ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ❥ Chapter 15 (100%)
ภายในห้อพัผู้ป่วยพิเศษห้อให่ที่มีร่าเล็อแบฮยอนนอนอยู่้าๆเป็นานยอลที่นั่ลูบมืออแบฮยอนอย่าหวแหน..แบฮยอนสลบไปสอวันแล้ว ริๆแบฮยอนวระื่นมาั้แ่วันแรแ่หมอลับบอว่าแบฮยอนำลั่อสู้ับัวเอ ิใอเาไม่ยอมื่น ราวับไม่้อาระื่นมายอมรับอะไรบาอย่า...
"านยอลินอะไรหน่อยไหมลู" ุนายปาร์ที่รู้เรื่อทั้หมอเป็นห่วลูายัวเอไม่ไ้ ั้แ่แบฮยอนเ้าโรพยาบาล็เอาแ่เฝ้าแบฮยอนนัวเอไม่เป็นอันทำอะไร ้าวปลาไม่ยอมินไม่ยอมยับห่าาเีย้วย้ำ
"ผมไม่หิวอบุมารับแม่"
"ลูินสัหน่อยนะแม่เป็นห่วลูไม่่อยินอะไรมาสอวันแล้ว"
"แม่รับ...."
"รับลู" ุนายปาร์ลูบหัวอานยอลเบาๆราวับปลอบโยน
"แม่ว่าน้อะเลียผมมั้ย.." านยอลเอ่ยเสียอ่อนแร่อนะหลุบาล่ำ มันมาอีแล้วสินะ น้ำาลูผู้าย เหอะๆ านยอลแ่นหัวเราะับัวเอ ทำไมันนะ..ทำไมเาถึเลวนานี้
"ลู่อยิเรื่อนี้นะรอน้อื่นมาแล้ว่อยุยนะรับ แม่ไม่อยาให้ลูเรียลับบ้านไปอาบน้ำ่อนไหม?"
"ไม่รับ ผมลัวน้อื่นมาแล้วไม่เอใร"
"ั้นแม่เอาเสื้อผ้ามาให้แล้วันนะลูเป็นห่วน้ออย่าลืมเป็นห่วัวเอนะรับ แม่รัลูนะ"
"อบุรับแม่" านยอลออบแม่อเาเบาๆ่อนะลับมานั่้อใบหน้าน่ารัที่อนนี้ีเียวลเพราะป่วย เาเลียัวเอะมั...
แพนาสวยระพริบเบาๆปรับสภาพม่านา่อนะสัเุรอบๆัวเพานสีาวผ้าม่านสีาว หึ โรพยาบาลสินะ...
"แบ..แบฮยอน" านยอลลนลานทำอะไรไม่ถูเมื่อเาเห็นว่าแบฮยอนฟื้น "หิวน้ำไหม ยัเ็บรไหนรึเปล่าพี่ามหมอให้ไหม"
"อน้ำ็พอ" แบฮยอนเอ่ยเบาๆ่อนะ่อยๆยันัวเอลุึ้นพิับหัวเีย
"่อยๆนะรับ" านยอลประอ่อนะยื่นแ้วน้ำให้แบฮยอนร่าเล็รับแ้วน้ำมาื่มนหม่อนะวาไว้้าๆเียพลาเหม่อมอออไปทาหน้า่า
"หนู...พี่อโทษ" านยอลไม่รู้ะพูอะไรนอาำนี้ริๆ เารู้สึว่าเาผินไม่น่าให้อภัย
"หึ" แบฮยอนเพียแ่พ่นลมหายใเบาๆสายายัมอออไปนอหน้า่า
"อโทษรับ อโทษ.." านยอลึมือเล็ๆมาอบุมไว้ เาุมพิษมันเบาๆ่อนะับฝ่ามือเย็นๆมาแนบแ้มอัวเอ
"ลับไปะ"
"แ่..."
