คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Yu and Im
"ยูอยอน!!!"
"เสาร์นี้ว่าไหม"
"มีร้านเพิ่เปิใหม่อยาลออ่ะ"
"ไปินเป็นเพื่อนหน่อย"
แสาหน้าอและารสั่นบ่บอารแ้เือน อยอนละสายาาภาพยน์ฟอร์มยัษ์และเหลือบมอไปยัมือถือแ่ในปายัเี้ยวป็อปอร์นาราเมลุ่ยๆ นส่เป็นใรไปไม่ไ้เลยนอารุ่นพี่ในว อยอนไ้แ่ถอนหายใพร้อมับบ่นอุบอิบเ้าอ้อวาม เลยเลื่อนัวไปหยิบมือถือ ใ้นิ้วพิมพ์อบลับอย่าล่อมือ
"ในหัวพี่ เรื่ออันมีแ่เรื่อินเหรอไ"
"น้อยอน้อยใมาาไหนัน สรุปว่าไหม"
"ปิเสธไ้้วยเหรอ ถามริ"
"ลามนั้น"
"สามโมเย็นมารับ้วยน้า??’"
เสียถอนหายใรอบที่สออวันัึ้น อยอนนั่เหม่อมอมือถือที่แสหน้าอับลไปแล้ว เธอหลับาลเบาๆ รู้ัวอีที End credit ็ปราึ้นบนอโทรทัศน์ และรสหวานอาราเมลในปาที่วระหวาน อนนี้ลับลายเป็นรสมะั้น
อยอนใส่ฮูสีำ าเยีนส์ายาวและรอเท้าผ้าใบใบโปร เรียมออาอนโ วันเสาร์ที่ปิเป็นวันหยุาน เธอไ้นอนเล่นโ่ๆที่อนโ ูหนัฟัเพลามประสายูอยอน แ่วันเสาร์นี้เป็นวันเสาร์ที่ไม่ปิเพราะ้อออไปรับใรบานิน้าว้านอ
“็อ ็อ ็อ อเ้าไปหน่อย” รถออยู่หน้าบ้านลู้านนี้เป็นเวลา32นาทีับอี16วินาที เธอไม่อยาปลล็อรถให้เลย อยาปล่อยให้ยืนรอ้านอเป็นารทำโทษ แ่็้อปลล็อให้เพราะเียวะยิ่เสียเวลาไปมาว่านี้ ริๆแล้วลัวนายอนทุบรถอเธอะมาว่า
“อโทษที่้า” อิมนายอนล่าวอโทษสารถีเพาะิรหน้า
อยอนมอนที่้อนี้ำลัาเ็มั เม็เหื่อใสๆปราบนใบหน้าอนายอนและเสียหายใหอบเพราะเธอรีบวิ่มาหา “พี่เยเร็ว้วยเหรอ”
“เย!” นายอนอบลับอย่ารวเร็วพร้อมมอ้อนใส่อยอน
ร้านเปิใหม่ที่ะไปเป็นร้านเนื้อย่า ัวร้านอยู่ห่าาที่พันายอน่อน้าไล นายอนส่โลเั่นให้อยอน ะไ้เินทาถู้อเพราะถ้าให้เธอเป็นนูแผนที่เอ ะไปโผล่อีฝานึ็เป็นไ้ ทุวันนี้อยอนยัสสัยว่านายอนสอบใบับี่ผ่านไ้ยัไัน
แสอาทิย์อ่อนๆทำให้อยอนรู้สึีมา เธออบแสที่ส่อไปที่่าๆ ูแล้วอบอุ่น สบายใี อยอนำลัเพลิเพลินับภาพวารหน้า "เอ๋! นั้นพระันทร์นี้นา มอเห็นอนนี้ไ้้วยแหะ พระอาทิย์ยัอยู่ๆเลย" นายอนพูะแหนมอท้อฟ้าผ่านระรถ "เห็นริๆ้วย" นอายุน้อยว่าแหนูบ้าสลับับูน้าๆ
"พี่นายอน ู้อนเมนั้นสิ เหมือนูเลิฟบุริเลย" นายอนเลื่อนสายาู้อนเมที่อยอนี้ เธอหัวเราะัลั่นรถและเอามือไปีแนอยอน "โอ๊ย! นี่พี่ยัไม่เลินิสัยีแนอยู่อีเหรอ เ็บะมัเลย" เสียโอ้รวปลอมๆัออมาาปานถูี
