ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ❥ Chapter 7
"านนนนนนนนนนนนนนนน" แบฮยอนะโนเรียานยอลลั่นบ้านเพราะวันนี้านยอลยัไม่ยอมื่นนอนนี้ปาไปบ่ายโมแล้ว แบฮยอนิว่าานยอลอาะหนีเที่ยวเมื่อืนเพราะวันนีู้ะไม่มีทีท่าว่าะื่นเลย
ไร้เสียอบรับาานยอลแบฮยอนว่ามันเริ่มผิปิเพราะปิถ้านอนพัผ่อน็น่าะื่นไ้แล้วและนี่มันนานเินไปนผิสัเแล้ว แบฮยอนพาร่าน้อยอัวเอึ้นบนห้ออานยอลที่อนนี้มันลาเป็นอเาไป้วยแล้วอนนี้
"านเป็นอะไรรึเปล่า" แบฮยอนเินไปใล้ๆานยอลที่อนนี้ำลัม้วนัวอยู่ในผ้าห่ม อนนี้านยอลเหมือนไอ้อนี้้อนนึ-_-
"อือออ"
"เป็นไรไหม" แบฮยอนเินมาแะผ้าห่มออาัวอานยอลเาสัมผัสไ้ถึวามร้อนที่ออมาาัวอานยอล นี่านยอลไม่สบายหรอ? านยอล้อิไ้าเาแน่ๆเพราะอนเาไม่สบายมีแ่านยอลที่เฝ้าเาลอ24ั่วโม...รู้สึผิอะ
แบฮยอนไม่่อยรู้วิธีูแลนป่วยแ่้อแน่ใว่าวิธีที่เารู้มามันไม่ผิเา้อโทรถามเพื่อนี้ัวีอเาอย่าเฮุนผู้รอบรู้ะ่อน
"ฮัลโหลฮุน"
"ว่าไอ้วน"
"านไม่สบายู้อทำไ"
"พี่านยอลหรอวะไม่สบาย?"
"อือัวร้อนิบหายเลยเนี่ย"
"มึเอาผ้าุบน้ำอุ่นเ็ัวให้แล้วเปลี่ยนให้ใส่เสื้อผ้าสบายๆ ให้แยาทุ4ั่วโม"
"โอเอบใมา" วาสายาเฮุนแล้วแบฮยอน็หันไปหาานยอลที่ำลัุัวเออยู่ในผ้าห่มผืนหนา
"านเี๋ยวเ้าเ็ัวให้นะ"
"ปะ ไปเรียนอื่น...มาทำแทน..ไ้"
"ทำไมล่ะ เ้าทำไ้ เ้าไม่สบายใรูแลเ้า้อูแลานนะ" ำพูอนัวเล็ทำให้านยอลใเ้นแถมแอบยิ้มมุมปา เาอยาะับลูหมาแบฮยอนมาฟัสัทีสอทีแ่ิที่อนนี้เาไม่มีแระทำอะไรเลยแม้แ่ะลุึ้นยัไม่ไหว้วย้ำ
หลัาแบฮยอนเ็ัวให้านยอลและแปะแผ่นลไ้เสร็นัวเล็็รีบลมาเอา้าว้มที่สั่แม่บ้านไว้เมื่รึ่ั่วโม่อนมาเพื่อเอาไปป้อนให้นป่วยอย่าานยอล
"ินไหวมั้ย"
"พี่ินไม่ล"
"ินหน่อยนะเี๋ยวะไ้นอนพั"
"อืม" แบฮยอนับ้อนั้าว้มร้อนๆึ้นมาเป่าให้พออุ่นๆ่อนะส่เ้าปาอนป่วยที่ำลันอนพิหัวเียหน้ามึนอยู่อนนี้
"้าว้มุ้ออบเลยไินเยอะๆนะเี๋ยวะไ้ินยา"
"พี่อิ่มแล้ว" หลัา้าว้มพร่อลไปรึ่นึานยอล็เิอาารินไม่ลเพราะเาุไปหม ไ้แ่อ้าปารอรับยาามือนิ่มๆอแบฮยอน
"เี๋ยวืนนี้เ้าเฝ้าพี่เอนะ ะเอาอะไร็เรีย"
ทุๆสี่ั่วโมแบฮยอนะลุึ้นมาเพื่อป้อนยาให้และเ็อุภูมิร่าายอานยอล อนนี้เาิว่าไ้ลลไปมาแล้ว พรุ่นี้ะไปโรเรียนไ้ามปิโยไม่้อหยุ แบฮยอนล้มัวลนอนที่โฟาปลายเียอานยอล เาไม่อยานอนเบียอยาให้านนอลนอนสบายๆลัวว่าัวเอึ้นไปแล้วะทำานยอลอึอั
รุ่เ้าแบฮยอนื่นมา็ไม่เอานยอลอยู่ในห้อแล้ว แถมัวเายัมานอนอยู่บนเียสบายใอี แบฮยอนอาบน้ำแ่ัวเสร็เรียมัวไปเรียนลมาพบับานยอลที่แ่ัวพร้อมไปเรียนเหมือนัน
"หายแล้วใ่ไหม" แบฮยอนใ้หลัมืออัหน้าผาและใ้ฝ่ามือแนบแ้มานยอลเบาๆเพื่อเ็อุหภูมิร่าายอานยอล พบว่าร่าสูไ้ลลไปเยอะแล้วเหลือแ่ัวอุ่นๆเาิว่าไม่เป็นไร
"อืม ไปเรียนไ้แล้วเี๋ยวสาย" านยอลเินนำแบฮยอนไปที่รถ่อนะสอัวลับแลมโบินี่สุสวยอพี่านยอล โยำแหนุ่๊าหน้ารถเหมือนเิม
"เปิประทุนไหม?"
