ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รีไรท์ [Marvel: cap×oc] power of mind (yaoi)

    ลำดับตอนที่ #2 : จุดเริ่มต้น (2)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.64K
      111
      1 พ.ค. 66

    “ท่านพี่อีวานทุกอย่างเตรียมพร้อมไว้หมดแล้วค่ะ” ฮันน่ามาตามอีวานที่ห้องพัก

    “ยังคงรวดเร็วเหมือนเดิม” อีวานยกมือลูบหัวฮันน่าด้วยความอ่อนโยน

    “ขอบคุณท่านพี่ที่ชมข้า แต่ว่าท่านพี่ท่านจะเปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะ หรือไม่ก็ให้พวกข้าลงไปกับท่าน” ฮันน่าไม่อยากให้ท่านพี่ของเธอลงไปยังโลกมนุษย์เลยจริงๆ จะหาว่าเธอเห็นแก่ตัวก็ได้ที่ไม่รับผิดชอบต่อการกระทำ แต่ทำไมต้องเป็นท่านพี่ของเธอคนเดียวที่ต้องรับภาระหน้าที่นี้ไว้

    “ฮันน่า ข้าเลือกแล้วข้าอยากไถ่โทษให้กับผู้คนพวกนั้น แล้วอีกอย่างข้าคิดว่าการที่ข้าทำเช่นนี้มันดีกับผู้คนด้านล่างและตัวข้าเอง ส่วนเรื่องที่จะให้พวกเจ้าลงไปกับข้า ข้าขอปฏิเสธข้าไม่ต้องการให้พวกเจ้าต้องมาเสี่ยงกับเวลา” อีวานไม่รอให้ฮันน่าได้พุดอะไรต่อรีบเดินไปที่ลานพิธีทันที

    .

    .

    .

    ณ ลานพิธี

    “ท่านพี่” โดโนแวน โซอี้ และไบรอันนาเมื่อเห็นอีวานเดินเข้ามาก็รีบเดินเข้ามาหา

    “เป็นอะไรกัน” อีวาน

    “พวกข้าไม่อยากให้ท่านไปเลย” ไบรอันนาเป็นคนที่ไม่ค่อนแสดงออกทางความรู้สึกเท่าไหร่แต่ตอนนี้เธอกำลังแสดงความเสียใจที่ท่านพี่ของเธอจะไม่อยู่กับเธอที่นี่แล้ว

    “ไบรอันนา” อีวานดึงไบรอันนาเข้ามากอดปลอบ น้องสาวของเขาคนนี้เข้มแข็งกับทุกสิ่งแต่กลับอ่อนไหวในเรื่องของครอบครัว

    “ท่านพี่อีวาน ข้ารู้ว่าไม่อาจห้ามท่านได้ข้าจึงได้ปรึกษากับฮันน่า ข้าจะสร้างประวัติของท่านที่โลกแห่งนั้นท่านอยู่ที่นั่นจะต้องไม่ลำบาก ข้าหวังว่าท่านจะชอบ” โดโนแวนมีพลังภาวะเป็นจริงที่สามารถเสกสรรค์อะไรก็ได้ดังนั้นเรื่องแค่นี้ไม่เกินมือของเขาแน่นอน

    “ส่วนข้า ข้าจะส่งคนของข้าตามไปรับใช้ท่านพี่” โซอี้เองก็มีพลังของวิญญาณ

    “ขอบใจพวกเจ้ามาก”

    “ท่านพร้อมแล้วใช่มั้ย” ฮันน่าถามอีวานอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ 

    “ใช่” อีวานเดินเข้าไปในวงเวทย์ที่ฮันน่าวาดเอาไว้

    “อีวาน แม่ขอเวลาสักครู่ได้หรือไม่” โอลีเวียเดินเข้ามาใกล้จุดที่อีวานยืนอยู่ “แม่ขอกอดลูกได้มั้ย แม่รู้ว่าเราคงไม่ให้อภัยแม่”

    “ท่านกำลังทำให้ข้าเสียเวลา” อีวานยิ้มให้โอลีเวียแต่โอลีเวียรู้ดีว่ารอยยิ้มที่ตนเองได้รับนั้นไม่ได้มาจากใจจริงๆของอีวานเลย “ท่านน่าจะรู้ดี ว่าตอนนี้ท่านควรทำอะไร”

    “อีวาน” โอลีเวียรู้แล้วว่าอีวานยังไม่ให้อภัยตนเธอได้แต่หวังว่าสักวันอีวานจะให้อภัยเธอ

