คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter7
Chapter7
จีจี้
Hyunseung's Part
สวัสดีครับ ผม 'จาง ฮยอนซึง' ครับ ผมเป็นสมาชิกวงB2$Tครับ ผมน่ะโชคร้ายมากเลยนะ มาวันแรกก็โดนหาว่าเป็นเด็กเส้นซะได้ เฮ้อ.. แล้ววันนี้ผมก็รู้สึกว่าตัวเองไม่โอเคจังครับ ตอนเช้าผมอ่ะทำให้โยซอบเล่นเกมแพ้ พอมาช่วยดงอุนทำอาหาร ผมก็ทำให้ปลาไหม้อีก ผมนี่มันแย่จังเลยนะครับว่าไหม? ผมรู้สึกว่าอยู่ไปก็มีแต่จะทำให้คนอื่นเดือดร้อน ผมเลยออกมาหาที่สงบๆนั่งคนเดียวดู บางทีมันอาจจะดีกว่าก็ได้ ผมเดินมาเรื่อยๆจนมาถึงสวนสาธารณะใกล้ๆหอพัก เพราะว่าตอนนี้ผมเดบิวต์แล้ว ผมจึงต้องใส่หมวกกับแว่นเพื่อไม่ให้เด่น(?) ผมนั่งลงบนม้านั่งตัวหนึ่ง อยู่ดีๆก็มีลูกแมวตัวหนึ่งเดินมาคลอเคลียกับขาผม คงเป็นแมวจรจัดสินะ แต่ผมก็ไม่รังเกียจหรอก มันก็แค่ไม่ได้อาบน้ำเฉยๆ ถ้าลองจับมันอาบน้ำนะ ผมว่ามันต้องน่ารักแน่ๆ
"นี่.. นาย เธอ แกเพศอะไรเนี่ย? ไหนมาดูสิ๊" ผมถอดหมวกกับแว่นออก เพราะแถวนี้ไม่ค่อยมีคน ก่อนจะอุ้มมันขึ้นมาดู ตัวผู้.. คงจะอายุประมาณ2ขวบนะผมว่า ตอนแรกผมก็นึกว่ามันตัวสีเทา พอดูใกล้แล้วผมรู้สึกว่าจะเป็นสีขาวนะ..
"นี่นายชื่ออะไรอ่ะ? ฉันจางฮยอนซึงนะ ฉันโตกว่านาย ฉันต้องเป็นพี่นาย นายต้องเรียกฉันว่า 'ซึงฮยอง' นะ นายยังเด็ก เรียกชื่อฉันสั้นๆแค่นี้พอ ฉันอนุญาต"
"เมี้ยวๆ" ผมอุ้มมันมาคุย(?) มันก็ร้องเมี้ยวๆเหมือนฟังผมรู้เรื่องอย่างนั้นแหละ
"แล้วนายชื่ออะไรอ่ะ? จะได้เรียกถูก"
"เมี้ยวๆ" ตอบงี้ผมจะรู้ไหมเนี่ย(?)
"ตอบแต่เมี้ยวๆฉันจะรู้ได้ไงว่านายชื่ออะไร งั้นเอางี้ไหม? ให้ฉันตั้งชื่อให้"
"เมี้ยวๆ"
"งั้นเหรอ(?) แปปนึงนะ คิดก่อน.. อืม..." ผมมองเจ้าตัวเล็กอย่างพินิจพิจารณา ชื่ออะไรดีน๊าาา
"จะว่าไปนายอ้วนเหมือนไอ้ห้อยเลยนะ"
"เมี้ยวๆ"
"อ๋อ.. ไอ้ห้อยมันเป็นสมาชิกในวงฉันน่ะ เห็นอย่างนี้ฉันเป็นนักร้องนะ วงB2$Tน่ะรู้จักไหม?"
"เมี้ยวๆ"
"รู้จักด้วยเหรอ?! ท่าทางนายจะติ่งเกาหลีไม่เบานะเนี่ย แล้วนายชอบใครที่สุดในอ่ะ?"
"เมี้ยวๆ"
"แหม.. ฉันสินะ(?) ในฐานะที่นายเป็นแฟนคลับกิตติมศักดิ์ แล้วยังอ้วนเหมือนไอ้ห้อยอีก นายก็ชื่อห้อยละกันง่ายดี โอเคป้ะชื่อนี้?"
"เมี้ยว" มันตอบผมแล้วเอาหน้าถูมือผมด้วยอ่ะ ท่าทางมันจะถูกใจกับชื่อห้อยนะเนี่ย
"ห้อยยย~"
"เมี้ยววว~" บ๊ะ!! น่ารักจัง
"น่ารักอย่างนี้ฉันเลื่อนขั้นให้นายเป็นน้องชายฉันด้วยเลยละกัน"
"เมี้ยวๆ"
"จาง ฮยอนซึง!!!" ใครเรียกวะ...
Hyunseung's Part end.