"ไม่เอาอะพี่ไม่สบายอยู่เี๋ยวาลมอี"
"พี่ไม่เป็นไรแล้ว" ว่าบานยอล็ัารเปิประทุนรถให้แบฮยอน ที่อยู่ๆเาถามไม่ใ่อะไร วันนี้แไม่ร้อนมาอีอย่าแบฮยอนอบอ้อนให้เาเปิหลัาให้อยู่แล้ว ลูหมานี่อบรับลมเหมือนันหม :)
"อ้วนมึั้ใเรียนหน่อยิ้" เฮุนเหัวแบฮยอนที่เอาแ่นัุ่๊ิ๊ไปมาั้แ่อนสาย
"ูหิวอะหิวๆๆ"
"แล้วทำไมมึไม่ินมาห้ะอ้วน"
"ูื่นสายอะ าน็ไม่ปลุแถมอุ้มูไปนอนบนเีย นี่รู้สึัว็เ่แล้วไหมล่ะ"
"เออๆทนไปบ้า แนัวแแล้วอ้วน" เฮุนอหมั่นไส้อ้วนไม่ไ้เลย นี่แบฮยอนไม่ไ้อ้วนมานะแ่เป็นพวเนื้อพนัพอี ับทีนี่ำลันุ่มนิ่มเลย
รืๆ ๆ
โทรศัพท์อแบฮยอนสั่นใน่วพัลาวันที่แบฮยอนำลัะรีบวิ่ลไปิน้าวพอี ใรบัอาโทรมาอนนี้! ไม่สำันี่แหัวแทน้าวเลยนะ-_-
พี่เทา?
"ว่าไรับพี่"
"แบอยู่ไหน"
"บนห้อรับำลัะลไปิน้าว"
"โอเพี่รออยู่โรอาหารนะรีบๆลมา่อนะมีนาย"
"โอเพี่" หลัาเาวาวสายาเทา็รีบหันไปบอเฮุนอย่ารวเร็ว "มึพี่เทาโทรมาให้รีบลไป มีไรไม่รู้"
"ูไม่อยาเอมัน..."
