คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter1
Chapter1
หอพัก
"ไอ้ตุ๊ด มึงอย่าอยู่เลย! ไอ้ดงอุน มึงปล่อยกู!! กูจะต่อยปากมัน หน้าก็ตุ๊ด ปากก็หมา มึงปล่อยกู!!!"
"เฮ้ยๆๆ เอะอะไรกันห๊ะ!!!" เหมือนเสียงสวรรค์ดังขึ้น ผู้ที่มาเยือนผู้นี้สามารถทำให้ทุกสิ่งอย่างหยุดอย่างอัตโนมัติ แม้แต่จะหายใจยังไม่กล้า
"ป๋าฮง!!!!!!"
"เออ! ป๋าเอง พวกแกมีเรื่องอะไรกันห๊ะ?! เสียงดังไปถึงหน้าบริษัท" ป๋าฮง หรือฮงซึงซอน เจ้าของค่ายCuBE ผู้รักทุกคนในค่ายเหมือนลูก แต่ลูกๆของเขากลับสร้างเรื่องปวดหัวให้เขาได้ทุกวี่ทุกวัน
"ป๋าคับบ~ ไอ้เด็กเส้นของป๋ามันด่าผมอ่ะป๋า" ได้ที จุนฮยองก็ฟ้องก่อนผู้ก่อนคน เขาเชื่อว่าเขาคือลูกรักของป๋าฮงมาตลอด ยังไงป๋าฮงก็ต้องเข้าข้างเขาแน่
"ว่าใครเด็กเส้นวะไอ้เถิก!" ฮยอนซึงก็ไม่ยอมให้คนหัวเถิกอย่างจุนฮยองว่าเขาฝ่ายเดียวเช่นกัน
"นั่นไงป๋า มันว่าผมหัวเถิกอ่ะ" "ฉันพูดความจริงต่างหาก หัวเถิกก็หัดยอมรับบ้างก็ได้นะจะได้ไม่เป็นภาระของลูกหลาน"
"ป๋า! ป๋าต้องจัดการให้ผะ..!"
"พอ!!! ทั้งคู่เลย ไอ้จุนฮยอง แกเลิกเป็นเด็กขี้ฟ้องได้แล้ว ป๋าจะบอกตรงนี้เลยนะ ฮยอนซึงไม่ใช่เด็กเส้นอย่างที่แกเข้าใจ ที่อยู่ๆเรียกฮยอนซึงมาทั้งๆที่ใกล้จะเดบิวต์ เพราะมีเหตุฉุกเฉินนิดหน่อย ฮยอนซึงเขาป่วยวันออดิชั่น มาไม่ได้ เลยส่งคลิปมาทีหลังแทน ผ่านการคัดเลือกแต่พนักงานลืมเรียกตัวมา เพิ่งจะนึกกันได้ ก็เลยมาวันนี้ จบนะ!" ป๋าฮงลงท้ายด้วย จบนะ! เหมือนดูจุนเป๊ะ
"ครับ.." จุนฮยองตอบรับด้วยน้ำเสียงและสีหน้าสำเหนียกที่ตัวเองเข้าใจผิด
"อ้าว! เมื่อกี้ฉันก็พูดแบบเดียวกับป๋าอ่ะ ทำไมแกไม่เชื่อฉันวะ?!" ดูจุนถึงกับนอยด์ที่จุนฮยองไม่ยอมเชื่อที่ตนพูด แต่กลับเชื่อที่ป๋าฮงพูดทั้งๆที่พูดเหมือนกันเด๊ะ!
"ก็แกมันไม่น่าเชื่อถือไงดูจุน ฮ่าๆ" ป๋าฮงพูดไปหัวเราะไป
"โธ่ ป๋าอ่ะ Y^Y" ดูจุนทำเป็นงอน แต่ก็หามีคนสนใจไม่
"อ้อ! แล้วก็อีกเรื่อง ฮยอนซึง อย่าไปว่าจุนฮยองแบบนี้เมื่อกี้อีกนะ คุณพ่อนายรู้เข้าคงไม่ปลื้ม นะลุงขอ"
"ครับคุณลุง ซึงรับทราบฮับ!" แล้วฮยอนซึงก็ทำท่าตะเบ๊ะอย่างน่ารักน่าชัง
"ดีมาก แล้วก็รีบๆซ้อมล่ะ มะรืนนี้จะเดบิวต์แล้ว อย่าทำให้ลุงขายหน้านะ"
"แน่นอนครับคุณลุง หลานลุงเป็นใคร นี่จางฮยอนซึงนะ เกิดมาเพื่อเต้นอยู่แล้ว"
"แหม หลานคนเก่งของลุง แล้วก็เย็นนี้รีบไปอัดเสียงนะ ทีมงานเขาจัดการไว้หมดแล้ว ได้ร้องเท่าคนอื่นแน่"
"หลาน..?"