"ลับไป" ร่าเล็ยัยืนยันำเิม แบฮยอนไม่แม้แ่ะหันลับมามอหน้าานยอล้วย้ำ
"พี่ไม่ลับนว่าเราะุยันรู้เรื่อ"
"มีอะไระแ้ัวนัหนา?" แบฮยอนเลิิ้วถาม่อนะสะบัหน้าลับทาเิม
"พี่ไม่รู้ว่าหนูรู้อะ.."
"รู้ทุอย่านั่นแหละ" แบฮยอนึมือออาารเาะุมอานยอล "ไปหยิบโทรศัพท์ผมมาสิ"
านยอลเินไปหยิบโทรศัพท์ไอโฟนสีเินอแบฮยอนลับมาพลาเปิเรื่อ ั้แ่แบฮยอนเ้าโรพยาบาลเา็ปิมันไว้ ไอ้เ็บีไอนั่นเอาแ่โทรมาน่ารำา านยอลส่โทรศัพท์ให้แบฮยอน ร่าเล็รับ่อนที่ะเ้าแอพรูปภาพ่อนะโยนมือถือัวเอให้านยอล
รูปภาพอเาและผู้หิมามายไม่ว่าะเป็นที่ห้า ลานอรถหรือแม้ระทั่อนโ... แบฮยอนยัสีหน้าเรียบเยไม่่าาเิม
"ะให้พี่สาบาน็ไ้ พี่รัแบฮยอนนเียว" เาไม่รู้ะเอาอะไรมายืนยันแล้วริๆอนนี้อะไรที่เาทำมันผ่ไปหมทุอย่า
"เอามือถืออพี่มาสิ" ร่าเล็แบมือ่อนที่านยอละับมือถืออัวเอวาบนมือเล็อแบฮยอน
แบฮยอนเ้าโปรแรมแทไลน์ที่เป็นแทอโินที่านยอล่อนไว้ึ้นมา่อนะหันอให้านยอลอ่าน้อวามที่เาเยอ่านมา่อนแล้ว...
'านยอละวันหลัเรามาสนุ้วยันอีนะ"
'วันนี้มีวามสุมาๆเลย'
'ทำอะไรอยู่ะอบ้าั'
'มาเอันอีนะะ'
เพล้!
แบฮยอนว้าโทรศัพท์อานยอลไปที่ผนัอย่าแรนหน้าอและเอียัวเรื่อรอบหลุออมา
"หึ ไม่โรธหรอ?"
"ไม่รับ.." านยอลไม่ไ้สนใ มือถือโ่ๆนั่นเามีปัาื้อมาอีร้อยเรื่อพันเรื่อให้แบฮยอนว้าถ้าะทำให้แบฮยอนใเย็นล
"เหอะ ไม่พูอะไรหน่อยหรอ?"
"พี่อโทษ.."านยอลอแบฮยอนา้านหลับหน้าลบนไหล่แบๆ่อนะสูมวามหอมอ่อนๆาัวอแบฮยอน
"รู้อะไรไหม..ผม้อร้อไห้หนัแ่ไหน ผม้อทรมานแ่ไหนรู้บ้าไหม..ย้ายมานอนห้อเียวันั้นหรอ เหอะ มันเป็นยัไรู้ไหม อนผมนอนนเียวผมสามารถร้อไห้ัแ่ไหน็ไ้" น้ำาอแบฮยอนไหลลมา้าๆ "แ่พอมาอยู่ับพี่ ผม้อแอบร้อไห้ในห้อน้ำ ผมัปาผมลั้นสะอื้นนเ็บไปหม เพียเพื่อไม่ให้พี่รู้ บ้าบอีไหม..." ไร้เสียอบรับาร่าสูเาทำเพียแ่ปล่อยอ้อมอออาแบฮยอน้าๆ่อนะบรรเ็น้ำาให้น้ออย่าเบามือ
แบฮยอนปัมือเาออ...ร่าเล็สะอื้นนัวโยนในะที่เาทำอะไรไม่ไ้เลย
"ออไปะ"
"แบฮยอน..." านยอลเอ่ยออมาเสียแผ่ว
"ะไปหรือไม่ไป"
"ให้พี่อยูู่แลหนู่อนนะรับ นะ"
"ไม่ไปใ่ไหม ไ้! ผมไปเอ!!" แบฮยอนระาสายน้ำเลือออามือ่อนะลาเีย แ่ไม่ทันที่ะ้าวพ้นานยอลร่าเล็็ทรุฮวบลไปับพื้นเพราะร่าายอแบฮยอนยัไม่เ้าที่ ยัมีอาารอ่อยเพลียอยู่มา
"ฮือออออออออ ออไป!! ไปให้พ้น!!" แบฮยอนสะบััวไม่ยอมรับาร่วยเหลือาานยอลทั้น้ำา อนนี้เาอ่อนแอเหลือเิน เาเหนื่อยทั้ายทั้ใ... "ฮือออออ ออไปปปป ฮือออ ไปให้พ้นน!!"