    “ท่านไม่ควรเข้าไปยุ่งท่านแม่” เป็นลูเซียโน่ที่เดินเข้ามาพาตัวโอลิเวียออกไป

    “ขอบคุณ ฮันน่าเรามาเริ่มกันเลย” อีวาน

    “ด้วยอำนาจของข้า ฮันน่า ผู้เป็นเจ้านายของเวลาข้าขอแลกเปลี่ยนกับเวลา” ฮันน่าเริ่มพิธีโดยการนั่งคุกเข่าลงกับพื้นหันหน้าไปทางอีวาน

    “ท่านต้องการแลกเปลี่ยนกับอะไร” แว่วเสียงแผ่วเบาตอบกลับมา

    “จงสร้างเส้นเวลาใหม่ขึ้นมา แลกเปลี่ยนกับพลังอมตะของท่านพี่อีวาน เจ้านายของพลังแห่งจิตใจ พลังของท่านพี่อีวานจะคอยหล่อเลี้ยงเส้นเวลาใหม่”

    ท่านแน่ใจแล้วหรือท่านรู้ใช่หรือไม่นายของข้า เมื่อตัดสินใจทำไปแล้วการแก้ไขมันยากกว่าการเริ่ม”

    “ท่านพี่ของข้าแน่ใจ เจ้าจงทำตามความประสงค์ของท่านพี่ข้าซะ”

    “ข้าตกลง”

    สิ้นเสียงของเวลาบริเวณรอบข้างของอีวานก็เริ่มมีลมพัดอย่างแรง วงเวทย์ที่ฮันน่าวาดเอาไว้ก็เปร่งแสงสีเขียวสว่างจ้า โซอี้ที่เห็นว่าถึงเวลาของตัวเองแล้วก็เริ่มร่ายพลังเสริมเข้าไปในวงเวทย์ของฮันน่า

     

    “ด้วยอำนาจของข้า โซอี้ ผู้เป็นเจ้านายของวิญญาณข้าขอให้วิญญาณในอาณัติของข้าจงติดตามรับใช้ท่านพี่อีวานของข้า!!” โซอี้เพิ่มพลังเข้าไปในวงเวทย์มากกว่าเดิมอีกเท่าตัว

    “นามของข้าคือ อลิส เป็นวิญญาณชั้นสูงข้าของรับอาสาติดตามดูแลนายท่านอีวาน ไม่ว่าจะเป็นหรือตายข้าจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด”

    “จำคำของเจ้าเอาไว้ ถ้าเจ้าไม่สามารถทำตามที่เจ้ากล่าวไว้ได้ ข้าโซอี้!! จะสลายวิญญาณของเจ้าไม่ให้เจ้าได้เกิดอีกต่อไปชั่วนิรันดร์!” หลังจากโซอี้พูดจบวงเวทย์ทั้งสองก็เรืองแสงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วระเบิดแสงออกมาเป็นวงกว้าง

    ทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นต่างหลับตาหันหน้าหนีแสงที่เกิดจากการระเบิดของวงเวทย์ หลังจากแสงหายไปทุกคนพร้อมใจกันเดินไปบริเวณที่อีวานอยู่

    “ไปแล้ว ท่านพี่อีวานลงไปยังเส้นเวลาใหม่แล้ว” ฮันน่าที่รับรู้จากเวลาที่เธอเรียกมารับใช้ หันไปกล่าวกับท่านพี่และท่านแม่ที่ตอนนี้มีท่านพี่ลูเซียโน่ประคองอยู่

    “ข้าหวังว่าอีวานจะปลอดภัย” โอลีเวีย

    “ท่านไม่ต้องกังวลท่านแม่ ข้าเชื่อว่าท่านพี่จะต้องเอาตัวรอดได้อย่างแน่นอน” โดโนแวนเช็ดน้ำตาที่เลอะหน้าออกแล้วยิ้มให้กำลังใจโอลีเวีย

    “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าอีวานตกอยู่ในอันตรายข้าพร้อมที่จะลงไปเพื่อช่วย” โอลีเวียกล่าวอย่างมุ่งมั่น

    “ท่านแม่ไม่ต้องห่วงเมื่อถึงเวลานั้นพวกข้าจะตามลงไปด้วย แม้ท่านพี่อีวานจะโกรธก็ตาม” ไบรอันนาคุกเข่าลงตรงหน้าโอลีเวียตามด้วยคนอื่นๆที่นั่งตามไบรอันนา

    “แม่ขอบใจลูกๆมาก แม่รักลูกๆมากนะ” โอลีเวียยื่นมือมาลูบหัวลูกๆ

    “พวกข้าก็รักท่านแม่” แม้ว่าท่านจะรักพวกข้าน้อยกว่าท่านพี่อีวานก็ตาม

    .

