนักเช่นชุดสูทสำหรับผู้หญิงและกางเกงขายาว 

-แต่เวลาทำการฆ่าคนจะใส่ถุงมือสีขาว เสื้อกาวน์ เชิ้ตสีขาว และกางเกงขายาวเหมือนกับนักวิจัย บริเวณใบหน้าใส่หน้ากากป้องกันแก๊สพิษและกล้องจับความร้อน

นิสัย : เฮาส์เป็นคนที่มีบุคลิกภาพแบบมาโซคิสม์ที่ชื่นชอบความเจ็บปวดเป็นอย่างมาก ในอดีตเธอเคยนำเข็มมาจิ้มตาขวาของตนเองจนบอดไปแล้ว มักจะมีใบหน้าที่เปื้อนยิ้มตลอดเวลา โดยที่ผู้อื่นไม่รู้เลยว่ารอยยิ้มที่เห็นนั้นเป็นเพียงแค่การเสแสร้งเพื่อปกปิดความคิดของเธอ อันที่จริง เธอนั้นชอบการเสแสร้งมาก มักจะแสดงตัวว่าเป็นคนดีมากจนเป็นที่รักของนักศึกษาและอาจารย์เกือบทุกคนในมหาวิทยาลัย แต่ว่า เนื้อในของเธอนั้นเป็นคนที่เลือดเย็นและอำมหิตมาก สามารถยิงคนทิ้งได้โดยที่ใบหน้ายังคงไว้ซึ่งรอยยิ้ม แต่ว่า กับคนที่เธอสนิทมากๆ แล้วนั้น เธอจะไม่เสแสร้งอะไรเลย โดยเฉพาะกับคู่สมรสของเธอ รอบคอบและแสดงถึงความเป็นมืออาชีพ การที่เธอจะทำอะไรซักอย่างต้องมีแผนสองหรือแผนสามเสมอ รวมถึงการยิงศพทุกศพเพื่อยืนยันว่าตายจริงๆ ชอบพูดจาเสมือนกับว่าตนเองนั้นเป็นพวกใสซื่อเพื่อให้คนอื่นไม่สงสัยกับงานเบื้องหลังของเธอ โดยปกติแล้วถึงเธอจะเป็นมาโซคิสม์และว่าคนที่เธอยอมให้ทำร้ายร่างกายโดยไม่ขัดขืนมีแค่คู่สมรสเธอเท่านั้น และไม่ค่อยสนใจคนอื่นยกเว้นคู่สมรสเธอ

ประวัติ : เธอเกิดในครอบครัวธรรมดาๆ ไม่มีอะไรพิเศษ พ่อและแม่ของเธอก็รักใคร่กันดี แต่ว่า เมื่อเธออายุได้ 12 ปี พ่อแม่ของเธอก็เสียชีวิตจากการถูกโจรปล้นระหว่างทางกลับบ้านโดยที่เธอรอดชีวิตมาได้ เธอถูกส่งไปให้ลุงและป้า ของเธอเลี้ยง แต่ว่า ญาติของเธอนั้นก็ไม่ได้ให้ความอบอุ่นเท่าที่ควร ใช้แรงงานให้ทำงานหนัก และมีทั้งการถูกใช้เป็นเครื่องระบายอารมณ์ แต่ว่า เธอก็รู้สึกดีอยู่ลึกๆ จนใช้เข็มเย็บผ้าแทงลงไปบนเรติน่าของเธอ ทำให้ตาขวาของเธอบอดสนิท แต่ว่า วันหนึ่ง ลุงของเธอเกือบจะข่มขืนเธอได้ ทำให้เธอทนไม่ไหวแล้ว ในขณะที่พวกเขาหลับ เธอใช้มีดทำครัวนั่นฆ่าพวกเขาทั้ง 2 คน และ"เสแสร้ง"ว่าตนเองรอดมาจากการถูกฆ่าเป็นครั้งที่สอง เธอพยายามยกระดับทางสังคมของตนเองด้วยการสอบได้ทุนในมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดของอเมริกา และในขณะที่เธอกำลังเรียนปริญญาโทอยู่นั้น เธอก็ได้พบกับหญิงสาวที่เธอรักและไว้ใจที่สุด เฮย์เดน "มอร์แกน" แอดดิสัน จนแต่งงานกันในวันที่เธอเรียนจบปริญญาเอก และย้ายมาอยู่ไทยจากการถูกเชิญจากมหาวิทยาลัยที่นั่น

