เคียงใจนับนิรันดร์ ตอน ณธีร์

ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1 ลาพักใจ 1/2

Part I เอวา

ปัจจุบัน

“ฉันไม่น่าหลวมตัวไปคบกับผู้ชายแบบนั้นเลย”

น้ำเสียงหวานของหญิงสาวเอ่ยพึมพำคนเดียวเบา ๆ ในลำคอพลางจ้องมองไปที่รูปคู่ชุดพรีเวดดิ้งของเธอกับผู้ชายอีกคน โดยบรรยากาศภายในรูปนั้นทุกอย่างมันช่างดูสมบูรณ์แบบไปเสียหมดทุกอย่าง แต่แล้วความสมบูรณ์แบบที่เธอคาดหวังเอาไว้มันก็ต้องจบลง เมื่อเขาตัดสินใจพาอีกสองชีวิตเข้ามาในความสัมพันธ์ครั้งนี้แทนที่เธอ พร้อมกับคำพูดที่โคตรจะเห็นแก่ตัวว่า “พี่ไม่ได้ตั้งใจ พี่แค่เหงา”

เขาเคยเป็นรักแรกและหวังว่าจะเป็นรักสุดท้ายของเธอ แต่แล้ววันนี้ทุกอย่างมันกลับเปลี่ยนไป ความใส่ใจที่เคยมีให้กันมันลดน้อยลง รวมไปถึงคำบอกรักจากปากของเขาที่ตอนนี้เธอไม่ได้ไม่รู้สึกถึงคำว่ารักเลยแม้แต่น้อย...

“ทำไมกันนะ...ทำไม”

เธอและเขาเป็นคู่รักที่ใคร ๆ ต่างก็พากันอิจฉา สาเหตุเพราะทั้งสองคบหาดูใจกันมาตั้งแต่สมัยเรียน จนกระทั่งทั้งคู่วางแผนที่จะแต่งงานกันภายในปีนี้ แต่วันนี้ทุกอย่างมันกลับไม่เป็นเหมือนดั่งที่เธอนั้นตั้งใจ กาลเวลาเปลี่ยน ใจคนก็เปลี่ยนอย่างที่เขาว่ากันจริง ๆ แล้วคำที่เขาพูดว่า ‘ไม่ได้ตั้งใจ’ คงหวังให้เธอให้อภัยกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่คงไม่มีทางซะหรอก

“พอ ๆ หยุดคิดถึงเรื่องนี้สักที”

เมื่อนึกขึ้นได้ว่ายิ่งพยายามหาคำตอบกับเรื่องนี้มากเท่าไหร่ คนที่จะจมอยู่กับความทุกข์ก็จะมีแต่เธอเพียงเท่านั้น คนที่นอกใจแทบจะไม่รู้สึกรู้สาเสียด้วยซ้ำ แล้วทำไมเธอยังจะต้องไปหาคำตอบกับเรื่องนี้อยู่อีกล่ะ ว่าพลางจิ้มนิ้วเรียวสวยลงบนหน้าจอโทรศัพท์และกดลบรูปภาพรวมไปถึงคลิปวิดีโอที่เคยถ่ายด้วยกันเกี่ยวกับเขาทั้งหมดทันที

“เห้ออ~” หลังจากลบทุกอย่างเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้นจนเสร็จสรรพ เธอก็ถอนหายใจยาวอย่างโล่งอกและเปิดกล้องโทรศัพท์ขึ้นมาเซลฟี่พร้อมกับแคปชันว่า “การเดินทางใหม่เริ่มต้นแล้ว!” ว่าพลางกดอัพสตอรี่ทันที

เธอยกยิ้มอย่างใจหายเล็กน้อย อีกทั้งยังรู้สึกว่าตอนที่ไม่มีเขามันรู้สึกแปลก ๆ และถึงแม้ตอนนี้เธอจะยังทำใจไม่ได้สักเท่าไหร่ แต่ไม่นานนักหรอก เธอจะผลิบานเหมือนดอกไม้แรกแย้มอีกครั้งหนึ่ง...

“เรียนท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้เรากำลังลดระดับลงสู่ท่าอากาศยาน กรุณานั่งประจำที่จนกว่าสัญญาณแจ้งรัดเข็มขัดจะดับลง และโปรดตรวจสอบเอกสารการเดินทาง รวมไปถึงสิ่งของก่อนที่จะลงจากเครื่องบิน…”

ไม่นานเสียงประกาศจากแอร์โฮสเตสก็ดังขึ้น ใบหน้าสวยจึงเหลียวมองออกไปนอกหน้าต่างเครื่องบินก็พบว่าตอนนี้เธอมาถึงจุดหมายปลายทางแล้ว และเมื่อเท้าแตะพื้นเธอก็ไม่ลืมที่จะโทรหาคนสำคัญทันที...