.......................................................
Junhyung's Part
"จาง ฮยอนซึง!!!" ผมเรียกออกไปด้วยเสียงที่ดังนิดหน่อย ฮยอนซึงกำลังยืนเลือกขนมและหันหลังให้ผมอยู่ พอผมเรียก ฮยอนซึงกลับเลือกขนมต่อไปโดยไม่หันมาหาผม หรือหมอนี่จะแกล้งทำเป็นเมินผมนะ
"จาง ฮยอนซึง!!!" ครางนี้ผมตะโกนเรียกและดึงไหล่ไอ้..!
"เห้ย!!!" ใครวะ?
"มีอะไรเหรอฮะ?" ผู้หญิง.. เอ่อ ทอมที่ผมกระชากไหล่เมื่อครู่ถามผม
"เอ่อ.. ขอโทษครับ ผมทักคนผิด" คนตรงหน้าผมพยักหน้าให้ผมแล้วหันกลับไปเลือกขนมต่อ ผมเลยเดินออกมาจากมินิทมาร์ททันที
"นายไปไหนของนายนะ ไอ้ดื้อ..?" ผมเดินต่อไปเรื่อยๆ ห่างจากมินิทมาร์ทไปนิดหน่อยก็จะเป็นสวนสาธารณะ..! หรือนายจะมาที่นี่... ผมเดินไปเรื่อยๆตามทางเดินในสวนสาธารณะ สายตาผมก็เหลือบไปเห็นคนสองคนนั่งคุยกระหนุงกระหนิงกัน น่าจะเป็นคู่รักมาเดทกันมั้ง? ผมไม่เห็นหน้าเขาหรอกเพราะเขานั่งหันหลังให้ผม แต่พอผมกำลังจะเดินต่อเพื่อหาฮยอนซึง เสียงของคู่รักที่ผมมองเมื่อครู่ดังขึ้นทำให้ชะงัก..
"ห้อยยยย~"
Junhyung's Part end.
.......................................................
"น่ารักอย่างนี้ฉันเลื่อนขั้นให้นายเป็นน้องชายฉันด้วยเลยละกัน"
"เมี้ยวๆ"
"จาง ฮยอนซึง!!!" ใครเรียกวะ... ฮยอนซึงหันไปตามเสียงเรียกแล้วพบกับคนที่เรียกชื่อตนเมื่อครู่ พลันสายตาของฮยอนซึงก็คลี่ยิ้มออกมาทันทีที่เห็นว่าคนที่เรียกเขาเป็นใคร
"จีจี้!!!"
"ย๊าาา ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าฉันชื่อจียง ไม่ใช่จีจี้!" จีจี้ หรือ ควอนจียง คือผู้เรียกชื่อฮยอนซึงเมื่อครู่ เขาคือลีดเดอร์วงbiGbanGผู้โด่งดัง และยังเป็นแฟนเก่าของฮยอนซึงอีกด้วย ทั้งคู่คบกันตอนที่ฮยอนซึงยังเป็นเด็กฝึกอยู่ที่ค่ายYg โดยเริ่มจากการเป็นเพื่อนกันมาก่อน แต่พอคบกัน ทุกๆอย่างกลับเปลี่ยนไป ทั้งคู่ทะเลาะกันบ่อยขึ้น จนกลายเป็นทะเลาะกันทุกวัน สุดท้ายทั้งคู่จึงตัดสินใจกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม แล้วหลังจากนั้นฮยอนซึงก็ถูกคัดออกจากbiGbanG ก่อนจะกลายมาเป็นสมาชิกวงB2$Tในที่สุด..
"ฮ่าๆๆ ก็ฉันเรียกอย่างนี้จนชินแล้วนี่นา แล้วนี่นายมาที่นี่ได้ไงเนี่ย?" ฮยอนซึงพูดกับจียงด้วยน้ำเสียงร่าเริง เขาดีใจมากที่ได้เจอจียงอีกครั้ง เพราะหลังจากที่เขาออกจากbiGbanG เขาก็ไม่ได้เจอจียงอีกเลย
"ก็ฉันได้ยินคนบ้าแถวนี้คุยกับแมวน่ะสิ เลยว่าจะเดินมาดูหน้าสักหน่อย ไม่คิดเลยว่าคนบ้าจะเป็นนาย ฮ่าๆๆ"
"ย๊าาา ฉันไม่ได้บ้านะ ก็แค่เหงานิดหน่อย.." อยู่ๆสายตาของฮยอนซึงก็หม่นลง ก้มหน้ามองแต่แมวบนตัก จียงเห็นอย่างนั้นเลยเดินมานั่งข้างฮยอนซึง
"เหงาอะไรหืม? ตัวแสบอย่างนายเหงาเป็นด้วยเหรอ" จียงถามด้วยความเป็นห่วงพลางเอามือลูบหัวอย่างเคยชิน จริงๆแล้ววันนี้จียงไม่ได้บังเอิญมาเจอฮยอนซึงหรอกแต่ขณะที่เขาขับรถอยู่ กำลังจะไปบริษัท เขาก็ดันเห็นฮยอนซึงเดินคนเดียวข้างถนน จียงเลยรีบจอดรถแล้วแอบเดินตามมา แล้วแกล้งทำเป็นบังเอิญเจอ..