"เสื..!"
"ฮยอนซึงเขาเป็นลูกชายเพื่อนฉันน่ะ" ก่อนที่ฮยอนซึงจะได้ปล่อยคำสุภาพๆออกมา ป๋าฮงก็รีบอธิบายให้จุนฮยองฟังก่อน เพราะถ้าฮยอนซึงไปสะกิดต่อมโมโหของจุนฮยองอีกรอบ คราวนี้ยาวแน่...
"งั้นฉันไปก่อนนะ ตั้งใจซ้อมนะเด็กๆ ช่วยๆฮยอนซึงด้วย ไปล่ะ"
.......................................................
หลังจากที่ทำกิจกรรมต่างๆของวันนี้เสร็จสิ้น ทั้งซ้อมร้อง ซ้อมเต้น รวมถึงต่อท่าเต้นกับฮยอนซึง ด้วยความสามารถอันเลิศล้นของฮยอนซึง ทำให้วันนี้ทำกิจกรรมเสร็จตรงตามตารางเวลา พวกเขาจะได้นอนตามเวลา และตอนนี้เขาก็รอ ฮงจินแทค ผู้จัดการสุดหล่อ ให้มารับพวกเขา
"เอ้า! เด็กๆ กลับหอกัน!!!"
"หออะไรของเฮีย เราก็นอนกันที่ซาวน่าทุกคืนไม่ใช่ไง?" ดูจุนถาม
"เปล่า หอจริงๆ หอใหม่ของพวกแกไง!!!"
.......................................................
"ฉันจะนอนเตียงนี้!"
"แต่ฉันนอนจองก่อน เตียงนี้ต้องเป็นของฉัน!"
"ก็ฉันจะนอนเตียงนี้! นายลุกออกมาเดี๋ยวนี้นะยงจุนฮยอง!!!" ยงจุนฮยองเจ้าเก่าเจ้าเดิมสินะ
"ฉันไม่ลุก เตียงนี้มันของฉันจางฮยอนซึง!!!" และก็เป็นจางฮยอนซึงเจ้าเก่าเช่นกัน ทะเลาะกันได้24ชั่วโมงเลยสินะ สมาชิกในวงถึงกับส่ายหน้าอย่างเหนื่อยหน่ายกับคู่กัดคู่นี้
"ลุก!!! ลุกๆๆๆๆๆ อึ้บๆๆๆๆๆ" ฮยอนซึงพูดไปก็พยายามดึงจุนฮยองที่ตัวใหญ่กว่าเขาหลายเท่าไป แต่จุนฮยองก็แกล้งนอนถ่วงน้ำหนักเอาไว้ไม่ยอมลุก จริงๆแล้วจุนฮยองก็ไม่ได้อยากได้เตียงนี้มากนักหรอก แต่เพราะเตียงนี้มันทำเลดีที่สุด ติดกำแพง อยู่ไกลประตู แถมยังเป็นเตียงที่ฮยอนซึงอยากได้ เขาก็เลยนึกสนุก อยากจะแกล้งฮยอนซึงขึ้นมา
"ฮยอนซึง นายก็ไม่ใช่เด็กแล้วนะ จะมาแย่งเตียงฉันทำไมเนี่ย คนอื่นเขาไม่เห็นจะเรื่องมากแบบนายเลย" จุนฮยองแกล้งพูดอย่างเซ็งๆ แกล้งฮยอนซึงก็สนุกดีเหมือนกันนะ จริงๆเขานอนเตียงอื่นก็ได้อยู่หรอกนะ แต่เป็นเพราะจางฮยอนซึงต้องการเตียงนี้ เขาถึงยอมให้ดีๆไม่ได้!
"นายก็โตแล้วนี่ แค่นี้ยอมให้ฉันหน่อยไม่ได้หรือไงเล่า?! ลุกเส้"
"โว้ยยยยย! พวกกูจะนอนนน! พวกมึงไปทะเลาะกันข้างนอกห้องนู่นไป!!!" ดูจุน ผู้ที่ตอนนี้หัวถึงหมอนเรียบร้อยแล้วถึงกับลุกขึ้นมาโวยวาย ก็คนจะนอน ทะเลาะกันอยู่นั่นแหละ
"จุนฮยองอา.. ยอมๆฮยอนซึงหน่อยเถอะนะ โยง่วงงง" โยซอบถึงกับงัวเงียลุกขึ้นมาขอร้องอย่างน่าเอ็นดู
"อ้าวเห้ย! ทำไมฉันต้องยอมมันด้วยอ่ะโย ฉันนอนก่อนนะเว้ย!"
"เอ่อ... ก็..." โยซอบถึงกับพูดไม่ออก ก็เหตุผลน่ะเหรอ ไม่มีอ่ะ
"งั้นเอางี้ดีไหมฮยอง จับฉลากเลือกเตียงไปเลย แล้วแต่ดวงเลย!"