แอ๊
เสียเปิประูไม่ไ้ทำให้ร่าเล็หยุสะอื้นหรือสนใสิ่รอบ้าแบฮยอนยัสะอื้นและหอบนัวโยน หน้าเล็แนบลับพื้นเย็นๆอโรพยาบาล
"แบฮยอน!!" เฮุนและบีไอที่เพิ่รู้เรื่ออแบฮยอนรีบมาหาเพื่อนรัแ่ลับมาพบับแบฮยอนในสภาพแบบนี้เฮุนสสารนัวเล็ับใ
"ฮือออออออ ไปให้พ้นนน ฮึ ฮึ ฮือออออ" แบฮยอนร้อไห้นหูอื้อาลายไปหมเาพยายามหยิบอใล้ๆมือปาใส่านยอล แบฮยอนหยิบแ้ว่อนะปาใส่โนหัวอร่าสู านยอลไม่หลบเายอม..ถ้ามันะทำให้น้อหายโรธเาให้น้อหายอึอั
แบฮยอนว้ามีปอผลไม้แ่นัวเล็ไม่ไ้ับฝั่ที่เป็น้ามับ แบฮยอนำลัะปามีแ่มือเล็หยุะั..เาำมีในมือแน่นึ้นเรื่อยๆนอนนี้มีมันบาลึเลือสีสไหลออมาามืออแบฮยอน บีไอเห็นท่าไม่ีึรีบเ้าไปแย่มีาร่าเล็ที่อนนี้แน่นิ่แ่มือยัำมีเล่มนั้นแน่น
"หึๆ เป็นไเห็นเลือผมไหม เห็นน้ำาผมไหม..สะใรึยั!!! พอใรึยั!!!" แบฮยอนสะอื้นออมาอีรั้รั้นี้บีไอแย่มีออมาามืออแบฮยอนสำเร็ แ่านยอล เาไม่ล้าทำอะไรเลย เาไม่ล้าเินเ้าไปอหรือปลอบน้อ้วย้ำ..