    .

    .

    ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ริมทะเลสาบ

    อีวานรู้สึกมึนหัวจากการวาร์ปลงมาที่โลกมนุษย์เล็กน้อย มองไปรอบๆตอนนี้เขาอยู่ในห้องนอนขนาดใหญ่ที่ตกแต่งสไตล์ยุโรปโทนห้องเป็นสีน้ำเงินดำ ขนาดห้องกว้างมากเมื่อเทียบกับห้องนอนที่เขาเคยอยู่

    อีวานเดินไปส่งกระจกที่อยู่มุมห้อง กระจกได้สะท้อนภาพเขาที่ยืนอยู่หน้ากระจก เส้นผมสีดำดั่งหมึกทรงผมมัลเล็ต ดวงตาสีเทาคมเข้มที่ส่วนหนึ่งถูกบดบังด้วยแว่นตาคลาสสิกกรอบสีทอง คิ้วตรง จมูกโด่งได้รูป ปากบางสีแดงอ่อนที่มีรอยยิ้มประดับตลอดเวลา รูปร่างสมส่วนไม่อวบหรือผอมเกินไป ผิวสีขาวซีดที่ไม่เคยสัมผัสแดดเลยสักครั้ง มือเรียวยาวที่ประดับด้วยเล็บสีดำยาว ในมือถือพัดทรงจีนสีดำไว้ในมือ

    “ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลย” อีวานเปลี่ยนเป้าหมายเดินลงไปข้างล่างแทน

    “นายท่านอีวาน” อลิส วิญญาณชั้นสูงที่ติดตามอีวานมาด้วยเดินเข้ามาหาอีวานพร้อมกับคุกเข่าทำความเคารพ

    อลิส เป็นผู้หญิงที่สวยผมยาวสีดำสั้นประบ่า ดวงตาสีดำสนิทใต้ดวงตาด้านซ้ายปรากฏไฝเม็ดเล็ก 2 เม็ดอยู่ คิ้วตรง จมูกปลายเชิดขึ้น ปากทรงกระจับสีแดงเลือด คางเรียว ผิวขาวอมชมพู รูปร่างสมส่วน อลิสเป็นวิญญาณชั้นสูงที่มีพลังของการสร้างม่านหมอกมายา ไม่ขึ้นตรงต่อใครนอกจาก โซอี้ เจ้านายของเหล่าวิญญาณ

    “อลิส วิญญาณชั้นสูง ลุกขึ้นเถอะ” อีวานเดินนำอลิสไปยังโซฟาใกล้ๆ “อะไรดลใจเจ้าตามข้าลงมายังโลกด้านล่างนี้”

    “เพื่อรับใช้นายท่านโซอี้ในฐานะข้ารับใช้ และเพื่อรับใช้นายท่านอีวานผู้ซึ่งอยู่เหนือใครทั้งปวง” อลิสคุกเข่าอยู่ตรงหน้าอีวาน

    “ข้าไม่ใช่ผู้ที่อยู่เหนือใครทั้งปวง” บรรยากาศรอบด้านดิ่งลงทันที “จำเอาไว้ ตอนนี้ข้าเป็นเพียงผู้มีพลังที่ต้องการเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้”

    “ขออภัยนายท่านอีวาน ข้าจะจดจำไว้” อลิสก้มหัวลงต่ำหวังให้คนตรงหน้านั้นให้อภัยตน

    “ช่างเถอะ บอกมาตอนนี้ข้าคือใคร ” อีวานกลับมายิ้มบางๆเหมือนดั่งเดิมพร้อมกับบรรยากาศที่กลับมาเป็นปกติ

    “ตอนนี้นายท่านอีวานคือ หนึ่งในราชวงศ์สหรัฐอเมริกาค่ะแต่ด้วยตัวของท่านไม่ชอบยุ่งเรื่องภายในจึงแยกตัวออกมาอาศัยอยู่ที่นี้ จะกลับไปที่พระราชวังก็ต่อเมื่อมีเรื่องสำคัญเท่านั้นค่ะ” อลิสได้รับเรื่องราวชีวิตของอีวานจากท่านโดโนแวนก่อนที่จะลงมายังโลกเบื้องล่าง

    “โดโนแวนเล่นใหญ่เกินไปแล้ว ความทรงจำของที่นี่ฉันจะได้จากไหน”

    “นายท่านอีวานไม่ต้องห่วง ข้าจะเป็นคนส่งมอบให้กับท่านเองตอนนี้ข้าเตรียมทุกอย่างไว้หมดแล้ว เชิญนายท่านอีวานตามข้ามา” อลิสได้พาอีวานมายังโถงกลางที่เต็มไปด้วยวงเวทย์มากมาย 