"แ่มันูเรื่อให่นะมึไปเหอะะรีบเลย" เฮุนเห็นท่าว่าะมีเรื่อริๆเลยรีบามนัวเล็ที่ำลัวิ่ไปที่ลิฟ้วยท่าทีร้อนรน
มาถึโรอาหาร็มอหาพี่เทาเป็นอย่าแร นี่เาเห็นพี่เทาับนผมสีเินที่นั่ฟุบอยู่้าถาอาหารร้ามพี่เทานั่น านยอล? แบฮยอนไม่รอ้ารีบวิ่ไปที่โ๊ะทันที
"มาแล้วน้อแบ ไอ้านยอลิ ไ้ึ้น้าวปลาไม่ยอมิน นี่เรียหาแ่แบฮยอนๆๆๆพี่หมหนทาะเถียมัน็หลับไปแล้วเนี่ย"
"าน" แบฮยอนสะิแนานยอลเบาๆ านยอลรู้สึัว่อนะโถมัวเ้าใแบฮยอน
"ัวร้อนริ้วยพี่" แบฮยอนสัมผัสไ้ถึวามร้อนที่ออเพราะอนนี้านยอลเอาแุ่อเาแถมอเอวไว้อี
"พี่ว่าพามันลับบ้านเหอะ ูท่าไม่อยาทำไรละนั่น" แบฮยอน็ิว่าวรเป็นเ่นนั้น นี่เาสะเพร่าิว่าานยอละีึ้นแล้วแ่เปล่าเลย ยิ่พอาลมมาาเมื่อเ้าทำให้ไ้ลับมาเร็วว่าที่ิไว้อี
"าน ิน้าว่อนไหม หิวรึเปล่าปวหัวไหม" ลูหมาน้อยำลัถามไถ่วามรู้สึอานยอลอนนี้พลาลูบหลัอร่าสูเบาๆเพื่อปลอบประโลม แ่ไ้รับลับมาเพียารสั่นหัวไปมา...รอเานี่แหละ
"เห็นไหมพี่บอแล้วว่ามันไม่อยาทำอะไรแล้ว" ทำไมเทาะไม่รู้ ทุรั้ที่านยอลไม่สบาย็เรียหาแุ่นายปาร์แ่พอโมาหน่อยั้แ่มีแบฮยอนมัน็เรียหาแ่แบฮยอน ถึแม่ว่ามันะแ็แรแ่มีบ้าที่มันะป่วยถึะน้อยมา็เหอะ
"านิน้าวนินึไหมะไ้ินยานะ" แบฮยอนยัพยายามที่ะปลุนไ้ที่ยัุอเาแถมลมหายใร้อนๆนี่อี านยอลยอมยหัวึ้นมา่อนะอ้าปารอรับอาหาราเ้าลูหมาแบฮยอน
"พี่นั่ล่มมันมารึ่ั่วโมให้ิน้าวินยาหลับใส่พี่เย พอน้อแบมาพี่นี่วายเลย" นี่อย่าว่าแ่เาเลยถึแม้ะเป็นแม่มัน็เหอะ อนนี้ใๆไม่เทียบเท่าไอ้ลูหมาแ้มแนนี้แล้วล่ะ
"หุบปาไปเลยมึ" านยอลเอ่ยอบเสียแห้่อนะอ้าปาทาน้าวาแบฮยอนที่อยป้อนอยู่ไม่า
"ผมลับ่อนนะพี่เทา ฝาเฮุน้วย"
"ะูแลอย่าีเลยรับ" เทาเอื้อมมือไปวารอบอเฮุน่อนะึมาใล้ๆเพื่อโบมือลาานยอลและแบฮยอน
"มึปล่อยูิ้"
"อะไรอมึอะบ่นอยู่ไ้"
"หุบปาไปเลยหมี มึนะมึ" เฮุนและเทามีสถานะทีุ่มเรือ่อันมานานแล้ว ั้แ่่อนเทาไป่าประเทศนอนนี้เาลับมา ทัู้่ไม่ไ้เป็นอะไรันแ่่าไม่ไ้มีใรันทัู้่
"ั้แ่ลับมานัไม่ไ้อยู่ับมึสอนเลย"
"ทำไม้อสอน"
"ูบออะไรมึรึยั"
"มึะบออะไร อนมึไปนอมึยัไม่บอ" เฮุนน้อยใอนที่เทาไป่าประเทศเาไม่บอเฮุนัำนเ้าัวรู้าแบฮยอนและแบฮยอนรู้มาาานยอลอีทีนึนี่เารู้นสุท้ายเลยมั้
"ราวนี้มึอยารู้แน่ๆ"
"ไร?"
"เป็นแฟนันไหม?" เทาิว่า สิ่นสุารรออยสัที....
Talk.
ถามว่าว่าไหม ไม่หนิ555555555เรียนหนัมาแ แ่อาทิย์หน้านี่มีวีเอนเว้ยยยวันันทร์โรเรียนหยุมันีมา;-; เออนี่อยาอัพใะาแ่แบบหลายเรื่ออะแเ้าในี่นะ เราะพยายามมาอัพบ่อยๆเราอุทุอมเม้นนะเราอ่านหมเลย ส่วนัวเรามาอัพอนห้าทุ่มพรุ่นี้ไปเรียนอี ีวิะนีเหนื่อยมาแ... ฮืออออยาไ้ำลัใเยอะๆเวิ่นหนัเพราะิถึนะเออนหน้า ะรีบมาอัพเลิ้บ♡
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น