คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ท่านหมอช่วยลูกข้าด้วย 100%
หลายวันถัมา ระูลไห่
“นายท่าน ท่านหมอิ่มาอพบอรับ” พ่อบ้านาเ้ามารายาน นายท่านไห่รีบลุออไปอนรับทันที
“เิท่านหมอิ่”
“อรับ” นายท่านไห่เินนำไปที่ห้อรับรอเเ
“นายท่านไห่อนนี้้าไถ่ถามท่านหมอที่สามารถรัษาโรธาุเเปรปรวนไ้เเล้ว หมอหิปิเสธารรัษา ท่านหมอายอีสอท่านนั้นท่านหนึ่เเ่รานหลลืมารรัษาไปเเล้ว อีท่านหนึ่เินทาไปเเว้น้าวที่อยู่ไลโพ้นไม่รู้ะลับเเว้นเหลียวหนิ”
“เห้อ” นายท่านไห่ถอนหายใเฮือให่
“ท่านหมอหิอยู่ที่ใหรือท่านหมอ"
“อยู่หมู่บ้านเยี่ยนฟาทาอนเหนืออรับ”
“้าะไปหานาเอ” ไม่ว่าอย่าไรเาะทำทุวิธีทาให้บุรสาวรอีวิให้ไ้ เพราะอนนี้บุรสาวอาารหนัร่าายเริ่มีผอม หายใยัลำบาเสียเเล้ว
วันรุ่ึ้นนายท่านไห่รีบเินทาไปที่หมู่บ้านเยี่ยนฟา ว่าะเินทามาถึ็เที่ยวันนายท่านไห่ให้พ่อบ้านไปถามนในหมู่บ้านว่าบ้านท่านหมอหิือหลัใ ไ้วามเเล้วพ่อบ้านึรีบพานายท่านไห่ไปบ้านหลัน้อยท้ายหมู่บ้าน ที่อนนี้มีหิสาว 2 น นนึ่อายุประมา 30 ปี นนึ่ยัเป็นสาวน้อยอยู่ทั้สอสวมหน้าาปิรึ่หน้าส่วนล่าอยู่
“ท่านหินี่ใ่บ้านอหมอหิหลินหลิน ๆ หรือไม่” พ่อบ้านาะโนถามารั้วหน้าบ้าน
“ใ่เ้า่ะ” ท่านหมอหิละาานที่ทำอยู่เเล้วเินมาหา สัเเห็นายรหน้าที่มีบวนรถเวียนทีู่หรูหราอยู่้านหลัะเป็นนร่ำรวย เสี่ยวเหมยเินมายืน้า ๆ เเม่
“ท่านใ่หมอหิหลินหลินหรือไม่อรับ” ท่านพ่อบ้านถามอย่านอบน้อม
“เ้า่ะ ท่านมีเหุอันใหรือเ้าะ”
“้า้อารให้ท่านหมอหิหลินหลิน่วยรัษาบุรสาวอ้าอรับ” นายท่านไห่ลาเวียนเพื่ออบำถาม
“้าือไห่ ิยวี หัวหน้าระูลไห่” หมอหิเพียฟัไม่ล่าวเิเ้าบ้านเาพาลูน้อมาหลายนนาเอห่ววามปลอภัยอนเเละบุรสาว
“บุรสาวท่านมีท่านหมอไปรัษาหรือยัเ้าะ”
“มีท่านหมอมาเเล้วเเ่รัษาไม่ไ้ เพราะป่วยโรธาุเเปรปรวน” หมอหิพยัหน้าเ้าใ
“้าทราบาท่านหมอิ่มาว่าท่านหมอหลินหลิน สามารถรัษาโรแปรปรวนไ้ึเินทามาหาท่านอรับ”
“ท่านไปหาท่านหมอท่านอื่นมาหรือยัเ้าะ”
“้าให้ท่านหมอิ่ิ่อให้เเล้ว เเ่ท่านหมอทั้สอท่านไม่มาสามารถรัษาให้บุรสาว้าไ้เเล้ว”
“ั้นหรือเ้าะ” เสี่ยวเหมยสัเท่านเเม่ปิท่านเเม่รัษาให้าวบ้านลอไม่ว่าโรนั้นะยาเเ่ไหน เเ่รั้นี้ทำไมท่านเเม่ถึูไม่อยารัษานั
“ท่านหมอหลินหลิน่วยมารัษาบุรสาว้าไ้ไหม”
“้าอปิเสธเ้า่ะ วิธีารรัษาอ้ามันอันรายเินไป่อัวบุรสาวอท่าน ้าะะนำหมอท่านอื่นให้เเ่อาะอยู่ไลเสียหน่อย” นายท่านไห่ ไ้ยินึถอนหายใออมา นึถึภาพอเฟยูที่เริ่มผอมูบหายใลำบานเป็นพ่อนั้นเห็นภาพนี้เเล้วเเทบาใ
“ท่านหมอหลินหลิน” นายท่านไหุ่เ่าล่อหน้าท่านหมอหิ บ่าวทุนเห็นเ่นนนั้นึุเาาม
“อนนี้บุรสาวอ้าอาารไม่สู้ีเเล้ว ้าไม่สามารถอหมอท่านอื่ไ้อีเเล้วอรับ ่วยรัษาบุรสาว้า้วย” นายท่านไห่พู้วยเสียสั่นเรือ ท่านหมอหิเอเ้าใีนามีบุรสาวเ่นัน
“้อเยรัษาโรนี้มาเพีย 1 รั้ ้าเเทบะไม่รู้้อี้อเสียอารรัษาเลย ท่านรับไ้หรือไหม” นายเยรัษาโรนี้ให้สามีนาเท่านั้น รัษาไ้เพีย 2 ปีเาึเสียีวิ้วยารไปรัษาโรระบาเเล้วเิิโรนั้น
“้ารับไ้หมอเพียท่านหมอะไปรัษาบุรสาว้า” นายท่านไห่รีบล่าวึ้น้วยน้ำเสียีใ
“ท่านมีที่พัให้้าเเละบุรสาว้าหรือไม่เ้าะ”
“มีท่านหมอ้ามีโรเี๊ยมอย่าีให้ท่านพัผ่อน”
“เ่่นนั้น้าอไปเรียมยา่อน ท่านลุึ้นเถอะเ้า่ะ”
“อบใท่านหมอหลินหลินมา ๆ อรับ” ท่านหมอพาบุรสาวเ็บสมุนไพรที่าไว้ไปเ้าโรเ็บสมุนไพร่ เเล้วึไปหาส่วนผสมยาทั้หม เเล้วไปเรียมอาภร์อนเเละบุรสาว
“ท่านเเม่เหุใท่านถึัสินใรัษาให้หรือเ้าะ” เสี่ยวเหมยถามสิ่ที่สสัย
“เพราะเเม่มีบุรสาวเ่นนายท่านไห่” นายิ้มเเล้วเ้าไปอบุรสาว เสี่ยวเหมยเ้าใวามหมายที่ท่านะ้อารสื่อ
“เราไปันเถอะ”
“เ้า่ะท่านเเม่” นาึยิ้มว้าออมา
อบุ่าาา
ความคิดเห็น