ปมด้อย : พ่อตาย แม่เสีย ป้าไม่ดี ลุงเลว ตาบอด ใช้แรงงาน เกือบโดนข่มขืน 

ลักษณะการพูดและน้ำเสียง : พูดจาด้วยน้ำเสียงสดใสเหมือนกับอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยทุ่งลาเวนเดอร์ แม้ว่าประโยคนั้นมันจะน่ากลัวแบบชิบ-ายก็เถอะ แทนตัวเองว่าเค้ากับคนสนิท แต่กับคนอื่นจะแทนว่าเราแทน ส่วนการเรียกคนอื่นถ้าสนิทหน่อยๆ จะเรียกชื่อที่อยากเรียกเลย แต่ถ้าไม่จะใช้คุณแทน คำลงท้าย ถ้าอยู่กับคนรู้จักจะไม่ค่อยมี แต่ถ้าคนไม่รู้จักจะมี เช่น

"ที่รัก เอามีดมากรีดแขนให้เค้าหน่อยสิ" 

"เสียใจด้วยนะคะ สำหรับการเสียชีวิตของพ่อคุณ"

"นี่ๆ...แก๊สนั้นมันแพงมากนา ทำแบบนั้นเปลืองตายล่ะ"

คำพูดติดปาก : นี่ๆ เช่น "นี่ๆ...ดูเหมือนว่าจะมีคนแกล้งตายล่ะ เอาเถอะ ลาก่อน"

งานอดิเรก : 

ข้อดี : ความอดทนสูง

ข้อเสีย : มาโซคิสม์

จุดแข็ง : การซุ่มยิงและการพรางตัว

จุดอ่อน : การต่อสู้ระยะประชิด

จุดเด่น : การลอบสังหารในระยะเกินกว่า 1.2 กิโลเมตร 

ครอบครัว :คู่สมรส (เฮย์เดน "มอร์แกน" แอดดิสัน | Hayden "Morgan" Addison)

เพื่อน : บุคคลที่สนิทพอที่จะเรียกว่าเพื่อนได้มีเพียงแค่ 2 คนเท่านั้นคือ เรแกนและเมย์ ทั้งสองคนเป็นสมาชิก Secret Order เช่นเดียวกัน

ความสัมพันธ์กับคนอื่นๆนอกจากครอบครัวและเพื่อน : สมาชิกระดับสูงคนอื่นๆ ขององค์กร Secret Order

สัตว์เลี้ยง : ไม่มี

คนสำคัญ : คู่สมรส  (เฮย์เดน "มอร์แกน" แอดดิสัน | Hayden "Morgan" Addison)

ความถนัด : การซุ่มยิงในพื้นที่เมือง

ความสามารถพิเศษ : กลั้นหายใจได้เป็นเวลาประมาณสามนาทีและมือนิ่งมาก

ชอบ : ของหวาน 

ไม่ชอบ : กาแฟ

เกลียด : ปลาที่ยังมีชีวิต

กลัว : ทะเลลึก

แพ้ : -

ของสำคัญ : Luger P08 สมัยสงครามโลกครั้งที่สองที่ตอนนี้อยู่ในตู้โชว์ที่บ้าน

อาวุธ : ปืนพก Colt M1911 ใส่ที่เก็บเสียง , ส่วนระยะประชิดตัวก็จะใช้มีดทำครัวธรรมดาๆ , อาวุธเคมี , ระเบิด

วิธีการฆ่า : - ส่วนมากมักจะทำงานเป็นคู่กันกับคู่สมรสของตน โดยตนเองจะเป็นคนลงไปสังหารในพื้นที่ปิด ส่วนคู่สมรสตนจะใช้ไรเฟิลซุ่มยิงกึ่งอัตโนมัติ SVD-63 ในการสนับสนุนและสังหารในพื้นที่ๆ ทำได้

-การสังหารของเธอจะเป็นการจ่อยิงในพื้นที่ๆ ไม่มีคนเห็น 

-ถ้าในระยะใกล้จะใช้ Colt M1911 ยิงใส่สองนัด นัดแรกตรงไหนก็ได้แต่นัดที่สองจะยิงที่หัวเสมอ และถ้าเจอศพหรือคนที่ยังมีชีวิตแต่นอนเหมือนศพ จะใช้ปืนยิงซ้ำอีกครั้ง ทุกครั้งที่เจอ

-แต่ในบางครั้งหากต้องการสร้างความวุ่นวายในบริเวณนั้นก็จะใช้การรมแก๊สพิษทั่วทั้งบริเวณที่เป้าหมายอยู่โดยไม่สนผู้ที่ไม่เกี่ยวข้อง

-ไม่ค่อยใช้มีดในการฆ่าเท่าไหร่นัก

-หากต้องการความวินาศ เธอจะทำการวางระเบิดทั้งตึกที่เป้าหมายอยู่ และระเบิดทิ้งทันทีโดยไม่ห่วงคนอื่น

สาเหตุที่เข้าร่วมเกม : ทดสอบฝีมือตนเอง

เพิ่มเติม : -คู่สมรสเธอเป็นผู้หญิง

-มีดทำครัวอันนั้นเป็นอันเดียวกับที่เธอใช้สังหารหมู่ญาติๆ ของเธอ

Colt M1911 ใส่เก็บเสียง