    “นี่คือวงเวทย์ในแต่ละช่วงวัยของนายท่าน นายท่านสามารถเลือกได้ว่าท่านต้องการที่จะรับความทรงจำช่วงวัยไหนหรือนายท่านอาจจะเลือกที่จะรับทั้งหมดก็ได้ค่ะ”

    “ทุกช่วงวัยเลยงั้นหรอ” อีวานมองไปยังวงเวทย์ต่างๆ ไม่ว่าอีวานจะเดินไปทางวงเวทย์ไหนก็จะได้เห็นความทรงจำที่ฉายอยู่บนวงเวทย์ “ข้าต้องการมันทั้งหมด แม้มันจะเป็นความทรงจำที่ข้าไม่ได้เป็นคนดำเนินแต่ข้าก็อยากจะมีมันทั้งหมดข้าอยากรู้สึกถึงพวกมัน”

    “ตามที่นายท่านอีวานต้องการ” อลิสได้รวบรวมวงเวทย์เป็นหนึ่ง ดึงวงเวทย์ให้อยู่ตรงหน้าของอีวานค่อยๆอัดพลังลงไปจนวงเวทย์ได้เปลี่ยนเป็นลูกแก้วพลังที่ลอยอยู่ด้านหน้าอีวาน “นายท่านอีวานท่านจะต้องดูดซับความทรงจำจากลูกแก้วเนื่องจากนายท่านต้องการความทรงจำทั้งหมดจึงทำให้ใช้เวลานาน ระหว่างนี้ข้าจะเตรียมทุกอย่างให้พร้อม ขอให้นายท่านวางใจ”

    “อืม แล้วเราจะตามไป” อีวานเริ่มลงมือดูซับความทรงจำทันที

    “ข้าขอตัวลา” อลิสเดินออกมาจากห้องโถงกลาง เธอต้องรีบไปจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยเพื่อที่นายท่านอีวานของเธอจะได้ไม่เสียเวลา เริ่มแรกต้องไปดูสถานะการณ์ของโลกนี้ก่อนล่ะนะว่าเป็นยังไง

    .

    .

    .

    อลิสได้วาร์ปมาที่ตัวเมืองผู้คนในเมืองยังคงใช้ชีวิตกันเป็นปกติดี คงต้องเลือกถามคนแถวนี้ดูเพื่อความแน่ใจว่าเหตุการณ์ที่กองทัพของชิทอรี่บุกมายังโลกนี้ได้เกิดขึ้นไปรึยัง อลิสเลือกเดินเข้าไปในร้านขายเสื้อคลุมร้านหนึ่ง

    “สวัสดีค่ะ ต้องการอะไรคะ” หญิงสาวอายุราวๆ 18-19 ปีถามอลิสที่เดินเข้าในร้าน

    “ขอสอบถามอะไรหน่อยได้มั้ยคะ” อลิสยิ้มให้กับสาวน้อยตรงหน้า

    “ได้ค่ะ คุณลูกค้าต้องการสอบถามอะไรคะ” สาวน้อยมองสำรวจคนตรงหน้า ผู้หญิงตรงหน้าเธอดูดีมากเธอขอบอกไว้เลยนะถ้าคนคนนี้เข้าวงการบันเทิงล่ะก็ต้องดังมากๆแน่

    “พอดีว่าอยากจะถามว่ารู้จักโลกิมั้ยคะ” อลิสเลือกที่จะถามถึงโลกิตัวร้าย ในเวลานั้นไม่มีใครไม่รู้จักเทพมุสาที่ยกทัพชิทอรี่มาบุกโลกหรอกนะ

    “เอ๊ะ โลกิหรอคะ” สาวน้อยเมื่อได้ยินคำถามของคนตรงหน้าก็ทำหน้างง คนตรงหน้าหมายถึงอะไรโลกินี่ชื่อคนใช่มั้ย “โลกินี่ชื่อคนใช่มั้ยคะ”

    “ค่ะพอดีฉันมาตามหาเขาน่ะค่ะ พอดีเขาบอกว่าจะมารอฉันที่ร้านเสื้อคลุมแต่เขาดันลืมบอกฉันน่ะค่ะว่าร้านไหนฉันเลยเข้ามาถามคุณ” อลิสได้คำตอบแล้วที่นี่ยังไม่มีเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น เธอต้องเตรียมตัวให้พร้อมนายท่านอีวานของเธอน่าจะใช้เวลาสักพักในการดูดซับและปรับตัว