"เหงาเป็นสิ ฉันไม่ใช่นายนะที่จะมีสาวในสต็อกเยอะแยะไว้คอยแก้เหงาตลอดน่ะ" ฮยอนซึงว่าด้วยน้ำเสียงงุ้งงิ้งพลางมือก็ลูบแมว
"มีที่ไหนเล่า ฉันเลิกหมดแล้วหลังจากเลิกกับนายอ่ะ"
"..." ฮยอนซึงเงียบแล้วเงยหน้ามองจียง
"อะไรเล่า ฮ่าๆ แล้วเพื่อนๆนายในวงล่ะ ไปไหนกันหมด ปล่อยให้นายมานั่งคุยกับแมวได้ไงเนี่ย" จียงยิ้มกลบเกลื่อนแล้วเปลี่ยนเรื่องพูดทันที
"ก็มีติดงานสองคน คนอื่นก็อยู่ที่หอเนี่ยแหละ"
"แล้วนายไม่อยู่กับเพื่อนๆล่ะ มานั่งคุยกับแมวคนเดียวเพื่อ?"
"ก็ฉันมันตัวปัญหานี่นา ฉันชอบถามนู่นถามนี่ คนอื่นคงรำคาญฉันกันหมดแน่เลย"
"โธ่.. คิดมากน่าา นางฟ้าของฉันน่ารักขนาดนี้ไม่มีใครรำคาญได้ลงคอหรอก" จียงพูดพลางเอามือยีหัวฮยอนซึง
"แหวะ นางฟ้งนางฟ้าอะไรของนาย จะอ้วก!"
"นี่นายท้องเหรอ? ท้องกับฉันหรือเปล่าเนี่ย ลูกพ่อออ~" จียงแกล้งพูดเพื่อให้ฮยอนซึงอารมณ์ดีขึ้น แล้วแผนนี้ก็ได้ผลดีซะด้วย
"บ้านนายสิ!!"
"เอ้อ! แล้วนี่แมวนายเหรอ? ทำไมมอมเหมือนเจ้าของงี้อ่ะ"
"ไม่ใช่หรอก น่าจะเป็นแมวจรจัดอ่ะ ยังเล็กอยู่เลยเนี่ย น่าสงสาร ใครก็ไม่รู้ใจร้ายเอามาทิ้ง"
"แล้วนายจะเลี้ยงเหรอ?"
"ม่ายยย เดี๋ยวรบกวนเพื่อนในวงน่ะ ว่าจะมาหาบ่อยๆน่าจะดีกว่า นี่.. ฉันตั้งชื่อให้แล้วด้วยนะ" ฮยอนซึงพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เหมือนกับเด็กน้อยที่กำลังจะอวดของเล่นใหม่
"ชื่ออะไรอ่ะ?"
"ห้อยยยย~"
"ชื่อน่าเกลียดจัง สมกับที่นายเป็นคนตั้งจริงๆ"
"น่าเกลียดตรงไหน น่ารักดีออก นี่น้องชายฉันเชียวนะ"
"น่าเกลียด แล้วทำไมต้องห้อยด้วย?"
"ก็... ไม่บอกหรอก แบร่!" ฮยอนซึงตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมต้องตั้งชื่อว่าห้อยด้วย ชื่อเดียวกับที่เขาเรียกจุนฮยองบ่อยๆ ทำไมนะ ...
"ชิ! คิดว่าฉันสนหรือไง ว๊าา ฉันต้องกลับแล้วอ่ะ มีงานต่อ"
"อื้ม! ขับรถดีๆนะ"
"แล้วนายยังไปกลับหออีกไง๊? เดี๋ยวฉันไปส่งเอาไหม? นี่จะเย็นแล้ว อันตราย"
"ไม่ต้องหรอกน่าาา หอฉันอยู่แค่นี้เอง เดินแค่ห้านาทีก็ถึงแล้ว ฉันว่าจะเล่นกับห้อยอีกแปปนึงอ่ะ"
"ก็ฉันเป็นห่วงนี่นา.."
"ไม่ต้องห่วงหรอกน่า.. อยู่อีกแปปนึงจริงๆ นายน่ะกลับไปได้แล้ว มีงานต่อนี่ หัดมีวินัยบ้างสินายเนี่ย"
"ครับๆๆ ก็ได้ๆ มีอะไรก็รีบโทรหาฉันทันทีเลยนะ ฉันยังใช้เบอร์เดิมอยู่"
"อื้ม~" "บายยย"
.......................................................
11/04/2015#
ผัดกะเพรา#
ความคิดเห็น