"พี่ไม่ไ้ีแนนอื่นนานแล้วนะ"
บทสนทนาไปเรื่อยๆส่วนมาะเป็นเรื่อออิมนายอนาปาเ้าัว แอร์ในรถทำให้อยอนเริ่มหนาวแล้ว เธอึเลื่อนมือาพวมาลัยลไปปรับแอร์ “อยอน นี่เธอเปลี่ยนลิ่นน้ำหอมเหรอ”
“หื้ม? พี่ไ้ลิ่น้วยเหรอ ันว่าันีนิเียวเอนะ” ว่าแล้วอยอน็มแนัวเอ
“ไหน อมสิ” ะพูนายอนยื่นหน้าเ้ามาใล้หน้าอยอน ถ้าไม่เปิเพลในรถ นายอนไ้ยินเสียหัวใออยอนัเน ไม่ทันไร อยอนยมือันหน้านายอนออ
“โอ๊ย ทำอะไรอเธอเนี่ย มันเ็บนะ”
“เ็บ็ทนเอา”
“เธอน่ะ เหมือนะไม่อบพี่ แ่ริๆแล้วอบพี่ใ่ไหมล่ะ เอ๋... เรียว่าอะไรนะ ึนเเระ”
“เห้อ อเปลี่ยนที่นั่ไ้ไหมเนี่ย” ไม่ไ้เพราะใระับรถล่ะ
ร้านเนื้อย่าแ่สไล์ที่นายอนอบ บรรยาาศี อาาศถ่ายเทสะว ที่นั่็ี แ่อยอนสนใรสาิอาหารมาว่า ะอร่อยสู้พ่ออเธอไ้มั้ยนะ ถ้าไม่อร่อยเธอะบ่นนร้ามให้หูาไปเลย เลือร้านไ้ไลริๆ อยอนบิัวเพื่อเป็นารลายล้ามเนื้อหลัาารับรถมานาน ะที่นายอนรับผิอบารสั่อาหารทั้หม
"ินนี่้วย อยอน อร่อยนะ" นายอนีบเนื้อิ้นนึเ้าปาอยอน
อยอนทำาลุวาว "อร่อยริๆ้วย อ่า~มีวามสุัเลย ไม่เสียแรที่ับรถมาไล แ่ทำไมันรู้สึว่าพี่เยมาร้านนี้แล้วยัไอย่าั้น"
"พี่เยมาแล้ว"
"อ้าว!"
"อยาให้เธอไ้มาินน่ะ"
นพี่ยิ้มว้านเห็นฟันระ่ายน่ารัๆ ส่วนนน้อพยายามเปลี่ยนเรื่อแ้เิน สมอประมวลผลอย่ารวเร็ว ามอไปยัอาหาร "ิถึเมมเบอร์นอื่นเหมือนันเนอะ อนนี้ะสบายีไหม ทำอะไรันอยู่นะ ถ้าไ้มาินเนื้อย่าอร่อยๆ้วยัน็ี" พูเสร็็ีบเนื้อิ้นให่ๆเ้าปา1ำ
"ิถึอนเป็นทไว์ั"
"ทำานหนันไม่ไ้หลับไม่ไ้นอน"
"ถึานะหนั แ่เธอ็ยัไม่ละเลยเรื่อวามสะอาในหอนะ พี่ยัำไ้ีเลย"
"ปล่อยให้สปรันทำไมล่ะ" อยอนพึมพำ
"พี่ำอีเรื่อไ้ีเลย"
"เยื่ออะไยอ่ะ" ปาเี้ยวเนื้อไปพูไป
"สเอเราสอนไ ฮิฮิ" อยอนลำลั รีบยน้ำึ้นมาื่ม สเทูยอน Candy in my ears อันเลื่อลือในอนเสิร์ Fantasy Park ิแล้ว็อยามุินหนี ไม่น่าอบลรับแสสเนี้เลย แ่เอาเถอะไม่ั้นพี่นายอน็้อแสนเียว อยอนยอมรับเลยว่าวัน้อมนลุไปหม ้อแสริๆเหรอ เปลี่ยนเพลไ้ไหม ่อน้าัวลเลยทีเียว พอวันแสอนวันแรๆเร็มา เร็นาที่ว่าถ้าเมนเทอร์บีนั่โบแนี้บูอยู่ ะโน่าว่า "เร็ทำไม ทำไมเร็" แ่พอไ้แสหลายๆรอบร่าายมันลับอบสนอไปเอ เป็นธรรมาิมาึ้นหรือเป็นเพราะอารม์พาไปันนะ?