"พี่านยอลลับไป่อนเถอะรับ" เฮุนเอ่ยึ้น่อนที่ัวเอะเินไปหาแบฮยอน
"แ่..." านยอลำลัะเปิปาท้วแ่เฮุนลับสวนึ้นมาะ่อน
"พีู่แบฮยอนนะรับว่าอนนี้มันเป็นยัไ ลับไปเถอะรับ ไปทำแผล้วย"
"พี่อยาอโทษ.." อนนี้แผลที่แบฮยอนปาแ้วน้ำใส่ไม่ไ้เศษเสี้ยวอวามเ็บปวในใอเาอนนี้สันิ เาใะาอนที่น้อไล่เา แ่เหมือนว่าเาะายทั้เป็นอนที่น้อำมีนั่นไว้ในมือเาอยาเ็บแทนน้ออยารับแทนน้อทุอย่า
"...เฮุน" เสียแบฮยอนเรียเฮุนแผ่วเบา เฮุนไม่รอ้ารีบเาไปอนัวเล็ไว้แนบอทันที
"ลับไปเถอะานยอล อยู่ไป็ไม่มีอะไรีึ้น น้อเป็นนานี้ลับไปทบทวนัวเอให้ี่อนว่านายูแลเาีพอรึยั" ำพูอบีไอไม่ไ้เ้าหูเาสันิ แ่เา็้อพาัวเอออมาาห้ออแบฮยอนะ่อน
"แบฮยอนๆๆๆๆ" เฮุนเย่าัวแบฮยอนเบาๆ
"อื้ออออ" นัวเล็ราเบาๆเมื่อถูรบวน
"ูรัมึมานะอ้วน ไม่ว่าใรูะไม่ยอมให้เาทำร้ายมึทั้นั้น" เฮุนยัอแบฮยอนเอาไว้ับัวพร้อมลูบผมอแบฮยอนเบาๆ
"เ..ฮุน" เสียแหบแห้ที่ผ่านาระโนและร้อไห้อย่าหนัเรียื่อเพื่อนรัอัวเอ
"บีไอหยิบน้ำให้หน่อย"
"ินน้ำหน่อยนะ" แบฮยอนินน้ำหลายอึ่อนะมุหน้าลับออเฮุนอีรั้ เฮุนลูบหลัอแบฮยอนเบาๆอย่าปลอบโยน "รู้สึีึ้นไหมหืม"
"อือ" แบฮยอนพยัหน้าเบาๆแ่็ยัไม่ยอมเยหน้าาออเฮุน
"บีไอันฝาไปเอาเสื้อผ้าับอใ้มาหน่อย ันะมาเฝ้าแบฮยอนเอ"
"ให้ันอยู่เป็นเพื่อนไหม?"
"แล้วแ่สิเพราะยัไัน็้อนอนบนเียับแบฮยอนอยู่แล้วอะ"
"หืม?"
"ูเอแล้วัน วันนี้ยัไม่รู้ว่าะไ้อาบน้ำรึเปล่า้วย้ำ ันปล่อยมันห่าัวไม่ไ้เลย" ภาพที่บีไอเห็นือแบฮยอนุหน้าับออเฮุนส่วนมือ้าที่ไม่เ็บ็ำเสื้อเฮุนไว้อี
"ั้นันลับไปเอาอ่อนแล้วะลับมาใหม่นะ"
"โอเอบใมา"
60%
"เฮุน" แบฮยอนเอ่ยเรียเฮุนพร้อมระุายเสื้อเบาๆ
"หืม ื่นแล้วหรอูสิา้ำไปหมเลย" เฮุนลูบรอบวาอแบฮยอนเบาๆ ร่าเล็ร้อไห้นาบวมไปหม
"อื้อ" แบฮยอนสบาเฮุน่อนะุหน้าับที่อเหมือนเิม
"อ้วนูเมื่อยแล้วนะเปลี่ยนท่าไ้ไหม"
แอ๊
"มาพอีเลยบีไอ"
"แบฮยอนเป็นไบ้า"
"เหมือนเิมแ่ีึ้นแล้ว ฝาแปปนึะเ้ห้อน้ำ" เฮุนึแบฮยอนออาัวแ่แบฮยอน็ยัไม่ยอมปล่อยเสื้ออเา "แบปล่อย่อนไปเ้าห้อน้ำแปปเียว"
แบฮยอนยอมปล่อยเฮุนแ่โยีร่าเล็ัวับผ้าห่มเพื่อรอเฮุนลับมา บีไอเอื้อมมือไปแะแนน้อ่อนะลูบเบาๆ
"หิวไหม"
"..." ไม่มีเสียอบรับแบฮยอนเพียแ่พยัหน้าเบาๆ ร่าเล็ั้แ่ื่นมายัไม่ไ้ินอะไรเลยแถมร้อไห้นหอบัวโยนอี
"ินอะไรเราื้ออมาเยอะแยะเลย เี๋ยวป้อนให้"
"เ...ฮุน" บีไอยอมใริๆป่วยนานี้ยัไม่ยอมเอาใรเลยนี่ีหน่อยไม่ไล่เาเหมือนานยอล แ่ไม่เอาใรเลยนอาเฮุนนี่ื้อเียบริๆ
เฮุนเินออมาาห้อน้ำ่อนะลูบหัวแบฮยอนเบาๆ "มาแล้ว" แบฮยอนทำเพียแ่ลุึ้นนั่พร้อมอ้าแนรอรับอ้อมอาเฮุน "แบเป็นไ้รึเปล่า?"