"เออดี! นายไปทำฉลากมาเลยดงอุน ฉันจะได้นอนสักที พรุ่งนี้ฉันมีงานแต่เช้าโว้ยยยย" กีกวังสั่งดงอุนอย่างอารมณ์เสีย ก็คนมีงานเช้านี่ จะรีบนอน ทะเลาะกันอยู่ได้
.......................................................
"เยสสสส เตียงของฉานนนนน" เสียงอันร่าเริงสดใสของจางฮยอนซึงดังขึ้น หลังจากที่จับฉลากกันเลือกเตียงแล้วผลคือเขาได้เบอร์6 ซึ่งเป็นหมายเลขเตียงที่เขาแย่งกับจุนฮยอง หอพักของพวกเขามีหนึ่งห้องนอน หนึ่งห้องน้ำ หนึ่งห้องครัว และหนึ่งห้องนั่งเล่น ห้องนอนก็จะมีเตียงสองชั้นอยู่สามหลัง หลังจากที่จับฉลากกันได้แล้ว โยซอบได้เบอร์1 ซึ่งเป็นเตียงแรก นับจากชั้นบน ซ้ายไปขวา ถัดมาเป็นของดูจุน ซึ่งเป็นเตียงที่ทำเลแย่ที่สุด ก็มันใกล้หลอดไฟห้องนี่ ถัดมาก็เป็นของดงอุน ส่วนชั้นล่าง ก็จะเป็นของกีกวัง จุนฮยอง และฮยอนซึงตามลำดับ
"โว้ยยย! แล้วทำไมฉันต้องได้เตียงข้างมันด้วยเนี่ย มีใครสนใจแลกเตียงกับฉันไหม ฉันไม่อยากนอนใกล้ไอ้นี่!" ส่วนนี่ก็เป็นเสียงของยงจุนฮยองที่ดังขึ้นด้วยเช่นกัน ต่างก็ตรงที่เขาไม่พอใจกับผลลัพธ์ที่ได้เท่านั้นเอง
"มึงก็นอนๆไปเถอะน่าา คนอื่นเขาก็จะนอนกันแล้ว พรุ่งนี้กีกวังมันมีงานตอนเช้านะเว้ย เดี๋ยวมันก็ได้เหวี่ยงห้องแตกพอดี" ดูจุนตอบ
"โย แลกเตียงกับฉันไหม?" จุนฮยองยังคงไม่เชื่อฟังลีดเดอร์ยุนเช่นเคย
"อะ.. เอ่อ..." โยซอบทำหน้าหนักใจแล้วหันไปทางดูจุน จุนฮยองเห็นอย่างนี้แล้วถึงกับสงสัย
"ทำไมโย มองไอ้ดูจุนทำไม?!"
"อ่า..."
"ก็โยอยากนอนข้างกู จบมั้ย? มึงก็นอนๆไปเลย เห้ย! ซึงปิดไฟ!!!"
"จัดไป!!!"
"พรึ่บ!!!"
"อ้าวเห้ย! ฉันยังไม่ได้ขึ้นเตียงเลยนะเฟ้ย! มองไม่เห็นอะไรเลยเนี่ย เปิดก่อนดิ๊!" ยังคงเป็นจุนฮยองเช่นเคยที่บ่นไม่เลิก
"ช้าเอง ช่วยไม่ได้ คลำๆทางเอาแล้วกัน แบร่!" ฮยอนซึงตอบอย่างสะใจนิดๆ ที่ได้แกล้งจุนฮยอง
"ปึก! โอ๊ย!!!" จุนฮยองแหกปากลั่นห้อง
"มึงเป็นอะไรวะจุนฮยอง ร้องซะลั่นห้อง คนจะหลับจะนอน" ดูจุนเอ่ยถามจุนฮยองด้วยความเป็นห่วง(?)
"หัวโขกบันไดสิวะ ถามได้"
"ฮ่าๆๆ โง่ว่ะ นอกจากหัวเถิก ปากห้อย แล้วยังจะโง่อีก ไม่ไหวๆ ฮ่าๆๆ" ฮยอนซึงเอ่ยซ้ำเติมด้วยความสะใจอีกครั้ง
"เก็บปากไว้แตกหน้าหนาวเถอะไอ้ตุ๊ด!"
"ไอ้ห้อ..!"
"พวกนายสองคนจะนอนได้หรือยังห๊ะ! จะทะเลาะกันก็ไปข้างนอกไป ฉันจะนอน พรุ่งนี้ฉันมีงานเช้า บอกหลายรอบแล้วนะ!!!" . . . เอาแล้วไง...
.......................................................
29/03/2015
# ผัดกะเพรา
ความคิดเห็น