ผจญภัยโลกออนไลน์

ในปีพุทธศักราช 2777โลกก้าวเข้าสู่ยุค AI เต็มตัว
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยใช้พนักงานซึ่งเป็นคนทำ
เดี๋ยวนี้ AI ทำงานพวกนั้นแทน
แม้แต่มนุษย์ก็มีสมองที่เรียกว่า
ชิบ
ไว้สำหรับเก็บข้อมูลและความทรงจำต่างๆ
มนุษย์ทุกคนเมื่อเกิดมาจะได้รับสิ่งนี้ตั้งแต่เกิด
ชิบนี้จะพัฒนาตัวมันเองเพิ่มขึ้นเรื่อยๆตามข้อมูลที่ได้รับและความทรงจำที่มี
ลืมเรื่องการหลงลืม
อาการเบลอ
และโรคอาไซเม่อไปได้เลย
คุณจะรู้สึกว่าสมองของคุณทำงานได้เต็ม 100% ตลอดเวลา
หากนี่ล้ำยุคแล้ว
ยังมีอีกให้ได้ทึ่งกันนั่นก็คือ
ระบบที่สามารถให้ผู้คนถอดวิณยาณเพื่อเข้าไปยังโลกอีกมิตินึงได้
...ในโลกนี้ทุกคนสามารถทำกิจกรรมต่างๆได้เสมือนในโลกแห่งความจริงกันเลยทีเดียว
.....
ณบ้านตระกูลวราริทธิไกล

“ว้าวนี่มันเครื่องเกมส์รุ่นใหม่นี่นาราคาตั้ง 20000 เลยนะนั่น แม่ซื้อมาได้ยังไงอะเงินเดือนเราไม่น่าจะมีเยอะพอซื้อได้นา”
เด็กหนุ่มร้องอุทานขึ้นเมื่อเปิดกล่องใบเล็กที่แม่ของเขายื่นส่งให้เมื่อเขารับประทานอาหารค่ำเสร็จสิ้น

“ไปถามพ่อลูกสิ พ่อของลูกโน่นซื้อมา แม่แค่เอามาให้ลูกแหละ พ่อมันบอกเป็นของขวัญวันเกิดแก นี่แม่ต้องไปเครียกับพ่อเอ็งให้รู้เรื่องสะทีตั้งแต่รักกันมามีรอบนี้แหละใช้เงินไม่ยอมบอกซักคำ ”

แม่ของเด็กหนุ่มพูดพลางหันไปหยิบจานที่วางอยู่บนโต๊ะไปล้าง

'อห้าพ่อนะพ่อไม่บอกกันเลยไม่งั้นจะช่วยพูดให้นะเนี่ย แม่เวลาโกรธเหอๆน่ากลัว'

เด็กหนุ่มคิดในใจแต่ไม่วายแอบยิ้มนิดๆ

ณอีกมิติหนึ่ง

“ท่านประทานครับ เรียบร้อยเราส่งเครื่องที่ดีที่สุดไปที่บ้านวราริทธิไกลแล้ว อีกไม่นานเด็กหนุ่มที่ชื่อเปา หรือพงพัตต้องเข้ามาเล่นแน่ๆ ”

ชายหนุ่มคนนึงรายงานชายที่นั่งบนเก้าอี้นวมสีทอง

ชายบนก้าวอี้สีทองพยักน่าเล็กน้อยก่อนจะกล่าวว่า

“ ผมรอเวลานี้มานานละ เวลาที่ลูกผมจะเปลี่ยนแปลงโลก โดยผ่านเกมส์ออลไลน์นี่แหละหึๆสนุกแน่ๆ ”

“ ท่านจะบอกลูกท่านไม๊ครับ ท่านคือผู้สร้างเกมและเป็นประทานบริษัท ctr จำกัดมหาชน ”

“ ไม่ ยังไม่ถึงเวลา เรื่องนี้แกต้องปิดไว้มิดเลยหละ แม้แต่เมียผมก็บอกไม่ได้ จำไว้ ทุกคนจะต้องเข้าใจว่า ผมทำงานแค่เป็นนักพัฒนาระบบปัญญาประดิศถ์ระดับสูง เงินเดือนแค่ไม่กี่บาท ท่าเรื่องนี้หลุดออกไปนะ ผมจัดการคุณแน่ ”

ชายบนเก้าอี้นวมสีทองพูดจบเขาก็หายตัวออกจากที่นั่นไปทันที

ณบ้านวราริทธิไกล

“ นี่คุณเอาเงินมาจากไหนตั้ง 20000 ฮะเนี่ยซื้อเกมมาให้ลูกมันเนี่ย มันดีใจมากแหละเข๊าพูดอะไรไม่ได้เดี๋ยวลูกมันจะน้อยใจเอา ”

หญิงสาวพูดขึ้นเมื่อสามีหล่อลเข้ามาในห้องนอน

ชายหนุ่มดึงตัวภรรยาเข้ามากอดและหอมแก้มทีนึงก่อนจะตอบว่า

“ แหมที่รักก็ ผมจะมีเงินขนาดนั้นได้ยังไง ไอเครื่องเกมส์นี่ผมได้มันมาฟรีๆหนะ ”

หญิงสาวตาโตเลิกคิ้วเล็กน้อยผสมอาการเขินทุบอกชายหนุ่มเบาๆ

“ นี่คุณ 30 ปีแล้วนะ คุณจะไม่เบื่อฉันหน่อยเหรอ”

“ ไม่เบื่อหรอกจ้า ก็นะที่รักเข๊าน่ารักนี่นา ต่อให้แก่กันไปทำอะไรกันไม่ไหวก็ยังไม่เบื่อยังรักเหมือนเดิมแหละ ”

“ บ้า คุณนี่นะ เห้อ อ่าวทำฉันเผลอลืมเรื่องเครื่องเกมส์นั่นสะนี่ ไหน คุณได้มันมาฟรียังไง "

ชายหนุ่มประกบปากหญิงสาวเป็นเวลาชั่ววินาทีก่อนจะกล่าวต่อไปด้วยสายตาวิ๊บวั๊บ

“ อืม ก็นะ ผมจับรางวัลได้หนะ คือ อย่างงี้ เมื่อ 2 อาทิตย์ที่แล้วที่จังหวัดปทุมหนะเขาจัดงานเทศกาลประจำปีกัน คุณรู้ไช่ไม๊ในงานมีเกมส์ให้จับรางวัลด้วย บังเอิญรางวัลใหญ่รอบนั้นเป็นเจ้าเครื่องเกมส์ที่ว่าแหละ ”

หญิงสาวกอดชายหนุ่มเบาๆเอียงคอมาซบไหล่ซ้ายชายหนุ่มก่อนจะกล่าวยิ้มๆ

“ คุณจะบอกว่าบังเอิญจับได้ว่างั้น ”

“ จ้าที่รัก แม่นเลย แบบนั้นเลย ”

ชายหนุ่มตอบก่อนจะประคองภรรยาขึ้นเตียง

แล้วถอดชุดของหล่อลออก
......