"..." แบฮยอนส่ายหน้าน้อยๆ่อนะมุัวเอลับอเฮุนเ่นเย
"ว่าละ้อไม่สบาย" เฮุนับหน้าผาแบฮยอนเพื่อวัอุหภูมิ เาสัมผัสไ้ถึวามร้อนที่มีมาว่าปิ
"ทำไมถึรู้?" บีไออสสัยไม่ไ้ เฮุนเินมา็รู้เลยว่านัวเล็นี่ไม่สบาย ส่วนเาหรอ แบฮยอนยอมให้แะ็ีแล้ว
"เวลาไม่สบายมันะอแิผมไม่เอาใรเลยหรือบารั้็เป็นพี่านยอล แ่รายนั้นเอามันไม่่อยอยู่หรอ ามใะาย"
"อื้อ" แบฮยอนทุบเฮุนเบาๆ "หิว.." ที่แท้เ้าลูหมา็หิวนั่นเอ
"ให้ป้อน้วยใ่ไหมเนี่ย"
"อื้อ" แบฮยอนอบเบาๆแ่ัวเอยัอเฮุนไว้แน่น
"เอ้าอแบบนี้ะให้ป้อนยัไมันลำบา" แบฮยอนส่ายหัวเบาๆเฮุนินาไปแล้วับวามื้อรั้นอนัวเล็ "ไม่ให้ไป"
"ะอแบบนี้็ให้บีไอป้อน หรือถ้าะใหู้ป้อน็ห้ามอ"
"...บีไอป้อน" แบฮยอนหน้าอลน้อยๆเมื่อเาโนเฮุนัใ
"ื้อริๆเลยนะัวเล็" บีไอเป่าโ๊่อนะส่มันเ้าปาแบฮยอนร่าเล็อ้าปารับโ๊แ่โยี"บทะื้อ็ื้อแทบายเลยนะเนี่ยเรา" บีไอลูบผมแบฮยอนเบาๆเป็นผลให้นัวเล็ุเ้าหาออเฮุนอีรอบ
"อย่าไปว่ามันเี๋ยวมันอนอี"
"มีอน้วย?"
"ี้อนที่หนึ่เลยนนี้น่ะ" เฮุนพู่อนะำเลือามามอแบฮยอนที่ยัำายเสื้อเาไว้ไม่ยอมปล่อย "อ้วนิน้าว่อให้หม" เฮุนลูบอแบฮยอนเบาๆนนัวเล็ยอมหันมาิน้าว่อนเสร็
หลัาที่บีไอป้อน้าวแบฮยอนเสร็ัวเาเอ็นั่เล่นนัุ่ยับเฮุนน่ำส่วนแบฮยอนเอาแ่นั่อหรือไม่็นอนอเฮุนเรียว่าไม่ยอมปล่อยเลย็ว่าไ้
อน่ำบีไอัารอาบน้ำให้สื่นเพราะเา็เหนื่อยมาทั้วันทั้เหนื่อยวิ่ับรถไปมาแถมิใยัเป็นห่วแบฮยอน เาิว่าะัใาแบฮยอนแ่พอเห็นไอ้านยอลทำแบบนี้แล้วอยาะแย่มาะมั
"เฮุนะอาบน้ำไหม?"