    “ได้ลองโทรหารึยังคะ แถวนี้จะมีร้านเสื้อคลุมอยู่ 4 ร้านนะคะ ร้านของฉันแล้วก็ร้านตรงหัวมุมตรงนั้น ส่วนอีก 2 ร้านจะไกลกว่าที่นี่เล็กน้อยอยู่ใกล้ๆตึกของคุณสตาร์คน่ะค่ะ” สาวน้อยตรงไหนชี้บอกทางให้กับคนตรงหน้า

    “เขาไม่รับน่ะค่ะ ขอบคุณมากนะคะฉันจะลองไปหาที่อื่นดูถ้าเขาเห็นว่าไม่ได้รับสายฉันเดี๋ยวเขาน่าจะโทรกลับมา” อลิสยิ้มให้กับสาวน้อยตรงหน้าก่อนที่จะขอตัวออกมา

    อลิสที่ได้คำตอบแล้วตอนแรกคิดว่าจะกลับไปหานายท่านก็ล้มเลิกความคิด ข้อมูลแค่นี้คงไม่เพียงพอต้องหาให้มากกว่านี้ อลิสเปลี่ยนเป้าหมายเดินทางไปยังตึกทรงแปลกตาของโทนี่ สตาร์คแทน

    ตัวตึกเป็นตึกสูงรูปทรงแปลกตาไม่เหมือนตึกทั่วไปรอบข้างเต็มไปด้วยย่านการค้าต่างๆทำเลที่ตั้งถือว่าดีมากๆ ไม่ค่อยมีคนเดินเข้าเดินออกเท่าไหร่แถมไม่มีคนเฝ้าหน้าประตูอีกด้วย คงจะใช้เทคโนโลยีทั้งตึกเลยสินะ

    “ขอโทษนะคะต้องการให้ช่วยอะไรมั้ยคะ” เสียงดังมาทางด้านหลังของอลิส อลิสหันกลับไปก็เจอกับผู้หญิงคนนึงใส่ชุดสูททำงาน ผมสีบลอนด์ทองถูกรัดเป็นหางม้ายืนอยู่ข้างหลังเธอ

    “ฉันแค่มองดูตึกน่ะค่ะ เคยเห็นแต่ในทีวีพอผ่านมาแถวนี้เลยอยากจะมาเห็นของจริงน่ะค่ะ” อลิสตอบกลับด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร คนตรงหน้าของเธอคือหนึ่งในคนที่ร่วมสงครามเธอจำได้ว่าผู้หญิงคนนี้อยู่ในชุดเกาะเหล็กสีน้ำเงินนั่น

    “คุณคงเป็นแฟนคลับของไอรอนแมน ฉันเพพเพอร์ พ็อตต์ค่ะเป็นเลขาของโทนี่ สตาร์ค” เพพเพอร์ พ็อตต์ยื่นมือมาแนะนำตัวกับอลิส

    “อลิสค่ะ อลิส มอร์แกรนค่ะ” อลิสยื่นมือไปเช็คแฮนด์กับเพพเพอร์

    “มอร์แกรน? ฉันรู้สึกคุ้นกับนามสกุลของคุณมากเลยไม่ทราบว่าเราเคยทำธุรกิจร่วมกันรึเปล่าคะ” เพพเพอร์รู้สึกคุ้นกับนามสกุลนี้มากอย่างบอกไม่ถูกเหมือนเธอเคยได้ยินจากที่ไหนมาก่อนเลย

    “555555 ไม่เคยหรอกค่ะนามสกุลของฉันอาจจะไปเหมือนคนอื่นก็ได้” อลิสยิ้มขำคนตรงหน้า ดูเหมือนว่านามสกุลของเธอที่เป็นข้ารับใช้ในราชวงศ์จะโด่งดังพอสมควรเลย “ถ้างั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ พอดีว่าฉันมีธุระที่ต้องไปจัดการต่อหวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะคะ”

    “ค่ะ ฉันก็หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะคะ” เพพเพอร์กล่าวลาเสร็จคนตรงหน้าเธอก็เดินจากไปทันที แปลกมากเธอไม่สามารถละสายตาจากคนคนนี้ได้เลยเหมือนมีมนต์สะกดเอาไว้ให้มองแค่คนคนนี้คนเดียว เพพเพอร์เลิกคิดแล้วรีบเดินเข้าตึกเขาจะต้องไปบ่นคนที่สร้างปัญหาให้เธออยู่

    …..

    ….

    เล็บ และ พัดจีน

    .ฉบับรีไรท์.

    มีการเปลี่ยนแปลงลักษณะนิสัยของอีวานและอลิส

    มีการเปลี่ยนแปลงลักษณะภายนอกของอีวานและอลิส

    .

      

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×