เนื้อบนเาทยอยเ้าปาอยอนไปเรื่อยๆนหม อยอนวาะเียบล นายอนเห็น็ยิ้มออมา "วาะเียบทำไม ยึ้นสิ ยัมีเนื้อ——"
"ไม่เอามุนี้ เล่นแล้ว เ่าแล้ว" นัวสูับอย่าไร้เยื้อใย "อะไรอ่ะ ไม่สนุเลย ว่าแ่ยัำไ้อยู่เหรอ" อยอนบึนปาใส่ ที่ำไ้เพราะไม่นึว่าะมีนล้าเล่นน่ะสิ
นพี่ยน้ำื่ม แล้วพูว่า "อยอนำไ้ไหม พี่เยพูว่าอยาไปลอนอนับเธอน่ะ ถึเรายัไม่ไ้ไป้วยันริๆ นถึอนนี้พี่็ยัอยาไปับเธออยู่นะ"
"ลอนอนเหรอ... น่าไปเที่ยวแหะ แ่่วนี้านันยุ่ๆอ่ะ ไปไม่ไ้หรอ... พี่็้วย"
"อืม นั้นสินะ..." นายอนเ้าไปในห้ววามิ
"นี่พี่ ันมีอะไระให้พีู่" รับรู้ถึบรรยาาศึเรียอยอนเอามือถือออมา ิ้มเ้าไปในลัภาพ แะภาพล่าสุที่เ้าัวถ่ายเอาไว้ แล้วโว์ให้นในรูปู เป็นภาพที่นายอนำลันอนอ้าปา น้ำลายไหล เาไ้เลยว่าอยอนแอบถ่ายบนรถเมื่อี้ นายอนร้อเสียหล ะว้ามือถืออยอนเพื่อลบรูปแ่็ไม่ทัน เ้าอมือถือหัวเราะอบใ อ้าปาว้ามอเห็นฟันะรบ32ี่อยู่แล้ว นายอนิในใ ไม่ไ้เห็นรอยยิ้มแบบนี้มานานแ่ไหนแล้วนะ
"อยอนหยิแ้มพี่ทีสิ"
"อยู่ีๆ พูอะไรออมาน่ะพี่5555 บ้าไปแล้วเหรอหรืออาหารเป็นพิษ"
"เหมือนฝันเลย พี่ไม่อยาื่นาวามฝันนี้" อยอนนั่นิ่มอนรหน้า “วันนี้อบุมานะอยอนที่มาอยู่ับพี่ พี่สนุมาเลย เวลาผ่านไปเร็วัเลยอ่า วันนึน่าะมีสั48ม” นายอนยู่หน้า ึ่อยอนมอรไปยัหน้านายอนแล้วยิ้มให้
“ถึวันนึะมี48ม. ยัไๆพี่็มา้าอยู่ี ถ้าพี่ไม่มาสาย เราไ้ใ้เวลาอยู่้วยันมาว่านี้ มีแ่วันเียวไที่พี่ไม่สาย...” บรรยาาศู่ๆ็เียบ อยอนหลุบาล อยาะบปาัวเอริๆ ให้ายเถอะ
“อ่า วันนั้นสินะ... ็พี่นอนไม่หลับทั้ืนเลยนี้นา น่าอายัเลยแหะ โนานี้แล้วแท้ๆ” นายอนหัวเราะออมาเบาๆ อยอนำลัะอ้าปาพูอะไรบาอย่า แ่็้อหุบล
“วันที่พี่บอเธอว่าะแ่าน”
*ี๊ ี๊ ี๊*
“สวัสี่ะ ่ะ อยู่ับอยอน่ะ ทาน้าวเรียบร้อยแล้ว่ะ ——
.