“หนูถึงภูเก็ตแล้วนะยาย ไม่ต้องเป็นห่วงหนูนะ มาเที่ยวแค่ไม่กี่วันเดี๋ยวก็กลับแล้วจ้ะ คิดถึงยายนะจ๊ะ”

และคนสำคัญที่เอวาโทรหาก็คือ ‘ตากับยาย’ ผู้ซึ่งเลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่ที่เธอยังเป็นเบบี๋แรกเกิด พ่อและแม่ของเธอแยกทางกันหลังจากที่เธอเกิดได้เพียงไม่กี่สัปดาห์ โดยคนเป็นแม่ยืนยันที่จะเลี้ยงลูกน้อยน่ารักคนนี้เอาไว้เอง แต่หลังจากนั้นไม่นาน คนเป็นแม่ก็จากไปด้วยอาการป่วยที่รักษาไม่หาย ทำให้ตอนนี้ชีวิตของเธอก็มีแค่เพียงตากับยายเท่านั้นที่สำคัญที่สุด

“ดูแลตัวเองด้วยนะลูก ตากับยายเป็นห่วง”

น้ำเสียงแหบพร่าดูโรยราของปลายสายเอ่ยตอบกลับมา แค่เพียงได้ฟังเสียงจากคนปลายสาย ใจของเอวาที่ว่าแหลกสลายเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว กลับสั่นสะท้านมากขึ้นกว่าเดิมล้านเท่าด้วยความคิดถึงตากับยาย

“หลานยายเก่งขนาดนี้ แค่นี้จิ๊บ ๆ จ้ะ ยายอย่าลืมหาข้าวกิน แล้วก็อย่าลืมกินยาด้วยนะจ๊ะ อย่าดื้อหลาย หนูเป็นห่วง”

ว่าพลางนำมือเรียวปาดน้ำตาที่กำลังเอ่อคลออย่างช้า ๆ ออกจากเบ้าตาสวยของตัวเอง

“ป้าของหนูเค้าดูแลตากับยายอย่างดี ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ”

“ก็ดีแล้วจ้ะ ไว้สิ้นเดือนเดี๋ยวหนูโอนเงินให้ป้าไปซื้อของใช้ไว้ให้ตากับยายนะจ๊ะ ขาดเหลืออะไรก็มาบอกหนูนะ ไม่ต้องไปหยิบยืมจากใครล่ะ”

น้ำเสียงหวานเอ่ยดักคนปลายสาย เพราะเธอรู้ว่ายายชอบไปหยิบยืมเงินจากเพื่อนบ้าน เพราะกลัวว่าหลานจะไม่มีเงินใช้ในแต่ละเดือน

“ยายไม่ได้ไปยืมเขาแล้ว แล้วงานของหนูเป็นยังไงบ้างล่ะลูก”

“ก็ดีจ้ะยาย ตอนนี้เอวาได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าด้วยนะ จะได้มีเงินเยอะ ๆ พายายไปเที่ยว”

เธอตอบด้วยน้ำเสียงมุ่งมั่น แต่แฝงไปด้วยความวิตกกังวลใจเป็นอย่างมาก เพราะตำแหน่งที่เธอเพิ่งได้มานั้น เธอตั้งใจว่าจะไม่รับและจะไปเขียนใบลาออกจากบริษัทนั้นหลังจากที่กลับไปทำงานในอีกสองอาทิตย์

“เก็บเงินไว้ใช้เถอะลูก ไม่ต้องเอามาฟุ่มเฟือยกับตายายหรอก”

“เงินพายายเที่ยวไม่เรียกฟุ่มเฟือยสักหน่อย ยายอย่าลืมกินข้าวด้วยนะจ๊ะ งั้นหนูนั่งรถไปโรงแรมก่อนนะยาย รักตากับยายนะจ๊ะ”

หลังจากที่คุยเสร็จ ร่างเล็กก็เดินไปขึ้นรถแท็กซี่เพื่อเดินทางไปยังโรงแรมแห่งหนึ่งที่เธอจองในทันที และการมาพักร้อนของเธอในครั้งนี้สาเหตุก็เป็นเพราะเรื่องรักที่เธอเจอมา เธอจึงอยากหลบหลีกคนรู้จักเพื่อมาอยู่กับตัวเองสักพัก เผื่อว่าผืนท้องฟ้าหรือผืนท้องทะเลที่เป็นประกายอาจจะช่วยฮีลใจที่มันกำลังเหี่ยวเฉาของเธอให้กลับมามีแรงฮึดอีกครั้ง

---

ฝากกด ❤️ กดเก็บเข้าชั้น และกดติดตาม นามปากกา เพชรลลินณ์ ด้วยนะคะ กราบบบ

หรือจะแวะมาพูดคุยกันก็ได้น้าาา ขอบคุณที่ติดตามอ่านจนจบค่ะ :)