"รออ้วนหลับ่อน"
"ไม่เอา..." เสียระิบเบาๆพร้อมอ้อมอที่ระับึ้นอแบฮยอนทำให้เฮุนรู้เลยว่าัวเาะไม่สามารถไปไหนไ้เลยเพราะแบฮยอนอนนี้อแยิ่ว่าอะไรี
"ไม่เอา็ไม่เอาไม่ไปไหนหรอ"
"อ้วน..." เฮุนเรียแบฮยอน่อนที่เ้าอื่อะเยหน้าึ้นมาสบาอเฮุน"รู้สึีึ้นแล้วใ่ไหม?" แบฮยอนพยัหน้าอบเบาๆ "พร้อมะุยับพี่ายยอลรึยั?" อีรั้ที่แบฮยอนไม่อบรับแ่ร่าเล็ส่ายหัวไปมา"มึหนีไปลอไม่ไ้หรอนะมึ็รู้ว่าทุอย่ามันเป็นยัไมึรู้อยู่แ่ใี" เฮุนระับอ้อมแนให้แน่นึ้น เาะเป็นทุอย่าให้แบฮยอนไม่ว่านัวเล็ะสุหรือะทุ์เาะอยู่้าๆนัวเล็นี่เสมอเาสัาับัวเอมาลอ ส่วนัวแบฮยอนเอเา็รู้ว่าเ้าัวเล็นี่รัเาแ่ไหน ไม่เยมีสัรั้ที่แบฮยอนะโรธหรือไล่เฮุนแรๆมีแ่เล่นๆันเท่านั้น
อนนี้เป็นเวลาี2เฮุนอยาอาบน้ำเ็มแ่แ่แบฮยอนนอนหลับไปอนเที่ยืนให้แน่ใว่าร่าเล็หละบสนิทเาถึะลุไ้ไม่ั้นมีน้ำาแแน่ๆ
"อ้วน..." เฮุนทสอบว่าอนนี้แบฮยอนหลับสนิทแล้วหรือยัแ่็อย่าที่ิแบฮยอนหลับส่วนมือำเสื้อเาไว้หลวมๆ
เฮุนัท่าทาให้แบฮยอนนอนสบายๆ่อนัวเอะเินไปอาบน้ำพร้อม่อสายถึใรบาน
"รับพี่" สายเรียเพียแ่รั้เียวเ้าอสาย็รับอย่ารวเร็วราวับว่ารอสายอเาอยู่
"แบฮยอนเป็นยัไบ้า น้อเ็บมาไหม ร้อไห้หนัรึเปล่า ไ้ินอะไรรึยั ไ้ึ้น้วยใ่ไหม" านยอลพ่นำถามมามายออมาอนนี้เาเหมือนนบ้าทำไ้เพียแ่นั่รอโทรศัพท์าเฮุนเพื่อถามถึแบฮยอน
"ใเย็นๆรับพี่ มันโอเึ้นแล้วแ่ไม่ร้อยเปอร์เ็นรับ อีอย่าไ้ึ้นพี่็รู้ว่าเวลามัยไม่สบายอแแ่ไหน"
"แล้วทาน้าวทานยารึยั โอเึ้นไหมเ็ัวให้แบฮยอนรึยั"
"ผมเ็ให้แล้วพี่ พยาบาละเ็ให้นี่ไม่ยอมท่าเียว อผมแน่นไม่เอาใรเลยเหมือน่อนๆนั่นแหละ"
"พี่ฝาแบฮยอน้วยนะเฮุน"
"โอเรับ ผมรัมันไม่น้อยไปว่าพี่หรอ"
หลัาวาสายาเฮุนานยอล็ล้มัวนอนลบนเียอย่าหมแร รั้นี้เาไม่ร้อไม่มีน้ำาสัหย แ่เาุนแทบะาใ เาเห็นน้ำาอน้อ็แทบะุเ่าแล้วอโทษ แ่เารู้ัว้าเินไป...
Talk.
ะบแล้วเห้ย555555555ไ้ไอะแ ือะเปิเรื่อใหม่้วย แ่็เนอะ55555อยาแ่ราม่าบ้าอิ ไว้เปิแล้วะบอนะ้ะ รัทุนนนน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น