.
.
เียวะลับบ้านแล้ว่ะ เอัน่ะ”
หลัวาสายานในสาย นายอนเหลือบมอไปที่อยอนอย่าล้าๆลัวๆ แ่เหมือนสิอยอนะไม่อยู่ับเนื้อลับัว "ายแล้ว ึนานี้แล้วเหรอเนี่ย!” นายอนอุทาน ทำเอาอยอนสุ้เล็น้อย “เธอ้อับรถลับอนโนเียวอี เราลับันเถอะ”
เวลาล่วเลยไป นายอนเหม่อมอพระันทร์เ็มวที่อยู่บนฟ้า มัน่าเ่นสว่าัับท้อฟ้าอนลาืนเหลือเิน ลอทาไม่มีบทสนทนาเิึ้น แล้วรถ็มาออยู่หน้าบ้านผู้โยสารอย่าสวัสิภาพ เสียีีเปลี่ยนเพลเป็นเพล After Moon ่าน่ามอหน้าันนานนับนาที ้อลไปในนัยน์าอันและันโยไม่มีใรพูอะไรสัำ เป็นนายอน่อนที่เบี่ยหน้าหนี เธอเปิประูแ่่อนะลออารถ อยู่ๆเธอ็หยุะั นิ่ไปเสียววิ เธอพูประโยนึออมา โยที่ไม่ไ้หันไปหาอยอน
่ำืนวันเสาร์ที่ไม่ปิ อยอนออมายืนที่ระเบีย สายาว่าเปล่ามอึ้นไปบนท้อฟ้า นึถึเรื่อที่เิึ้น วามทรำับเธอนนั้นหวนลับมาอีรั้ น้ำใสๆลอรอบวา ำพูอนายอนวนอยู่ในหัวเธอลอเวลา อนนี้หัวใออยอนเ็บไปหม มันทัุ้ ทั้แน่น อยาะหายไปาที่รนี้
“พี่็รู้มันเป็นไปไม่ไ้” เธอพูะน้ำาไหลอาบแ้ม
“ถึอย่าั้น ันะอยู่เีย้าพี่เสมอ”
.
.
.
.
.
.
.
.
“นี่อยอน รู้มั้ย? พี่็อบพระันทร์เหมือนันนะ”
________________________________________________
สวัสี่ะ ฟิวัน็อเรื่อนี้เราแ่เป็นเรื่อแร่ะ(และเป็นเรื่อสุท้าย้วย55555 ฟิแ่ยามาเลย่ะ ระิๆ) สำนวนอาะแปลๆไปบ้า เราอ่าน้ำยัรู้สึไ้เลย่ะ TT บาุยัไม่่อยสมูท ผิถูยัไ็ออภัยมา ที่นี้้วยนะะ
ส่วนแรบันาลใในารแ่ือเพล After Moon ไ้อ่านำแปลา https://youtu.be/pZrOmN3c1mQ อบุุ Nungxoxo ้วยนะะสำหรับำแปลภาษาไทย ทำเราอินมาๆ อ่านบแบบว่านี่ือทูยอน ทูยอนเท่านั้น ้านะแ่ฟิ พล็อเรื่อผุึ้นมาเป็นาๆเลย
เนื้อเรื่อเป็นเรื่อราวหลัาทไว์แยัวันแล้ว อาีพในอานาอทูยอนไม่ไ้ิเลยปล่อยเบลอไว้เลย555 เราให้ นายอน=พระอาทิย์ อยอน=พระันทร์ เพราะะนั้นอนบัเนมา ามเนื้อเพลเลย่ะ
ความคิดเห็น